Baby Bag

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა და სააბაზანოში ჩაკეტილი ჩუმად ტირის, დედას, რომელიც სააბაზანოს გარდა სხვა ადგილს ვერ პოულობს, სადაც დამშვიდებას შეძლებს. ის ტირის, რადგან დაღლილობისგან აღარ იცის, როგორ უნდა გააგრძელოს ეს დღე. რას არ დათმობდა ერთი წუთით სიმშვიდის მოსაპოვებლად. დედას, რომელიც თავის ოთახში გამოკეტილი ტირის, რადგან ბავშვს უმნიშვნელო მიზეზით გაუბრაზდა და უყვირა, ახლა კი თავს საშინლად დამნაშავედ გრძნობს, სასოწარკვეთილია. დედას, რომელიც ნაჩქარევად მოამზადებს პიცას სადილისთვის, რადგან ვერ ახერხებს კერძების საკუთარი სურვილისამებრ მომზადებას. დედას, რომელიც ზოგჯერ თავს საოცრად მარტოსულად გრძნობს, მაშინაც კი, როდესაც სხვებთან ერთად არის და ოჯახის წევრებზე ზრუნავს. დედას, რომელიც გაღვიძებისთანავე ოცნებობს, რომ დღემ სწრაფად ჩაიაროს:

ძვირფასო დედა, გახსოვდეს, რომ რასაც შენ აკეთებ შეუფასებელია. შენ ძალიან მნიშვნელოვანი ადამიანი ხარ. შვილებს ყველაფერს აძლევ, რაც შეგიძლია.

პატარა თვალები, რომელიც ყოველწამიერად შენ დაგეძებენ, დარწმუნებულები არიან, რომ სრულყოფილება ხარ, უფრო მეტიც, ისინი შენ ღვთაებრივად გთვლიან.

ეს პატარა ხელები შენს შეხებას, მოფერებას, სითბოს და კოცნას ელიან.

ამ პატარა არსებებს ჰგონიათ, რომ შენ სამყაროში ყველაზე ძლიერი ადამიანი ხარ, რომელსაც ყველაფერი შეუძლია, რასაც მოისურვებს.

შენი პატარა შვილები შენს გაკეთებულ სადილს გემრიელად მიირთმევენ და ფიქრობენ, რომ დედა მათ ცხოვრებაში საუკეთესო საჩუქარია.

ბავშვების პატარა გულები შენს გულთან შეხვედრას ელიან. მათ შენ გარდა არავინ სჭირდებათ.

შენ მათთვის საკმარისზე მეტი ხარ. შენ დედა ხარ და შვილებს ზუსტად ისეთი უყვარხარ, როგორიც ხარ.

მომზადებულია:​ ipsyholog.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად