Baby Bag

დედებს განსაკუთრებული ინტუიცია აქვთ, ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ

დედებს განსაკუთრებული ინტუიცია აქვთ, ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ

ქალის ინტუიცია განსაკუთრებით ძლიერდება, როდესაც ის დედა ხდება. სამეცნიერო კვლევებით დასტურდება, რომ ორსული ქალბატონების ნერვული სისტემა მნიშვნელოვან ცვლილებებს განიცდის. ძუძუთი კვების დროს ჩვილსა და დედას შორის უძლიერესი კავშირი მყარდება. მარტივი ევოლუციური კანონზომიერებიდან გამომდინარე, სახეობის გასამრავლებლად, ქალს განსაკუთრებული ინსტინქტი ეძლევა, რათა მან ჩვილის დაცვა და ახალ გარემოსთან მისი ადაპტაცია მარტივად შეძლოს.

ქალის სხეულსა და გონებაში მნიშვნელოვანი ცვლილებები ხდება, როდესაც ის ორსულადაა. თანამედროვე ფსიქოლოგები აქტიურად იკვლევენ, თუ როგორ იცვლება დედის ორგანიზმი და ტვინი, როდესაც ის შვილს აჩენს. დედებს განსაკუთრებით უძლიერდებათ აღქმის და სმენის უნარი. ცნობილია, რომ შვილის ტირილი დედას მაშინაც კი ესმის, როდესაც ბავშვის ხმის გაგონება სხვას არავის შეუძლია. დედებს განსაკუთრებული ინტუიციაც აქვთ და ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ.

კვლევებით დგინდება, რომ ორსული ქალის ტვინში სერიოზული ცვლილებები მიმდინარეობს, რაც ბავშვის გაჩენიდან სულ ცოტა ორი წლის მანძილზე გრძელდება. ეს ქალს დედობასთან ადაპტაციისთვის ამზადებს. ზოგიერთ შემთხვევაში ორსულობის დროს განვითარებული ცვლილებები ქალს მთელი სიცოცხლის მანძილზე უნარჩუნდება.

ოქსიტოცინი, ენდორფინები და ქალური ჰორმონები ქალის ორგანიზმს მნიშვნელოვნად ცვლიან. ქალი ვერასდროს ივიწყებს შვილის გაჩენის შედეგად გამოწვეულ საოცარ განცდებს. ცხოველების მსგავსად ადამიანებსაც ძლიერი დედობრივი ინსტინქტები აქვთ. ყველა ქალს ბუნებრივად აქვს ბავშვის მოვლისა და გაზრდისთვის საჭირო ცოდნა. ძუძუთი კვების პირველი ეტაპი ბუნებრივი და ინსტინქტური პროცესია. მიუხედავად ამისა, დედები ყოველთვის ცდილობენ, რომ ბავშვის აღზრდის შესახებ ახალი ინფორმაცია მოიძიონ. ისინი ფსიქოლოგების, ექიმების, დედების მოსაზრებას ისმენენ და ითვალისწინებენ, თუმცა, აღნიშნული მოსაზრებები ყოველთვის არ ამართლებს. ზოგიერთ ბავშვთან სტანდარტული მიდგომები არ მუშაობას. ამ დროს დედის ინსტინქტი ირთვება. დედა ყველაზე უკეთ ხვდება, რა უნდა მოიმოქმედოს, რა არის სწორი მის შვილთან მიმართებაში და რა არის შეცდომა.

დედა იმდენად არის ორიენტირებული შვილის ცხოვრებაზე, რომ მისი გონების შესაძლებლობები უსაზღვროა. როდესაც შვილთან მიმართებაში თქვენი ინსტინქტი რაღაც მნიშვნელოვანს გკარნახობთ, ინტუიციას ენდეთ. დედის ინტუიცია წარმოუდგენლად ძლიერია. ბავშვების ბედნიერებისა და ჯანმრთელობის უზრუნველსაყოფად დედებს ბუნებრივად ებოძათ განსაკუთრებული უნარები, რომელთა გამოყენება მათ მთელი ცხოვრების მანძილზე შეუძლიათ.

დედებს ინტუიციის მეტად განთვითარებაში მედიტაციაც ძალიან ეხმარებათ. თუ ძალიან დაკავებული არ ხართ და დღის განმავლობაში საკუთარი თავისთვის რამდენიმე წუთის გამოყოფა შეგიძლიათ, მედიტაციას და რელაქსაციას მიმართეთ, რათა თქვენი განსაკუთრებული უნარები კიდევ უფრო დახვეწოთ და გააძლიეროთ.

მომზადებულია ​synctuition.com- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გაიზრდება...“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ბევრი მშობელი ჩივის ხოლმე, რომ ბავშვი ტყუის და მართალს არ მეუბნებაო. როდესაც ბავშვი მართალს არ ამბობს, მიზეზი აქვს ამას. მას არ უნდა, რომ დედა ან მამა გააღიზიანოს. მშობლებმა რაღაც აუკრძალეს და იმან გააკეთა. ბავშვმა იცის, თუ გაამხელს, შეიძლება დასაჯონ, გაუწყრნენ. აქედან ორი გამოსავალია. ერთი, რომ ვიცი ბავშვი მატყუებს და ხმას ვიმაღლებ: „როგორ ბედავ, შვილო, ჩემთან ტყუილს?“ ვამხელ ბავშვს, კედელთან მივაყენებ: „განა ეს შენ არ გააკეთე?“ მერე ბავშვი იტყვის სიმართლეს და ატირდება. ამით ჩვენ თითქოს აღზრდა მოვახდინეთ, მაგრამ ეს არ არის აღზრდის წესი. ბავშვმა კი იტირა, მაგრამ წყენა რომ დარჩა გულში?! მან იტირა, მაგრამ ეს ტყუილი არსად წასულა, რადგან ის ელოდება, რომ ხვალაც თუ რაიმე მართალს ეტყვის დედას ან მამას, იგივე მოხდება. ამიტომ ეს ტყუილი რჩება და გადადის ჩვევაში.

ბავშვს და ჩვენც გვაქვს საიდუმლო განცდა ჩვენში. ამას ჰქვია სინდისი. სინდისი თანდაყოლილი განცდაა. სინდისმა ყოველთვის იცის, რა უნდა გავაკეთო და რა არ გავაკეთო. ბავშვმაც იცის, რომ ეს ცუდია და ეს კარგია, მაგრამ ცუდს მიეტანება, იმიტომ, რომ იქ მეტი ხალისია, აქ კი ყველაფერი მწყობრშია. ბავშვს თავი მოვაჩვენოთ, ვითამაშოთ, რომ ვითომ დავიჯერეთ მისი ნათქვამი. ჩემი გამომეტყველება ბავშვს თითქოს არწმუნებს, რომ ეს ასეა. ბავშვი თავის თავში გრძნობს, რომ მე შეცდომაში შემიყვანა. მას სინდისი ნელ-ნელა ქენჯნას დაუწყებს. ის გრძნობს, რომ დედა ან მამა მიხვდა რაღაცას, მაგრამ ის მხილებული არ არის. მხილებული რომ არ არის, გულში იტანჯება ბავშვი. ეს არის დაწყებული სამი წლიდან, ძალიან მცირედ, მაგრამ 6-7 წლის ბავშვი ძალიან განიცდის ტყუილს. ზოგჯერ მოგადგება და გეტყვის: „დედა, მე ტყუილი გითხარი შენ.“ ეს იმიტომ, რომ დედამ არ დასაჯა ბავშვი, მიიღო შვილი ისეთი, როგორიც არის. მაშინ მადლობას ვეტყვით, არაფერიაო, ვეტყვით.

ბევრი იკითხავს: „როგორ? მატყუარა გავზარდო ჩემი შვილი?“ ეს იქნება მაშინ, როდესაც მე არ დავუფასე ბავშვს მართლის თქმა. რაღაც დროს ხომ იქნება ბავშვი მართალი? უნდა გამიკვირდეს, გამიხარდეს. განა ერთხელ ან ორჯერ? სამჯერ, თხუთმეტჯერ... ძილის წინ უნდა ვუთხრა მადლობა: „შვილო, შენ როგორი მართალი ბიჭი ყოფილხარ! რა გოგო მყოლიხარ, ასეთი გამბედავი! ძალიან მახარებ ასეთი ქცევით!“ იმ ერთ გმირობას ისე დავუფასებ ბავშვს, რომ ეს უფრო მეტი იყოს მისთვის, ვიდრე ტყუილის თქმა. ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გამეზრდება.

დასჯის პირობებში ბავშვი უფრო ძლიერი მატყუარა იქნება. რაც უფრო მეტია დასჯა, უფრო მეტად ხელოვნურად უნდა მოგატყუოს. როდესაც ის დაინახავს, რომ მის მიერ ჩადენილ საქციელს სასჯელები არ მოჰყვება, ბავშვს არ დასჭირდება ტყუილი. ტყუილი არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვს უგებენ. იქ ბავშვს არ აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს ჩვენ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები, რის გამო რას ამბობს ბავშვი. ის მიზეზი თუ მოუხსენი, აღარ დასჭირდება მას ტყუილი, უბრალოდ იფანტაზიორებს,”- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად