Baby Bag

უნდა ჩაერიოს თუ არა მშობელი ბავშვების კონფლიქტში?

უნდა ჩაერიოს თუ არა მშობელი ბავშვების კონფლიქტში?

ბავშვებს ერთმანეთთან კონფლიქტი ხშირად მოსდით. უფროსების მსგავსად ისინიც ეუხეშებიან ერთმანეთს, უსიამოვნო რეპლიკებსაც ისვრიან და ზოგჯერ ფიზიკურადაც ძალადობენ სხვებზე. პატარები ხშირად ვერ ხვდებიან, როგორ უნდა გადაჭრან კონფლიქტი. ალბათ, შეგიმჩნევიათ, რომ როდესაც მეგობარი თქვენს შვილს ხელს ურტყამს, ის თქვენ გიყურებთ. მან არ იცის, როგორ უპასუხოს აგრესიას და მშობლის მითითებას ელოდება.

ზოგიერთი ბავშვი ემოციებს ღიად გამოხატავს, ბრაზობს და მოწინააღმდეგეს თავს ესხმის, ზოგიერთი კი ბრაზს გულში ინახავს. უფროსებიც ასე იქცევიან, როდესაც კონფლიქტი აქვთ, თუმცა ბავშვებისგან განსხვავებით მათი ენობრივი უნარები უკვე სრულფასოვნად არის განვითარებული.

უნდა ჩაერიოს თუ არა მშობელი ბავშვების კონფლიქტში?

მშობელი ბავშვების კონფლიქტში ყოველთვის არ უნდა ერეოდეს. ზოგჯერ ბავშვი კონფლიქტს ვერ უმკლავდება, შესაძლოა, ის დაჩაგრონ კიდეც. მსგავს შემთხვევაში ბავშვების ჩხუბში აუცილებლად უნდა ჩაერიოთ და თქვენი შვილი ზეწოლისგან დაიცვათ. თუ ბავშვს დაჩაგრავენ, მას ბრაზი დაუგროვდება, რაც სამომავლოდ, შესაძლოა, აგრესიისა და ძალადობის გამომწვევ მიზეზად იქცეს.

როდესაც მშობელი ბავშვების კონფლიქტში ერევა, მან ყურადღება საკუთარ თავზე არ უნდა გადაიტანოს. კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს ყველაფერი კარგად უნდა აუხსნას, რათა ბავშვები საკუთარ შეცდომებს მიხვდნენ. ზოგჯერ მშობელმა ბავშვებისგან თავი შორს უნდა დაიჭიროს და მათ კონფლიქტის მოგვარების შესაძლებლობა უნდა მისცეს.

ბავშვებმა არ უნდა ჩათვალონ, რომ მათი კონფლიქტები ყოველთვის თქვენ უნდა გადაჭრათ. მშობელმა მოსამართლის ან დამსჯელის როლი არ უნდა მოირგოს. ბავშვებს კონფლიქტის საკუთარი რესურსით მოგვარება უნდა აცალოთ, თუ ამის შესაძლებლობა გექნებათ.

კონფლიქტი ბავშვისთვის სასარგებლოც კია. მისი დახმარებით ის კომუნიკაციას, აზროვნებას, პრობლემის მოგვარებას და კომპრომისზე წასვლას სწავლობს. თუ ბავშვების კონფლიქტში ერთვებით, აუცილებლად შეინარჩუნეთ სიმშვიდე. ბავშვმა უნდა დაინახოს, რომ აგრესიისა და უხეშობის დაძლევა სავსებით შესაძლებელია მაშინაც კი, როდესაც ადამიანი მშვიდად არის. ისინი თქვენ აუცილებლად მოგბაძავენ და სამომავლოდ ისევე მოიქცევიან, როგორც თქვენ იქცევით.

არასდროს დაიწყოთ იმის გარკვევა, თუ ვინ დაიწყო ჩხუბი. ბავშვები უნდა მიხვდნენ, რომ თქვენ ნეიტრალურ პოზიციას იკავებთ. ამგვარად ისინი მიხვდებიან, რომ დამნაშავისა და უდანაშაულოს გამოკვეთა არ არის მათი მთავარი მიზანი. კონფლიქტში თუ ჩაერევით, ჯერ ერთ ბავშვს მოუსმინეთ, შემდეგ მეორეს. საბოლოდ მათ ერთმანეთთან საუბრის შესაძლებლობა მიეცით და თითოეულ მათგანს საკუთარი განცდების გამოხატვაში დაეხმარეთ. მსაჯულის როლი არაფერში გამოგადგებათ, თქვენ კონფლიქტში მხოლოდ მედიატორი უნდა იყოთ.

კონფლიქტი სერიოზულ სახეს თუ იღებს, ბავშვები ერთმანეთისგან განაცალკევეთ და თითოეულ მათგანს ცალ-ცალკე გაესაუბრეთ. განსჯისგან, ამ შემთხვევაშიც, თავი შეიკავეთ. შესაძლოა, კონფლიქტის მოსაგვარებლად საათები დაგჭირდეთ, მაგრამ უხეშ ჩარევას მაინც მოერიდეთ. ბავშვებს ემოციებისგან დაცლასა და საკუთარ გრძნობებზე საუბარში დაეხმარეთ.

არ მისცეთ ბავშვებს საუბრის გარეშე შერიგების უფლება. მათ კონფლიქტზე ღიად და გულახდილად უნდა ისაუბრონ. როდესაც ყველაფერი გაირკვევა, მათ ნება დართეთ კვლავ ერთად ითამაშონ.

გახსოვდეთ, ყველა ბავშვი ჩხუბობს, ზოგიერთი მათგანი კონფლიქტს დამოუკიდებლად უმკლავდება, მაგრამ ზოგჯერ მშობლის ჩარევა აუცილებელია. როდესაც გრძნობთ, რომ ბავშვების ჩხუბში ჩართვა გიწევთ, სიფრთხილე გამოიჩინეთ და აუცილებლად დაიკავეთ ნეიტრალური პოზიცია.

მომზადებულია ​sg.theasianparent.com -ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

აღზრდის ჩუმი ტრაგედია, რომელიც ჩვენს სახლებში იმალება

აღზრდის ჩუმი ტრაგედია, რომელიც ჩვენს სახლებში იმალება

ჩვენს სახლებში ჩუმი ტრაგედია მჟღავნდება, რომელიც ჩვენთვის ყველაზე ძვირფას საჩუქარს - შვილებს ეხება.

ჩვენი შვილები შიშისმომგვრელ ემოციურ მდგომარეობაში არიან. მკველვარები ბავშვებში ფსიქიკური დაავადებების გავრცელების მძაფრი და მდგრადი ზრდის შესახებ შემაშფოთებლად მზარდ სტატისტიკას გვაცნობენ, რომელიც უკვე ეპიდემიის მასშტაბებს აღწევს.

სტატისტიკა არ ცრუობს:

  • ყოველი ხუთი ბავშვიდან ერთს მენტალური ჯანმრთელობის პრობლემები აქვს
  • ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლენის სიხშირე 43%-ით გაიზარდა
  • მოზარდებში დეპრესიამ 37%-ით მოიმატა
  • 10-14 წლის ბავშვებში სუიციდის შემთხვევები 200%-ით გაიზარდა

რა ხდება და რას ვაკეთებთ არასწორად?

თანამედროვე ბავშვები ჭარბად წახალისებულები არიან მატერიალური საგნებითა და საჩუქრებით, მაგრამ მათ აკლიათ ჯანსაღი ბავშვობის ისეთი ფუნდამენტი, როგორიცაა:

  • ემოციურად ხელმისაწვდომი მშობლები
  • ნათლად განსაზღვრული ჩარჩოები
  • პასუხისმგებლობა
  • ბალანსირებული კვება და ადეკვატური ძილი
  • მოძრაობა (განსაკუთრებით სუფთა ჰაერზე გასვლა)
  • კრეატიული თამაშები, სოციალური ინტერაქცია, არასტრუქტურირებული თამაშის შესაძლებლობა და მოწყენილობისთვის განსაზღვრული სივრცე

ნაცვლად ამისა, ბოლო წლებში ბავშვების ცხოვრება სავსეა:

  • ციფრული ტექნიკით გატაცებული მშობლებით
  • შემწყნარებელი და დამთმობი მშობლებით, რომლებიც ბავშვებს სამყაროს მართვის უფლებას აძლევენ
  • განცდით, რომ ბავშვს უფლება აქვს ყველაფერი დამსახურების გარეშე მიიღოს და პასუხისმგებლობის გარეშე შეინარჩუნოს
  • არაბალანსირებული კვებითა და არაადეკვატური ძილით
  • ცხოვრების მჯდომარე წესით
  • მუდმივი სტიმულაციით, ტექნოლოგიური ძიძებით, მოთხოვნების მყისიერი დაკმაყოფილებითა და მოსაწყენი წუთების არარსებობით

როგორ მოვიქცეთ?

თუ გვსურს, რომ ჩვენი შვილები ჯანმრთელი და ბედნიერი ადამიანები იყვნენ, უნდა გამოვფხიზლდეთ და საფუძვლებს დავუბრუნდეთ. ეს ჯერ კიდევ შესაძლებელია! ბევრი ოჯახი ამჩნევს ბავშვის მდგომარეობის დაუყოვნებლივ გამოსწორებას მას შემდეგ, რაც მოცემულ რეკომენდაციებს ითვალისწინებს:

  • დაუწესეთ ბავშვს საზღვრები და გახსოვდეთ, რომ გემის კაპიტანი თქვენ ხართ. თქვენი შვილები გაცილებით თავდაჯერებულად იგრძნობენ თავს მას შემდეგ, რაც გააცნობიერებენ, რომ საჭეს თქვენ აკონტროლებთ.
  • დააწესეთ ძილის თანმიმდევრული რეჟიმი, რათა ბავშვმა საკმარისად გამოიძინოს. განრიგის შედგენა განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია სკოლის ასაკის ბავშვებისთვის.
  • ასწალეთ ბავშვს თავისუფლება და დამოუკიდებლობა. არ დაიცვათ ის ზედმეტად ფრუსტრაციისა და შეცდომებისგან. გაუგებრობა მათ გამძლეობას ჩამოუყალიბებს და ცხოვრებისეული სირთულეების დაძლევას ასწავლის.
  • არ ატაროთ თქვენი შვილის ზურგჩანთა, არ გაუფცქვნათ მათ ბანანი და ფორთოხალი, თუ ამის გაკეთება თავადაც შეუძლიათ (4-5 წლის ასაკი). არ მისცეთ ბავშვს თევზი, ნაცვლად ამისა თევზაობა ასწავლეთ.
  • ასწავლეთ ბავშვს ლოდინი და კმაყოფილების გადავადება.
  • შექმენით პირობები „მოწყენილობისთვის.“ მოწყენილობა შემოქმედებითობას აღვიძებს. ნუ ჩათვლით თავს ვალდებულად, რომ ბავშვი ყოველთვის გაართოთ.
  • მოწყენილობის დაძლევის საშუალებად ტექნოლოგიებს ნუ გამოიყენებთ, ნუ შესთავაზებთ მას ბავშვს პასიურობის პირველივე წუთებში.
  • მოერიდეთ ტექნოლოგიების გამოყენებას მანქანებში, კვებისას, რესტორნებში, სავაჭრო ცენტრებში. ეს წუთები სოციალიზაციისთვის გამოიყენეთ. ასწავლეთ ტვინს როგორ იმოქმედოს მოწყენილობის წუთებში.
  • მიაწოდეთ ბავშვს აქტივობების იდეები, როდესაც ისინი მოწყენილები არიან.
  • იყავით ბავშვისთვის ემოციურად ხელმიმსაწვდომი, ასწავლეთ მათ თვითრეგულაცია და სოციალური უნარები.
  • გამორთეთ ტელეფონები ღამით, როდესაც ბავშვები დასაძინებლად ემზადებიან. მოარიდეთ ისინი ციფრულ გასართობს.
  • გახდით ბავშვის ემოციების მასწავლებელი. ასწავლეთ მას საკუთარი ფრუსტრაციისა და ბრაზის ამოცნობა-მართვა.
  • ასწავლეთ ბავშვს მისალმება, რიგის დაცვა, გაზიარება ისე, რომ არ იგრძნონ დანაკლისი, ასწავლეთ შვილს „მადლობა,“ და „გთხოვ.“ ასწავლეთ მას შეცდომის აღიარება და მობოდიშება. იყავით მოდელი იმ ღირებულებებისა, რომელსაც ნერგავთ.
  • გქონდეთ ბავშვთან ემოციური კავშირი: გაუღიმეთ, ჩაეხუტეთ, აკოცეთ, წაიკითხეთ იცეკვეთ, იხტუნავეთ, იხოხეთ და ითამაშეთ მათთან ერთად.

ავტორი: ფსიქიატრი ლუის როხას მარკოსი

წყარო: ​Mumsadvice.co.uk

წაიკითხეთ სრულად