Baby Bag

რომელ საოჯახო საქმეებში დავიხმაროთ ორიდან თორმეტ წლამდე ასაკის ბავშვები?

რომელ საოჯახო საქმეებში დავიხმაროთ ორიდან თორმეტ წლამდე ასაკის ბავშვები?

დედები ოცნებობენ, რომ შვილები დამოუკიდებლობას დროულად მიაჩვიონ. ამასთან, ისინი ხშირად ბავშვს უფლებას არ აძლევენ დამოუკიდებლად გააკეთოს ისეთი საქმეები, რომლის გაკეთების უნარი მას უკვე აქვს. საქმე იმაშია, რომ დედები შვილებს ვერ ენდობიან. ისინი ფიქრობენ, რომ ბავშვები საოჯახო საქმეებთან დამოუკიდებლად გამკლავებას ვერ შეძლებენ, რაც ხშირად არასწორია. ჩვენს სტატიაში მარია მონტესორის აღზრდის პრინციპებზე დაყრდნობით, იმ საოჯახო საქმეების ნუსხას შემოგთავაზებთ, რომლებშიც ორიდან თორმეტ წლამდე ასაკის ბავშვები თავისუფლად დაგეხმარებიან. 

ორიდან სამ წლამდე პატარები სამზარეულოს ჭუჭყიანი ტილოების სათანადო ადგილას დადებაში დაგეხმარებიან. ორი წლის ასაკიდან ბავშვს მაგიდის იმ მონაკვეთის მოწესრიგება უნდა ასწავლოთ, რომელსაც ის კვების დროს იყენებს. 



ოთხი-ხუთი წლის ასაკის ბავშვი ჭურჭლის სარეცხი მანქანიდან თეფშების ამოლაგებაში დაგეხმარებათ. ის სამზარეულოს ტილოებს დაკეცავს და უჯრაში ჩაალაგებს. 




ექვსი-შვიდი წლის ასაკის ბავშვი საკვების მიღების შემდეგ მაგიდას მოაწესრიგებს. ის ბოსტნეულისა და ხილის გარეცხვასაც შეძლებს. ბავშვს ყუთებში ნივთების ჩალაგებაც არ გაუჭირდება. 



რვა-ცხრა წლის ასაკის ბავშვი ჭურჭლის სარეცხ მანქანაში თეფშებს ჩაგილაგებთ. ის მაცივრის გასუფთავებასაც შეძლებს. თუ ბავშვს მაღაზიაში პროდუქტების სიას გაატანთ, ის საყიდლებზე დამოუკიდებლად წასვლასაც მოახერხებს. ბავშვი ჩაის ან ყავას მოგიმზადებთ და ჭიქაშიც ჩამოასხამს.



ათი-თერთმეტი წლის ასაკის ბავშვი ღუმელს დაასუფთავებს. ის სამზარეულოს დალაგებაში დაგეხმარებათ.



თორმეტ წელს გადაცილებული ბავშვი საოჯახო საქმეების გაკეთებას თავისუფლად შეძლებს. ის საოჯახო სადილსაც კი მოამზადებს, თუ მას ამის შესაძლებლობას მისცემთ.



მომზადებულია ​adme.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ჯვრისწერისა და ქორწინების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან ხაზი გაუსვა ჯვრისწერის დროს მშობლების დასწრების მნიშვნელობას და დაქორწინებული წყვილის ერთმანეთისადმი ერთგულების აუცილებლობას:

„ადამიანები ჯვრისწერაზე მოდიან და გვეკითხებიან: „მშობლის დასწრება ჯვრისწერაზე აუცილებელია?“ არ ვიცი საიდან დამკვიდრდა ეს წესი. აუცილებელია, აბა როგორ?! აბა რას უნდა დაესწროს მშობელი, თამადის სადღეგრძელოებს?! ჯვარს იწერს ადამიანი, საიდუმლო სრულდება. სად უნდა იყო, თუ არ მოისმენ იმ სიტყვებს, როგორ ლოცავს შენს შვილებს მღვდელი?! პირიქით, ძალიან კარგი ტრადიცია არსებობდა, როდესაც მამას შემოჰყავდა ტაძარში შვილი. ჰგონიათ, რომ ეს კათოლიკური ტრადიციაა. ეს არ იყო კათოლიკური ტრადიცია. ეს ქრისტიანული ტრადიციაა, როდესაც მშობელს შემოჰყავს თავისი შვილი. იდეალური ოჯახი არ არსებობს. მნიშვნელოვანია, როდესაც ადამიანები გყავს ირგვლივ, ვისთან ერთადაც არსებულ პრობლემებს აგვარებ. ახალშექმნილ ოჯახში ძალიან ბევრი პრობლემაა, მაგრამ ნელ-ნელა ამ პრობლემებს აგვარებ.

პავლე მოციქული ამბობს, რომ თქვენი სხეული ქრისტეს სხეული არის და არ შეიძლება ეს სხეული შეიბილწოს. აქ პავლე მოციქული არ საუბრობს ქალზე. ის არანაირად არ განასხვავებს სქესს. არ საუბრობს, რომ მამაკაცისთვის შესაძლებელია ეს და ქალისთვის არა. ორივესთვის ერთნაირად მძიმე ცოდვაა, როგორც ქალისთვის, ასევე კაცისთვის. ჩვენთან, სამწუხაროდ, ალბათ, ბავშვობაში, ჩვენი მშობლებისგან გაგვიგია, რომ როგორ მიდიოდა კაცი რუსეთში, როგორ „იგულავა“ იქ, თანაც მაშინ, როდესაც ცოლი ჰყავდა. ამას არ მალავდნენ. ეს ნორმალურად ითვლებოდა. მეუღლეებისთვისაც მისაღები იყო ეს. მთავარი იყო, საყვარელი არ გაეჩინა, თორემ ერთჯერადად შეიძლებოდა. „კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება,“ - მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად