Baby Bag

რატომ არის საზიანო ბავშვისთვის ბევრი ფოტოს გადაღება?

რატომ არის საზიანო ბავშვისთვის ბევრი ფოტოს გადაღება?

სოციალური მედიისა და თანამედროვე ტექნოლოგიების წყალობით მშობლები შვილების ზრდის პროცესს კამერაზე აღბეჭდავენ, შემდეგ კი ვირტუალურ მეგობრებს უზიარებენ. თქვენი შვილისთვის ფოტოების გადაღებაში ცუდი არაფერია, თუმცა თუ მას მეტისმეტად ბევრ ფოტოს უღებთ, ეს მისთვის ძალიან საზიანოა.

  • ბავშვი ფიქრობს, რომ ის სამყაროს ცენტრია

მშობელი გამუდმებით ბავშვისთვის ფოტოების გადაღებით თუ არის დაკავებული, ხოლო ოჯახის სხვა წევრებს კადრში არ ახვედრებს, პატარა იფიქრებს, რომ ის განსაკუთრებული ადამიანია. შესაძლოა, მას მოლოდინი გაუჩნდეს, რომ ყოველთვის ყველას ყურადღებას დაიმსახურებს. ბავშვები ზოგჯერ კამერას იმარჯვებენ და სელფებს თავად იღებენ. ფოტოების ხშირი გადაღება ბავშვში ნარცისისტულ განცდებს აძლიერებს.

  • ბავშვი მეტისმეტად თვითკირიტიკული ხდება

ბავშვის ფოტოები სოციალურ ქსელში სათანადო მოწონებას თუ არ დაიმსახურებს, ის დაიწყებს ფიქრს, თუ რატომ არ მოსწონთ ადამიანებს. ბავშვი იფიქრებს, რომ მას ლამაზად არ აცვია, რომ ის მახინჯი დაიბადა და რომ მისი კამერა კარგად არ მუშაობს. თუ მისი მეგობრების ფოტოებს უფრო ბევრი ადამიანი მოიწონებს, ბავშვის თვითშეფასება კიდევ უფრო დაეცემა. კვლევებით დგინდება, რომ გოგონები, რომლებიც საკუთარ ფოტოებს სოციალურ ქსელში ხშირად ათვალიერებენ, თავიანთი წონით უკმაყოფილოები არიან.

  • ბავშვი მოგონებების დეფიციტს განიცდის

მშობლები, რომლებიც შვილებს ბევრ ფოტოს უღებენ, პატარებს საკუთარი ემოციების გამოხატვას არ ასწავლიან. ისინი გამუდმებით კამერის მიღმა არიან და ბავშვების თავგადასავლებში არ მონაწილეობენ. პატარებს უჭირთ მოგონებების ფორმირება და გაურკვევლობა ტანჯავთ.

  • ბავშვები ხშირად თავს შეურაცხყოფილად გრძნობენ

მშობლები, რომლებიც სოციალურ ქსელში შვილების ფოტოებს ხშირად აქვეყნებენ, ბავშვებს უხერხულ მდგომარეობაში აგდებენ. შესაძლოა, წლების შემდეგ ბავშვმა წარმატებას მიაღწიოს, ცნობილი სახე გახდეს, არაკეთილმოსურნე ადამიანებმა კი სოციალური ქსელიდან მისი ბავშვობის სასაცილო ფოტო ამოქექონ. ბავშვები განიცდიან, როდესაც მშობლები მათ ვიდეოებს დაუკითხავად ტვირთავენ სოციალურ ქსელში და ყველას აჩვენებენ, როგორ არიგებენ ჭკუას შვილებს. შესაძლოა, ბავშვს კლასელების შერცხვეს, როდესაც აღმოაჩენს, რომ მისი სასაცილო ფოტო ან ვიდეო ინტერნეტში უამრავმა ადამიანმა ნახა.

  • ბავშვის პირადი სივრცე იზღუდება

ბავშვს უფლება აქვს თავისი პირადი სივრცე ჰქონდეს. მშობლები ბავშვების ფოტოს სოციალურ ქსელებში თვითნებურად ტვირთავენ, რადგან ბავშვი მცირეწლოვანია. შესაძლოა, ასაკის მატებასთან ერთად ბავშვმა აღმოაჩინოს, რომ მშობლების გადაწყვეტილება არ მოსწონს. მშობლები დარწმუნებულები ვერ იქნებიან, რომ ბავშვს მათ მიერ ატვირთული ფოტოები მომავალში მოეწონება.

  • ბავშვის დისკრიმინაციის რისკი მაღალია

კიბერბულინგი საკმაოდ გავრცელებული მოვლენაა. ბავშვის ფოტოების სოციალურ ქსელში განთავსებით, მას საფრთხის წინაშე აყენებთ. სხვა ადამიანებს შეუძლიათ ის გარეგნობის გამო ანონიმურად გააკრიტიკონ. კლოე კარდაშიანი იძულებული გახდა აგრესიულ ადამიანებს გამკლავებოდა, რომლებიც მის ქალიშვილს კანის ფერის გამო აკრიტიკებდნენ. მსგავსი დავდასხმის მსხვერპლი ძალიან ბევრი ბავშვი ხდება.

  • ბავშვი ძალიან ბევრს ფიქრობს იმაზე, თუ რას ფიქრობენ მასზე სხვები

24 თვის ასაკიდან ბავშვები უკვე იწყებენ იმაზე ფიქრს, თუ რას ფიქრობენ მათზე სხვები. როდესაც მათ ფოტოებს უღებთ და შემდეგ სოციალურ ქსელში აქვეყნებთ, ისინი სხვა ადამიანების კომენტარებს აკვირდებიან. სხვების დამოკიდებულება მათზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. ბავშვები გამუდმებით იმაზე ფიქრობენ, თუ რა აზრის არიან სხვა ადამიანები მათზე.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ონლაინ ჩართვის დროს ბავშვი ზის ვითომ სკოლაში, ამავე დროს მეორე გაჯეტი უჭირავს და იქ თამაშით არის დაკავებული,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე ონლაინ სწავლების ნაკლოვანებებზე

„ონლაინ ჩართვის დროს ბავშვი ზის ვითომ სკოლაში, ამავე დროს მეორე გაჯეტი უჭირავს და იქ თამაშით არის დაკავებული,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე ონლაინ სწავლების ნაკლოვანებებზე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა და მოზარდებზე მის მავნე ზეგავლენას გაუსვა ხაზი:

„ეკრანი საჭიროა იმ შემთხვევაში, როდესაც ყველაფერი იქნება ზომიერად. თუ დააკვირდებით თამაშებს, განსაკუთრებით ხმაურიან თამაშებს, ბავშვები მოდიან მოტორული ტიკებით, აღგზნებულები, გამოუძინებლები. მესმის, მშობელიც ვეღარ აკონტროლებს. დედა-მამა გადის, ბებია-ბაბუაც მუშაობს. ჩვენ დროს მეტ-ნაკლებად ბებია-ბაბუები დაკავებულები იყვნენ შვილიშვილების აღზრდით. ეს კომუნიკაცია უკვე მოიშალა. მშობლები მაქსიმალურად ცდილობენ, რომ ბავშვს მისცენ მაღალი განათლება. ეს ძირითადად ამისთვის კეთდება. ყველა მშობელს უნდა, რომ თავისი შვილისთვის მაქსიმალური გააკეთოს.“

„მინახავს, ​ონლაინ ჩართვის დროს ბავშვი ზის ვითომ სკოლაში, ამავე დროს მეორე გაჯეტი უჭირავს და იქ თამაშით არის დაკავებული. ძალიან დიდ პროცენტში ეს არის კატასტროფა. ვერც მასწავლებელი ვერ გააკონტროლებს. ჩვენი თაობის მასწავლებლები ყველა ბავშვს ერთნაირად გამოიკითხავდნენ ხოლმე კლასში. რომ დაიწყებდნენ, ორ დღეში მაინც ყველა ბავშვს გამოიკითხავდნენ. კონკრეტულ შემთხვევაში შეიძლება 2-3 ბავშვთან ხდებოდეს კომუნიკაცია. ზოგს საერთოდ არ აინტერესებს. მასწავლებელი ცდილობს, რომ მარტივად ამოწუროს ის 45 წუთი. არიან მასწავლებლები, რომლებიც ყველა ბავშვს ერთნაირად აქტიურად რთავენ და ეს მისასალმებელია. ონლაინ დამოკიდებულების გამო ძირითადი დატვირთვა გადავიდა სკოლებზე. თუ მასწავლებელი კეთილსინდისიერად მიუდგება, ეს მისასალმებელია. შეიძლება გარკვეული პროცენტი გამოვიდეს სუპერ განათლებული, მაგრამ ამ თაობას ჩვენ დავკარგავთ, კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, თუ ყველა ერთად არ ჩავერიეთ,“ - აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად