Baby Bag

ბავშვის 7 ჩვევა, რომელთა იგნორირება სახიფათოა

ბავშვის 7 ჩვევა, რომელთა იგნორირება სახიფათოა

შვილის ყოლა საოცარი განცდაა, თუმცა მშობლობა მარტივი გამოცდილება ნამდვილად არ არის. რთულია იმის მიხვედრა, რამდენად ზნეობრივი, განათლებული და ძლიერი ადამიანი იქნება ბავშვი მომავალში. ჩვენს სტატიაში ბავშვებში გავრცელებულ შვიდ ჩვევაზე გესაუბრებით, რომელთა იგნორირება სახიფათოა და სერიოზული პრობლემების გამომწვევ მიზეზად შეიძლება იქცეს.

  • სხვისი ნეგატიური ქცევის მიმართ გულგრილი დამოკიდებულება

თქვენს შვილს უნდა აუხსნათ, რომ სხვების ნეგატიური ქცევის მიმართ გულგრილი დამოკიდებულება არასწორია. მან უნდა იცოდეს, რომ ყურადღებიანობასა და ენის მიტანას შორის დიდი განსხვავებაა. ბავშვმა არ უნდა დამალოს, როდესაც სხვა ბავშვის სახიფათო და ნეგატიური ქცევის შემსწრე ხდება. ის მშობელს მსგავს საკითხებზე გულწრფელად უნდა ესაუბრებოდეს, რათა სერიოზულ პრობლემებს თავი აარიდოს.ბავშვი სირთულეებთან გამკლავებას დედასთან და მამასთან ერთად უნდა ცდილობდეს.

  • და-ძმასთან მეტოქეობა

თქვენს შვილებს შორის მეტოქეობა თუ არსებობს, პრობლემის მიზეზი აუცილებლად უნდა აღმოაჩინოთ. არ მისცეთ ბავშვებს უფლება, რომ ერთმანეთს ფიზიკური ტკივილი მიაყენონ. ისინი ერთ გუნდად უნდა შეიკრან და ყველა პრობლემა თანამშრომლობით გადაწყვიტონ. ბავშვებს ერთმანეთის გრძნობების პატივისცემა უნდა ასწავლოთ. თქვენს თითოეულ შვილთან დრო თანაბრად უნდა გაატაროთ, რათა მათ შორის კონფლიქტი არ გაღვივდეს.

  • ქურდობა

ბავშვს ქურდობაზე თუ წაასწრებთ, მის მიმართ აგრესიას ნუ გამოხატავთ. თქვენი შვილის ქცევის მოტივი გამოიკვლიეთ და მას კარგად აუხსენით, თუ რატომ არის სხვისი ნივთის მოპარვა მიუღებელი საქციელი. ბავშვს უთხარით, რომ მოპარული ნივთი პატრონს დაუბრუნოს და მას ბოდიშიც მოუხადოს. თუ ბავშვი ქურდობას კვლავ განაგრძობს, დახმარებისთვის ფსიქოლოგს მიმართეთ, რათა პრობლემა უფრო მეტად არ გამწვავდეს.

  • სხვების მიმართ უპატივცემულო დამოკიდებულება

ბავშვის სხვების მიმართ უპატივცემულო დამოკიდებულება უყურადღებოდ არასდროს დატოვოთ. მისი ქცევის მოტივები გაარკვიეთ და თქვენს შვილს აუხსენით, როგორ უნდა მართოს თავისი ქცევა. ბავშვმა უფროსების მშვიდად მოსმენა უნდა ისწავლოს. თუ თქვენი შვილი სხვებისადმი უპატივცემულო ქცევას კვლავ გააგრძელებს, მას ყველა პრივილეგია ჩამოართვით, რომლითაც სარგებლობს.

  • ტყუილის თქმა

ბავშვი თუ ხშირად იტყუება, ნუ გაღიზიანდებით. მას გულწრფელობისა და სიმართლის თქმის მნიშვნელობა კარგად აუხსენით. დაფიქრდით, როგორ უნდა დასაჯოთ ბავშვი მისაღები და პოზიტიური ფორმით, რათა მან სიცრუის თქმა შეწყვიტოს. თუ ბავშვი თქვენს მოტყუებს ძველებურად განაგრძობს, შესაძლოა, მას სერიოზული ფსიქოლოგიური პრობლემები ჰქონდეს, რის გამოც სპეციალისტთან კონსულტაცია აუცილებელია.

  • მოუთმენლობა და წუწუნი

მოუთმენლობის წუწუნით გამოხატვა სერიოზული პრობლემაა. ბავშვს აუხსენით, რომ მან ნორმალურად უნდა ისაუბროს. თუ ის კვლავ წუწუნით მოგმართავთ, გაარკვიეთ, რატომ ვერ ახერხებთ თქვენთვის ყველაზე ახლობელ ადამიანთან მშვიდად საუბარს. ბავშვთან გულწრფელად გაისაუბრეთ და აუხსენით, რომ მას უფრო მეტი სერიოზულობა და მოთმინება მართებს.

  • უხეში მანერები

ბავშვს კარგები მანერების ათვისების პროცესში ზედმეტად ნუ დატვირთავთ. მას ხშირად შეახსენეთ, რომ სხვების მიმართ ყურადღებიანი უნდა იყოს. აუცილებელია, რომ ოჯახის ზრდასრული წევრები ღირსეულად იქცეოდნენ, რადგან ბავშვები მათ ქცევებს იმეორებენ. 

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

მშობლის 7 შეცდომა, რომელიც ბავშვს რყვნის და ათამამებს
ბავშვის მიუღებელი ქცევის გამომწვევი მიზეზი უმეტესწილად მშობლის შეცდომაა. თუ გსურთ, რომ თქვენი შვილი პატივისცემით გეპყრობოდეთ და გათამამებული ბავშვივით არ იქცეოდეს, მის მიმართ დამოკიდებულებაში გარკვეულ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გაიზრდება...“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ბევრი მშობელი ჩივის ხოლმე, რომ ბავშვი ტყუის და მართალს არ მეუბნებაო. როდესაც ბავშვი მართალს არ ამბობს, მიზეზი აქვს ამას. მას არ უნდა, რომ დედა ან მამა გააღიზიანოს. მშობლებმა რაღაც აუკრძალეს და იმან გააკეთა. ბავშვმა იცის, თუ გაამხელს, შეიძლება დასაჯონ, გაუწყრნენ. აქედან ორი გამოსავალია. ერთი, რომ ვიცი ბავშვი მატყუებს და ხმას ვიმაღლებ: „როგორ ბედავ, შვილო, ჩემთან ტყუილს?“ ვამხელ ბავშვს, კედელთან მივაყენებ: „განა ეს შენ არ გააკეთე?“ მერე ბავშვი იტყვის სიმართლეს და ატირდება. ამით ჩვენ თითქოს აღზრდა მოვახდინეთ, მაგრამ ეს არ არის აღზრდის წესი. ბავშვმა კი იტირა, მაგრამ წყენა რომ დარჩა გულში?! მან იტირა, მაგრამ ეს ტყუილი არსად წასულა, რადგან ის ელოდება, რომ ხვალაც თუ რაიმე მართალს ეტყვის დედას ან მამას, იგივე მოხდება. ამიტომ ეს ტყუილი რჩება და გადადის ჩვევაში.

ბავშვს და ჩვენც გვაქვს საიდუმლო განცდა ჩვენში. ამას ჰქვია სინდისი. სინდისი თანდაყოლილი განცდაა. სინდისმა ყოველთვის იცის, რა უნდა გავაკეთო და რა არ გავაკეთო. ბავშვმაც იცის, რომ ეს ცუდია და ეს კარგია, მაგრამ ცუდს მიეტანება, იმიტომ, რომ იქ მეტი ხალისია, აქ კი ყველაფერი მწყობრშია. ბავშვს თავი მოვაჩვენოთ, ვითამაშოთ, რომ ვითომ დავიჯერეთ მისი ნათქვამი. ჩემი გამომეტყველება ბავშვს თითქოს არწმუნებს, რომ ეს ასეა. ბავშვი თავის თავში გრძნობს, რომ მე შეცდომაში შემიყვანა. მას სინდისი ნელ-ნელა ქენჯნას დაუწყებს. ის გრძნობს, რომ დედა ან მამა მიხვდა რაღაცას, მაგრამ ის მხილებული არ არის. მხილებული რომ არ არის, გულში იტანჯება ბავშვი. ეს არის დაწყებული სამი წლიდან, ძალიან მცირედ, მაგრამ 6-7 წლის ბავშვი ძალიან განიცდის ტყუილს. ზოგჯერ მოგადგება და გეტყვის: „დედა, მე ტყუილი გითხარი შენ.“ ეს იმიტომ, რომ დედამ არ დასაჯა ბავშვი, მიიღო შვილი ისეთი, როგორიც არის. მაშინ მადლობას ვეტყვით, არაფერიაო, ვეტყვით.

ბევრი იკითხავს: „როგორ? მატყუარა გავზარდო ჩემი შვილი?“ ეს იქნება მაშინ, როდესაც მე არ დავუფასე ბავშვს მართლის თქმა. რაღაც დროს ხომ იქნება ბავშვი მართალი? უნდა გამიკვირდეს, გამიხარდეს. განა ერთხელ ან ორჯერ? სამჯერ, თხუთმეტჯერ... ძილის წინ უნდა ვუთხრა მადლობა: „შვილო, შენ როგორი მართალი ბიჭი ყოფილხარ! რა გოგო მყოლიხარ, ასეთი გამბედავი! ძალიან მახარებ ასეთი ქცევით!“ იმ ერთ გმირობას ისე დავუფასებ ბავშვს, რომ ეს უფრო მეტი იყოს მისთვის, ვიდრე ტყუილის თქმა. ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გამეზრდება.

დასჯის პირობებში ბავშვი უფრო ძლიერი მატყუარა იქნება. რაც უფრო მეტია დასჯა, უფრო მეტად ხელოვნურად უნდა მოგატყუოს. როდესაც ის დაინახავს, რომ მის მიერ ჩადენილ საქციელს სასჯელები არ მოჰყვება, ბავშვს არ დასჭირდება ტყუილი. ტყუილი არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვს უგებენ. იქ ბავშვს არ აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს ჩვენ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები, რის გამო რას ამბობს ბავშვი. ის მიზეზი თუ მოუხსენი, აღარ დასჭირდება მას ტყუილი, უბრალოდ იფანტაზიორებს,”- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად