Baby Bag

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

​​გამოცდილი მშობლებიარასდროს ყიდულობენ ისეთ საბავშვო პროდუქტებს, რომლებიც ბავშვებისთვის უსაფრთხო არ არის. ჩვენს სტატიაში სწორედ იმ პროდუქტებს გაგაცნობთ, რომელთა შეძენისგან თავი მაქსიმალურად უნდა შეიკავოთ.

1. გამოსაკრავი ბალიშები

მშობლები გამოსაკრავ ბალიშებს ხშირად ყიდულობენ, რათა პატარები საწოლზე თავის მირტყმის შემთხვევაში ტკივილისგან დაიცვან. ექსპერტები გვაფრთხილებენ, რომ ეს ლამაზი აქსესუარები საკმაოდ სახიფათოა. მათი გამოყენება ჩვილთა უეცარი სიკვდილის რისკს ზრდის. მსუნთქავი მასალისგან დამზადებულმა ბალიშმაც კი, შესაძლოა, სუნთქვა შეუკრას ბავშვს. ჩვილის საწოლს მოაშორეთ ყველა ისეთი აქსესუარი, რომელიც მისი ჯანმრთელობისთვის საფრთხეს წარმოადგენს.

2. ვიწრო კენგურუ

მართალია, კენგურუ საკმაოდ მოსახერხებელი და საჭირო პროდუქტია, რომელიც ბავშვის ტარებაში გეხმარებათ, მაგრამ კენგურუების დიდი ნაწილი ბავშვისთვის სახიფათოა. თუ კენგურუ მეტისმეტად ვიწროა და ბავშვი არასწორ პოზიციაშია, ბარძაყის ამოვარდნილობის რისკი მატულობს. აღნიშნული საფრთხე განსაკუთრებით მაღალია ექვს თვემდე ასაკის ბავშვებში. დარწმუნდით, რომ თქვენ მიერ შეძენილი კენგურუ საკმარისად განიერია და ბავშვს ფეხები ძირს ბოლომდე არ აქვს დაშვებული.

3. ჭოჭინა

ბავშვი სახლში თავისით გადაადგილებას რომ იწყებს, მშობლების დიდი ნაწილი ჭოჭინის შეძენას ჩქარობს. ზოგიერთ ქვეყანაში, მაგ. კანადაში, ჭოჭინების გამოყენება აკრძალულია. ჭოჭინა ბავშვს აიძულებს ფეხზე დადგეს და იაროს, მაშინ, როდესაც მისი ფეხის კუნთები ჯერ კიდევ არ არის ამისთვის მზად. ჭოჭინა ტრავმების მიღების ალბათობასაც მნიშვნელოვნად ზრდის. ექიმები აღნიშნავენ, რომ ბავშვებს, რომლებიც ჭოჭინაში დიდ დროს ატარებენ, ფიზიკური განვითარების შეფერხების პრობლემა აქვთ. ბავშვები იატაკზე ხოხვისას ვითარდებიან. ამ პროცესის ჭოჭინით ჩანაცვლება მათ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება.

4. ბავშვის აბაზანის სკამი

ორ წლამდე ასაკის ყოველი სამი ბავშვიდან ერთს აბაზანის სკამის გამოყენებისას დახრჩობის საფრთხე ემუქრება. მშობლები შეცდომით ფიქრობენ, რომ აბაზანის სკამი ბავშვის უსაფრთხო ბანაობის გარანტია. ბავშვი შესაძლოა სკამით მოცურდეს და წყალში აღმოჩნდეს, რის გამოც ამ პროდუქტის გამოყენებას არ გირჩევთ.

5. ბავშვის საწოლი მოხსნადი ზღუდეებით

ბავშვის საწოლი, რომელსაც მოხსნადი ზღუდე აქვს, ნამდვილად არ გამოგადგებათ. შესაძლოა, ზღუდე კარგად არ იყოს მიმაგრებული საწოლზე, მოცურდეს და ბავშვი გადმოვარდეს. გირჩევთ, ბავშვისთვის სტანდარტული საწოლი შეიძინოთ, რომელსაც ზღუდე მყარად აქვს მიმაგრებული.

6. საბავშვო ბალიში

ბალიში არამხოლოდ ბავშვის სუნთქვის შეკავების საფრთხეს ქმნის, არამედ ის ორ წლამდე ასაკის პატარებისთვის საჭირო საერთოდ არ არის. ბალიშის გამოყენება მას შემდეგ უნდა დაიწყოთ, რაც ბავშვის მხრები თავთან შედარებით უფრო განიერი გახდება.

7. სლინგი, რომლებიც ცალ მხარზე უნდა გადაიკრათ

ბაზარზე სლინგების საკმაოდ მრავალფეროვანი არჩევანია. ცალ მხარზე გადასაკრავი სლინგი ბავშვისთვის ძალიან სახიფათოა. მსგავს სლინგებში პატარები სახით დედის მკერდს ეკვრიან, რის გამოც სუნთქვა უძნელდებათ. ნებისმიერი სლინგის გამოყენება არასასურველია ოთხ თვემდე ასაკის ბავშვებთან.

8. კისრის გასაბერი კამერა

ცურვა ბავშვისთვის არაჩვეულებრივი ვარჯიშია. მას ცურვის დროს სპეციალური აღჭურვილობა არ სჭირდება. კისრის კამერები შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვებისთვის შეიქმნა. მსგავსი კამერა ბავშვს წყალში თავისუფლად მოძრაობის შესაძლებლობას არ აძლევს. პატარა წყალში პასიურად ტივტივებს.

ესენია საბავშვო პროდუქტები, რომლებსაც მცოდნე დედები არასდროს ყიდულობენ, თუმცა მათ იციან, რომ აუცილებლად უნდა გამოიწერონ ჩვილის საჭიროებებზე მორგებული ჩანთა - ​Baby Bag. 

R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დისტანციური სწავლების დროს მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„დისტანციური სწავლების დროს მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ ბავშევბზე ხანგრძლივი დროის განმავლობაში დისტანციური სწავლების ნეგატიური ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ონლაინ სწავლება ვერაფრით ვერ იქნება მუდმივი და სტაბილური. ეს ნემისმიერ შემთხვევაში გამოუვალ ვითარებაში უნდა იყოს გამოსავალი. ამაზე ყველა ვთანხმდებით, განათლების სპეციალისტებიც და ჯანმრთელობის სპეციალისტებიც. სამედიცინო თვალსაზრისით რომ განვიხილოთ, პირველ რიგში, ეს არის შეზღუდული ფიზიკური აქტივობა, რომელიც ეკრანთან ურთიერთობისა და ონლაინ სწავლების შემთხვევაში კიდევ უფრო შეზღუდულია, ვიდრე საკლასო ოთახში. მოტორული აქტივობა და მობილიზება მაინც განსხვავებულია. ბავშვი იძულებულია ერთ სკამზე იჯდეს და ერთ პატარა ჩარჩოში იყოს ფოკუსირებული.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, პასუხისმგებლიანი მოსწავლეები ონლაინ სწავლების დროს ორმაგად ისტრესებიან:

„პასუხისმგებლიანი მოსწავლე ამ შემთხვევაში ორმაგად ისტრესება, რომ შემთხევით ყურადღება არ გაეფანტოს. იქ ტექნიკური სირთულეებია, მასწავლების ხმა ბოლომდე არ ისმის. პატარა ბავშვს ვერ მოსთხოვ, რომ თემაზე, რომელიც მისთვის სრულიად ახალია, ისე შეინარჩუნოს ყურადღება, რომ არ გაეფანტოს. მონიტორთან თვალებს ნაკლებად ახამხამებს ბავშვი, სხეულის პოზა უფრო არაკომფორტულია. როდესაც ამას სისტემატური ხასიათი აქვს, სათანადოდ განწყობილ ბავშვებში, ვისაც რა სუსტი მხარე აქვს, შეიძლება მხედველობის პრობლემა გაღრმავდეს, მშრალი თვალის სინდრომისგანაც არავინაა დაზღვეული. ხერხემალთან დაკავშირებული პრობლემები ამ შემთხვევაში უფრო აქტუალურია, ვიდრე საკლასო ოთახში იქნებოდა. ყურსასმენების ხანგრძლივად მოხმარებამ შეიძლება სმენის პრობლემა შექმნას.“

„ასე იძულებით გაჩერებულ ბავშვებში ყურადღების დეფიციტისა და იმპულსების კონტროლის პრობლემა კიდევ უფრო რთულად მიდის. თუ ჩვენ მოვახერხეთ და ონლაინ გაკვეთილზე ბავშვი გავაჩერეთ, მერე ეს დაგუბებული ენერგია სად წაიღოს აღარ იცის. მასწავლებელი 20 წუთში უნდა ჩაეტიოს. ის აბსოლუტურად ვერ აკონტროლებს, რომელი მოსწავლე უკეთ უსმენს, რომელი უფრო დაიღალა, რომელს სჭირდება გახალისება და წახალისება. აქ მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ რადიო „კომერსანტის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „კომერსანტი“ 

წაიკითხეთ სრულად