Baby Bag

„ჩემს ქმარს შვილებზე წინ ვაყენებ, ის ყველაზე მეტად მიყვარს,“ - ბლოგერი დედის გულწრფელი აღიარება

„ჩემს ქმარს შვილებზე წინ ვაყენებ, ის ყველაზე მეტად მიყვარს,“ -  ბლოგერი დედის გულწრფელი აღიარება

ქალების დიდი ნაწილი ბავშვის გაჩენის შემდეგ შვილის გარდა ყველას და ყველაფერს ივიწყებს. მათ მთავარ მისიას ბავშვის აღზრდა და მათზე გამუდმებული ზრუნვა წარმოადგენს. შვილი ქალის სამყაროს ცენტრი ხდება და ქმარი ხშირად მეორე პლანზე ინაცვლებს. ბავშვებისადმი მსგავსი მიჯაჭვულობა არაჯანსაღია და ზოგჯერ მსგავსი დამოკიდებულება მეუღლეებს შორის ურთიერთობას აფუჭებს. ცნობილი ბლოგერი და ორი შვილის დედა ემბერ დოტი გულწრფელად საუბრობს, თუ რატომ არის ქმარი მისთვის პირველ ადგილზე. ემბერის თქმით, არ შეიძლება, რომ ქალმა მეორე პლანზე დააყენოს ის ადამიანი, რომლის სიყვარულის წყალობითაც მისი შვილები ქვეყანას მოევლინენ.

ემბერ ლის პოსტი ინტერნეტ მომხმარებლებში დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ქალის გულწრფელ აღიარებას უცვლელად გთავაზობთ:

„დაქორწინებიდან ზუსტად ერთ თვეში გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი. ქორწილში მოსული სტუმრებისთვის მადლობის თქმაც კი ვერ მოვახერხე, როდესაც აღმოვაჩინე, რომ დედა გავხდებოდი.

ცხრა თვეში, როდესაც ჯერ კიდევ ცოლისა და ქმრის როლების მორგებას ვცდილობდით, უკვე მშობლები გავხდით. ვერ ვიტყვი, რომ ჩვენს ბიჭს არ ველოდით. ორივეს ძალიან გვინდოდა, შვილები გვყოლოდა. აღმოვაჩინე, რომ ერთი წლის განმავლობაში ცოლისა და დედის სტატუსის მორგება არც ისე მარტივი საქმე ყოფილა.

ჩვენი ვაჟის ცხოვრების პირველი წელი ორივესთვის საკმაოდ რთული იყო. სწორედ მაშინ აღმოვაჩინე, რომ ჩემი ქმარი ჩემს ცხოვრებაში ყოველთვის პირველ ადგილზე იქნება. გთხოვთ, არასწორად ნუ გამიგებთ. მე ძალიან მიყვარს ჩემი შვილები, მათთვის ყველაფერს გავაკეთებ, მაგრამ ჩემი ქმარი ყველაზე მეტად მიყვარს.

ჩემი გრძნობები მეგობრებს რომ გავანდე, ისინი აღშფოთდნენ, თავს შეურაცხყოფილად გრძნობდნენ. დაუწერელი ოქროს წესის მიხედვით, დედას ყველაზე მეტად შვილები უნდა უყვარდეს და მათთვის საკუთარი ბედნიერება მსხვერპლად უნდა გაიღოს. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ ქმართან ურთიერთობისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობის მინიჭება და მეუღლის შვილებზე წინ დაყენება აღმაშფოთებელია.

ეჭვი არ მეპარება, რომ დედასა და შვილს შორის განსაკუთრებული, დაურღვეველი კავშირი არსებობს. თუმცა ქმართან ურთიერთობა ოჯახში არსებული ზოგადი განწყობისა და ერთმანეთისადმი დამოკიდებულების განმსაზღვრელად მიმაჩნია. მეუღლეს განსაკუთრებით დიდ ყურადღებას ვუთმობ, რაც ჩვენ შორის ბზარის გაჩენის რისკს ამცირებს. ჩემი შვილები სრულფასოვან და ბედნიერ ოჯახში იზრდებიან.

ჩვენი ურთიერთობის შემყურე ბავშვები თავადაც სწავლობენ ჯანსაღ ურთიერთობას. მე და ჩემი მეუღლე ნათელი მაგალითი ვართ იმისა, თუ როგორ უნდა ცხოვრობდეს ბედნიერი ცოლ-ქმარი. ვფიქრობ, რომ შეყვარებული მეუღლეების ოჯახში ბავშვები ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. ისინი ხედავენ, როგორ აფასებენ მშობლები ერთმანეთს.

ჩვენს შვილებს არასდროს სძინავთ ჩვენთან ერთად, მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში. თუ შვებულების ერთად გატარების შესაძლებლობა გვეძლევა, მე და ჩემი მეუღლე ყოველთვის მარტოები მივდივართ. თავს დამნაშავედ არ ვგრძნობ, რომ ბავშვებს ჩვენს მშობლებთან ვტოვებთ, თავად კი დროს ერთად ვატარებთ. ამ დროს შესაძლებლობა გვეძლევა თავისუფლად ვისაუბროთ ჩვენთვის საინტერესო თემებზე. როდესაც ჩემი შვილები დაოჯახდებიან და დამოუკიდებელ ცხოვრებას დაიწყებენ, მინდა ჩემი დარჩენილი ცხოვრება საყვარელ, ახლობელ ადამიანთან გავატარო და არა უცხო მამაკაცთან, როგორადაც თავისუფლად შეიძლება იქცეს კაცი წლების მანძილზე, თუ ქალი გამუდმებით შვილებზეა ორიენტირებული და მეუღლისთვის ვერასდროს იცლის.“

მომზადებულია​ ihappymama.ru - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ცოლი რაკი გახდი, ქალი აღარ ხარ? - აუცილებლად მიხედე თავს და ყოველთვის გახსოვდეს, რომ ქალი...
ქალს უნდა აგრძნობინო, რომ ის ქალღმერთია და შენ ღმერთკაცად გაქცევსქალი მელოდიაა - ის ქმნის ოჯახის მუსიკასქმარი ქალის პირველი შვილია და მის ქმრად და მამად აღზრდაშიც უნდა შეიტანოს წვლილიცოლი რაკი გახდი,...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამწუხარო მატრავმირებელი გამოცდილებები მოზარდებს უხვად აქვთ სკოლიდან,“- ფსიქოლოგი სოფო მახარაძე

„სამწუხარო მატრავმირებელი გამოცდილებები მოზარდებს უხვად აქვთ სკოლიდან,“- ფსიქოლოგი სოფო მახარაძე

ფსიქოლოგმა სოფო მახარაძემ მოზარდობის ასაკში ბავშვის ფსიქიკაზე სასკოლო სივრცის უდიდესი ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„მოზარდობის ასაკში ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორი გახლავთ სასკოლო სივრცე. ჩემი საქმიანობიდან გამომდინარე ხშირად მიწევს შეხება მოზარდებთან. ძალიან ხშირია შემთხვევები, როდესაც სამწუხარო მატრავმირებელი გამოცდილებები მოზარდებს უხვად აქვთ სკოლიდან. ეს არ ეხება ყველა სკოლას და ყველა პედაგოგს. ჩვენ გვყავს უამრავი მასწავლებელი, რომელიც აბსოლუტურად პირნათლად ასრულებს თავის პასუხისმგებლობას, მაგრამ სამწუხაროდ ბევრია ასეთი შემთხვევები.

საყოველთაო შერცხვენები, საჯარო გაკრიტიკება ბავშვის, პირად, სენსიტიურ თემებზე საჯარო შეურაცხმყოფელი შეხება ბავშვს საკუთარი თავის მნიშვნელობას აკარგვინებს. სკოლის ფუნქცია არ არის მხოლოდ განათლების მიცემა, არამედ მასწავლებლის ფუნქცია არის ყოველ მოსწავლეში უნიკალურის, პერსონალურის აღმოჩენა და წინ წამოწევა. სამწუხაროდ, სკოლა ხშირ შემთხვევაში ამ ფუნქციას ვერ ასრულებს დღეს.

გარდამავალ ასაკში უმნიშვნელოვანესია, რომ ბავშვი იყოს ჩართული ცოდნის მიღების პროცესში, ის ამ პროცესიდან სიამოვნებას იღებდეს და ამ პროცესში საკუთარ თავს გამოხატავდეს. თუ ბავშვი საკუთარ თავს კონსტრუქციულ პროცესში გამოხატავს, ის არასდროს არ წავა, არ ჩაიკეტება და არ ჩაებმება თამაშებში, არასდროს არ მოიხმარს ნარკოტიკს. იქ, სადაც ადამიანი გამოხატავს საკუთარ თავს, მას არ უჩნდება ეს იმპულსი საკუთარი თავის დესტრუქციისა. სკოლის პასუხისმგებლობაა, რომ სასწავლო პროცესი იყოს პროცესზე ორიენტირებული და არა შედეგზე, ნიშანზე, მასწავლებლის მაამებლობაზე, კარგი სამსახურის შოვნაზე. განათლებამ თავისი სულიერი კომპონენტი დაკარგა, მხოლოდ მატერიალური დარჩა მას,“- მოცემულ საკითხზე სოფო მახარაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად