Baby Bag

„ჩემს ქმარს შვილებზე წინ ვაყენებ, ის ყველაზე მეტად მიყვარს,“ - ბლოგერი დედის გულწრფელი აღიარება

„ჩემს ქმარს შვილებზე წინ ვაყენებ, ის ყველაზე მეტად მიყვარს,“ -  ბლოგერი დედის გულწრფელი აღიარება

ქალების დიდი ნაწილი ბავშვის გაჩენის შემდეგ შვილის გარდა ყველას და ყველაფერს ივიწყებს. მათ მთავარ მისიას ბავშვის აღზრდა და მათზე გამუდმებული ზრუნვა წარმოადგენს. შვილი ქალის სამყაროს ცენტრი ხდება და ქმარი ხშირად მეორე პლანზე ინაცვლებს. ბავშვებისადმი მსგავსი მიჯაჭვულობა არაჯანსაღია და ზოგჯერ მსგავსი დამოკიდებულება მეუღლეებს შორის ურთიერთობას აფუჭებს. ცნობილი ბლოგერი და ორი შვილის დედა ემბერ დოტი გულწრფელად საუბრობს, თუ რატომ არის ქმარი მისთვის პირველ ადგილზე. ემბერის თქმით, არ შეიძლება, რომ ქალმა მეორე პლანზე დააყენოს ის ადამიანი, რომლის სიყვარულის წყალობითაც მისი შვილები ქვეყანას მოევლინენ.

ემბერ ლის პოსტი ინტერნეტ მომხმარებლებში დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ქალის გულწრფელ აღიარებას უცვლელად გთავაზობთ:

„დაქორწინებიდან ზუსტად ერთ თვეში გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი. ქორწილში მოსული სტუმრებისთვის მადლობის თქმაც კი ვერ მოვახერხე, როდესაც აღმოვაჩინე, რომ დედა გავხდებოდი.

ცხრა თვეში, როდესაც ჯერ კიდევ ცოლისა და ქმრის როლების მორგებას ვცდილობდით, უკვე მშობლები გავხდით. ვერ ვიტყვი, რომ ჩვენს ბიჭს არ ველოდით. ორივეს ძალიან გვინდოდა, შვილები გვყოლოდა. აღმოვაჩინე, რომ ერთი წლის განმავლობაში ცოლისა და დედის სტატუსის მორგება არც ისე მარტივი საქმე ყოფილა.

ჩვენი ვაჟის ცხოვრების პირველი წელი ორივესთვის საკმაოდ რთული იყო. სწორედ მაშინ აღმოვაჩინე, რომ ჩემი ქმარი ჩემს ცხოვრებაში ყოველთვის პირველ ადგილზე იქნება. გთხოვთ, არასწორად ნუ გამიგებთ. მე ძალიან მიყვარს ჩემი შვილები, მათთვის ყველაფერს გავაკეთებ, მაგრამ ჩემი ქმარი ყველაზე მეტად მიყვარს.

ჩემი გრძნობები მეგობრებს რომ გავანდე, ისინი აღშფოთდნენ, თავს შეურაცხყოფილად გრძნობდნენ. დაუწერელი ოქროს წესის მიხედვით, დედას ყველაზე მეტად შვილები უნდა უყვარდეს და მათთვის საკუთარი ბედნიერება მსხვერპლად უნდა გაიღოს. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ ქმართან ურთიერთობისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობის მინიჭება და მეუღლის შვილებზე წინ დაყენება აღმაშფოთებელია.

ეჭვი არ მეპარება, რომ დედასა და შვილს შორის განსაკუთრებული, დაურღვეველი კავშირი არსებობს. თუმცა ქმართან ურთიერთობა ოჯახში არსებული ზოგადი განწყობისა და ერთმანეთისადმი დამოკიდებულების განმსაზღვრელად მიმაჩნია. მეუღლეს განსაკუთრებით დიდ ყურადღებას ვუთმობ, რაც ჩვენ შორის ბზარის გაჩენის რისკს ამცირებს. ჩემი შვილები სრულფასოვან და ბედნიერ ოჯახში იზრდებიან.

ჩვენი ურთიერთობის შემყურე ბავშვები თავადაც სწავლობენ ჯანსაღ ურთიერთობას. მე და ჩემი მეუღლე ნათელი მაგალითი ვართ იმისა, თუ როგორ უნდა ცხოვრობდეს ბედნიერი ცოლ-ქმარი. ვფიქრობ, რომ შეყვარებული მეუღლეების ოჯახში ბავშვები ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. ისინი ხედავენ, როგორ აფასებენ მშობლები ერთმანეთს.

ჩვენს შვილებს არასდროს სძინავთ ჩვენთან ერთად, მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში. თუ შვებულების ერთად გატარების შესაძლებლობა გვეძლევა, მე და ჩემი მეუღლე ყოველთვის მარტოები მივდივართ. თავს დამნაშავედ არ ვგრძნობ, რომ ბავშვებს ჩვენს მშობლებთან ვტოვებთ, თავად კი დროს ერთად ვატარებთ. ამ დროს შესაძლებლობა გვეძლევა თავისუფლად ვისაუბროთ ჩვენთვის საინტერესო თემებზე. როდესაც ჩემი შვილები დაოჯახდებიან და დამოუკიდებელ ცხოვრებას დაიწყებენ, მინდა ჩემი დარჩენილი ცხოვრება საყვარელ, ახლობელ ადამიანთან გავატარო და არა უცხო მამაკაცთან, როგორადაც თავისუფლად შეიძლება იქცეს კაცი წლების მანძილზე, თუ ქალი გამუდმებით შვილებზეა ორიენტირებული და მეუღლისთვის ვერასდროს იცლის.“

მომზადებულია​ ihappymama.ru - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ცოლი რაკი გახდი, ქალი აღარ ხარ? - აუცილებლად მიხედე თავს და ყოველთვის გახსოვდეს, რომ ქალი...
ქალს უნდა აგრძნობინო, რომ ის ქალღმერთია და შენ ღმერთკაცად გაქცევსქალი მელოდიაა - ის ქმნის ოჯახის მუსიკასქმარი ქალის პირველი შვილია და მის ქმრად და მამად აღზრდაშიც უნდა შეიტანოს წვლილიცოლი რაკი გახდი,...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლებს ბავშვის მეცადინეობისას დაშვებული შეცდომების შესახებ საინტერესო ინფორმაცია მიაწოდა:

„ნებისმიერი ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის, ნებისმიერ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია მოტივაცია და ემოცია. მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყურადღების კონცენტრირება. მოტივაცია შეიძლება იყოს ბევრნაირი. სასკოლო ასაკის ბავშვის შემთხვევაში დადებითი ემოცია პრიორიტეტია და გადამწყვეტია. დადებითად მოტივირებული ბავშვი უკეთესად კონცენტრირდება ამ აქტივობაზე. შესაბამისად მას ნაკლები დრო სჭირდება კონკრეტული ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის. უარყოფითი ემოციის წილი ნაკლები უნდა იყოს. ძალდატანების კომპონენტი ამ ემოციას აფუჭებს. თუ მხოლოდ იძულებაზეა დამოკიდებული, ბავშვი ვერ აცნობიერებს რატომ, რისთვის, თუ მეცადინეობის პროცესი ცუდ ემოციასთან ასოცირდება, ბუნებრივად იბლოკება რაღაც. გეგონება ტვინი თვითონ ებრძვის, რომ ეს ინფორმაცია არ დაიმახსოვროს.

მნიშვნელოვანია, როგორ არის მოწყობილი სამუშაო გარემო. თუ ჩვენ ცოტა არასწორად ვეხმარებით ბავშვს, ეს პრობლემაა. თუ ჩვენთვისაც ეს ისეთი მომენტია, რომ „ვაიმე, ახლა ამას სამეცადინო აქვს,“ ან მე სამზარეულოში ვარ და გეუბნები: „წადი ახლა შენ იმეცადინე იქ და არ გამოხვიდე, სანამ არ ისწავლი და მერე მოვალ და უნდა ჩამაბარო, არ ვნახო, რომ რამე შეგეშალოს,“ ეს იმდენად სტრესული მომენტია, რომ ბავშვზე პირიქით მოქმედებს. მას ემატება სტრესი, ემატება სტრესის ჰორმონები.

ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, როგორია ბავშვის აკადემიური უნარები, ინტელექტუალური შესაძლებლობები რამდენად სრულყოფილია. რამდენად შეუძლია მას მიწოდებული ინფორმაციის გადამუშავება. შეიძლება მიწოდებული ინფორმაციის ტემპი იყოს შესაცვლელი, მოცულობა, ფორმა იყოს შესაცვლელი. მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით, რომ დროზე მოვითაოთ. წესით, ეს არ არის სწორი. როგორც კვებაში, გვჭირდება სტარტერი, მთავარი კერძი და მერე დესერტი, მეცადინეობის პროცესსაც სჭირდება უფრო მარტივი, ნაცნობი, უკვე გაშიფრული, დამუშავებული ინფორმაცია. თითქოს გონება გახურდა, უნარები გავარჯიშდა. მერე გადავიდეთ რთულ ნაწილზე და ბოლოსთვის ვიტოვებთ მარტივ, სახალისო ნაწილს,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად