Baby Bag

,,არ ეჩვევიან ამას, მეგობრებო, ექიმები. ისინი, უბრალოდ, უძლებენ...'' - პედიატრი თამარ ობგაიძე

,,არ ეჩვევიან ამას, მეგობრებო, ექიმები. ისინი, უბრალოდ, უძლებენ...'' - პედიატრი თამარ ობგაიძე
,,ვიზიტზე მხიარული ოზურგეთელი გოგო მეწვია 3 თვის ჩვილით. დედაც ახლდა. შემოვიდა თუ არა, მაშინვე გურული კილოთი მომაყარა, თქვენთან მომასწავლესო, აუცილებლად გიშველითო, იცით, რა იმედით ჩამოვედი თქვენთანო.

პატარა გავსინჯე, ჩატარებული კვლევის შედეგებიც ვნახე. თავის ტვინის თანდაყოლილი ანომალია აღმოჩნდა.

შორიდან დავიწყე. თავის ტვინის ანატომია სურათებზე ავუხსენი, მერე საკუთარი ჩვილის ანომოალიაც ვაჩვენე და ნორმალურ თავის ტვინს შევუდარე. ყურადღებით მისმენდა გოგო.

- მაგრამ ეს განკურნებადია, არა, ექიმო? - მისი ასაკისთვის დამახასიათებელი გულწრფელი ტონით მკითხა და იმედიანი თვალებით ჩამხედა სულში.

პასუხი დავაგვიანე. აი, ასეთ დროს ჩემი პროფესია მეზიზღება.

- არა, ეს განკურნებადი არაა - შევეცადე ღიმილით მეთქვა, მაგრამ უნდა შევეცადოთ, რომ ხელი შევუწყოთ ბავშვის განვითარებას, რათა მკვეთრი უნარშეზღუდულობა თავიდან ავიცილოთ - მუყაითი მოსწავლესავით დამაჯერებელი, თუმცა აღელვებული ტონით ვუთხარი.

- ყველაფერს ვიზამ, რასაც მეტყვით!- სიძნელეს არ შეეპუა ჩემი გურული გოგო.

კონსულტაცია რომ დასრულდა, მხიარულად დამემშვიდობა, შვილი მზრუნველად ჩაიხუტა გულში და ოთახიდან გავიდა.

ბებია შემობრუნდა უკან, კარი დახურა და ჩემთან ახლოს მოსწია სკამი.

- ეს არ იკურნება. - ეს შეკითხვა არ იყო. მკაცრი ხმით ნათქვამი ეს წინადადება განაჩენი იყო, რომელზეც მე ასევე გარკვევით უნდა მეპასუხა -დიახ ან არა.

- ეს არ იკურნება. - გავიმეორე მისი სიტყვები.

ბებია ატირდა. ტიროდა ცხელი ცრემლებით, გახეთქილი გულით. ტიროდა მხიარული გურული გოგოს მაგივრადაც. და მე გული მომეწურა. გამახსენდა და ძალიან მომინდა, გამელანძღა ერთი ჩემი ნაცნობი, რომელმაც ერთხელ მითხრა: " თქვენ, ექიმები ყველაფერს ეჩვევით,სხვის ტკივილსაც, ავადმყოფობასაც, მძიმე განაჩენსაც და სიკვდილსაც. და ყველაფრის მიუხედავად, ჩვილი ბავშვით უდრტვინველად გძინავთ ღამითო"."

არ ეჩვევიან ამას, მეგობრებო, ექიმები. ისინი, უბრალოდ, უძლებენ...'' - პედიატრი თამარ ობგაიძე. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ წავახალისოთ ჩვილის ხოხვა? - ექიმის რეკომენდაციები

როგორ წავახალისოთ ჩვილის ხოხვა? - ექიმის რეკომენდაციები

,,ჩვილების დიდი ნაწილი ხოხვას 7-10 თვის ასაკაში იწყებს. ამ ასაკიდან მას უკვე აღარ ჰყოფნის შემოსაზღვრული პატარა სივრცე, ამიტომ არეალის გაზრდაც საჭიროა და ამ სივრცეში ფიზიკური აქტივობაც,'' - აღნიშნავს პედიატრი თამარ ობგაიძე და მშობლებს ბავშვის ხოხვის წახალისთებასთან დაკავშირებით ​რჩევებს აძლევს.

გთავაზობთ ექიმის რეკომენდაციებს: 

,,ხოხვას პატარები იწყებენ მას შემდეგ, რაც მყარად იწყებენ ჯდომას. ამ დროს ზურგის კუნთები საკმარისად გამაგრებულია და მას შეუძლია ხანგრძლივად ასწიოს თავი მაღლა ოთხ კიდურეზე დგომისას, რაც სივრცის სრულად დანახვის საშალებას აძლევს.

ხოხვა ბავშვის ცხოვრებაში სრულიად ახალი ეტაპია. ის ეხმარება პატარას სამყაროს შემცნებაშიც და ფიზიკურ განვითარებაშიც. ვითარდება კუნთები, კოორდინაცია. ის ადვილად იწყებს საყრდენის მოძებნას და ფეხზე დგომას, შემდეგ კი სიარულს.

თუმცა თუ თქვენმა პატარამ ეს 7-8 თვეზე ვერ შესძლოა, ძალიან ნუ შეშინდებით, ზოგი ბავშვი ხოხავს ფეხზე დგომის შემდეგაც იწყებს და თუ სხვა ყველაფერი რიგზეა, ეს დარღვევად არ ჩაითვლება.

პირველ რიგში სწორად შეარჩიეთ ადგილი -ეს უნდა იყოს შეძლებისადაგვარად გაშლილი, თავისუფალი სივრცე, სადაც პატარას დაბრკოლებები არ შეხვდება და ტრავმატიზაციის რისკიც ნაკლები ექნება.

შეარჩიეთ საფენი, რომელზეც პატარა იხოხებს - საუკეთესო ვარიანტია სპეციალურად გამოყოფილი ფარდაგი, რომელსაც ხშირად გარეცხავთ ან საბავშვო პაზლი - ხალიჩა , რომელიც ადვილად იწმინდება და შრება.

არ გამოდგება ტრადიციული ხალიჩა. ფიზიკური დატვირთვისას ბავშვს ჩვეულებრივ პირი ღია აქვს და შესუნთქვისას მტვრის ნაწილაკები ადვილად მოხვდება სასუნთქ გზებში.

იყავით ყურადღებით, ბავშვის სივრცეში გადაადგილებას, ამას შესაძლოა ტრავმატიზაციის რისკის გაზრდა მოჰყვეს. ამიტომ ის მარტო არ უნდა დატოვოთ.

დახურეთ ჩამრთველები, თუ ისინი იატაკთან ახლოს მდებარეობს.

გულდასმით დაათვალირეთ სივრცე, სადაც ჩვილი გადაადგილდება. იქ არ უნდა იყოს წვრილი სათამშოები ან რაიმე ნივთები, რაც, შესაძლოა, თქვენი ცნობისმოყვარე პატარას ინტერესის საგანი გახდეს და პირდაპირ პირში გადაუძახოს ან სასუნთქ გზებში მოხვდეს.

დაიწყეთ მარტივი ვარჯიშით - ხშირად დააწვინეთ მუცელზე. ეს, რათქმა უნდა, მუცელზე ძილს არ გულისხმობს. მუცელზე დაწოლილს ელაპარაკეთ, ეთამაშეთ. ის შეეცდება აიწიოს ხელებზე დაყრდნობით და თამაშში აგყვეთ. ასეთი ვარჯიშები გააძლიერებს ზურგის და ზედა კიდურების კუნთებს.

შეეცადეთ აჩვენოთ პატარას, რას ელით მისგან. ამიტომ აჩვენეთ მას, რას ნიშნავს ხოხვა.

წაახალისეთ ხოხვა - ამისათვის დაგჭირდებათ ახალი სათამაშოები, რომელსაც საფენზე რამდენიმე ადგილას დადებთ. ბავშვს უნდა ჰქონდს სურვილი, მისწვდეს სათამაშოს, რაც ამ შემთხვევაში ერთვარი სატყუარაა, რომელიც მან უნდა მოიპოვოს, ამისათვის კი უნდა გადადგილდეს.

წარმატებას გისურვებთ თქვენც და თქვენს პატარა მოსწავლესაც!'' - აღიშნავს პედიატრი. 

წაიკითხეთ სრულად