Baby Bag

„შეიძლება იუთუბის რგოლებზე აჩვენოს მშობელმა ბავშვს, თუ რა დახვდება ბაღში, წინასწარ შეამზადოს იმ გარემოსთვის,“ - ფსიქოლოგი ეკატერინე ბურკიაშვილი

ფსიქოლოგი ეკატერინე ბურკიაშვილი გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ბავშვის ბაღში წასვლისთვის მომზადების სტრატეგიებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ მშობელმა შვილის ბაღში წაყვანამდე რამდენიმე მნიშვნელოვან ასპექტს უნდა მიაქციოს ყურადღება:

„ბაღის ასაკი ბავშვის განვითარებისთვის ერთ-ერთი მნიშველოვანი პერიოდია. შესაბამისად, ის შეიძლება იყოს ცოტათი სტრესული ბავშვისთვის და ასევე მშობლისთვისაც. ეს არის პირველი განშორება ბავშვისა და მშობლის. ბავშვს უწევს, რომ ახალ სოციუმს, ახალ ჯგუფს მოერგოს, გარკვეული უნარები განივითაროს. საჭიროა, რომ მივაქციოთ ყურადღება მის როგორც ფიზიკურ, ემოციურ და სოციალურ განვითარებას. მნიშვნელოვანია, ყურადღება მივაქციოთ მის ასაკს. ითვლება, რომ ოპტიმალური ასაკი ბავშვის ბაღში მისაყვანად არის სამი წელი, თუმცა ეს ინდივიდუალურია ნებისმიერი ბავშვის შემთხვევაში. მშობლებს ბაღში ორი წლიდან, წლინახევრიდანაც მიჰყავთ ხოლმე ბავშვები. მშობელი უნდა დააკვირდეს რა უნარები აქვს ბავშვს, რამდენად შეუძლია ადაპტირება ახალ გარემოში. ამის მიხედვით ხდება გადაწყვეტილების მიღება.“

ეკატერინე ბურკიაშვილის თქმით, ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია და თითოეულ მათგანს ადაპტაციის განსხვავებული უნარი აქვს:

„ზოგიერთი ბავშვი უპრობლემოდ ადაპტირდება, ეგუება. ზოგს აქვს გარკვეული სირთულეები. ეს პირველი გამოწვევაა. ბავშვმა უნდა დაძლიოს, უნდა ისწავლოს გამკლავება პირველ პრობლემასთან, მაგრამ ამაში მას სჭირდება აუცილებლად მშობლის და აღმზრდელის დახმარება. კოორდინირებული მუშაობის საფუძველზე ხდება ბავშვის შეგუება გარემოსთან. ეს ნელ-ნელა, ნაბიჯ-ნაბიჯ უნდა შევძლოთ. ეს არ უნდა მოხდეს შემდეგნაირად: აბა, მე წავალ ახლა, შენ დარჩი და გაუმკლავდი.“

ეკატერინე ბურკიაშვილი აცხადებს, რომ პანდემიისა და ახალი შეზღუდვების პირობებში ბავშვებს ბაღთან ადაპტაცია უფრო გაუჭირდებათ:

„განსაკუთრებით რთულია ასეთ გარემოში ახალი ცხოვრების დაწყება ბავშვისთვის, სადაც არ არის მისი ნაცნობი სივრცე, მისი საყვარელი სათამაშოები. თუმცა სასურველი გარემოს შექმნისთვის საყვარელი სათამაშოს წაღების გარდა, სხვა ტექნიკებიც არსებობს. აქტიურად გამოიყენება ბავშვისთვის ბაღის მულტფილმების გმირებით შეყვარება, სახლის გარემოში შეგუება, შეიძლება იუთუბის რგოლებზე აჩვენოს მშობელმა ბავშვს, თუ რა დახვდება ბაღში, წინასწარ შეამზადოს იმ გარემოსთვის.“

„უკვე თვეების განმავლობაში ბავშვებს გარკვეული ინფორმაცია დაუგროვდათ ვირუსის შესახებ. მას რომ ზრუნვის მომენტი ჰქონდეს, ეს ისედაც მნიშვნელოვანია ბავშვის განვითარებისთვის, რომ იფიქროს სხვაზე. ეს ძალიან მარტივად ესმით ბავშვებს. ბავშვს უნდა ავუხსნათ, რატომ ვიცავთ დისტანციას, რომ არსებობს რაღაც ვირუსი. ეს ყველაფერი ძალიან არ უნდა გავაბუქოთ, რა თქმა უნდა. ბავშვებმა უკვე იციან, რომ ხელები ხშირად უნდა დაიბანონ და ა.შ. ისინი მაინც პატარები არიან და ყველაფერი აღმზრდელზეა დამოკიდებული,“ - აღნიშნავს ეკატერინე ბურკიაშვილი.

წყარო: ​დილა მშვიდობისა საქართველო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ვწუწუნებ, ველს, რომელშიც ვიმყოფები განვაწყობ ნეგატიურად, მეტად ვიზიდავ დაავადებებს,“- ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

„როდესაც ვწუწუნებ, ველს, რომელშიც ვიმყოფები განვაწყობ ნეგატიურად, მეტად ვიზიდავ დაავადებებს,“- ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

ფსიქოლოგმა ნინო კერესელიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ადამიანის ცხოვრებაში განწყობისა და მოლოდინების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წუწუნი ადამიანს ძალიან აზიანებს:

„როდესაც მე ძლიერი სურვილი მაქვს, ვიყო ცუდად, როდესაც ძლიერი საჭიროება მაქვს, არ ვიყო კარგად, ამ შემთხვევაში ნებისმიერი დაავადება შეიძლება გამოიწვიოს ადამიანმა საკუთარი თავის მისამართით. ყველაზე მცირე შეგვიძლია ვისაუბროთ შაკიკზე, პანიკურ შეტევებზე, რაც ყოველდღიურია თითქმის ჩვენს ცხოვრებაში. ძალიან დიდია მომართვიანობა ამ მხრივ. ჩვენ ისევ ვსაუბრობთ პირად პასუხისმგებლობაზე. სად ვარ? რა მინდა? მინდა ვიყო კარგად, თუ მინდა უბრალოდ მომიარონ, ვიწუწუნო.

როდესაც ვწუწუნებ, ხშირ შემთხვევაში ველს, რომელშიც ვიმყოფები მე თვითონ განვაწყობ ნეგატიურად. რამდენადაც ჩემი ველი ნეგატიურია, მით უფრო მეტად ვიზიდავ დაავადებებს, ასევე სხვადასხვა ჩივილებს. რა თქმა უნდა, არსებობს პლაცებოს ეფექტი. საჭიროების შემთხვევაში ადამიანი თვითონ განიცდის ამ ეფექტს. ხშირად ადამიანი თვითონ შთააგონებს საკუთარ თავს, რომ რიგ მედიკამენტს თუ მივიღებ, გავხდები კარგად, თუ მივალ სპეციალისტთან, გავხდები კარგად. ჩვენ თვითონ ვანიჭებთ ადამიანებს, მედიკამენტებს და გარემოებებს იმ ღირებულებებს, რომელიც შემდგომ მხსნელად და გადამრჩენელად გვევლინება. რა თქმა უნდა, მუშაობს პლაცებოს ეფექტი, მაგრამ ეს დროებითია. თუ სიღრმეში არ ჩავედით, საიდან დაიწყო პრობლემა, ეს დროებითია.

ძლიერი ფსიქიკის ჩამოყალიბებაზე გარემოს დიდი მნიშვნელობა აქვს, ოჯახის როლი უდიდესია. გენეტიკური ფაქტორი არსებობს. თუ მე მყავს ჩემს გენეტიკურ წარმომავლობაში ძლიერი ფსიქიკის ადამიანები, შანსი იმისა, რომ მეც ვიყო საკმაოდ ძლიერი, არის მაღალი, მაგრამ თუ გარემომ არ შემიწყო ხელი, არანაირი რესურსი ადამიანში თავისთავად არ განვითარდება,“- აღნიშნა ნინო კერესელიძემ.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად