Baby Bag

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

მშობლები ოცნებობენ, რომ მათი შვილები წარმატებული ადამიანები გახდნენ. ისინი ამისთვის ყველაფერს აკეთებენ: ბავშვისთვის სათამაშოებს ყიდულობენ, მას განათლების მიღებაში ეხმარებიან, ცდილობენ შვილს ყველაფრით დაეხმარონ, რაც მას სჭირდება. მეცნიერები და ფსიქოლოგები თვლიან, რომ ბავშვს წარმატების მისაღწევად სამი მნიშვნელოვანი უნარის განვითარება ესაჭიროება. ბავშვი რომ თავდაჯერებული, ჭკვიანი და თავისუფალი ადამიანი იყოს, მას ამისთვის არც იღბალი სჭირდება და არც გენეტიკური ფაქტორებია მნიშვნელოვანი. ბავშვს წარმატების მისაღწევად შემდეგი თვისებების განვითარება ესაჭიროება: გამბედაობა, მიზანდასახულობა და კომუნიკაციის კარგი უნარი.

1. ადამიანებთან კომუნიკაციის დამყარების უნარი

ბავშვები, რომლებიც კომუნიკაბელურები არიან, ზრდასრულ ასაკში წარმატებას მარტივად აღწევენ. მათი უდიდესი ნაწილი უნივერსიტეტში აბარებს, განათლებას იღებს და კარიერულ წინსვლასაც ახერხებს. ნაკლებად კომუნიკაბელურ ბავშვებს კი ზრდასრულ ასაკში ამ მხრივ პრობლემები აქვთ. სოციალურად მეტად განვითარებული ბავშვები უკეთ ახერხებენ სხვა ადამიანებთან კომუნიკაციას, მარტივად პოულობენ მათთან საერთო ენას და სხვების გრძნობებს პატივს სცემენ. კომუნიკაბელურ ბავშვებს არ უძნელდებათ სხვა ბავშვებთან ერთად თამაში, ისინი არასდროს ჩხუბობენ სხვებთან სათამაშოების გამო და მარტივად აგვარებენ კონფლიქტებს. წარმატება მხოლოდ კარიერულ წინსვლას არ გულისხმობს. წარმატებული ადამიანები საკუთარი საქმის პროფესიონალები არიან, ისინი ბედნიერ ოჯახებს ქმნიან, მათ კარგი მეგობრები ჰყავთ, რომლებსაც საკუთარ ფიქრებს და განცდებს თავისუფლად უზიარებენ. ცხადია, ამ ყოველივეს მიღწევა კარგი კომუნიკაციური უნარების გარეშე შეუძლებელია.

2. მიზანდასახულობა

წარმატების მისაღწევად ერთ-ერთი მთავარი თვისება მიზნებისადმი მტკიცე და ურყევი დამოკიდებულებაა. სხვადასხვა პროფესიის ადამიანებს ერთმანეთთან ერთი რამ აქვთ საერთო: მათ შორის ყველაზე წარმატებული ის ხდება, ვინც ყველაზე მიზანდასახულია. ადამიანის შესაძლებლობები და ნიჭი წარმატების მიღწევაში გადამწყვეტ როლს სულაც არ ასრულებს. ცხოვრებაში არაერთი მაგალითი გვხვდება, როდესაც ნაკლებად ნიჭიერი, მაგრამ მიზანდასახული და მშრომელი ადამიანი ბევრად მეტს აღწევს, ვიდრე ზარმაცი და მოუწესრიგებელი პიროვნება, რომელსაც გენიალური გონებრივი შესაძლებლობები აქვს. ბავშვს მიზანდასახულობა თუ აკლია და არ შეუძლია წამოწყებული საქმის ბოლომდე ერთგულება, მას მომავალში წარმატების მიღწევა ძალიან გაუჭირდება.

3. შემოქმედებითი აზროვნება

შემოქმედებითი აზროვნება ადამიანს ურთულეს ვითარებაში გამოსავლის პოვნისკენ უბიძგებს და მას მიზნების მიღწევაში ძალიან ეხმარება. პრობლემის გადაჭრის უნარი ერთ-ერთი მთავარია, რაც წარმატების მიღწევაში ძალიან გვეხმარება. დროსთან ერთად იცვლება პროფესიები, ასევე ის პროფესიული უნარები, რომლებიც ადამიანებს წარმატების მისაღწევად სჭირდებათ. თუ ადამიანი შემოქმედებითად აზროვნებს, მას ცვლილებებთან ადაპტაცია არ გაუჭირდება. თუ ბავშვი შემოქმედებითად აზროვნებს, ის მომავალში ნებისმიერ სირთულესთან გამკლავებას შეძლებს, საზოგადოებაში ადგილს მარტივად დაიმკვიდრებს და ინოვაციური იდეების განხორციელებასაც არ შეუშინდება.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

როგორ აღვზარდოთ გენიოსი - აღზრდის 10 პრინციპი ებრაელი მშობლებისგან
გენიოსი შვილის აღზრდაზე ბევრი დედა ოცნებობს. მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვებთან ურთიერთობის შესახებ უამრავი საინტერესო რჩევის მოსმენის შესაძლებლობა გვაქვს, არ არსებობს სახელმძღვანელო, რომელიც გენიოსის ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლოს თვითდამშვიდება და თვითჩაძინება,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ნანა ტატიშვილი

„ბავშვმა ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლოს თვითდამშვიდება და თვითჩაძინება,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ნანა ტატიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ნანა ტატიშვილმა ბავშვებში ძილის დარღვევის განვითარების მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნული პრობლემის გენეტიკურ ხასიათს გაუსვა ხაზი:

„ძილის დარღვევის დროს ძალიან ხშირია ოჯახური წინასწარგანწყობა, განსაკუთრებით ადრეულ ჩვილობაში. ძალიან ხშირად, როდესაც მშობელს მოჰყავს ჯანმრთელი ბავშვი, ყოველგვარი გართულების გარეშე და ჩივის, რომ ​ბავშვს არ სძინავს, წუხს, აღმოჩნდება, რომ დედა ან მამა ასეთივე პრობლემით იყო ადრეულ ჩვილობაში. თვითონ, რა თქმა უნდა, ამის შესახებ არ იციან, მაგრამ თუ ბებია ახლავს, ის ამბობს: „სულ ვამბობდი, რომ შენი შვილი გადაგიხდის სამაგიეროს, მე რომ მაწვალე ადრეულ ბავშვობაში.“

ნანა ტატიშვილის თქმით, ძილის დარღვევების მთავარი გამომწვევი გარემოა და არა - გენეტიკა:

„გენეტიკაზე დიდი მნიშვნელობა აქვს გარემოს, წესების დაცვას. თუ ბავშვის ძილი დამოკიდებულია ჩვენს დროზე, როდესაც ჩვენ მოვიცლით, სტუმრებს გავუშვებთ, საქმეებს მოვრჩებით და ბავშვს მერე დავაძინებთ, ეს არის ხან ადრე, ხან უფრო გვიან, ასეთ ბავშვებს დარღვეული აქვთ ძილი. ჩემთან მოსულან მშობლები, რომლებსაც გამოცდილი აქვთ ძალიან მძიმე და სერიოზული წამლები, რომელთაც არავითარი ზეგავლენა ბავშვის ძილზე არ მოუხდენია. გაცილებით ძნელია მშობელი დავარწმუნოთ, რომ ​ძილის რუტინის მოწესრიგება არის ერთადერთი საშუალება ბავშვის ძილის მოწესრიგებისთვის. რეჟიმის დაცვის გარეშე არ არსებობს მედიკამენტი, არ არსებობს საშუალება, რომელიც ძილს გამოასწორებს.“

ნანა ტატიშვილმა მშობლებს მოუწოდა არ ინერვიულონ, თუ ბავშვი ძილში ხშირად წამოიყვირებს და დღისით დაძინებაზე უარს იტყვის:

„ძილში ბავშვის წამოყვირება არ არის საშიში. ერთი წლიდან სკოლამდელ ასაკამდე, ან უფრო გვიანაც, არის ღამის შიშები და კოშმარები. ეს არის ძილის მომწიფების სტადია, არის ასაკობრივი დარღვევა, რომელიც თავისით მოწესრიგდება. ჩვენ უნდა ვიყოთ მშვიდად, უნდა შევუწყოთ ხელი ბავშვის დღის რეჟიმს. მშობლები ჩივიან ხოლმე, რომ ბავშვმა გაიღვიძა ერთხელ, ორჯერ. წლამდე 4-6 გამოღვიძება ღამის განმავლობაში არის ნორმა. მშობლისთვის ეს ძალიან ძნელია, რადგან ის დაღლილია. ერთი წლის მერე ბევრი ბავშვი იღვიძებს ღამის პირველ საათზე, დილის ოთხამდე თამაშობენ. ესეც ძნელი მოსათმენია, მაგრამ ნორმაა. დღის ძილს რაც შეეხება, ბევრი ბავშვი ორი წლის შემდეგ ანებებს დღის ძილს თავს. თუ მათი ძილის ხანგრძლივობა, რომელიც 11-12 საათი უნდა იყოს, სრულდება ღამის ძილით, მაშინ შესაძლებელია, რომ ჩვენ არ ვინერვიულოთ. სამი წლიდან უმეტესი ბავშვი ანებებს დღისით დაძინებას თავს. როგორც წესი ეს ძილის დარღვევა ​ბავშვების ნერვულ სისტემას არ აფუჭებს, როგორც მშობლებს ჰგონიათ ხოლმე. ის არც რაიმე რთულ პრობლემებს არ იწვევს.“

„ბავშვმა ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლოს თვითჩაძინება და თვითდამშვიდება. როდესაც მშობელი ამოიყვანს ბავშვს საწოლიდან, ანჯღრევს, ეს არ აძლევს მას თვითდამშვიდების საშუალებას. ჩვენ უნდა ვეცადოთ, რომ თუ ბავშვი იღვიძებს, ამოვიყვანოთ, მოვეფეროთ, მივიკრათ გულზე, ვაგრძნობინოთ, რომ მასთან ვართ, შემდეგ ისევ ჩავაწვინოთ საწოლში და ​არ შევიმჩნიოთ მისი ჭირვეულობა. დავაცადოთ ბავშვს, რომ თვითონ დამშვიდდეს და დაიძინოს. თუ ბავშვობის ასაკში არ ჩამოუყალიბდა ბავშვს ნორმალური ძილის რეჟიმი, შემდეგ მთელი ცხოვრება ეს იქნება პრობლემა. მას მოუწევს უამრავი მედიკამენტის მიღება. ხშირად ვითარდება ძილის კიდევ უფრო რთული პრობლემები და სერიოზული პრობლემების წინაშე დგება ადამიანი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ტატიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად