,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
„არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს... შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია
დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მშობლების მიერ შვილებთან დაშვებულ შეცდომებზე ისაუბრა, რომელიც ბავშვს ანგრევს:
„დღეს მთელს ერშია მოდებული ეს სენი. დამნაშავეები, ვისაც დიდი დანაშაული აქვს ჩადენილი, უმეტესობა დანგრეული ოჯახების შვილები არიან, დაკომპლექსებული ბავშვები. ის ხედავდა, რომ მისი მეგობარი, კლასელი, ბაღელი საუბრობდა, როგორ უყვარდა დედას და მამას ერთმანეთი. მას ასეთი სიყვარული არ ჰქონია და მისი ბუნება ინგრეოდა ბავშვობიდან.“
მამა შალვა კეკელიამ ერთ-ერთი შემთხვევა გაიხსენა, როდესაც მშობლებისგან ყურადღების დეფიციტის გამო ბავშვს თანატოლებისადმი აგრესია ჰქონდა:
„ერთხელ სკოლაში მქონდა ასეთი შემთხვევა. ვასწავლიდი და იქ იყო მეოთხე კლასელი ბავშვი, რომელიც ყველას სცემდა. დაველაპარაკე ამ ბავშვს. მან მითხრა, რომ ბავშვები სულ მშობლებზე ლაპარაკობდნენ, ის კი სულ ძიძას დაყავდა სკოლაში. მარტო ორ ბავშვს არ სცემდა, ერთ ბავშვს,დედა ჰყავდა გარდაცვლილი, მეორის მშობლები კი გაშორებულები იყვნენ. მისი მშობელი დავიბარე. კითხვები დავუსვი, ვუთხარი ბავშვის მდგომარეობა. მან მითხრა, იცით, ჩემი შვილი სად ცხოვრობსო, როგორი სახლი გვაქვსო?! ჯერ ჩემს შვილს საქართველოშიც კი არ დაუსვენია, სულ ინგლისში და იტალიაში ვასვენებო. მე ვუპასუხე: რას გაიგებს თქვენი მეოთხე კლასელი შვილი ინგლისში დაისვენებს თუ ჭოპორტში-მეთქი. არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს. ჩემს შვილს სამი ძიძა ემსახურება და ამდენ ფულს ვიხდი აღზრაშიო, დედამ მითხრა.“
„მას ჰგონია, რომ თუ გადაუხდის თავის შვილს, კარგ შარვალს უყიდის, კარგად ჩააცმევს, ეს ჰგონია აღზრდა. ეს არ არის ყველაფერი. შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა. ჯერ ეს მშობლებს არ ესმით. ბევრი ადამიანი ოჯახს ქმნის მოუმზადებლად. დედას ცალკე შეხედულებები აქვს, მამას ცალკე. კი ავალდებულებენ ბავშვს, რომ გაკვეთილები მოამზადოს, შეიძლება ამიტომ დაუყვირონ, ეჩხუბონ, მაგრამ შედეგად რა იქნება, ამას არავინ არ ითვალისწინებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მამა შალვამ მედია-კავშირი „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.