Baby Bag

უნდა ჰქონდეს თუ არა ბავშვს ჯიბის ფული? - ფსიქოლოგი ელენე ჯაფარიძე

​​ფსიქოლოგი ელენე ჯაფარიძე ბავშვებისთვის ფულთან მოპყრობის წესების სწავლების მნიშვნელობაზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ თუ ბავშვს არ მივცემთ თანხას, ის ვერ ისწავლის ფულთან ურთიერთობას:

„ფულთან მოპყრობას ვერ ისწავლის ბავშვი, თუ არ მიეცი ფული. ფულთან მოპყრობა ნიშნავს, რომ ​ბავშვმა აიღოს პასუხისმგებლობა თავის ფინანსურ მდგომარეობაზე, ისწავლოს მისი გახარჯვა. ბავშვის ფულთან ურთიერთობა სამ მნიშვნელოვან პრინციპს უნდა ემყარებოდეს: მან უნდა იცოდეს, რომ ამ ფულიდან აქვს უფლება რაღაცის გახარჯვის, რაღაც უნდა შეინახოს და რაღაც ქველმოქმედებისთვის გამოიყენოს. რა თქმა უნდა, ამას ბავშვი პირველივე ჯერზე ვერ ისწავლის და უცებ კარგი ეკონომისტი ვერ გამოვა. ეს ხშირად უფროსებსაც გვიჭირს. რაც უფრო მეტია შემოსავალი, მით უფრო მეტია გასავალი და დანახარჯიც. ასე იმიტომ ხდება, რომ ჩვენ გვიან ვიწყებთ ფულთან ურთიერთობას. ფსიქოლოგების ნაწილი თვლის, რომ ექვს წლამდე ასაკის ბავშვსაც კი, ფულთან ურთიერთობისას პასუხისმგებლობის გრძნობის ჩამოსაყალიბებლად, უნდა მივცეთ გარკვეული თანხა და ვასწავლოთ, რა შეუძლია მიიღოს ამ თანხით. ფულს ბავშვისთვის უნდა ჰქონდეს არსებითი მნიშვნელობა. ის უნდა ხვდებოდეს, რომ ფული მარტივად არ მოიძიება.“

ელენე ჯაფარიძის თქმით, ბავშვი​ ოჯახის ფინანსურ მდგომარეობას უნდა იცნობდეს:

„როგორ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს ფულთან ურთიერთობა? ეს მარტივად არ ხდება. ის ჩართული უნდა იყოს მთლიან პროცესში. ხშირად მოზარდებმა საერთოდ არ იციან, საიდან მოდის ფული. ვერ ხვდებიან, როგორ გამოიმუშავებენ მშობლები ფულს და რა გასავალი აქვს ოჯახს. თუ ბავშვი ერთხელ მაინც ჩახედავს ​კომუნალური გადასახადის ქვითარს, ის ბევრ რამეს მიხვდება. მნიშვნელოვანია მისი ასაკის გათვალისწინებაც. ოთხი წლის ბავშვს კომუნალურ გადასახადებზე ვერ დავუწყებთ ლაპარაკს. როდესაც ვკითხულობთ, რამდენი უნდა იყოს ბავშვის ბიუჯეტი, ეს მთლიანად დამოკიდებულია ოჯახის ბიუჯეტზე. ასევე მნიშვნელოვანია, როგორ სოციუმშია ბავშვი. თუ ის დადის ძვირადღირებულ სკოლაში და მისი თანაკლასელების ბიუჯეტი მისას აღემატება, კრიზისი რომც არ იყოს, ის ხედავს ამ განსხვავებას.“

„მთავარია ბავშვს სწორად მივაწოდოთ ინფორმაცია, რათა ის ტრავმირებული არ იყოს . მან უნდა იცოდეს, რომ მისი ფინანსური მდგომარეობა ოჯახის ფინანსური მდგომარეობის ანარეკლია.​ ბულინგი სკოლაში ყველაზე ხშირად ფულის საკითხთან არის ხოლმე დაკავშირებული, როდესაც ხდება ბავშვისთვის ფულის გამოძალვა. სამწუხაროდ, ხდება ძალაუფლების არასწორი გადანაწილება. ამიტომ ბავშვისთვის ფულის მიცემა საფრთხილო საკითხია. ერთია, რომ ჩვენ გვინდოდეს მისთვის ფინანსური უნარების გამომუშავება, მეორეა, რომ ეს არ იქცეს ძალადობრივი მოპყრობის მიზეზად. ამ შემთხვევაშიც ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს აღზრდას და რას ვასწავლით ბავშვს ფულის შესახებ. თუ ჩვენ სისტემატურად ბავშვი გავანებივრეთ იმით, რომ მას აქვს ფული, ის პასუხისმგებლობას ვერ აიღებს. მან უნდა იცოდეს, რომ თუ ერთ თვეში 200 ლარს აძლევთ, ის კი ამ თანხას ორ დღეში გახარჯავს, მას მეტი შემოსავალი აღარ ექნება,“ - აღნიშნავს ელენე ჯაფარიძე.

წყარო: ​დილა პირველზე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ფულის გონივრულად ხარჯვა
საკრედიტო ბარათებით, ონლაინ ბანკებით და საგადასახადო კოდექსებით დატვირთულ სამყაროში ფულის რაციონალურად გამოყენება ყველა ადამიანს უნდა ​შეეძლოს. მშობლები ფიქრობენ, რომ ბავშვს ფინანსურ და ეკონომიკუ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მეგრულ ხაჭაპურს წყალს არ აკარებენ, ის აუცილებლად იზილება რძეში,“ - დალილა ცატავა

„მეგრულ ხაჭაპურს წყალს არ აკარებენ, ის აუცილებლად იზილება რძეში,“ - დალილა ცატავა

საქართველოს გასტრონომიის ასოციაციის პრეზიდენტმა დალილა ცატავამ ქართული კულინარიული მემკვიდრეობის შესახებ საუბრისას მეგრული ხაჭაპურის მომზადების წესი გაგვაცნო:

„სამეგრელო მედეას მისტიკით არის დღემდე. ძალიან ბევრი რამ აქვთ შენარჩუნებული. არის ერთი პრინციპი: თუ მეგრული არის ხაჭაპური, მას წყალს არ აკარებენ. ის აუცილებლად იზილება რძეში. მეგრული ხაჭაპური საერთოდ რძეში იზილება, გულსართი აქვს ჭყინტი ყველის. ცომის ღობეს უკეთებენ და ზემოდან აფენენ სულგუნის ნაჭრებს. რაც უფრო ბევრია და რაც უფრო კვერცხში ამოვლებულია,მით უფრო მნიშვნელოვანია.

მეგრული სამზარეულო ძალიან საინტერესოა იმ თვალსაზრისით, რომ სამეგრელოში კონტრასტული კერძები აქვთ. მათ აქვთ ცეცხლოვანი კერძები და ნეიტრალური კერძები. ხარჩოზე მეგრელები იტყვიან, თუ მაგიდის საფარს დაეწვეთა, უნდა გამოწვას, ისეთი ცხარე უნდა იყოსო. აქვე არის გებჟალია, საოცრად განსხვავებული კერძი.

სანამ ჩვენ პატარები ვართ, იქიდან უნდა შევეჩვიოთ, რომ ეს არის ჩვენი კულტურის ნაწილი, რომ სუფრა არ არის ჭამა-სმა დიდად შესარგი და თრობა. პირიქით, ყველა ძველი ჩანაწერი, ყველა მოგზაურის ჩანაწერი იმას ამბობს, რომ არასდროს უნახავთ საქართველოში ფეხარეული და მთვრალი ადამიანი. დღევანდელი ახალგაზრდობა ამას სკეპტიკურად უყურებს. სკოლაშიც არ უსწავლიათ ამის შესახებ და არც ხედავენ. უნდა იცოდეს ახალგაზრდამ, რატომ ვართ ჩვენ ღვინის სამშობლო. ამაზე ჩვენ ვაკეთებთ ტრენინგებს. რეგიონებმა თავისი გასტრონომიული კულტურის ისტორია არ იციან. არ იციან რა საგანძური აქვთ,“- მოცემულ საკითხზე დალილა ცატავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად