Baby Bag

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება,” - პედიატრი ია გოგებაშვილი

​​პედიატრი ია გოგებაშვილი იმ ცნობილი მითების შესახებ საუბრობს, რომლებიც ბავშვის მოვლის შესახებ ფართოდ არის გავრცელებული. ია გოგებაშვილის თქმით, ჩვილი ბავშვის დაჯდომა 5-6 თვის ასაკიდან შესაძლებელია, თუმცა ინდივიდუალური თავისებურებები უნდა გავითვალისწინოთ:

„5-6 თვის ასაკიდან უკვე შეგვიძლია ბავშვის დასმა. ყველა ​ბავშვი ინდივიდუალურია. ბავშვის მოტორული განვითარება გიკარნახებთ, თუ როდის იქნება ის მზად დამოუკიდებლად მყარად დასაჯდომად დახმარების გარეშე. უფრო მნიშვნელოვანია მოტორული შეფერხების გამოვლენა და იმის ცოდნა, როდის უნდა ატეხოთ განგაში. თუ სამი თვის ასაკში ბავშვი თავს ვერ იჭერს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი 9 თვის ასაკში დამოუკიდებლად ვერ ჯდება, ეს უკვე საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი ხუთი თვის ასაკში ზურგიდან მუცელზე ბრუნს არ აკეთებს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი, თუნდაც დახმარებით, ფეხზე მყარად არ დგას 11 თვის ასაკში, ესეც საფრთხის ნიშანია. თუ ბავშვმა 12 თვის ასაკში პირველი ნაბიჯები არ გადადგა, ამაში არაფერია საგანგაშო, 15-16 თვის ბავშვი კი უნდა დადიოდეს უკვე.“

ია გოგებაშვილი ​მშობლების მოსაზრებას იმის შესახებ, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ახირებად მიიჩნევს:

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება. ახალგაზრდა მშობელს რისი მიწოდება უხარია? მას უნდა ბავშვმა დააგემოვნოს შოკოლადი, მარწყვი. ასევე თავისი სურვილები აქვს უფროს თაობას. მე მინახავს შვიდი თვის ბავშვი კლინიკაში და ბედნიერი, ამაყი ბაბუა, რომელიც ამბობს, რომ ბავშვს მეგობრებთან ერთად ყოფნისას დააგემოვნებინა ხინკალი და ლუდი. როდესაც მას შენიშვნა მივეცით, ის მაინც ბედნიერი რჩებოდა, დედაც ბედნიერი იყო, შეიძლება ხათრით. მაშინ უკვე ავუხსენით, რომ ეს აღარ არის სასაცილო. სპირტიანი სასმელის მიწოდება ბავშვისთვის ნებისმიერ ასაკში, პუბერტატულ ასაკამდე არ არის რეკომენდებული. ჩვენი ეროვნული კერძები, რომლებიც სუნელებით არის გაჯერებული. ისეთი ცხიმოვანი შემადგენლობისაა, რომელიც ჩვილისთვის არანაირად არ არის რეკომენდებული. ​მსგავს კერძებს სამ წლამდე რეკომენდაციას ვერ მივცემდი. ღვინოს თავისი სიკეთე აქვს, მაგრამ არა ბავშვთა ასაკში. თავის ტვინზე, გონებრივ განვითარებაზე სპირტიანი სასმელები აბსოლუტურად ტოქსიკურ ზემოქმედებას ახდენს. მშობლები ხშირად აჭმევენ ბავშვებს ერთჯერად არომატულ წვნიანებს. მერე გახარებულები არიან, როდესაც ხედავენ, რომ უჭმელი ბავშვი ამ ერთჯერად პროდუქტს მიირთმევს. ამ ასაკში ბავშვის გემოვნება და კვების რეჟიმი ყალიბდება. ყველაზე საფრთხილოა მისი კვება. თუ მას მსგავს საკვებს მივაჩვევთ, ის მთელი ცხოვრება ასე განაგრძობს კვებას.“

ია გოგებაშვილი აღნიშნავს, რომ ბავშვის კუჭის მოქმედებასთან დაკავშირებით გავრცელებული მითია ყოველ 24 საათში დეფეკაციის აუცილებლობის შესახებ არსებული მოსაზრება:

„მითია, რომ ბავშვს კუჭის მოქმედება ყოველ 24 საათში ერთხელ უნდა ჰქონდეს. არაფერია საგანგაშო, თუ ასე არ ხდება. ძუძუთი კვებისას ექვს თვემდე ასაკში დასაშვებია, რომ ბავშვს ყოველი კვების შემდეგაც ჰქონდეს დეფეკაცია. თუ ბავშვი ხელოვნურ კვებაზეა, ექვს თვემდე კუჭის მოქმედება სასურველია იყოს 24 საათში 2-ჯერ ან 3-ჯერ. უფრო მოზრდილ ასაკში შეიძლება 24 საათში ერთი დეფეკაციის ეპიზოდიც არ იყოს და ეს არ არის საგანგაშო. თუ ბავშვს ნაწლავების გათავისუფლების პრობლემა უქმნის დისკომფორტს, ბავშვი წუხს, აქვს მეტეორიზმი, ჭირვეულობს, მუხლებს ხრის და მიაქვს მუცელთან, ეს მისთვისაც გაუსაძლისია, ერთჯერადად უნდა დავეხმაროთ. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გამოვიყენოთ ბამბის ჩხირი ან თერმომეტრი, რომ ხელოვნურად გამოვიწვიოთ დეფეკაცია. ​ამით ისევ და ისევ ვიწვევთ ყაბზობას და გაუვალობას.“

ია გოგებაშვილი აცხადებს, რომ ახალშობილი ყოველდღიურად უნდა დავბანოთ, თუმცა მხოლოდ წყლით:

„ახალშობილი ყოველდღე უნდა დავბანოთ. არავითარ შემთხვევაში არ იგულისხმება საპნებით დაბანა. უნდა გამოვიყენოთ შესაბამისი ტემპერატურის წყალი. ხუთი-ათი წუთი აბსოლუტურად საკმარისია. ზოგიერთ ბავშვს ეს მოსწონს. ზოგიერთი ვერ ეგუება. ამ შემთხვევაში 5 წუთი საკმარისია, რომ ათი წუთი არ ატიროთ ბავშვი. ბავშვისთვის ეს კომფორტი უნდა იყოს და არა დისკომფორტი. თუ ახალშობილს რაიმე კანის პრობლემა არ აქვს, წყალში რაიმე დანამატს ნუ გამოიყენებთ. საპნებით ბანაობას რაც შეეხება, კვირაში ერთხელ საკმარისია.“

„კრუნჩხვის დროს ენის დაჭერა ფრჩხილებით, კოვზით, იწვევს ბავშვის ტრავმატიზებას. მინახავს საშინლად დაჭრილი, სისხლიანი ენა, ყურის ნიჟარა გაჭრილი. როდესაც გოგონა დედობისთვის ემზადება, არსებობს უამრავი ლიტერატურა, რომელსაც შეიძლება გაეცნოს. ეს ყველა ქვეყანაში ასეა. დედობისთვის მზადებისას აუცილებლად უნდა ვიკითხოთ. ლიტერატურაში გაეცნობით პატივსაცემი პედიატრების რჩევებს. ​რას ვაკეთებთ კრუნჩხვის დროს? არავითარ შემთხვევაში არ ვისვრით ბავშვს პანიკაში და არ გავრბივართ მეზობლის დასაძახებლად. ვაწვენთ სწორ ზედაპირზე გვერდულად, ნიკაპი ზემოთ უნდა ავუწიოთ, რომ სასუნთქი გზები იყოს გამავალი და პირნაღები მასა არ მოხვდეს სასუნთქ გზებში. შევეცადოთ, დავაფიქსიროთ კრუნჩხვის დრო, თუ დედა ამდენ უნარს შეინარჩუნებს, რადგან ეს შემზარავი სანახავია,“ - აღნიშნავს ია გოგებაშვილი.

წყარო: ​შუადღე GDS

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვთა და მოზრდილთა თვალის პათოლოგიებს მკურნალობის თანამედროვე შესაძლებლობები „ნიუ ჰოსპიტალსში“

ბავშვთა და მოზრდილთა თვალის პათოლოგიებს მკურნალობის თანამედროვე შესაძლებლობები „ნიუ ჰოსპიტალსში“

რეფრაქციული ანომალიები საკმაოდ გავრცელებული პრობლემაა ბავშვებსა და მოზარდებში. ამდენად, ძალიან მნიშვნელოვანია დროულად მოხდეს რეფრაქციის დიაგნოსტირება და შემდეგ მკურნალობა. „ნიუ ჰოსპიტალსში“ გარკვეული რეფრაქციული პათოლოგიების მკურნალობა ქირურგიული მეთოდით - ექსიმერული ლაზერით ხორციელდება, პროცედურა ხანმოკლე და უმტკივნეულოა.

ამ თემაზე ​MomsEdu.ge „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ოფთალმოლოგს, მაია საგინაშვილს ესაუბრა.

მაია საგინაშვილი: „გარკვეული რეფრაქციული ანომალიების გამომწვევი მიზეზი შესაძლოა იყოს:

  • გენეტიკური წინასწარგანწყობა
  • თვალის კაკლის სტრუქტურების ცვლილება, რაც გამოწვეულია თვალის ტრავმის ან სხვა დაავადებისგან
  • მხედველობითი დატვირთვა, სხვადასხვა გაჯეტთან დროის ხანგრძლივად გატარებით, განსაკუთრებით, მცირეწლოვან ბავშვთა ასაკში.“
  • ზოგადად რომ ვისაუბროთ, რა არის რეფრაქციული პათოლოგია?

მაია საგინაშვილი: „მანამ, სანამ განვიხილავთ რა არის რეფრაქციული პათოლოგია, ვთქვათ რა არის კლინიკური რეფრაქცია. კლინიკური რეფრაქცია არის თვალის ოპტიკური აპარატის გარდამტეხი ძალისა და თვალის კაკლის წინა-უკანა მონაკვეთის სიგრძის თანაფარდობა. გარდამტეხი აპარატი მასზე დაცემულ სხივს იმგვარად გარდატეხს, რომ გამოსახულება ფოკუსირდეს ბადურა გარსის ცენტრში - ასეთ რეფრაქციას ემეტროპია ჰქვია.

ზემოთ აღნიშნული თანაფარდობის დარღვევის შემთხვევაში საქმე გვაქვს რეფრაქციის ანომალიასთან ანუ ამეტროპიასთან. ასეთია:

  • მიოპია, იგივე ახლომხედველობა, არის ისეთი ტიპის რეფრაქცია, როდესაც გამოსახულება ფოკუსირდება ბადურა გარსის წინ;
  • ჰიპერმეტროპია, იგივე შორსმხედველობა, გახლავთ ისეთი რეფრაქცია, როდესაც გამოსახულება ხვდება ბადურა გარსის უკან.
  • ასტიგმატიზმის დროს რქოვანას ზედაპირის არაერთგვაროვნება, სიმრუდის მიხედვით იწვევს ფოკუსის სიმკვეთრის დაქვეითებას;
  • პრესბიოპია ახლო მანძილზე მკაფიო ხედვის, ანუ აკომოდაციის ბუნებრივი შესუსტებაა 40 წლის შემდეგ.“
  • რა რეფრაქციული პათოლოგიები ვლინდება ბავშვებსა და მოზარდებში და რა სიმპტომებით გამოიხატება თითოეული მათგანი?

მაია საგინაშვილი: „ჩვილებში ნორმალურად ითვლება დაბალი ხარისხის ჰიპერმეტროპიული რეფრაქცია, რაც განპირობებულია თვალის კაკლის მცირე ზომით. წინა-უკანა ღერძი მოკლეა, შესაბამისად, თვალს აქვს ჰიპერმეტროპული რეფრაქცია. ჩვილი ბავშვის თვალი მოწყობილია შორსმხედველობაზე და ის ახლოს ცუდად ხედავს. 3-4 წლამდე ზრდის პერიოდში ჰიპერმეტროპიის ხარისხი კლებულობს. მაღალი ხარისხის ჰიპერმეტროპიამ შესაძლოა გამოიწვიოს სიელმის განვითარება.

მიოპია, ანუ ახლომხედველობა ხშირად გვხვდება დღენაკლულ და იშვიათად დროულჩვილებში. თანდაყოლილი მიოპია თითქმის ყოველთვის მაღალი ხარისხისაა და იწვევს მხედველობითი ფუნქციების მკვეთრ გაუარესებას. უფრო ხშირად, მიოპია გვხვდება მოზარდებში და ახალი შემთხვევების გამოვლინება მაქსიმუმს აღწევს 20 წლამდე ასაკში.ასტიგმატიზმი თვალის წინა ზედაპირის ანატომიური თავისებურებებით არის განპირობებული, ამიტომ თავს იჩენს უკვე მცირე ასაკში და ადრეულ ზრდის პერიოდში.

რაც შეეხება პრესბიოპიას, ის ახლო მანძილზე მკაფიო მხედველობის დაქვეითებაა, ასაკობრივი ანომალია, რომელიც 40 წლიდან პროგრესირებად ხასიათს ატარებს.“

  • როგორ ხდება მკურნალობა ბავშვებსა და მოზარდებში? არის თუ არა განსხვავებული მიდგომები ამ ორ ასაკობრივ კატეგორიას შორის მკურნალობის დროს?

მაია საგინაშვილი: „რეფრაქციული ანომალიები წარმოადგენს თვალის ოპტიკურ ნაკლს, ამიტომ მათი მკურნალობა, პირველ რიგში, გულისხმობს მხედველობის კორექციას. ბავშვებში ოპტიკური კორექცია შეიძლება განხორციელდეს სათვალით ან კონტაქტური ლინზით.

ბავშვთა ასაკში რეფრაქციული ანომალიების თანმიმდევრული მკურნალობა მნიშვნელოვანია ბავშვის მხედველობითი ანალიზატორის სრულყოფილი ჩამოყალიბებისათვის. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შესაძლოა მივიღოთ მხედველობის დაქვეითება, ზარმაცი თვალი, სიელმე, მოცულობითი მხედველობის განუვითარებლობა, რაც შემდგომში პაციენტს ხელს შეუშლის ყოველდღიურ, ყოფით ცხოვრებაში, მათ შორის პროფესიის არჩევაში. მნიშვნელოვანია, რომ პაციენტს ჰქონდეს მოცულობითი მხედველობა.

მოზრდილ პაციენტებში შესაძლებელია გამოვიყენოთ სათვალე ან კონტაქტური ლინზა, აგრეთვე ქირურგიული მკურნალობა. ეს გახლავთ ექსიმერლაზერული კორექცია, ფაკიური ინტრაოკულური ლინზების იმპლანტაცია. რეფრაქციული მიზნით ბროლის შეცვლის ოპერაცია.

  • „ნიუ ჰოსპიტალსში“ მკურნალობის რა მეთოდები გამოიყენება?

მაია საგინაშვილი: „კლინიკა „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრი აღჭურვილია მაღალტექნოლოგიური აპარატურით და შესაბამისად შესაძლებელია დაავადებათა ფართო სპექტრის მკურნალობა. ექსიმერული ლაზერით (Carl Zeiss mel 90) ხორციელდება ოპტიმიზირებული და პერსონიფიცირებული რეფრაქციული ქირურგია. პროცედურა არის ხანმოკლე, საჭიროებს რამდენიმე წუთს, უმტკივნეულო, რომლის შედეგადაც პაციენტი იხსნის სათვალეს. ფაკიური ლინზების იმპლანტაცია ხორციელდება უმცირესი განაკვეთით, თვალში იმპლანტირდება დამატებითი ოპტიკური ლინზა, ჩარევა გახლავთ სრულიად უსაფრთხო და ვაღწევთ საკმაოდ მაღალი ამეტროპიების კორექციას. გარკვეულ ასაკობრივ ჯგუფებში მხედველობის კორექცია ხორციელდება ბროლის ქირურგიული შეცვლის გზით.

  • რა დროს არის საჭირო ქირურგიული ჩარევა?

მაია საგინაშვილი: „ძირითადად, ქირურგიულ ჩარევას პაციენტი და ქირურგი ერთად წყვეტენ. ქირურგიული ჩარევის დაგეგმვისთვის მნიშვნელოვანია წინა მოსამზადებელი პერიოდი, გასათვალისწინებელია სხვადასხვა კვლევის შედეგი, რომლის მიხედვითაც ისაზღვრება მკურნალობის შემდგომი ტაქტიკა, ასევე ჯანმრთელობის ზოგადი მდგომარეობა და სხვა ქრონიკული დაავადება, რომელთაც, თავის მხრივ, შეუძლიათ უარყოფით გავლენის მოხდენა მხედველობაზე.

R. 


წაიკითხეთ სრულად