Baby Bag

იწვევს თუ არა ფეხის დასველება ბავშვის ავად გახდომას?

იწვევს თუ არა ფეხის დასველება ბავშვის ავად გახდომას?

მშობლებს ძალიან ეშინიათ, როდესაც ბავშვები ეზოში სველი ფეხით ან სველი თმით თამაშობენ. გავრცელებული მოსაზრების თანახმად, თუ ბავშვს ფეხი უსველდება, შესაძლოა, ის ავად გახდეს. მსგავსი შეხედულება არსებობს ღამით სველი თმით დაძინებასთან დაკავშირებითაც. ბავშვის ავადმყოფობისგან დაცვა მშობლის უმთავრეს საზრუნავს წარმოადგენს. თანამედროვე სამყაროში მოძველებულად ითვლება სველი ფეხის, როგორც ავადობის გამომწვევი მიზეზის შესახებ გავრცელებული აზრი. მიუხედავად ამისა, აღნიშნული მოსაზრების სრული უგულებელყოფა არ ღირს, რადგან ფეხების დასველება, შესაძლოა, ბავშვის ავად გახდომის ერთ-ერთი წამახალისებელი ფაქტორი იყოს.

პედიატრები გვარწმუნებენ, რომ შეუძლოდ ყოფნა და ტემპერატურის არსებობა ვირუსებით არის გამოწვეული და არა სველი ფეხით ეზოში თამაშით. მიუხედავად ამისა, მშობელმა შვილს მაინც არ უნდა მისცეს უფლება, რომ სველი ფეხებით ირბინოს. თავის მხრივ სველი ფეხი არ არის ავადობის გამომწვევი, მაგრამ ის ოგრანიზმში გარკვეულ ცვლილებებს იწვევს, რაც უკვე არსებული ვირუსების გააქტიურებას უწყობს ხელს.

ბავშვი, შესაძლოა, ატარებდეს იმ მიკრობებს, რომლებიც გრიპის გამომწვევია. მიუხედავად ამისა, სიმპტომები არ ვლინდება და პატარა თავს ძალიან კარგად გრძნობს. როდესაც ფეხის ტემპერატურა მნიშვნელოვნად ეცემა, მთელს სხეულში გარკვეული ცვლილებები ხდება, ბავშვს ცხვირი უცივდება. ეს ყოველივე მნიშვნელოვნად ზრდის იმის რისკს, რომ ბავშვს სიმპტომები გამოუვლინდეს და მან თავი ცუდად იგრძნოს.

ბავშვს თუ მხოლოდ ფეხები აქვს სველი, მაგრამ პატარა არ არის ვირუსის გამომწვევი მიკრობის მატარებელი, ის ავად არ გახდება. თუ მიკრობი უკვე ბავშვის ცხვირშია დაბუდებული, სველი ფეხი ორგანიზმის მდგომარეობას ცვლის, ცხვირის სისხლძარღვები იკუმშება და დაავადების გააქტიურების რისკი მატულობს. სწორედ ამიტომ პედიატრები მშობლებს სიფრთხილისკენ მოუწოდებენ.

ძვირფასო მშობლებო, ბავშვებს სუფთა ჰაერზე სირბილისა და თოვლში თამაშის ნება აუცილებლად უნდა მისცეთ, თუმცა როგორც კი შეამჩნევთ, რომ პატარას ფეხი უსველდება, ის მაშინვე შემოიყვანეთ სახლში და ფეხები სწრაფად გაუმშრალეთ. ამ გზით ბავშვს ზედმეტი უსიამოვნებებისგან დაიცავთ.

მომზადებულია:​ moms.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

რამდენად უსაფრთხოა ბავშვისთვის სველი თმით დაძინება?
​ბებიებისგან, ალბათ, ყველას გაგვიგონია, რომ სველი თმით დაძინება ჯანმრთელობისთვის სახიფათოა. არის თუ არა სიმართლის მარცვალი ბებიების სიტყვებში, თუ ეს უბრალოდ მითია? როგორც ჯანდაცვის სფეროს წარმომადგენლ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ვაქცინაციამ შეძლო სიცოცხლისთვის საშიში დაავადებების აღმოფხვრა ან მასიური შემცირება - შესაბამისად, მისი აუცილებლობა და ეფექტურობა უდავოა“

„ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ვაქცინაციამ შეძლო სიცოცხლისთვის საშიში დაავადებების აღმოფხვრა ან მასიური შემცირება - შესაბამისად, მისი აუცილებლობა და ეფექტურობა უდავოა“

ვაქცინაცია ინფექციურ დაავადებებთან ბრძოლის ყველაზე ეფექტური, სანდო და უძველესი საშუალებაა, რომელიც ყოველწლიურად იცავს ბავშვს სიკვდილის და ჯანმრთელობის მდგომარეობის მძიმე დარღვევებისგან. ვაქცინაციის მნიშვნელობასა და შესაძლო გართულებებზე MomsEdu.ge - ს ესაუბრა პედიატრი თათია სხირტლაძე.

- ვაქცინაციის (გეგმიური აცრა) მნიშვნელობაზე რომ ვისაუბროთ.

ბავშვთა გეგმიური იმუნიზაცია ხორციელდება პროფილაქტიკური აცრების ეროვნული კალენდრის მიხედვით. დროულად ჩატარებული გეგმიური აცრები ვაქცინაციით მართვადი ინფექციების პროფილაქტიკის საუკეთესო საშუალებაა და ხელს უწყობს ბავშვის იმუნიტეტის ჩამოყალიბებას კონკრეტული დაავადების მიმართ. მიუხედავად იმისა, რომ ვაქცინაციების უმეტესობა არ იძლევა 100%-იან დაცვას ინფექციისგან, ხელს უშლის პათოგენების გამრავლებას და გავრცელებას, ამცირებს დაავადების ხანგრძლივობას და სერიოზული გართულებების განვითარებას.

საქართველოს სახელმწიფო უზრუნველყოფს - ტუბერკულოზის, დიფტერიის, ყივანახველის, ტეტანუსის, პოლიომიელიტის, ყბაყურის, წითელას, ჰემოფილუს ინფლუენსას, როტავირუსული, პნევმოკოკური ინფექციების და B ჰეპატიტის საწინააღმდეგო ვაქცინაციას. 

ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ვაქცინაციამ შეძლო სიცოცხლისთვის საშიში დაავადებების აღმოფხვრა ან მასიური შემცირება, როგორებიცაა: ყვავილი, პოლიომიელიტი, დიფტერია. შესაბამისად, მისი აუცილებლობა და ეფექტურობა უდავოა.

- ვაქცინაციის ნაცვლად, ხომ არ სჯობს ბავშვობის „უწყინარი“ დაავადებები უბრალოდ გადაიტანოს?

- სამწუხაროდ, ბავშვთა ინფექციები, მაგალითად, წითელა, ყივანახველა, ყბაყურა ან წითურა, არც ისე უწყინარია და შეიძლება მიგვიყვანოს სიკვდილამდე ან გამოიწვიოს მუდმივი ინვალიდობა, როგორებიცაა: ტვინის დაზიანება, დამბლა, სიბრმავე და სიყრუე. ადრეულმა ვაქცინაციამ კი შეიძლება თავიდან აიცილოს ეს დაავადებები და შესაბამისად, შედეგებიც.

- რამდენი ხანი შეგვიძლია გადავავდოთ აცრა?

ვაქცინაციის ვადები დაგეგმილია იმის მიხედვით, რომ გართულებების რისკი იყოს მცირე. რაც უფრო ადრეულ ასაკში, ანუ დადგენილი კალენდრის მიხედვით ჩატარდება საჭირო აცრა, მცირდება ბავშვის დაავადების რისკი. თუ ბავშვმა გამოტოვა გეგმიური აცრა ან გასცდა იმ ასაკს, რომელიც საუკეთესო იყო აცრისთვის, არ ნიშნავს რომ აცრა უნდა გავაუქმოთ, მაინც უნდა მივმართოთ სამედიცინო პერსონალს და უნდა ჩატარდეს იმუნიზაცია, შესაბამისი იმუნიზაციის კალენდრით. თუმცა, არსებობს ვაქცინაციის დროებითი და მუდმივი უკუჩვენებები, რომელიც მკაცრადაა განსაზღვრული და აცრის წინ ყველა ბავშვი ფასდება ექიმის მიერ.

- რა გართულება შეიძლება მოჰყვეს აცრას და როგორ უნდა მოვიქცეთ ასეთ დროს?

თანამედროვე ვაქცინები უსაფრთხოა, თუმცა არსებობს იმუნიზაციის შემდგომი გვერდითი რეაქციების და გართულებების იშვიათი რისკი. ეს შეიძლება იყოს სიწითლე, შეშუპება და ტკივილი ინექციის ადგილზე, დაბალი ცხელება, გულისრევა, თავის ტკივილი, ჭირვეულობა, ზოგადი სისუსტე, მადის დაკარგვა, რომელიც ორგანიზმის ბუნებრივი რეაქციაა და ჩარევის გარეშე გაივლის 1-3 დღის განმავლობაში. ცოცხალი ვაქცინით, იმუნიზაციის შემდგომ, ერთიდან სამი კვირის განმავლობაში შეიძლება გამოჩნდეს დაავადებისთვის დამახასიათებელი მსუბუქი სიმპტომები, მაგალითად, მსუბუქი დიარეა როტავირუსის ვაქცინაციის შემდეგ და მსუბუქი გამონაყარი წითელას ვაქცინაციის შემდეგ.

სერიოზული არასასურველი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, როგორებიცაა: მაღალი ცხელება და ალერგიული რეაქცია, მშობელმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს ან სასწრაფო გადაუდებელ დახმარებას. 

- ხშირად გვსმენია, რომ აცრის შემდეგ დაბანა არ შეიძლება. რამდენად შეესაბამება სიმართლეს?

- არსებული ვაქცინები კეთდება ბარძაყის ან მხრის კუნთში და დასველება არანაირ საფრთხეს არ წარმოადგენს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად