Baby Bag

„როდესაც ბავშვს ვეკითხებით: „დღეს ჭამე რამე? რა ჭამე?“ ურთიერთობები ხდება ჭამაზე ორიენტირებული,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„როდესაც ბავშვს ვეკითხებით: „დღეს ჭამე რამე? რა ჭამე?“ ურთიერთობები ხდება ჭამაზე ორიენტირებული,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

​​ფსიქოლოგი მარინა კაჭ​არავა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“კვებითი ჩვევების ჩამოყალიბების შესახებ საუბრობს და იმ მიზეზებს ასახელებს, რომლებიც სიმსუქნეს იწვევს:

„კვება არის ერთ-ერთი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ქცევა ადამიანისთვის, იმიტომ, რომ კვების გარეშე ის ვერ იცოცხლებს. იმით, თუ როგორ იკვებება ადამიანი, შეიძლება მისი ხასიათის დიაგნოსტირება. სიმსუქნეს აქვს თავისი ფსიქოლოგიური მიზეზები. ყველაფერი ბავშვობიდან იწყება. არის კვლევები, რომლის მიხედვითაც მარტოხელა დედების გაზრდილი ბავშვები უფრო მიდრეკილები არიან სიმსუქნისკენ. რატომ არის ასე? ამ შემთხვევაში ბავშვისთვის კვება ხდება კომპენსატორული მექანიზმი იმისი, რაც მას აკლია. როდესაც ერთი მშობელი ზრდის ბავშვს, უსაფრთხოება არის დარღვეული. კვებით იმ უსაფრთხოების კომპენსირება იწყება.“

მარინა კაჭარავას თქმით, მშობლები კვებას ხშირად ბავშვის წასახალისებლად იყენებენ:

„კვებით ხდება წახალისება, კანფეტის მიცემით ხდება წახალისება ადამიანის ამა თუ იმ ქცევის დროს. ​შესაძლებელია, ეს წახალისება მისთვის სტრატეგია გახდეს. ღამე კვების სინდრომიც არსებობს, რომელიც არის გამკლავების მექანიზმი სტრესის დროს. რას ნიშნავს ეს? მე როდესაც მიჭირს, მივდივარ მაცივართან და ვიწყებ ჭამას, გადავდივარ საცხოვრებლად მაცივართან. რატომ ხდება ეს? შესაძლებელია იმიტომ, რომ რამდენჯერაც ბავშვობაში ვტიროდი, იმდენჯერ მაჭმევდნენ. ბავშვი ემოციას უმეტესად ტირილით გამოხატავს და მშობელს ჰგონია, რომ უნდა ჭამოს ამ დროს. ჩვენი მშობლების კითხვა, რომელიც მეც ხშირად დამისვამს ჩემი შვილებისთვის, არის: „რა ჭამე დღეს?“ ეს არის არასწორი კითხვა. სკოლიდან რომ მოდის ბავშვი და ვეკითხებით რა ჭამა, აქცენტი არ არის, როგორ იყო, რა გაუხარდა, რა ეწყინა. ჭამა ხდება ფოკუსირებული, მთავარი ფიგურა ხდება ურთიერთობაში. როდესაც ბავშვს ვეკითხებით: „დღეს ჭამე რამე? რა ჭამე?“ ურთიერთობები ხდება ჭამაზე ორიენტირებული.“

​მარინა კაჭარავა აღნიშნავს, რომ მკაცრი დიეტები და ზედმეტი შეზღუდვები ადამიანის ფსიქიკაზე ნეგატიურად აისახება:

„ადამიანმა არ უნდა მოიკლოს დოზირებულად ის სიამოვნება, რაც არის კვება. დიეტას რაც შეეხება, მე თუ ჩემი თავი წიხლქვეშ გავიგდე და ყველა იმ სიამოვნებაზე უარი ვთქვი, რაც კვებიდან შემიძლია მივიღო, მე აუცილებლად გადავვარდები მეორე უკიდურესობაში. დიდმა თავშეკავებამ მერე იცის ძალიან დიდი აშვება.“

ჩვენ შვილების აღზრდის დროს, ჩვენი კომპლექსების და ბავშვობის ტრავმების გამო, გვინდა ისინი ავარიდოთ რაღაცას. მე რაც არ გამომივიდა, ის მინდა, რომ ჩემს შვილს გამოვუყვანო. ჩემს შვილს ეს არ უნდა, მე მინდოდა და არ გამომივიდა. არ ვითვალისწინებ მის პიროვნებას, ეს ძალიან მნიშვნელოვანია ცხოვრებაში. შეიძლება აუხსნა ადამიანს, რომ საღამოს კვება რაღაცას იწვევს და მან მერე გააკეთოს არჩევანი. ადამიანმა რეალობა უნდა მიიღოს ისეთი, როგორიც არის. ეს წონა აქვს, ამაზე უკეთესიც არის და უარესიც. გახდომა თუ მინდა, რისთვის მინდა და თუ წაადგება ჩემს ჯანმრთელობას გახდომა? ​უნდა გვქონდეს კვებისადმი სადა დამოკიდებულება. ეს არ არის არც მთავარი და არც უმნიშვნელო ცხოვრებაში. ეს არის ის, რაც არის საჭირო, აუცილებელი, მაგრამ არ არის მთავარი,“ - აცხადებს მარინა კაჭარავა.

წყარო: ​ნაშუადღევს

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„რაც უფრო ენდობი ბავშვს, მით უფრო უკეთესად იქცევა ბავშვი,“ - ფსიქოლოგი ნინო კანდელაკი
​​ფსიქოლოგი ნინო კანდელაკი ბავშვის აღზრდის უმთავრეს პრინციპებზე საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ ბავშვისთვის პატიოსნების და სამართლიანობის მაგალითი არის მშობელი:„ბავშვს პატიოსნებისა და სამართლიანობის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზეიმები ხშირად ფავორიტიზმში გადადის... ერთი და იგივე ბავშვი არის ფიფქიას როლში და სხვები იჩაგრებიან,“ - ადრეული განვითარების სპეციალისტი ცირა ბარქაია

„ზეიმები ხშირად ფავორიტიზმში გადადის... ერთი და იგივე ბავშვი არის ფიფქიას როლში და სხვები იჩაგრებიან,“ - ადრეული განვითარების სპეციალისტი ცირა ბარქაია

ინკლუზიის და ადრეული განვითარების სპეციალისტმა ცირა ბარქაიამ საბავშვო ბაღისა და სკოლის ზეიმებში ბავშვების მონაწილეობისას გამოვლენილი პრობლემების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვის ინტერესები, საჭიროებები და შესაძლებლობები აუცილებლად უნდა გავითვალისწინოთ:

„მნიშვნელოვანია, რომ ყოველთვის ყველა ეტაპზე გათვალისწინებული იყოს ბავშვის ინტერესი, ბავშვის საჭიროებები და შესაძლებლობები. თუ მას უნდა, თუ შეუძლია და რა როლი აინტერესებს ან საერთოდ აინტერესებს თუ არა ამ ყველაფერში მონაწილეობა. როდესაც რაღაც სიახლე გვინდა გავაცნოთ ბავშვს, ახალ გამოცდილებას გვინდა ვაზიაროთ, რა თქმა უნდა, ძალიან მნიშვნელოვანია მისი წახალისება. ამ პროცესში უნდა ვიყოთ მხარდამჭერები. არიან ბავშვები, რომლებიც შედიან პირდაპირ ამ პროცესში, მაგრამ არიან ბავშვები, რომლებსაც მეტი დრო და მხარდაჭერა სჭირდებათ. შეიძლება იფიქრონ, თუ ასე არასდროს წავახალისეთ ბავშვი და არ მივეცი შესაძლებლობა, შეიძლება ვერც აღმოაჩინოს, რომ არ უნდა, არ შეუძლია. იტყვიან, რომ რაღაცები ხომ უნდა ისწავლოს ბავშვმა?! რა თქმა უნდა! საბოლოო ჯამში ფორმასთან მივდივართ, თუ როგორ ვასწავლით. ალბათ, ბევრს გაქვთ გამოცდილი, როგორ ასწავლიდნენ ჩვენს ბავშვობაში ცურვას ბავშვებს. გადააგდებდნენ წყალში და თავად უნდა გამოეცურა. ეს ითვლებოდა სწავლების სტრატეგიად. სინამდვილეში ეს არის ძალადობა, ეს არის სერიოზული სტრესი.“

„გადასარევი აზრია, რომ ზეიმის დაგეგმვის პროცესში ბავშვები იყვნენ თავად მონაწილეები. დაგეგმვაში ის იგულისხმება, რომ ჯერ ვირჩევ, რა როლში მინდა მე ყოფნა. ფავორიტიზმშიც გადადის ხოლმე ეს. აღმზრდელმა რომ ჩათვალა, ეს სასწაულებრივად ლამაზი ბავშვი უნდა იყოს მაინცდამაინც ფიფქია. ძალიან ხშირად ერთი და იგივე ბავშვი არის ფიფქიას როლში და სხვები იჩაგრებიან. ეს ბავშვიც არანაკლებ სტრესს გადის, მუდმივად ფიფქიას როლი რომ აქვს შესასრულებელი. შეიძლება ერთ დღეს სიამოვნებით შეასრულეთ ლექსი, სიამოვნებით დაუკარით პიანინოზე, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ავტომატურად ჩაგთვალონ ყოველთვის ამ ლექსის მთქმელად და პიანონზე დამკვრელად,”- აღნიშნულ საკითხზე ცირა ბარქაიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად