Baby Bag

„ბავშვები მარტო არ დატოვოთ. თუ ისინი თავიანთ თავს მივანდეთ, შეიძლება რაღაც ძალიან დიდი დავკარგოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

„ბავშვები მარტო არ დატოვოთ. თუ ისინი თავიანთ თავს მივანდეთ, შეიძლება რაღაც ძალიან დიდი დავკარგოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს მძიმე სოციალურ პირობებში ბავშვზე ზრუნვის და სწორი აღზრდის შესახებ საინტერესო რჩევები მისცა. მისი თქმით, თანამედროვე მშობლებს მძიმე მატერიალური მდგომარეობის გამო რამდენიმე სამსახურში უწევთ მუშაობა, რაც სავსებით გასაგებია, თუმცა ბავშვების თავის ნებაზე მიშვება არასასურველი შედეგების მომტანია:

„ჩემო საყვარელო მშობელო, მე ძალიან კარგად მესმის თქვენი მდგომარეობა. გაჭირვებული ცხოვრება გვაქვს. სახსარი გინდათ მისცეთ ოჯახს, ამიტომაც გაქვთ ორი სამსახური. იქნებ ვინმე ღვთისნიერი ადამიანი აღმოჩნდეს, ეს იქნება თქვენი ​დედა, სიდედრი, ახლო ადამიანი, რომელიც შემოგეშველებათ, ბავშვებს მიგიხედავთ, სიყვარულით იქნება ბავშვებთან. თუ ესეც არ არის და ბავშვები თავიანთ თავს მივანდეთ, შეიძლება რაღაც ძალიან დიდი დავკარგოთ. ისინი დაიწყებენ ტექნიკაში, პლანშეტებში ძრომას. იქ ჩვენს ცინცხალ ბავშვებს ეშმაკები დაესევიან. ეს ინტერნეტი ეშმაკებით არის სავსე. ჩვენც რატომღაც ეშმაკებისკენ მიგვილტვის უფრო სული და ძიება, ვიდრე ანგელოზებისკენ.“

შალვა ამონაშვილმა აღნიშნა, რომ დასაქმებულმა მშობლებმა ბავშვი საიმედო აღმზრდელთან უნდა დატოვონ:

„თუ აუცილებელია, რომ იმუშაოთ, რას ვიზამთ?! თუ ქმარი არ გეშველებათ, არ გყავთ გვერდით, ღვთისნიერი ადამიანი მონახეთ. თქვენი ხელფასი გაუნაწილეთ ვინმე მეზობელს, კეთილ ბებიას, კეთილ დეიდას, რომელიც ვერ დადის სამუშაოდ, მაგრამ ​შეუძლია ბავშვს მიგიხედოთ. ასეთი გამოსავალია მხოლოდ და სხვა არაფერი. ბავშვები მარტო არ დატოვოთ.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ადამიანმა ამაღლებულ მდგომარეობაში შეყოვნება და ენთუზიაზმის შენარჩუნება უნდა შეძლოს, რათა სირთულეებს კარგად გაუმკლავდეს:

„ჩემი საუბარი ამაღლებულია, მაგრამ მე რატომღაც ფრთები არ მეჭრებოდა და არც ახლა მეჭრება. ​ამაღლებული რომ ხარ, იქ შეიძლება დაყოვნდე, ამაღლებულ მდგომარეობაში, არ დაეშვა დაბლა. როგორია ცხოვრება? მე ამ ცხოვრების პედაგოგიკას გიამბობთ. ცხოვრება არის ძნელი, ბავშვი არის რთულად გასაზრდელი, სწავლის პროცესი ძნელია, აღზრდა კიდევ უფრო ძნელია. ამ სიძნელის ყველაზე საუკეთესო მოვლა შეიძლება ასეთი მიდგომით. შეინარჩუნეთ ეს ფრთები. თქვენ თუ შეიკვეცავთ ფრთებს, თორემ ბავშვი ამას არ შეგაჭრით.“

„როდესაც ბავშვი ცელქობს, მას ამოყირავება კი არ უნდა ყველაფრის, ეს ჩვენ გვეჩვენება ასე. ის თავის თავს იკვლევს მომავალში. ის უკვე ახლა სწავლობს, როგორ შეცვალოს ცხოვრება.​ ბავშვმა სკამები წამოაყირავა, მაგიდა გადმოაპირქვავა, იმიტომ, რომ სხვა რაღაც წარმოისახა. ჩვენი ახლანდელი ცხოვრება გარდაქმნა,“ - აღნიშნულ თემებზე შალვა ამონაშვილმა ამონაშვილის აკადემიის პირდაპირ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მშობლებმა, დედამთილმა, მამამთილმა, ყველამ უნდა შეუწყოს ქალს ხელი, რომ აღზრდის პროცესმა არ...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „იმედის დღე“ ქალის ორსულობისთვის სათანადოდ მომზადების მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის აღზრდა მუცლადყოფნისას ი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დისტანციური სწავლების დროს მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„დისტანციური სწავლების დროს მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ ბავშევბზე ხანგრძლივი დროის განმავლობაში დისტანციური სწავლების ნეგატიური ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ონლაინ სწავლება ვერაფრით ვერ იქნება მუდმივი და სტაბილური. ეს ნემისმიერ შემთხვევაში გამოუვალ ვითარებაში უნდა იყოს გამოსავალი. ამაზე ყველა ვთანხმდებით, განათლების სპეციალისტებიც და ჯანმრთელობის სპეციალისტებიც. სამედიცინო თვალსაზრისით რომ განვიხილოთ, პირველ რიგში, ეს არის შეზღუდული ფიზიკური აქტივობა, რომელიც ეკრანთან ურთიერთობისა და ონლაინ სწავლების შემთხვევაში კიდევ უფრო შეზღუდულია, ვიდრე საკლასო ოთახში. მოტორული აქტივობა და მობილიზება მაინც განსხვავებულია. ბავშვი იძულებულია ერთ სკამზე იჯდეს და ერთ პატარა ჩარჩოში იყოს ფოკუსირებული.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, პასუხისმგებლიანი მოსწავლეები ონლაინ სწავლების დროს ორმაგად ისტრესებიან:

„პასუხისმგებლიანი მოსწავლე ამ შემთხვევაში ორმაგად ისტრესება, რომ შემთხევით ყურადღება არ გაეფანტოს. იქ ტექნიკური სირთულეებია, მასწავლების ხმა ბოლომდე არ ისმის. პატარა ბავშვს ვერ მოსთხოვ, რომ თემაზე, რომელიც მისთვის სრულიად ახალია, ისე შეინარჩუნოს ყურადღება, რომ არ გაეფანტოს. მონიტორთან თვალებს ნაკლებად ახამხამებს ბავშვი, სხეულის პოზა უფრო არაკომფორტულია. როდესაც ამას სისტემატური ხასიათი აქვს, სათანადოდ განწყობილ ბავშვებში, ვისაც რა სუსტი მხარე აქვს, შეიძლება მხედველობის პრობლემა გაღრმავდეს, მშრალი თვალის სინდრომისგანაც არავინაა დაზღვეული. ხერხემალთან დაკავშირებული პრობლემები ამ შემთხვევაში უფრო აქტუალურია, ვიდრე საკლასო ოთახში იქნებოდა. ყურსასმენების ხანგრძლივად მოხმარებამ შეიძლება სმენის პრობლემა შექმნას.“

„ასე იძულებით გაჩერებულ ბავშვებში ყურადღების დეფიციტისა და იმპულსების კონტროლის პრობლემა კიდევ უფრო რთულად მიდის. თუ ჩვენ მოვახერხეთ და ონლაინ გაკვეთილზე ბავშვი გავაჩერეთ, მერე ეს დაგუბებული ენერგია სად წაიღოს აღარ იცის. მასწავლებელი 20 წუთში უნდა ჩაეტიოს. ის აბსოლუტურად ვერ აკონტროლებს, რომელი მოსწავლე უკეთ უსმენს, რომელი უფრო დაიღალა, რომელს სჭირდება გახალისება და წახალისება. აქ მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ რადიო „კომერსანტის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „კომერსანტი“ 

წაიკითხეთ სრულად