Baby Bag

„ბავშვები მარტო არ დატოვოთ. თუ ისინი თავიანთ თავს მივანდეთ, შეიძლება რაღაც ძალიან დიდი დავკარგოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

„ბავშვები მარტო არ დატოვოთ. თუ ისინი თავიანთ თავს მივანდეთ, შეიძლება რაღაც ძალიან დიდი დავკარგოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს მძიმე სოციალურ პირობებში ბავშვზე ზრუნვის და სწორი აღზრდის შესახებ საინტერესო რჩევები მისცა. მისი თქმით, თანამედროვე მშობლებს მძიმე მატერიალური მდგომარეობის გამო რამდენიმე სამსახურში უწევთ მუშაობა, რაც სავსებით გასაგებია, თუმცა ბავშვების თავის ნებაზე მიშვება არასასურველი შედეგების მომტანია:

„ჩემო საყვარელო მშობელო, მე ძალიან კარგად მესმის თქვენი მდგომარეობა. გაჭირვებული ცხოვრება გვაქვს. სახსარი გინდათ მისცეთ ოჯახს, ამიტომაც გაქვთ ორი სამსახური. იქნებ ვინმე ღვთისნიერი ადამიანი აღმოჩნდეს, ეს იქნება თქვენი ​დედა, სიდედრი, ახლო ადამიანი, რომელიც შემოგეშველებათ, ბავშვებს მიგიხედავთ, სიყვარულით იქნება ბავშვებთან. თუ ესეც არ არის და ბავშვები თავიანთ თავს მივანდეთ, შეიძლება რაღაც ძალიან დიდი დავკარგოთ. ისინი დაიწყებენ ტექნიკაში, პლანშეტებში ძრომას. იქ ჩვენს ცინცხალ ბავშვებს ეშმაკები დაესევიან. ეს ინტერნეტი ეშმაკებით არის სავსე. ჩვენც რატომღაც ეშმაკებისკენ მიგვილტვის უფრო სული და ძიება, ვიდრე ანგელოზებისკენ.“

შალვა ამონაშვილმა აღნიშნა, რომ დასაქმებულმა მშობლებმა ბავშვი საიმედო აღმზრდელთან უნდა დატოვონ:

„თუ აუცილებელია, რომ იმუშაოთ, რას ვიზამთ?! თუ ქმარი არ გეშველებათ, არ გყავთ გვერდით, ღვთისნიერი ადამიანი მონახეთ. თქვენი ხელფასი გაუნაწილეთ ვინმე მეზობელს, კეთილ ბებიას, კეთილ დეიდას, რომელიც ვერ დადის სამუშაოდ, მაგრამ ​შეუძლია ბავშვს მიგიხედოთ. ასეთი გამოსავალია მხოლოდ და სხვა არაფერი. ბავშვები მარტო არ დატოვოთ.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ადამიანმა ამაღლებულ მდგომარეობაში შეყოვნება და ენთუზიაზმის შენარჩუნება უნდა შეძლოს, რათა სირთულეებს კარგად გაუმკლავდეს:

„ჩემი საუბარი ამაღლებულია, მაგრამ მე რატომღაც ფრთები არ მეჭრებოდა და არც ახლა მეჭრება. ​ამაღლებული რომ ხარ, იქ შეიძლება დაყოვნდე, ამაღლებულ მდგომარეობაში, არ დაეშვა დაბლა. როგორია ცხოვრება? მე ამ ცხოვრების პედაგოგიკას გიამბობთ. ცხოვრება არის ძნელი, ბავშვი არის რთულად გასაზრდელი, სწავლის პროცესი ძნელია, აღზრდა კიდევ უფრო ძნელია. ამ სიძნელის ყველაზე საუკეთესო მოვლა შეიძლება ასეთი მიდგომით. შეინარჩუნეთ ეს ფრთები. თქვენ თუ შეიკვეცავთ ფრთებს, თორემ ბავშვი ამას არ შეგაჭრით.“

„როდესაც ბავშვი ცელქობს, მას ამოყირავება კი არ უნდა ყველაფრის, ეს ჩვენ გვეჩვენება ასე. ის თავის თავს იკვლევს მომავალში. ის უკვე ახლა სწავლობს, როგორ შეცვალოს ცხოვრება.​ ბავშვმა სკამები წამოაყირავა, მაგიდა გადმოაპირქვავა, იმიტომ, რომ სხვა რაღაც წარმოისახა. ჩვენი ახლანდელი ცხოვრება გარდაქმნა,“ - აღნიშნულ თემებზე შალვა ამონაშვილმა ამონაშვილის აკადემიის პირდაპირ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მშობლებმა, დედამთილმა, მამამთილმა, ყველამ უნდა შეუწყოს ქალს ხელი, რომ აღზრდის პროცესმა არ...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „იმედის დღე“ ქალის ორსულობისთვის სათანადოდ მომზადების მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის აღზრდა მუცლადყოფნისას ი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთ კვირაში 17 კილო დავიკელი... ერთ დღეს მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი,“- ნინო ზაუტაშვილის ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემასთან ბრძოლის ისტორია

„ერთ კვირაში 17 კილო დავიკელი... ერთ დღეს მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი,“- ნინო ზაუტაშვილის ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემასთან ბრძოლის ისტორია

ტელეწამყვანმა ნინო ზაუტაშვილმა ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებასთან ბრძოლის საკუთარი ისტორიის შესახებ ისაუბრა:

„ყველაფერი დაიწყო ტირილით. უცებ ყველაფერზე უმიზეზოდ მეტირებოდა, მქონდა ტაქიკარდია, წონის ინტენსიური კლება. თავიდან ამას ვერ მივაქციე ყურადღება. ვფიქრობდი, ეს გაივლის. ერთ მშვენიერ დღეს, რომ ავდექი, ვიგრძენი საოცარი სიმსუბუქე, მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი. რომ ავიწონე, აღმოვაჩინე, რომ 1 კვირაში მქონდა 17 კილოგრამი დაკლებული. რა თქმა უნდა, დავიწყე ბრძოლა ამ პრობლემასთან. 10-წლიანი ბრძოლის შემდეგ მე წამალს საერთოდ აღარ ვიღებ. კი, მოვიმატე წონაში, ეს გაცილებით ნაკლები პრობლემა მგონია.

თავდაპირველად მე ამას ვერ მივხვდი, ბუნებრივია. წავედი თერაპევტთან. იქ მოხდა დიაგნოზში შეცდომა. თუმცა, ეს ხდება. ჩემი რეალური დიაგნოზი იყო ჰიპერთირეოზი, ტოქსიკოზი უმძიმესი ფორმის, ტრემორით. ერთხელ ქუჩაზე გადავდიოდი, გასაღები დამივარდა. რომ დავიხარე ასაღებად, მივხვდი, რომ ვერ ვდგებოდი. ვიღაც მომეხმარა, რომ ფეხზე ავმდგარიყავი. მართლა ვერ ვდგებოდი ფეხზე. ეს იყო მძიმე გადასატანი.

მკურნალობისას პირველი აბის მიღებისთანავე ტაქიკარდიამ გამიარა. საშუალება მომეცა, რომ ბალიშზე დამედო თავი და ისე დამეძინა. ეს იყო ჩემთვის მიღწევა. მთელი ღამე ვიჯექი. სუნთქვის საშუალება არ იყო უბრალოდ. პრეპარატების მიღების შემდეგ ერთ კვირაში გაცილებით უკეთ ვიყავი. ექიმების საოცრად დამჯერი ვარ. იდეალური პაციენტი ვარ. ენდოკრინოლოგიურ დაავადებას ახასიათებს ერთი რამ, ეს არის საშინელი გაღიზიანება. უცებ გავხდი გიჟი, აბსოლუტურად ყველაფერზე ვღიზიანდებოდი, ყველას ვეჩხუბებოდი. მერე დავდექი სწორ გზაზე და წავედი ბოლომდე. 8 წელი დამჭირდა მკურნალობისთვის. მინდა ყველა პაციენტს ვუთხრა, რომ ნებისმიერი მკურნალობის 20-30% არის პაციენტის პასუხისმგებლობაც,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ზაუტაშვილმა „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ოჯახის ექიმი“

წაიკითხეთ სრულად