Baby Bag

„ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი. ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

„ჩვენ  ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი.  ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

ბავშვთა ფსიქოლოგმა მაია ნანიტაშვილმა ბავშვებში აგრესიის მიზეზებსა და მშობლების მიერ გამოყენებულ აღზრდის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ბავშვის აგრესიული ქცევა მის ხასიათს ბრალდება, ეს არასწორია:

„ჩვენ არ ვიბადებით ხასიათით. ეს არის გენეტიკა, რისი პროვოცირებაც ხდება გარემოდან. ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი, რაც მარტივი გამოსავალია. ეს არ არის ხასიათი. ეს არის, როდესაც ბავშვი იდენტიფიკაციას გადის მშობელთან, ემსგავსება მას. დედა აბრალებს, რომ მამას ჰგავს, მამა ამბობს, რომ დედას ჰგავს. ბავშვი იმ გარემოში იზრდება, სადაც მსგავსება ხდება. ​ის მოდელად იღებს მშობელს. დავუშვათ, რომ ლეკვი გავზარდოთ სხვა ცხოველებთან. ის ​აუცილებლად იქნება ქცევის გადამღები. ასე ვართ ჩვენც, ადამიანები, ვიღებთ ქცევას. ჩვენ ამას ვარქმევთ შემდეგ ხასიათს უბრალოდ. ეს არის ქცევის მოდელი, რომელსაც ჩვენ ვირგებთ.“

მაია ნანიტაშვილის თქმით, მშობელმა ბავშვთან ურთიერთობისას ყოველთვის უნდა გაითვალისწინოს მისი ასაკი:

„დიდი მნიშვნელობა აქვს ასაკს. ოთხი წლის ასაკი არის ჯიუტობის ხანა.​ ბუნებრივია, ეს ასეც უნდა იყოს. ამ დროს ბავშვი თითქოს გამოხატავს აგრესიას, მაგრამ ეს აგრესია არ არის. ის ამბობს: „მინდა, მე უნდა გავაკეთო.“ ჩვენ ამას აგრესიას ვერ დავარქმევთ. მშობლებს ერთადერთი რჩევა მინდა მივცე, რომ გაუმარტივდეთ ცხოვრება და ურთიერთობა ბავშვებთან. მოიძიონ მარტივი ინფორმაციები, განვითარების ​რა საფეხურზეა მათი შვილი და ამ საფეხურზე რა ქცევა ვლინდება. ზოგჯერ მშობელი ნორმად არ თვლის იმას, რაც ნორმაა. გადაჭარბებული მოლოდინების ქონა არის ძალადობა. ძალიან ხშირია, როდესაც დედამ ცეკვას დაანება თავი და შვილს აიძულებს, რომ იცეკვოს. ამ დროს არ უნდა ბავშვს ცეკვა. პრობლემა ის არის, რომ ფიზიკური ძალადობა ჩანს, ხოლო ემოციური ძალადობა არ ჩანს.“

თუ ბავშვი აგრესიას გამოხატავს, პირველ რიგში, რაც მშობელმა უნდა გააკეთოს, ეს არის თვითონ იყოს დარწმუნებული იმაში, რასაც აკეთებს. ემოცია უნდა იყოს მყარი ბავშვთან მიმართებაში. მაგ. მე ვარ დაღლილი და ბავშვს ვეუბნები, რომ დღეს ვარ დაღლილი და ვერ გეთამაშები. თუ ბავშვი ამას არ ითვალისწინებს, უნდა ვუთხრათ მის ენაზე: „შენ ხომ ყოფილხარ დაღლილი.“ ამის შემდეგ ხდება ის, რომ მე ამ გადაწყვეტილებაში მყარი ვარ. ​მე ვიცი ნამდვილად, რომ ვერ შევძლებ მასთან თამაშს და არც ველოდები ისტერიკას. მერე მანიპულაციის სწავლა ხდება ბავშვებში,“ - აღნიშნულ თემებზე მაია ნანიტაშვილმა ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS“ ისაუბრა.

წყარო: ​შუადღე GDS

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვს აქვს სამართლიანობის განცდა, ის შენიშვნასაც მშვენივრად იღებს,“ - ნეიროფსიქო...
​​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე მოზრდილი და გარდატეხის ასაკში მყოფი შვილების მშობლებს ურჩევს, რომ ბავშვთან ინტენსიური დიალოგი ჰქონდეთ, რასაც ის ბავშვებთან კომინუკაციის საუკეთესო გზად მიიჩნევს:„ერ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სიყვარულის ენა არის ისეთი სითბო, რომელიც აგრესიას აჩერებს, რომელიც მთებს გადადგამს,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„სიყვარულის ენა არის ისეთი სითბო, რომელიც აგრესიას აჩერებს, რომელიც მთებს გადადგამს,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ სიყვარულის ენის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიყვარულის სხვადასხვა ტიპი არსებობს:

„სიყვარული მართლაც არის ურთულესი თემა. რაც ადამიანი არსებობს, არსებობს სიყვარული. ​არის სიყვარულის ტიპები, რომელიც შეიძლება ფსიქიკურ აშლილობას მიუახლოვდეს და ადამიანს მკურნალობაც დასჭირდეს. როდესაც ადამიანის ღირებულებათა სისტემაში ყველაზე მაღლა დგას ადამიანი, ის მას აუცილებლად მოიყოლებს. არ აქვს მნიშვნელობა შვილი იქნება, თუ დედა, ეს არის ღმერთის ადგილი. ეს არის ღმერთის ადგილი და მისი ადგილის დაკავება ადამიანით შეიძლება ძალიან ცუდად დამთავრდეს.“

მარინა კაჭარავას თქმით, სიყვარულის დროს ბევრი ნივთიერება გამოიყოფა:

​სიყვარულის დროს ბევრი ნივთიერება გამოიყოფა, სტრესის ჰორმონი, სიყვარულის მოლეკულა, რომელიც მუცელში პეპლებს იწვევს. სხვათა შორის, ამ ნივთიერების მიღება შოკოლადით და მარწყვით ხდება.“

​სიყვარულის ენა გენეტიკურია და ეს ბევრ რამეს გულისხმობს: მოსმენას, თვალის კონტაქტს, ემპათიას. ეს არის ისეთი სითბო, როგორც სიტყვაში, ასევე გამოხედვაში, რომელიც აგრესიას აჩერებს, რომელიც მთებს გადადგამს, ეს არის შეხება. ქრისტიანულ სიყვარულში არის მოთმინება, დათმობა. ის არ ბოროტობს, არ შურს, ენდობა. როგორც პავლე მოციქული ამბობს, ადამიანური დრამის ბოლო სცენაზე რჩება რწმენა, იმედი და სიყვარული,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად