Baby Bag

„ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი. ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

„ჩვენ  ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი.  ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

ბავშვთა ფსიქოლოგმა მაია ნანიტაშვილმა ბავშვებში აგრესიის მიზეზებსა და მშობლების მიერ გამოყენებულ აღზრდის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ბავშვის აგრესიული ქცევა მის ხასიათს ბრალდება, ეს არასწორია:

„ჩვენ არ ვიბადებით ხასიათით. ეს არის გენეტიკა, რისი პროვოცირებაც ხდება გარემოდან. ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი, რაც მარტივი გამოსავალია. ეს არ არის ხასიათი. ეს არის, როდესაც ბავშვი იდენტიფიკაციას გადის მშობელთან, ემსგავსება მას. დედა აბრალებს, რომ მამას ჰგავს, მამა ამბობს, რომ დედას ჰგავს. ბავშვი იმ გარემოში იზრდება, სადაც მსგავსება ხდება. ​ის მოდელად იღებს მშობელს. დავუშვათ, რომ ლეკვი გავზარდოთ სხვა ცხოველებთან. ის ​აუცილებლად იქნება ქცევის გადამღები. ასე ვართ ჩვენც, ადამიანები, ვიღებთ ქცევას. ჩვენ ამას ვარქმევთ შემდეგ ხასიათს უბრალოდ. ეს არის ქცევის მოდელი, რომელსაც ჩვენ ვირგებთ.“

მაია ნანიტაშვილის თქმით, მშობელმა ბავშვთან ურთიერთობისას ყოველთვის უნდა გაითვალისწინოს მისი ასაკი:

„დიდი მნიშვნელობა აქვს ასაკს. ოთხი წლის ასაკი არის ჯიუტობის ხანა.​ ბუნებრივია, ეს ასეც უნდა იყოს. ამ დროს ბავშვი თითქოს გამოხატავს აგრესიას, მაგრამ ეს აგრესია არ არის. ის ამბობს: „მინდა, მე უნდა გავაკეთო.“ ჩვენ ამას აგრესიას ვერ დავარქმევთ. მშობლებს ერთადერთი რჩევა მინდა მივცე, რომ გაუმარტივდეთ ცხოვრება და ურთიერთობა ბავშვებთან. მოიძიონ მარტივი ინფორმაციები, განვითარების ​რა საფეხურზეა მათი შვილი და ამ საფეხურზე რა ქცევა ვლინდება. ზოგჯერ მშობელი ნორმად არ თვლის იმას, რაც ნორმაა. გადაჭარბებული მოლოდინების ქონა არის ძალადობა. ძალიან ხშირია, როდესაც დედამ ცეკვას დაანება თავი და შვილს აიძულებს, რომ იცეკვოს. ამ დროს არ უნდა ბავშვს ცეკვა. პრობლემა ის არის, რომ ფიზიკური ძალადობა ჩანს, ხოლო ემოციური ძალადობა არ ჩანს.“

თუ ბავშვი აგრესიას გამოხატავს, პირველ რიგში, რაც მშობელმა უნდა გააკეთოს, ეს არის თვითონ იყოს დარწმუნებული იმაში, რასაც აკეთებს. ემოცია უნდა იყოს მყარი ბავშვთან მიმართებაში. მაგ. მე ვარ დაღლილი და ბავშვს ვეუბნები, რომ დღეს ვარ დაღლილი და ვერ გეთამაშები. თუ ბავშვი ამას არ ითვალისწინებს, უნდა ვუთხრათ მის ენაზე: „შენ ხომ ყოფილხარ დაღლილი.“ ამის შემდეგ ხდება ის, რომ მე ამ გადაწყვეტილებაში მყარი ვარ. ​მე ვიცი ნამდვილად, რომ ვერ შევძლებ მასთან თამაშს და არც ველოდები ისტერიკას. მერე მანიპულაციის სწავლა ხდება ბავშვებში,“ - აღნიშნულ თემებზე მაია ნანიტაშვილმა ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS“ ისაუბრა.

წყარო: ​შუადღე GDS

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვს აქვს სამართლიანობის განცდა, ის შენიშვნასაც მშვენივრად იღებს,“ - ნეიროფსიქო...
​​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე მოზრდილი და გარდატეხის ასაკში მყოფი შვილების მშობლებს ურჩევს, რომ ბავშვთან ინტენსიური დიალოგი ჰქონდეთ, რასაც ის ბავშვებთან კომინუკაციის საუკეთესო გზად მიიჩნევს:„ერ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ქალი ტყუვდება კაცის სიტყვით და კაცი რითი ტყუვდება? ქალის სინაზით,“- დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე ცოლ-ქმრული ურთიერთობების პრობლემებზე

„ქალი ტყუვდება კაცის სიტყვით და კაცი რითი ტყუვდება? ქალის სინაზით,“- დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე ცოლ-ქმრული ურთიერთობების პრობლემებზე

დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობებში არსებული პრობლემების შესახებ ისაუბრა:

„ხშირად მომყავს ხოლმე ელიოტის ეს სიტყვები: „სიყვარული არის არა იქ, სადაც ორი ერთმანეთს უყურებს, არამედ სიყვარული არის იქ, სადაც ორი მესამეს უყურებს.“ საჭიროა ახალგაზრდებმა გააცნობიერონ ცხოვრების საზრისი და მიზანი. სანამ დაქორწინდებიან, გააცნობიერონ, ის ადამიანი ისწრაფვის ღვთისკენ თუ არ ისწრაფვის. როგორი მეგობარი იქნება ის ადამიანი? როგორი დედა ან მამა იქნება? რა ზნეობრივი ღირებულებები აქვს მას? ძალიან ხშირად ტყუვდებიან ხოლმე ქალები. ქალები ტყუვდებიან იმიტომ, რომ მას სიტყვით უყვარდება. კაცი, რომელიც სიყვარულობანას თამაშობს, ის ძალიან ლამაზ სიტყვებს ისვრის. ქალს ესმის ეს და აღარ იცის რა ქნას. კაცი ამ შემთხვევაში საკუთარ თავს ატყუებს და ქალიც მოტყუებული აღმოჩნდება.“

„ქალი ტყუვდება კაცის სიტყვით და კაცი რითი ტყუვდება? ქალის სინაზით. ქალს, როდესაც გათხოვება უნდა, ნაზია. როდესაც დაქორწინდებიან, აღმოჩნდება, რომ ეს ქალი არც ისე ნაზი ყოფილა, საკმაოდ ავი და კაპარჩხანაა. ეს კაციც არ ყოფილა რაინდი, ტკბილი სიტყვები სულ დაავიწყდა და გადავიდა დედის გინებაზე. ცოლ-ქმრობა თუ ერთმანეთის დახმარებაა, შენ თვითონ არ იცი სად მიდიხარ, წარმოდგენა არ გაქვს არაფერზე, არ იცი, რა ჯოჯოხეთს ატარებ საკუთარ თავში, როგორც ადამიანი, ვერ აკონტროლებ შენს ეგოიზმს, დესპოტიზმს, ძალაუფლების სიყვარულს და სხვას როგორ დაეხმარები?! პრობლემაა სიმშვიდის არქონა, ელემენტარული რაღაცების არცოდნა. მაგალითად, კაცს აქვს მძიმე სამსახური, მოვიდა ოჯახში. მან ზღურბლს იქით უნდა დატოვოს თავისი გაღიზიანება, მაგრამ მოვიდა სახლში გაღიზიანებული. შენ მთელი დღე შენს საყვარელ მეუღლეს ელოდები. ის მოვიდა გაღიზიანებული, შენც ფეთქდები. ვერც კაცი ითვალისწინებს, როგორ ელოდებოდა ქალი. ვერ ხვდებიან რა მდგომარეობაშია თვითონ, რა მდგომარეობაშია მეუღლე,“- აღნიშნა მამა თეოდორე გიგნაძემ.

წყარო:​ „დეკანოზ თეოდორე გიგნაძის ქადაგებები“

წაიკითხეთ სრულად