Baby Bag

„ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი. ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

„ჩვენ  ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი.  ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

ბავშვთა ფსიქოლოგმა მაია ნანიტაშვილმა ბავშვებში აგრესიის მიზეზებსა და მშობლების მიერ გამოყენებულ აღზრდის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ბავშვის აგრესიული ქცევა მის ხასიათს ბრალდება, ეს არასწორია:

„ჩვენ არ ვიბადებით ხასიათით. ეს არის გენეტიკა, რისი პროვოცირებაც ხდება გარემოდან. ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი, რაც მარტივი გამოსავალია. ეს არ არის ხასიათი. ეს არის, როდესაც ბავშვი იდენტიფიკაციას გადის მშობელთან, ემსგავსება მას. დედა აბრალებს, რომ მამას ჰგავს, მამა ამბობს, რომ დედას ჰგავს. ბავშვი იმ გარემოში იზრდება, სადაც მსგავსება ხდება. ​ის მოდელად იღებს მშობელს. დავუშვათ, რომ ლეკვი გავზარდოთ სხვა ცხოველებთან. ის ​აუცილებლად იქნება ქცევის გადამღები. ასე ვართ ჩვენც, ადამიანები, ვიღებთ ქცევას. ჩვენ ამას ვარქმევთ შემდეგ ხასიათს უბრალოდ. ეს არის ქცევის მოდელი, რომელსაც ჩვენ ვირგებთ.“

მაია ნანიტაშვილის თქმით, მშობელმა ბავშვთან ურთიერთობისას ყოველთვის უნდა გაითვალისწინოს მისი ასაკი:

„დიდი მნიშვნელობა აქვს ასაკს. ოთხი წლის ასაკი არის ჯიუტობის ხანა.​ ბუნებრივია, ეს ასეც უნდა იყოს. ამ დროს ბავშვი თითქოს გამოხატავს აგრესიას, მაგრამ ეს აგრესია არ არის. ის ამბობს: „მინდა, მე უნდა გავაკეთო.“ ჩვენ ამას აგრესიას ვერ დავარქმევთ. მშობლებს ერთადერთი რჩევა მინდა მივცე, რომ გაუმარტივდეთ ცხოვრება და ურთიერთობა ბავშვებთან. მოიძიონ მარტივი ინფორმაციები, განვითარების ​რა საფეხურზეა მათი შვილი და ამ საფეხურზე რა ქცევა ვლინდება. ზოგჯერ მშობელი ნორმად არ თვლის იმას, რაც ნორმაა. გადაჭარბებული მოლოდინების ქონა არის ძალადობა. ძალიან ხშირია, როდესაც დედამ ცეკვას დაანება თავი და შვილს აიძულებს, რომ იცეკვოს. ამ დროს არ უნდა ბავშვს ცეკვა. პრობლემა ის არის, რომ ფიზიკური ძალადობა ჩანს, ხოლო ემოციური ძალადობა არ ჩანს.“

თუ ბავშვი აგრესიას გამოხატავს, პირველ რიგში, რაც მშობელმა უნდა გააკეთოს, ეს არის თვითონ იყოს დარწმუნებული იმაში, რასაც აკეთებს. ემოცია უნდა იყოს მყარი ბავშვთან მიმართებაში. მაგ. მე ვარ დაღლილი და ბავშვს ვეუბნები, რომ დღეს ვარ დაღლილი და ვერ გეთამაშები. თუ ბავშვი ამას არ ითვალისწინებს, უნდა ვუთხრათ მის ენაზე: „შენ ხომ ყოფილხარ დაღლილი.“ ამის შემდეგ ხდება ის, რომ მე ამ გადაწყვეტილებაში მყარი ვარ. ​მე ვიცი ნამდვილად, რომ ვერ შევძლებ მასთან თამაშს და არც ველოდები ისტერიკას. მერე მანიპულაციის სწავლა ხდება ბავშვებში,“ - აღნიშნულ თემებზე მაია ნანიტაშვილმა ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS“ ისაუბრა.

წყარო: ​შუადღე GDS

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვს აქვს სამართლიანობის განცდა, ის შენიშვნასაც მშვენივრად იღებს,“ - ნეიროფსიქო...
​​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე მოზრდილი და გარდატეხის ასაკში მყოფი შვილების მშობლებს ურჩევს, რომ ბავშვთან ინტენსიური დიალოგი ჰქონდეთ, რასაც ის ბავშვებთან კომინუკაციის საუკეთესო გზად მიიჩნევს:„ერ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„საკეისრო კვეთა არის ნელი მოქმედების ნაღმი, რომელიც რჩება ქალის ორგანიზმში,“- მეან-გინეკოლოგი ზაზა სინაურიძე

მეან-გინეკოლოგმა ზაზა სინაურიძემ საქართველოში საკეისრო კვეთის მაღალი მოთხოვნის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ინფორმაციის ნაკლებობის გამო ხდება:

„საკეისროს მაღალი მოთხოვნა არის ჩვენი, ექიმების ბრალი. შესაბიმის ინფორმაციას არ ვაწვდით პაციენტს. ერთი შეხედვით საკეისრო კვეთა ადვილია, მაგრამ ეს ასე არ არის. 15-20 წუთი გვჭირდება დასამთავრებლად. ჩვენ ორ საათში ვაყენებთ ქალს ფეხზე საკეისროს შემდეგ. საკეისრო კვეთა არის ნელი მოქმედების ნაღმი, რომელიც რჩება ქალის ორგანიზმში.

საკეისრო კვეთა არის ჩარევა, იხსნება მუცლის ღრუ, იხსნება საშვილოსნოს ღრუ. რაც მთავარია, საშვილოსნოზე ჩნდება ის ნაწიბური, რომელიც ძალიან სახიფათოა შემდგომი ორსულობისთვის. ჩვენთან საკმაოდ მაღალი, დაახლოებით 38% გვაქვს ნაკეისრალების მშობიარობა. საშვილოსნო არის კუნთი. როდესაც კუნთი იზრდება, შემაერთებელი ქსოვილი ვერ მიჰყვება. ამიტომ ხდება ისეთი არასასიამოვნო შემთხვევები, როდესაც ხდება გახევა და მას მოჰყვება ძალიან ცუდი მდგომარეობები, როგორც ქალისთვის, ასევე ბავშვისთვის.

XXI საუკუნეში გამოიცა ახალი მიმართულება, რომელსაც შეარქვეს „მეანების ბიბლია.“ იქ არის ათი მცნება. პირველი მცნება არის მშობიარობის პროცესის დემედიკალიზაცია. მათ შორის არის ზედმეტი ჩარევა ეპიდურის თვალსაზრისით. დაზიანების გამო, რომ წელს ქვევით მოწყდე, ასეთი რამ არ არსებობს, მაგრამ ყველაფერს აქვს თავისი დადებითი და უარყოფითი მხარეებიც. მნიშვნელოვანია, ეს იყოს ერთობლივი გადაწყვეტილება. საქართველოში ძალიან პოპულარული გახდა: „მოდი, გამიყუჩე რა.“ არის ვითარება, როდესაც ჩვენ თვითონ ვეუბნებით, რომ ამ შემთხვევაში ეპიდულარული გაყუჩება უკეთესია, ვინაიდან გასავლელი დიდი გზა აქვს, ბევრი ტკივილი ელოდება წინ. ტკივილი მნიშვნელოვნად მოქმედებს ნაყოფზეც. თეთრი ჰიპოქსიები ზუსტად ამით არის გამოწვეული. ნაყოფსაც აქვს ტკივილის შეგრძნების უნარი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ზაზა სინაურიძემ „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ ისაუბრა.

წყარო: ​ოჯახის ექიმი

წაიკითხეთ სრულად