Baby Bag

„თუ ბავშვი ჯიუტია, აი, რა უნდა გააკეთოთ...“ - შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

„თუ ბავშვი ჯიუტია, აი, რა უნდა გააკეთოთ...“ - შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ამონაშვილის აკადემიის პირდაპირ ეთერში მშობლებს ბავშვის სიჯიუტესთან გამკლავების სტრატეგიები გააცნო. მან უფროსებს ურჩია კარგად გააანალიზონ, როდის და რატომ ჯიუტდება ბავშვი, რადგან, შესაძლოა, სინამდვილეში სწორედ მშობელი იყოს გაჯიუტებული და არა ბავშვი:

„თქვენ რომ მეუბნებით ბავშვი გაჯიუტებულიაო, ბევრი პირობა უნდა მითხრათ კიდევ, რომ გავიგო, მართლა გაჯიუტებულია თუ თქვენ ხართ თვითონ გაჯიუტებული. ​ზოგიერთი დედა თვითონ ჩააფრინდება ხოლმე ბავშვს, თვითონ გაჯიუტდება, რაღაც პრინციპს მიჰყვება და ბავშვს უკვე აღარ უყურებს, ბავშვს აბრალებს იმას, რასაც თვითონ იჩენს. გაიხსენეთ ერთ-ერთი შემთხვევა ბავშვის ჯიუტობის, რის გამო, რაზე გაჯიუტდა ბავშვი? შეხედეთ ამ სიუჟეტებს და თქვით, მართლა უნდა გეიძულებინათ ბავშვი, რომ ეს გაეკეთებინა? ეს ამდენად აუცილებელი რაღაც იყო? აუცილებელი იყო ამის ქმნა მისი აღზრდისთვის თუ თქვენი ჭია დაიკმაყოფილეთ? როდესაც ამას გააანალიზებთ, დაინახავთ: ან მართლა თქვენი მშობლური ძალაუფლების დამტკიცება გინდოდათ, ან შეგეშალათ, ბავშვი მართალია, მაგრამ აღიარება არ გინდათ. თქვენ ხომ უნდა გაამართლოთ თქვენი მშობლის ძალაუფლება?! ხან მშობელია ჯიუტი, ხან ბავშვია მართლა ჯიუტი. ყველაფერ ამას გაანალიზება უნდა.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, თუ ბავშვი გაჯიუტდება, უმჯობესია მშობელი ამ დროს განზე გადგეს და ბავშვს ყვირილი არ დაუწყოს:

„თუ ბავშვი ჯიუტია, აი, რა უნდა გააკეთოთ: ​გადექი განზე, არ აუტყდე ბავშვს, არც ხმას აუწიო, არც ყვირილი დაუწყო. ამით მისი სიჯიუტე ხვალ კიდევ უფრო მტკიცე გახდება. ან უნდა დაიმორჩილო ბავშვი და ჩვარივით აქციო. რად გინდათ ბავშვი, რომელიც ყველაფერს გიჯერებთ? ყველაფრის დამჯერი ბავშვი პიროვნება ვერ გახდება. გადექით განზე, ცოტათი ვითომ გაიბუტეთ. თუ ბავშვი ხუთისაა, რვისაა, ცხრისაა, შეიძლება მოგეტმასნოთ, გითხრათ: „დედა, მაპატიე რა.“ ცოტა ხანს გაბუტული იყავით, ნაწყენივით იყავით. შვილის არასდროს არ უნდა გაუნაწყენდე, მაგრამ ვითომ განაწყენებული ხართ.“

„პედაგოგიკა ხელოვნებაა. ერთ მეთოდსაც გაჩუქებთ. ღამე ძილის წინ ბავშვს უნდა მიუჯდე და უთხრა: „შვილო, ჩემო ძვირფასო, შენზე ისეთ იმედებს ვაგებ, რომ არ ვიცი რამდენი ანგელოზი მჭირდება, რომ შემეშველოს ამ იმედების აღსრულებაში. ​შენი ჭირიმე, შემეშველე, რომ მეც შენი გამზრდელი ვიყო. შენი გაზრდა ძალიან უნდა ქვეყანას და ეს მე მაქვს დავალებული. შემეშველე ამაში, ძალიან გთხოვ.“ უნდა სთხოვოთ რაღაცები შვილს წინასწარ. ხვნაში გაურიგდი, რომ მოსავლის აღებაში მართლები იყოთო, ნათქვამია. გაურიგდი ხვნაში ბავშვს წინასწარ, დღეს ხვალისთვის, ხვალ ზეგისთვის. დაინახავთ, რომ ზოგიერთი სიჯიუტე შერბილდება. ბავშვი უკან დაიხევს. თქვენი გული უნდა დაანახვოთ ბავშვს, რა გაწუხებთ, რა გწყინთ. ჯიუტობას მაშინ იოლად დაძლევენ,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 https://www.facebook.com/babybag.momsedu.ge

R.

„ბავშვი მტრად გაზარდეო, რომ ამბობენ, ასე გაზრდილი ბავშვი ამ უხეშ ფორმებს რომ მიიღებს, რას...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვის სწორი აღზრდის პრინციპებსა და მისი პიროვნების ჩამოყალიბებაში მშობლის შეუცვლელ როლზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლებს ბავშვის აღზრდაზე დიდი საქმე ამქვეყნად არ ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე ბავშვის სასკოლო მზაობაზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სასკოლო მზაობის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„სკოლამდე ხდება ბავშვის ჩამოყალიბება ემოციურად, კოგნიტურად. მშობლების და მასწავლებლების ძირითადი მოთხოვნა არის შემეცნებაზე: ბავშვმა უნდა იცოდეს ბევრი რამ, სკოლაში რომ შევა, იყოს პროფესორი. რეალურად სკოლისთვის მზაობა არ არის მხოლოდ ცოდნა. არის რაღაც შემეცნებითი უნარები, მაგრამ არა გამზადებული ცოდნა. ბავშვი სკოლაში გამზადებული ცოდნით არ უნდა მიდიოდეს. რაღაცები უნდა იცოდეს, ცხადია, რაც მის ასაკს შეეფერება, ფერები, ფორმები, შეიძლება ცნობდეს ასოებს ან ციფრებს, შეიძლება არ ცნობდეს. ბავშვი სამ ენაზე არ უნდა ლაპარაკობდეს. ენის სწავლა ყოველთვის შეიძლება და მითია, რომ რაც ადრე ისწავლის, მით უკეთესი.

ყველაზე მთავარი მაინც არის ის, რომ ბავშვის ემოციური განვითარება არის უგულებელყოფილი. ბავშვს რამდენად შეუძლია დაბრკოლების გადალახვა, მითითების შესრულება, სიბრაზის მართვა, ეს ყველაფერი არის სასკოლო მზაობა. მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში. ფინეთი ძალიან რომ მოსწონთ, იქ 7 წლის ასაკში შეჰყავთ ბავშვი სკოლაში. ჩვენთან დასწიეს კიდევ ასაკი და დეკემბრამდე დაბადებულ ბავშვებსაც იღებენ. 3 თვე თითქოს არაფერს არ ნიშნავს, ეს თქვენთვის არ ნიშნავს უფროსებისთვის. პატარა ბავშვებისთვის 3 თვე ძალიანაც ნიშნავს.

სკოლას, ცხადია, ძალიან დიდი როლი აქვს პირველ კლასში შესული ბავშვების ადაპტაციაში, შეგუებაში. ბავშვის კეთილდღეობა იზომება. ჩვენ ამას ვზომავთ. ჩვენ ზუსტად ვიცით, ბავშვი ამ ჯგუფში ბედნიერია თუ არა. უფროსებს ეს არ გვაინტერესებს. ჩვენ გვაინტერესებს შედეგები, წლის ბოლოს ბავშვმა რა იცის. ჩვენ ვერ წარმოგვიდგენია, ელემენტარული მატრავმირებელი სიტუაცია როგორ უკლავს ბავშვს ნეირონალურ სისტემებს, რომლებიც აღარ მუშაობს მერე. კარგ აღმზრდელთან თანამშრომლობით მშობელი სწავლოს, რას მიაქციოს ყურადღება. ბავშვის ტვინი ისეა მოწყობილი, რომ თუ სასიამოვნო გარემო არ აქვს, არ სწავლობს. ბავშვი სწავლობს მნიშვნელოვანი უფროსისგან, რომლისგანაც გრძნობს პატივისცემას და მისთვის ეს უფროსი მნიშვნელოვანია. პატივისცემა ნიშნავს იმას, რომ შენ იგებ ბავშვის ემოციებს, ფიქრებს, აძლევ მას არჩევანის თავისუფლებას. ბავშვს უნდა შეუქმნა მასტმულირებელი გარემო განვითარებისა და შემეცნებისთვის,“ - მოცემულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ აჭარის ტელევიზიის გადაცემაში „Zoom განათლებაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „Zoom განათლებაზე“ 

წაიკითხეთ სრულად