Baby Bag

„პირველ რიგში, ჩვენს თავს უნდა ვაპატიოთ. ყველანი ადამიანები ვართ, ხანდახან წყობიდან გამოვდივართ და რაღაცები გვეშლება,“ - ნეიროფსიქოლოგი მაია ჯავახიშვილი

„პირველ რიგში, ჩვენს თავს უნდა ვაპატიოთ. ყველანი ადამიანები ვართ, ხანდახან წყობიდან გამოვდივართ და რაღაცები გვეშლება,“ - ნეიროფსიქოლოგი მაია ჯავახიშვილი

ნეიროფსიქოლოგმა მაია ჯავახიშვილმა ბავშვთან ურთიერთობისას მშობლის მაგალითის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, მშობლობა მუდმივი განვითარება და თვითანალიზია:

„მე თუ შენ გასწავლი, რომ ​უზრდელური სიტყვები არ უნდა გამოიყენო, უფროსს პატივისცემით ელაპარაკო, არ უნდა იუხეშო და მე ამ დროს ყოველ წამს წყობიდან გამოვდივარ, ყველას და ყველაფერს შეურაცხყოფას ვაყენებ, რა თქმა უნდა, ეს ბავშვისთვის დამაბნეველია. რეალურად მშობლობა რა არის? მუდმივი განვითარება, თვითანალიზი, თვითდაკვირვება და საკუთარი თავის გაუმჯობესება. რამდენადაც მე, როგორც მშობელი, გავიუმჯობესებ თავს, იმდენად გავაუმჯობესებ ბავშვის ქცევას.“

მაია ჯავახიშვილმა აღნიშნა, რომ მშობელმა შეცდომის დაშვების შემთხვევაში ბავშვს უნდა მოუბოდიშოს, მან საკუთარ ქმედებაზე პასუხისმგებლობა თავად უნდა აიღოს:

„მობოდიშებას თავისი წონა და როლი რომ ჰქონდეს, რამდენიმე ფაქტორი უნდა გავითვალისწინოთ. ​ერთია, რომ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს. ხშირად ვამბობთ, რომ მე შენ დაგიყვირე, მაგრამ ნელი რომ ხარ, ვაგვიანებთ დილით. მე კი მომეშვა, რომ ბოდიში მოგიხადე, მაგრამ რაღაცნაირად შენ გადმოგაბრალე. ტვირთი შენზე გადმოვიტანე და ისევ შენ გრძნობ თავს ცუდად. ბევრი ახსნა-განმარტება არ უნდა, მე თუ ცუდად მოვიქეცი, ვამბობ, რომ ვწუხვარ, მეტად უნდა მომეთოკა თავი. ადვილად შეიძლება შენი სინანული გადაიზარდოს დადანაშაულებაში.“

მაია ჯავახიშვილის თქმით, ჩვენს საზოგადოებაში ბოდიშის თქმა ადამიანებს ძალიან უჭირთ, რაც ჭარბი სიამაყით არის გამოწვეული:

„ჩვენი საზოგადოების ძალიან მწვავე პრობლემაა, რომ ბოდიში „არ მოსულა“ ჩვენთან. ​თუ მოვიბოდიშებ, ე.ი, უნდა ვაღიარო, რომ შემეშალა. სიამაყე ამას ეწინააღმდეგება. ეს იმ ეპოქის ნაწილია, როდესაც მაწავლებელი ტუალეტში არ დადიოდა, ისეთი აღმატებული იყო. ზრდასრულს, რომ შეცდომა არ მოსდის და ბავშვთან მიმართებაში არასდროს აღიარებს, ესეც იმ სცენარიდან არის. ჩვენ ხელახლა უნდა გადავხედოთ ამ საკითხს და ამ მიდგომებს ბავშვთან მიმართებაში. სამართალს ასაკი არ აქვს.“

„რა თქმა უნდა, ამას დანაშაულის განცდაც ახლავს მშობლის მხრიდან. შეიძლება არ ვაღიარო, მაგრამ ხომ ვხვდები, რომ ჩემი მხრიდან გული ვატკინე ბავშვს ღრიალით და წყობიდან გამოსვლით. პირველ რიგში, ჩვენს თავსაც უნდა ვაპატიოთ. ჩვენ ყველანი ადამიანები ვართ, ხანდახან წყობიდან გამოვდივართ და რაღაცები გვეშლება. ამით ბავშვსაც ვაძლევთ მაგალითს, რომ ​შენ თუ შეგეშლება, არ ნიშნავს, რომ ცუდი ხარ. მეც, როგორც მშობელი, თუ მოგიბოდიშებ და ვაღიარებ, რომ რაღაც შემეშალა, არ ნიშნავს, რომ მე ცუდი ვარ. მე შევცდი, როგორც ყველა ადამიანი ცდება და ვეცდები, რომ ეს გავაუმჯობესო. ჩემს თავს ვპატიობ, შენც მაგალითს გაძლევ, რომ შენს თავსაც უნდა აპატიო და სხვასაც,“ - აღნიშნულ თემაზე მაია ჯავახიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილის შოუ“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„როდესაც ბოდიშს მოუხდი ბავშვს, მას თვალები სხვანაირად აენთება, ეს იმის საწყისია, რომ ბავშვ...
​​ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვებისთვის ბოდიშის მოხდის სწავლების და მიტევების უნარის გამომუშავების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, მშობლის მაგალითი ბავშვისთვის საუკეთესო გაკვეთილია:„ალბათ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჭკუა საჭიროებს ემოციურ ინტელექტს, ურთიერთობის შინაგან მოთხოვნილებას,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ჭკუა საჭიროებს ემოციურ ინტელექტს, ურთიერთობის შინაგან მოთხოვნილებას,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ცოდნის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და განმარტა, თუ რა ტიპის ცოდნა უნდა ჰქონდეს ადამიანს, რათა საკუთარი გონებრივი შესაძლებლობების სწორად გამოყენება შეძლოს:

„ადამიანისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია სხვებთან კავშირის განცდა. სხვებთან კავშირის განცდას ჭკუა სჭირდება. ის ჭკუა, რომელიც ემოციურ ინტელექტს ეფუძნება. ეს ყველაფერი საბოლოო ჯამში დგას ცოდნაზე. აუცილებლად უნდა გავიხსენოთ გურამიშვილის სიტყვები: „ჭკუა უხმარ არს ბრიყვთათვის, ჭკვა ცოდნით მოიხმარების!“ ეს ცოდნა თავად რისი ცოდნაა? იმისთვის, რომ ჩვენ იმ მოთხოვნილების რეალიზაცია მოვახდინოთ, რომელიც ადამიანურ არსებობას განაპირობებს, ანუ ღმერთთან კავშირის განცდის მოთხოვნილების, რა ცოდნა სჭირდება ამას? რა არის ეს ცოდნა? ეს არის ის ცოდნა, რომელიც მოვლენების გაგებას უდებს საფუძვლად.

ძალიან ცნობილი მოაზროვნე გახლდათ ლუდვიგ ფოიერბახი. მან თავის დროზე ვერ გაიგო ისეთი დიდი ფილოსოფოსის ნააზრევი და ვერ ახსნა მისი სისტემა და მეთოდი მართებულად, როგორიც იყო ჰეგელი. რა იყო ამის მიზეზი? რატომ ვერ ჩასწვდა და ვერ გაიგო ეს? მას არ ეყო ცოდნა. ის იმყოფებოდა განმარტოვებულ სივრცეში, მის სოფელში. მან ვერ გაიგო ის სამი დიდი აღმოჩენა, რომელიც მოხდა იმ დროს. ეს აღმოჩენები იყო, რომ მცენარისა და ცხოველის უჯრედს ერთი და იგივე აგებულება აქვს, რომ არსებობს ენერგიის მუდმივობის კანონი თურმე და დარვინის ევოლუციის თეორია, რომ განვითარების კანონი არის მემკვიდრეობითობა და ცვალებადობა. ეს ცოდნა ხედვის რაკურსს ქმნის ისეთს, რომ შენ დაინახო განვითარება რა კანონზომიერებას ეფუძნება. ეს თვითონ ადამიანს შინაგანად ცვლის. ის შინაგანად სხვა პოზიციაში აღმოჩნდება, სხვა დამოკიდებულება აქვს ცოდნის მეშვეობით ადამიანს სამყაროსთან. ქართულ ლიტერატურაში ცნობილი მაგალითი რომ ავიღოთ, ფარსმან სპარსს ცოდნა არ ჰქონდა? დიახ, მას ჰქონდა ცოდნა, მაგრამ ეს სხვა ცოდნაა. ნახეთ რას გვეუბნება „სიბრძნე სოლომონისა“: „რადგან მზაკვარ სულში სიბრძნე ვერ შეაღწევს და ვერც ცოდვას დამონებულ სხეულში დაივანებს.“ ეს არის უმთავრესი. თურმე ჭკუა საჭიროებს ემოციურ ინტელექტს, ურთიერთობის შინაგან მოთხოვნილებას. ეს ყველა ადამიანშია, მაგრამ თუ მზაკვარ სულში აღმოჩნდა ცოდნა, სიბრძნე აღარ არის უკვე ის ცოდნა. აი, ეს არის მთავარი. სიყვარულის გარეშე არსებული სული მზაკვარი სულია,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“ 

წაიკითხეთ სრულად