Baby Bag

,,ბავშვს დაბადებიდან უნდა ეძინოს საკუთარ საწოლში, ზურგზე, მყარ ზედაპირზე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია უსაფრთხო ძილისთვის''

,,ბავშვს დაბადებიდან უნდა ეძინოს საკუთარ საწოლში, ზურგზე, მყარ ზედაპირზე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია უსაფრთხო ძილისთვის''
რომელ პოზაშია უნდა ეძინოს პატარას და რომელი არ არის რეკომენდებული უსაფრთხო ძილისთვის, განაპირობებს თუ არა თავის ფორმას ძილის პოზა? - ამ და სხვა საინტერესო თემებზე ​​MomsEdu.ge-ს პედიატრი თათია სხირტლაძე ესაუბრა.

- დაბადებიდან, რომელ პოზაში უნდა ეძინოს პატარას, რომელია უსაფრთხო (ზურგზე, გვერდულად, მუცელზე)?

- ამერიკის პედიატრთა აკადემიის რეკომენდაციით, ბავშვს დაბადებიდან უნდა ეძინოს საკუთარ საწოლში, ზურგზე, მყარ ზედაპირზე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია უსაფრთხო ძილისთვის. არ არის რეკომენდებული მუცელზე ან გვერდზე ძილი, რადგან ასეთი პოზიციის დროს იზრდება ჩვილის უეცარი სიკვდილის განვითარების რისკი. ბავშვის საწოლში არ უნდა იყოს რბილი და ასევე მოძრავი არაფიქსირებული საგნები.

- რა დადებითი ან უარყოფითი აქვს თითოეული ძილის პოზას?

- გასული საუკუნის 80-იან წლებში ჩვილის ძილის საუკეთესო ფორმად მუცელზე წოლა მიიჩნეოდა, მას შემდეგ რაც აშშ-ს პედიატრთა აკადემიის რეკომენდაციით ჩვილის უსაფრთხო ძილისთვის რეკომენდებულია ზურგზე წოლა, ახალშობილთა უეცარი სიკვდილის სიხშირე მნიშვნელოვნად შემცირდა. განსაკუთრებით, 4 თვემდე ასაკის ბავშვებში, რადგან მათ გადმოტრიალება არ შეუძლიათ.

მუცელზე წოლა რეკომენდებულია დღის განმავლობაში მყარ ზედაპირზე, რა თქმა უნდა, უფროსის მეთვალყურეობის ქვეშ, რაც ხელს უწყობს ზურგის და კისრის კუნთების განვითარებას. ასევე უადვილებს გაზებისგან გათავისუფლებას და მცირდება ნაწლავური კოლიკა.

გვერდზე წოლა არ არის მიზანშეწონილი, იმიტომ რომ გვერდიდან მუცელზე ბავშვი გაცილებით ადვილად ტრიალდება.


- განსაზღვრავს თუ არა თავის ფორმას ძილის პოზა?

- დაბადებიდან 6 თვემდე ბავშვის თავის ქალა რბილია და ადვილად იცვლის ფორმას, კისრის კუნთები კი სუსტად განვითარებული, ერთ პოზიციაში დიდხანს წოლა, რა თქმა უნდა, განაპირობებს თავის ქალას ფორმირებას. როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ჩვილის უსაფრთხო ძილისთვის მიზანშეწონილია ზურგზე წოლა, ამ რეკომენდაციის შემდეგ, მართალია, ახალშობილთა უეცარი სიკვდილის სინდრომი მნიშვნელოვნად შემცირდა, მაგრამ გაიზარდა პოზიციური პლაგიოცეფალიის (თავის ქალის დეფორმაცია-გაბრტყელება) შემთხვევები. რაც უფრო პატარაა ბავშვის ასაკი, მით უფრო მარტივია ამ პრობლემის პრევენცია და მკურნალობა.

- არის თუ არა სპეციალური ბალიში, რომელიც საჭიროა თავის კარგი ფორმის მისაღებად?

- ჩვეულებრივ ბავშვს 1 წლამდე ბალიში არ სჭირდება, ჩვილებს არ შეუძლიათ გადატრიალება, შესაბამისად მისი საწოლი ზედმეტი საგნებისგან თავისუფალი უნდა იყოს, სამწუხაროდ, არსებობს შემთხვევები, როცა ორთოპედიული ბალიში ჩვილის გარდაცვალების მიზეზი გახდა. აქედან გამომდნარე, სპეციალური ბალიშები თავის კარგი ფორმის მისაღებად რეკომენდებული არ არის.   

- საძილე ტომარაზეც რომ ვისაუბროთ, ურჩევთ თუ არა მშობლებს მის გამოყენებას?

- საძილე ტომარა უსაფრთხოა ჩვილისთვის და მოსახერხებელი მშობლისთვის, საბნის მსგავსად არ ვარდება საწოლიდან და ბავშვს არ ეფარება თავზე, რა თქმა უნდა, შესაფერისი ზომით და გარემოს ტემპერატურის შესაბამისად უნდა იყოს შერჩეული. ნორმალური საძილე ტომარა არის სხეულის სიგრძის ტოლი, თავის გამოკლებით, დამატებული 10-15 სმ და არ უნდა იყოს კისერთან თავის ზომაზე ფართო.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

იაპონელების უნიკალური და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

იაპონელების უნიკალური  და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

ბავშვები ხშირად ჩხუბობენ ან კამათობენ. ეს ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია. ​ბავშვები სწავლობენ, თუ როგორ გადაჭრან კონფლიქტები. სწავლის პროცესში ვერბალური ან ფიზიკური ხასიათის კონფლიქტები გარდაუვალია. რა თქმა უნდა, ჩხუბი მისაღები ქცევა არ არის, რის გამოც მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის სწრაფად ჩახშობას ცდილობენ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის გადაჭრას საკუთარი ორიგინალური მეთოდით ცდილობენ. აღნიშნული მეთოდი იაპონელ ბავშვებთან ეფექტიანია და ამართლებს, თუმცა ექსპერტები გადაჭრით ვერ ამბობენ, რამდენაც ეფექტიანი აღმოჩნდება ის სხვა ქვეყნებსა და კულტურებში.

იაპონურ მეთოდს „მიმამორი“ ეწოდება და ​ის ბავშვის ავტონომიურობის ზრდაზეა ორიენტირებული. მიმამორის პრაქტიკა საკმაოდ მარტივია. მასწავლებლები და მშობლები კონფლიქტის დროს ბავშვების ახლოს დგანან და მათ აკვირდებიან. ისინი ბავშვების კამათში არ ერევიან. მშობლები და მასწავლებლები არ ცდილობენ ბავშვებთან ერთად პრობლემის გაანალიზებას. ისინი ბავშვებს საშუალებას აძლევენ კონფლიქტი დამოუკიდებლად გადაწყვიტონ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები აღნიშნული მეთოდის მთავარ უპირატესობას იმაში ხედავენ, რომ ის ბავშვს გადაწყვეტილებების დამოუკიდებლად მიღების საშუალებას აძლევს და პრობლემის გადაჭრის უნარს უვითარებს. როდესაც მშობლები კონფლიქტში ერევიან, ისინი ბავშვებს ხელს უშლიან კონფლიქტის მოგვარება თავად სცადონ და ცხოვრებისეული გამოცდილება შეიძინონ.

​კონფლიქტში მშობლის ჩარევა ხშირად იწვევს ბავშვებისთვის იარლიყების მიკერებას. ზოგიერთი ბავშვი დამნაშავედ ცხადდება, ზოგიერთი კი - უდანაშაულოდ. როდესაც მშობლები თავს იკავებენ კონფლიქტში ჩართვისგან, ბავშვები კარგ გაკვეთილს იღებენ. ისინი აცნობიერებენ, რომ კონფლიქტით პრობლემების მოგვარება არასწორია. ბავშვები მიღებული გამოცდილებიდან ბევრ რამეს სწავლობენ, რაც მათთვის ძალიან სასარგებლოა.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

წაიკითხეთ სრულად