Baby Bag

ეს 7 ჩვევა ჯანსაღი და სტაბილური ოჯახური გარემოს შექმნაში დაგეხმარებათ

ეს 7 ჩვევა ჯანსაღი და სტაბილური ოჯახური გარემოს შექმნაში დაგეხმარებათ

ბავშვების ჯანსაღ საოჯახო გარემოში აღზრდას ზრუნვა და სიყვარული სჭირდება. ბავშვის აღზრდა ბევრ ადამიანს შეუძლია, თუმცა ყველა ვერ ახერხებს აღზარდოს ბავშვი სტაბილურ, სიყვარულით, ბედნიერებით და მზრუნველობით სავსე ატმოსფეროში. ​ჯანსაღი ოჯახური გარემო​ს შექმნისთვის გარკვეული ჩვევევის ჩამოყალიბებაა საჭირო.

  • 1. საოჯახო სადილების მოწყობა

სადილზე ოჯახის წევრებმა ერთმანეთის ნახვა უნდა მოახერხონ. საუზმეზე ყველას ეჩქარება. სადილობისას ადამიანები თავს კომფორტულად უნდა გრძნობდნენ და განტვირთვას ახერხებდნენ. ერთობლივი სადილები კომუნიკაციისა და ერთიანობის შესაძლებლობას იძლევა. ეცადეთ საოჯახო სადილები ტელევიზორის, ტელეფონისა და სხვა გასართობების გარეშე მიირთვათ.

  • 2. ოჯახური საუბრების გამართვა

ბავშვები ზრდასთან ერთად სოციალურად მეტად აქტიურები ხდებიან. ისინი ოჯახის მიღმაც ბევრ დროს ატარებენ და თავგადასავლებიც აქვთ. ყოველდღიურად ესაუბრეთ ბავშვებს. ჰკითხეთ, როგორ გაატარეს დრო და რა ხდება მათ ცხოვრებაში. შესაძლოა, მათ ყოველთვის არ მოისურვონ თქვენთან საუბარი, მაგრამ გააცნობიერებენ, რომ თქვენთვის მათი ცხოვრება მნიშვნელოვანია. ​თქვენც აუცილებლად გაუზიარეთ შვილებს თქვენი ყოველდღიური ამბები, რათა ბავშვებს არ ჰქონდეთ განცდა, რომ თქვენთან საუბრისას დაკითხვაზე იმყოფებიან.

  • 3. ოჯახური ტრადიციების დამკვიდრება

ბავშვობა ხანმოკლეა. აუცილებელია, რომ ის ბედნიერი და მოგონებებით აღსავსე იყოს. ოჯახური ტრადიციები მნიშვნელოვანია, რათა დაბადების დღეები და დღესასწაულები ერთად იზეიმოთ. რუტინა ყოველდღიურობის ნაწილია. ტრადიციები კი ყველასთვის განსაკუთრებულია. ბავშვებისთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი და დასამახსოვრებელი სადღესასწაულო ტრადიციებია.

  • 4. ძილის რუტინის მოწესრიგება

ბ​ავშვის ძილის რუტინის მოწესრიგება არამხოლოდ მცირეწლოვან ასაკში, არამედ მოზარდობაშიც მნიშვნელოვანია. თინეიჯერებსაც კი მეტი ძილი სჭირდებათ, ვიდრე ზრდასრულებს. ბავშვები ყოველ ღამეს ერთსა და იმავე დროს დააძინეთ. ძილის წინ ბავშვს კითხვის ან თქვენთან საუბრის შესაძლებლობა მიეცით.

  • 5. ეკრანთან გატარებული დროის შეზღუდვა

ეკრანი ნებისმიერ ოჯახშია, რის გამოც ის ყველას ძალიან დიდ დროს გვართმევს. ​გირჩევთ, კვირაში ერთხელ მაინც ტელეფონები გვერდით გადადოთ, ტელევიზორი გამორთოთ და ოჯახთან ერთად დრო სასიამოვნოდ გაატაროთ. ოჯახურ გარემოში ყოფნისას დარწმუნდებით, თუ რამდენ დროს და ბედნიერ წუთს გართმევთ ეკრანი ყოველდღიურად.

  • 6. ბავშვის ხშირად შექება

ბავშვი ყოველდღიურად უნდა წაახალისოთ და მისი ნებისმიერი მიღწევა აღნიშნოთ. მცირეწლოვან ბავშვებს მცირე მიღწევების დროსაც შექება და აღიარება ესაჭიროებათ. შეაქეთ ბავშვი, როდესაც სათამაშოებს ალაგებს ან დამოუკიდებლად ჩაცმას ცდილობს. მოზარდები საშინაო დავალების შესრულებისთვის შეაქეთ.

  • 7. ერთობლივი ვარჯიში და ფიზიკური აქტივობა

ვარჯიში ჯანმრთელი და ბედნიერი ცხოვრებისთვის საუკეთესო აქტივობაა. ზაფხულში კარგია ბავშვებთან ერთად ცურვა, მათთან ერთად სუფთა ჰაერზე სეირნობა. ძალიან კარგია სადილის შემდეგ ოჯახთან ერთად ფეხით სიარული. ბავშვების განწყობაზე დადებითად მოქმედებს სახლის ეზოში ან პარკში მათთვის საყვარელი სპორტული აქტივობებით დაკავება.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰიტლერს დედა რომ დაუძახებდა: „ადოლფ!“ „ახლავე, დედიკო,“ მას ასეთი პასუხი ჰქონდა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა მშობლების მიერ შვილებთან ურთიერთობისას დაშვებული შეცდომების შედეგებზე

„ჰიტლერს დედა რომ დაუძახებდა: „ადოლფ!“ „ახლავე, დედიკო,“ მას ასეთი პასუხი ჰქონდა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა მშობლების მიერ შვილებთან ურთიერთობისას დაშვებული შეცდომების შედეგებზე

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვის გარდამავალი ასაკის სირთულეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პრობლემები ბევრად ადრე ჩნდება, თუმცა გვიან ვლინდება:

„გარდამავალი ასაკის სირთულე მანამდეა. ​პირველი ჯიუტობის ხანა 2-დან 4-5 წლამდე გრძელდება. იქ არის ნაღმი ჩადებული, რომელიც შემდგომ აფეთქდება. მანამდე არის ფარული პერიოდი. ბავშვი არის მორჩილი მეტ-ნაკლებად. ჰიტლერს დედა რომ დაუძახებდა: „ადოლფ!“ „ახლავე, დედიკო,“ მას ასეთი პასუხი ჰქონდა, მაგრამ ორიდან ხუთ წლამდე იყო ნაღმი ჩადებული.  4-5 წლის ასაკიდან 11-12 წლამდე ბავშვი იტყვის: „ახლავე, დედიკო,“ მერე აჯანყდება.“

ნანა ჩაჩუამ მშობლებს ურჩია, სიზარმაცის გამოვლენის დროს ბავშვს გაგებით მოეკიდონ და მისი განცდა ამოიცნონ:

„არ მეცადინეობს ხომ ბავშვი? თვენ როგორ ფიქრობთ, რატომ არ უნდა ბავშვს მეცადინეობა? მას ეზარება. მაშინ ვუთხრათ: „გეზარება ხომ?“ თუ უთხარი: „გეზარება?“ ეს ბავშვისთვის მიუღებელია. „გეზარება ხომ?“ - ნიშნავს, რომ მე შენი გრძნობა ამოვიცანი და ამავდროულად შენთან ვარ.“

„საუბრის ტონსაც მნიშვნელობა აქვს. ფსიქოლოგი ასეა, ყველა სიტყვას იჭერ. რატომ აქვს ტონს მნიშვნელობა? არის ტექსტი და არის ქვეტექსტი. ​ინტონაცია და იქ მახვილი ქმნის კონტექსტს. ამის შემდეგ ბავშვს მე ვუგზავნი ჩემს განცდას. დავუშვათ ბავშვს ოთახი აქვს მოუწესრიგებელი. ვკითხავ: „დაგეზარა დალაგება, არა?“ შემდეგ ვიყენებთ პირველი პირის ნაცვალსახელს „მე.“ მე გელაპარაკები ჩემს შესახებ. შენ არ გეხები. „მე ძალიან ვწუხვარ, რომ ამის დალაგებაზე დრო უნდა დავკარგო, სხვა საქმე გამიფუჭდება. შენგან ჩემი პატივისცემა იქნება, სხვა დროს რომ ეს დაალაგო,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად