Baby Bag

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

​​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ორიდან ოთხ წლამდე ასაკის ბავშვების ქცევის თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ბავშვის ცხოვრებაში ჯიუტობის ხანაა:

„ორი წლიდან ოთხ წლამდე ბავშვი აცნობიერებს, რომ „მე ვარ მე.“ ამიტომ ეს არის ჯიუტობის ხანა. ბავშვს უნდა, რომ ყველას ყველაფერი წაართვას, თვითონ არაფერი არ მისცეს. მშობლები შეწუხებულები არიან, იმართლებენ თავს, ამბობენ: „არ არის ასეთი ძუნწი. ეს აუცილებლად ასე უნდა გააკეთოს ბავშვმა. ამ დროს ბავშვი აცნობიერებს, ვინ არის. ბავშვი ფიქრობს: „მე ვარ მაშინ, როდესაც ეს ჩემია.“ ამიტომ უნდა, რომ მას ჰქონდეს ეს. ბავშვებმა ამ ასაკში იციან: „დედა ჩემია, არ მოკიდო ხელი.“ არ აძლევს ნივთს სხვას. იმიტომ კი არა, რომ ეს ნივთია მისთვის მნიშვნელოვანი, უბრალოდ აცნობიერებს, რომ თუ ეს ჩემია, ე.ი. მე ვარ.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, გარდამავალ ასაკამდე ბავშვებს მშვიდი, ლატენტური პერიოდი აქვთ და ისინი მშობლებს ემორჩილებიან:

„გარდამავალ ასაკამდე, გოგონებთან ეს ასაკი 9-10 წელია, ბიჭებთან 10-11 წელი, ეს ასაკი ლატენტური, ფარული პერიოდია და მშვიდად მიმდინარეობს. თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ ავკრძალეთ, კი ბატონო, დაგემორჩილება, მეტი რა გზა აქვს ბავშვს. ყველანაირი ძალა მშობლის მხარესაა. ფარულ პერიოდში მორჩილება კი ჩანს და ​მშობელი აღფრთოვანებულია, რომ რასაც ეტყვის ბავშვს, ყველაფერს აკეთებს. მოვა თუ არა უკვე პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი.“

„დავუშვათ ბავშვს არაფერი არ ავუკრძალეთ და ყველაფრის ნება დავრთეთ. შედეგი არის იგივე. ​სად გადის ზღვარი და რა არის ოქროს შუალედი? ცოდნაა მთავარი. „ხერხი სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა.“ ღონეზე უფრო მნიშვნელოვანი ხერხია. ამ ხერხებზეა აქ ლაპარაკი. უნდა ვიცოდეთ, როგორ დავუშალოთ ბავშვს, როგორ ვუთხრათ: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვთქვათ გვაქვს ოჯახისთვის ძვირფასი ლარნაკი. ჩვენ ბავშვს ვეუბნებით ხელით, არავერბალურად: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ამას ვამბობთ მტკიცედ, მაგრამ ეს არ არის საყვედური, ეს არ არის ბრაზი, ეს არ არის ხმის ტონის აწევა. მერე უნდა ახსნა, რატომ არ შეიძლება ლარნაკით თამაში. „ეს გატყდება და მერე აღარ იქნება.“ მესამე საფეხურია, რომ უნდა შესთავაზო ალტერნატივა, რომ მოდი, ამით ვითამაშოთ, ნახე, რა ლამაზია.ჩვენ იმ წინააღმდეგობაში, რომელსაც ვუწევთ ამ დროს ბავშვებს, მეტ დროს ვხარჯავთ. მშობელი აღზრდის პროცესში ზრდის არამარტო თავის შვილს, არამედ საკუთარ თავსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სიყვარულისა და სიმკაცრის ერთდროული მოცემულობა უნდა მოვახერხოთ მოზარდთან ურთიერთობაში,“ -...
​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ მოზარდთან ურთიერთობაში სიყვარულისა და სიმკაცრის ერთდროული გამოყენების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:„სიყვარულისა და სიმკაცრის ერთდროული მოცემულობა უნდა მოვახერხოთ მოზარდთან ურთიერთობაშ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამ თვეში ერთხელ წადით და დილიდან საღამომდე შვილთან ერთად გაატარეთ დრო, მთელი დღე ერთად იყავით,“ - ზურა მხეიძე მშობლისა და შვილის ურთიერთობის მნიშვნელობაზე

„სამ თვეში ერთხელ წადით და დილიდან საღამომდე შვილთან ერთად გაატარეთ დრო, მთელი დღე ერთად იყავით,“ - ზურა მხეიძე მშობლისა და შვილის ურთიერთობის მნიშვნელობაზე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ბავშვის აღზრდაში მშობლის ავტორიტეტის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ბავშვი როდესაც იწყებს გამოსვლას, როდესაც აქვს კრიტიკული ასაკი, მას აინტერესებს თავისი სოციალური სტატუსი. ზოგჯერ ბავშვი პროტესტს აცხადებს აბსოლუტურ უაზრობაზე, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს უჩვენოს, რომ ისიც პიროვნებაა. რომ იცოდეთ, რამდენი სისულელე აქვს ადამიანს გაკეთებული მხოლოდ იმიტომ, მშობლების წინააღმდეგ წასულიყო. არა იმიტომ, რომ უნდოდა, არამედ იმიტომ, რომ მშობლებს დაუმტკიცოს, რომ რაღაცას წარმოადგენს. მარტო ის მომენტი, რომ ვეწევით - არ ვეწევით, ვვარჯიშობთ - არ ვვარჯიშობთ, არ არის გადამწყვეტი. მთავარია, რამდენად აღგიქვამს ბავშვი ავტორიტეტად, რამდენად მოწონხარ, უყვარხარ და გაფასებს. მაშინ ის ხდება იმ ღირებულებების მატარებელი, რაც შენ გაქვს და ცდილობს ის ქცევითი მოდელები აიღოს, რაც შენ გაქვს. მისთვის მიბაძვის იდეალური ხატი ხარ შენ.

შეიძლება ბავშვმა პირიქით დაატრიალოს. გაიხსენეთ, რომ ამბობენ: „რა მოუვიდა? როგორი დედ-მამა ჰყავს და თვითონ რატომ გამოვიდა მკვლელი?“ იმიტომ, რომ მან ნორმები წამოიღო არა სახლიდან, არამედ სხვა გარემოდან. სახლში მისთვის ეს ნორმები იყო არასწორად მიწოდებული. ბავშვთან, შვილთან საჭიროა ურთიერთობა. ეს არ ნიშნავს გამოთქმებს, რომ სახლში მოვედი და ვამბობ: „რა ხდება სკოლაში?“ ეს არ არის ურთიერთობა. მეორე ვარიანტი, მითხრეს, რომ შვილთან გავატარო დრო. მომყავს შვილი თქვენთან, იმიტომ, რომ თქვენც ამ ასაკის ბავშვი გყავთ. ბავშვები თამაშობენ და მე და თქვენ ლუდს ვსვამთ. მე ვთვლი, რომ მთელი დღე ჩემთან იყო ბავშვი. არ იყო ის შენთან მთელი დღე. მთელი დღე არის ბავშვი შენთან, როდესაც მარტო მასთან ხარ. ის კი არა, ორი შვილიც რომ წაიყვანო ერთად, შენ პატრონი გამოდიხარ, ისინი ერთმანეთში ლაპარაკობენ. აბა, წადით და დილიდან საღამომდე შვილთან ერთად გაატარეთ დრო, ერთი დღე სამ თვეში ერთხელ. სერიოზული ურთიერთობაცაა, გაერთობით კიდეც, მთელი დღე ერთად ხართ. უბედნიერესია მაშინ ბავშვი. ამის საჭიროება არის. მნიშვნელოვანია ეს,“ - აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„მეხსიერების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად