Baby Bag

„დედა სამ რამეს უნდა დაჰპირდეს ბავშვს, რომელიც ჯერ კიდევ არ მოვლენილა ქვეყანაზე,“ - შალვა ამონაშვილი

„დედა სამ რამეს უნდა დაჰპირდეს ბავშვს, რომელიც ჯერ კიდევ არ მოვლენილა ქვეყანაზე,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ახალგაზრდა დედებს საინტერესო რჩევები მისცა. მან სამი პირობა დაასახელა, რომელიც ნებისმიერმა დედამ შვილს ჯერ კიდევ დაბადებამდე უნდა მისცეს:

​დედა რომ შვილს აიყვანს, გულზე რომ დააწვენენ და მოესიყვარულება, პირველი ფრაზა, რაც უნდა უთხრას, ეს არის: „შვილო, შენ ყველაფერი შეგიძლია!“ ახალგაზრდა დედას უნდა ჰქონდეს სამი პირობა. თუ უნდა, რომ ბავშვი გააჩინოს, სამ რამეს უნდა დაჰპირდეს ბავშვს, რომელიც ჯერ კიდევ არ მოვლენილა ქვეყანაზე. პირველი: „შვილო, მე შენთვის მექნება დრო, იმდენი, რამდენიც უნდა შენს აღზრდას. თუ არ გექნება დრო, მაშინ გააჩუქე შვილი და ვისაც დრო ექნება, ის აღზრდის. ხომ გინდა, დედა იყო?! დედობა უნდა შედგეს დროში.“

შალვა ამონაშვილმა ახალგაზრდა დედებს ურჩია, შვილს პირობა მისცენ, რომ მისი აღზრდისას მოთმინებას გამოიჩენენ, არ დასჯიან, არ დაუყვირებენ:

„მეორე: „შვილო, იმდენი მოთმინება მეყოფა, რამდენიც შენ დაგჭირდება. ​მექნება უსაზღვრო ​მოთმინება, არ დაგიყვირებ, არ გცემ, არ გაგაძევებ, არ შეგიძულებ! მეყოფა მოთმინება, რომ სულ მიყვარდე და ყოველთვის პატივი გცე!“

„მესამე: „შვილო, ჩემს სიყვარულს არ ექნება საზღვარი.“ ერთია, რომ დრო მექნება, მეორეა, რომ მოთმინეა მექნება და მესამეა, რომ მეყვარები, სულ მეყვარები, როგორიც უნდა იყო. წარმატებას ვუსურვებ ახალგაზრდა დედებს და მამებსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე შალვა ამონაშვილმა „ამონაშვილის აკადემიის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ამაგი დასდეთ თქვენს შვილებს. ეს იქნება დედის ამაგის გადახდის ყველაზე კარგი ფორმა,“ - შალვ...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ადამიანის ცხოვრებაში მშობლის უდიდესი როლის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ არავის შეუძლია მშობლის ამაგის გადახდა:„​მშობლის ამაგი იმდენად დიდია, რომ ჩვენი ცხოვრება დას...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად