Baby Bag

რა განაპირობებს ბავშვების ტირილს საბავშვო ბაღში მიყვანისას?

რა განაპირობებს ბავშვების ტირილს საბავშვო ბაღში მიყვანისას?

205-ე საჯარო საბავშვო ბაღის დირექტორმა ია პატეიშვილმა იმ მიზეზებზე ისაუბრა, რომლის გამოც ბავშვებს უჭირთ ახალ გარემოსთან ადაპტაცია.

„ჩემი შვილები როცა პატარები იყვნენ, არასდროს არ მავიწყდება, როგორ მოვიწყვიტე გულიდან ატირებული ბავშვი, იქიდან მოყოლებული სულ ვღელავ, როდესაც ბავშვი ბაღში ატირებული მოდის. 

ჩემმა დაკვირვებამ ცხადყო რეგულაციებამდე რა განაპირობებდა ბავშვის ტირილს, ბაღში მიყვანის შემდეგ. ზოგიერთი მშობელი შემოდიოდა ბავშვთან ერთად და ჯდებოდა ჯგუფში, ჩვენ კი არ გვქონდა უფლება, მიგვეთითებინა, რომ არ შეიძლებოდა. მას შემდეგ, რაც აიკრძალა მშობლების შიდა სივრცეში შემოსვლა, უკეთეს მდგომარეობაში არიან, არა მარტო მათი შვილები, არამედ სხვა ბავშვებიც, ანუ ისინი ადაპტირდებიან სოციუმში ძალიან მალე. პატარები თვლიდნენ, რომ იტირებდნენ მანამ სანამ დედამისი იქნებოდა მათთან. ბავშვები, რომლებიც დედის გარეშე რჩებოდნენ და უყურებდნენ სხვას მშობელი ჰყავდა, ისინიც იწყებდნენ ტირილს“.

მისი თქმით, სანამ დედა და მამა ბავშვს ბაღში მიიყვანენ, უნდა ესაუბრონ, უთხრან, რომ იქ რომ მივა ძალიან კარგი გარემო და ბევრი ბავშვი დახვდება, რომლებიც მისი მეგობრები გახდებიან, პედაგოგები კი მისი დიდი მეგობრები იქნებიან:

,,რა თქმა უნდა, იქ უნდა დახვდნენ ძალიან კარგი აღმზრდელ-პედაგოგები, რომლებიც სითბოს და სიყვარულს არ დააკლებენ ბავშვს და ყველა პირობას შეუქმნიან, რათა ბავშვი მარტივად ადაპტირდეს,'' - აღნიშნა ია პატეიშვილმა. 

წყარო: ,,სხვა შუადღე"

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ღმერთი არასდროს არ მოგაკლებს სარჩო-საბადებელს არც შენ, არც შენს შვილს და ოჯახს, თუ მას მიენდობი,“ - დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„ღმერთი არასდროს არ მოგაკლებს სარჩო-საბადებელს არც შენ, არც შენს შვილს და ოჯახს, თუ მას მიენდობი,“ - დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ ოჯახური თანაცხოვრების მნიშვნელობასა და ამ მხრივ საკუთარ გამოცდილებაზე ისაუბრა:

„ოცდამეათე წელი დაიწყო ჩვენი თანაცხოვრობის. სერიოზული სტაჟია ეს ოჯახური ურთიერთობის. ხუთი შვილი გვაჩუქა ღმერთმა. შვილიშვილიც გვყავს. ყოველ წელს სიხარულით ველოდებით. არეულობის პერიოდში შევქმენით ოჯახი. რთული იყო ამაზე ფიქრიც კი. ჩვენ სხვა გაბედულება და სითამამე გვქონდა. ​ღმერთის და ჩვენი სიყვარულის იმედად შევქმენით ოჯახი. მართლა არაფერი არ გამაჩნდა. რა თქმა უნდა, ბევრი ტკივილი და გაჭირვება გამოვიარეთ.“

დეკანოზის თქმით, ადამიანებს შვილის გაჩენის ხშირად ეშინიათ, რადგან არ იციან, როგორ არჩინონ ის:

„ბევრი ადამიანისგან მომისმენია, რომ შვილიერების შიში აქვთ, შვილის გაჩენის შიში აქვთ, რომ რა ვქნა, როგორ შევინახო. უფალს მიენდეთ, ჩემო ძვირფასებო. მე საკუთარი გამოცდილებით გეუბნებით. ყოველი შემდეგი შვილის დაბადებით ჩვენი მატერიალური მდგომარეობა უფრო და უფრო უმჯობესდებოდა. თავისი ხურჯინით, თავისი მზითევით მოდიან ბავშვები. ეს ნამდვილად ასეა.“

„არასდროს თავზე არ გადაგვდიოდა და არც ახლა გადაგვდის, მდიდრები არასდროს ვყოფილვართ, არც მდომებია არასდროს. სულიერად ყოველთვის მდიდარი ვიყავი და უმდიდრესი ადამიანი ვარ, მილიარდელზე მილიარდელი ვარ ყოველთვის. ღმერთი არასდროს არ მოგაკლებს სარჩო-საბადებელს არც შენ, შენს შვილს და ოჯახს, თუ მას მიენდობი. ფსალმუნში წერია ასეთი საოცარი სიტყვები: „მიუტევე უფალსა ზრუნვა შენი და მან გამოგზარდოს შენ; და არა სცეს შერყევაჲ უკუნისამდე მართალსა.“ ერთადერთი რაც მოგეთხოვება, არის, რომ მართალი იყო ღვთის წინაშე. დანარჩენზე ყველაფერზე ღმერთი ზრუნავს,“- აღნიშნულ საკითხზე დეკანოზმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად