Baby Bag

როგორ მოქმედებს ბავშვის ფსიქიკაზე, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს რაიმე ქმედებას, ხოლო მეორე უწონებს?

როგორ მოქმედებს ბავშვის ფსიქიკაზე, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს რაიმე ქმედებას, ხოლო მეორე უწონებს?
როგორ მოქმედებს ბავშვის ფსიქიკაზე, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს რაიმე ქმედებას, ხოლო მეორე უწონებს? - ამ საკითხზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პრაქტიკოსი ქცევითი თერაპევტი, სუპერვაიზერი, ფსიქოლოგიის მაგისტრი, მაკო გაგნიძე.
„ბავშვის აღზრდა თანამედროვე ოჯახისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამოცანაა. ბავშვის პიროვნებად განვითარების პროცესი მნიშვნელოვანწილად არის დამოკიდებული იმაზე, თუ რა აღზრდის სტილს იყენებს ოჯახი. აღზრდის სტილი არის ის მეთოდი, რომლის გამოყენებითაც მშობელი ზრდის შვილს. აღნიშნული გულისხმობს შვილებისადმი დამოკიდებულებას, გარკვეული ტექნიკების და მეთოდების გამოყენებას, დაწყებული სიტყვიერი მოპყრობიდან, დამთავრებული სხეულებრივით. მშობლის, ოჯახის წევრების დამოკიდებულებას, მნიშვნელოვანი გავლენა აქვს ბავშვის ფიზიკურ და ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, ასევე ის აუცილებლად იქონიებს გავლენას მის მომავალზე, ამიტომ გამოყენებული აღზრდის მეთოდი მოითხოვს დიდ პასუხისმგებლობას. მნიშვნელოვანია ბავშვის ინდივიდუალიზმის, ტემპერამენტის, მოთხოვნილებების და საჭიროებების გათვალისწინება.“
- ხშირად, ოჯახის წევრების მოსაზრებები ერთმანეთს არ ემთხვევა. შესაბამისად, როდესაც ერთი უხსნის ბავშვს, რომ ეს არასწორია, ხოლო მეორე, პირიქით, მოუწონებს, ბავშვი გაურკვევლობაში რჩება. როგორ აისახება ეს სამომავლოდ ბავშვის ქცევაზე?
- მოგეხსენებათ, რომ აღზრდის ყველა სტილი ერთმანეთისგან განსხვავდება. თითოეული მათგანი ოჯახის წევრების მხრიდან განსხვავებულ დამოკიდებულებას და მიდგომას მოითხოვს. შესაბამისად, როდესაც არ არსებობს ერთიანი თანმიმდევრული მიდგომები, კონკრეტულად განსაზღვრული მკაფიო შეთანხმებული მოთხოვნები ოჯახის წევრების მხრიდან, მაგალითად, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს ბავშვს რაიმე ქმედებას და განუმარტავს, როგორც არასწორ საქციელს, მეორე კი მიუხედვად აკრძალვისა, ნებას რთავს და უწონებს აღნიშნულს. ასეთ შემთხვევაში საქმე გვაქვს აღზრდის ქაოტურ სტილთან, ოჯახის წევრების არაპროგნოზირებადი ქმედებები და რეაქციები ართმევს ბავშვს სტაბილურობის განცდას, ყოველივე ეს კი პროვოცირებას უწევს იმპულსურობას, დაბნეულობას, გაურკვევლობას, შფოთვას, აგრესიულობას, უკონტროლოობას.
ყველა ბავშვს გარკვეულწილად სჭირდება სტაბილურობა და მასში არსებული კონკრეტული მითითებების არსებობა ქცევასთან და სიტუაციის შეფასებასთან დაკავშირებით. ოჯახის წევრების განსხვავებული დამოკიდებულება და მიდგომები კი იწვევს აღნიშნულის დეფიციტს, ეს კი ბავშვს აყალიბებს დაუცველ, იმპულსურ, ზოგიერთ შემთხვევაში აგრესიულ, უკონტროლო პიროვნებად.
ასეთი აღზრდის სტილის დროს, ბავშვს ნაკლებად უვითარდება თვითკონტროლი, პასუხისმგებლობის გრძნობა საკუთარ თავთან, სხვებთან მიმართებაში, რაც უწიფრობას და დაქვეითებულ თვითშეფასებას გამოიწვევს.
- რას ურჩევდით, როგორ მიუდგნენ ამ საკითხს, რომ ბავშვს არ ჰქონდეს განცდა - მისი ოჯახი არ არის ერთიანი და ერთმანეთს არ სცემენ პატივს?
- ოჯახი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს პიროვნების ფორმირებაში. სწორედ ოჯახზეა დამოკიდებული, თუ როგორ წარიმართება ბავშვის ფიზიკური, ემოციური, ინტელექტუალური და სოციალური განვითარება.
კვლევებმა ცხადყო, რომ ავტორიტეტული აღზრდის სტილი განაპირობებს ბავშვის უკეთეს ფიზიკურ და ფსიქიკურ განვითარებას.
ბავშვის ფსიქოლოგიური განვითარებისათვის დიდი მნიშვნელობა აქვს იმ გარემოს გავლენას, რომელშიც ის იზრდება. პასუხისმგებლობის და ადეკვატური სოციალური ქცევის მქონე პიროვნებად შედგომას კი მშობელთა დამოკიდებულებები განსაზღვრავს - ზრუნვა, სიმტკიცე, დისციპლინა. რა თქმა უნდა, აკრძალვები ყველა ბავშვის ცხოვრებაში არსებობს, ეს ბუნებრივი და საჭიროც კია, თუმცა უნდა იყოს წესების განსაზღვრული რაოდენობა და აუცილებელია მათ ეს მივაწოდოთ მოქნილად. ვეცადოთ, რომ მშობელთა მოთხოვნები არ ეწინააღმდეგებოდეს ბავშვის მოთხოვნებს, ხოლო უფროსებმა წესები შეათანხმონ ერთმანეთთან, რათა ბავშვს არ გაუჩნდეს ოჯახის არაერთიანობის განცდა და არ იფიქროს, რომ ოჯახის წევრები პატივს არ სცემენ ერთმანეთს და ერთმანეთის მოსაზრებებს. აღნიშნული წესების მიწოდება უნდა მოხდეს მეგობრული განმარტებითი ტონით (ბავშვის საჭიროების და ინდივიდუალიზმის გათვალისწინებით). „დასჯის“ შემთხვევაში სჯობს, მოვაკლოთ სასიამოვნო სტიმული, ვიდრე დავუმატოთ უსიამოვნო.

გარკვეული მოთხოვნების დროს იყავით მათ მიმართ ემპათიურნი. უთხარით, რომ ხვდებით  რა უნდა და თავს როგორ გრძნობს, ამა თუ იმ სიტუაციაში. დაეხმარეთ გამოსავლის ძიებაში, გარკვეული სირთულის დროს ჩაუნერგეთ რწმენა, დააიმედეთ (არა გადამეტებულად) მხარი დაუჭირეთ, გაამხნევეთ საკუთარი შვილები. ამასთან ერთად, არ დაგავიწყდეთ საკუთარი ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობა.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების​ ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის ბრტყელტერფიანობა და რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს?

რა არის ბრტყელტერფიანობა და რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს?
რა არის ბრტყელტერფიანობა და რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს? - ამ თემაზე​ MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფიზიკური განვითარებისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტი ნუკრი მიქელაძე.
- ზოგადად, რა არის ბრტყელტერფიანობა და რამდენად ხშირია ბავშვებში?
- ბრტყელტერფიანობა გამოწვეულია ე.წ. ტერფის ძვლების არასტანდარტული განლაგების გამო. აბსოლუტურად ყველა ბავშვი იბადება ბრტყელი ტერფით, მაგრამ 2-3 წლის ასაკში მათ უმეტესობას გამოეკვეთება თაღი, ხოლო 1-2%-ს რჩება ბრტყელი ტერფი. რაც შეეხება სიხშირეს, ძალიან იშვიათია და 100-დან 1 ან 2 ბავშვი შეიძლება იყოს ბრტყელტერფიანი, თუმცა აღსანიშნავია, რომ აქ არ არის საუბარი ტერფის ვალგუსურ დეფორმაციაზე, რომელიც სხვა მიზეზების გამოა გამოწვეული.
- რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს ბრტყელტერფიანობას?
- როდესაც ბავშვი იბადება ბრტყელი ტერფით, მშობლები ძალიან წუხდებიან და ყიდულობენ ორთოპედიულ მყარ ფეხსაცმელს, აცმევენ 1.5-2 წლის ასაკში და ჰგონიათ, რომ ბავშვს გამოეკვეთება თაღი და დაეხმარება პრობლემის მოგვარებაში. საბოლოოდ, მივდივართ ცუდ შედეგამდე, ვინაიდან ბავშვი იზღუდება ამ ფეხსაცმელში და არ აქვს ფეხის მოდრეკის საშუალება. ხშირად მშობლებს ჰგონიათ, რომ ამით ბრტყელტერფიანობა მოგვარდება, რაც მცდარია, რადგან თუ დავიბადეთ ბრტყელტერფიანები, ეს დაგვრჩება მთელი ცხოვრება და უმჯობესია, არ შევეხოთ. ბავშვმა მაქსიმალურად უნდა შეიგრძნოს სხვადასხვა ზედაპირი მისი სენსორული მგრძნობელობის განვითარებისთვის.
თუ ბავშვი ფიზიკურად კარგად არის განვითარებული ბრტყელტერფიანობა მას პრობლემას არ შეუქმნის, სხვა შემთხვევაში შესაძლოა, გარკვეული დისკომფორტი გამოიწვიოს: დაღლილობის შეგრძნება და ტკივილი. თავიდან უნდა ავირიდოთ ხანგრძლივი დგომა, ზეწოლა ტერფებზე, ისეთი სამსახური, სადაც გვიწევს მთელი დღის მანძილზე დგომა. ასევე მნიშვნელოვანია, როდესაც გადავიღლებით 5-10 წუთი დავასვენოთ ტერფები, გავიხადოთ ფეხსაცმელი და გავაკეთოთ ვარჯიშები. ძალიან დადებითად მოქმედებს ფეხშიშველი სიარული უსწორმასწორო ზედაპირზე-ქვიშაზე, კენჭებზე, ან თუნდაც სახლის პირობებში, იმიტირებულ უსწორმასწორო ზედაპირზე.
- როდესაც ბავშვი ბრტყელტერფიანია ეს მშობლისთვის მარტივად შესამჩნევია?
- თუ მშობელი მინიმალურად ჩახედულია მედიცინაში და ნანახი აქვს, თუნდაც ფოტოებში, როგორ გამოიყურება ბრტყელი ტერფი, შესაძლებელია დაასკვნას, რომ მის შვილს აქვს ეს პრობლემა, თუმცა თუ არ არის გარკვეული, უმჯობესია ორთოპედ-ტრავმატოლოგთან ან ფიზიკური რეაბილიტაციის სპეციალისტთან გაიაროს კონსულტაცია.
- ხშირად მშობლები ექიმის გარეშე აცვამენ ბავშვს ორთოპედიულ ფეხსაცმელს. ეს რამდენად მიზანშეწონილია?
- არ არის მიზანშეწონილი. არ ვთვლი საჭიროდ, რომ ბრტყელტერფიანობაზე ბავშვს ეცვას ორთოპედიული ფეხსაცმელი. როგორც უკვე გითხარით, ნებისმიერი შეზღუდვა პატარას დაუზიანებს ტერფებს. ინდივიდუალური სუპინატორის გამოყენებას ვემხრობი მხოლოდ 12 წლის ზევით ასაკში, თუ გარკვეულ დისკომფორტს გრძნობს ბავშვი შესაძლებელია გამოიყენოს რბილი და დრეკადი ფეხსაცმელი, რომელიც მას კომფორტულად აგრძნობინებს თავს. ორთოპედიულ ფეხსაცმელს აქვს თავისი დანიშნულება და ძალიან იშვიათად გამოიყენება, ისეთ შემთხვევებში, როგორებიცაა: ტერფმრუდობა, ცერებრალური დამბლა და ა.შ.
- არსებობს თუ არა შეძენილი ბრტყელტერფიანობა?

- თუ ჩვენ ვსაუბრობთ გენეტიკურ ბრტყელტერფიანობაზე და არა ვალგუსურ დეფორმაციაზე, ამ შემთხვევაში შეძენილი ბრტყელტერფიანობა არ არსებობს და ეს არის თანდაყოლილი. ხოლო, თუ საუბარია ვალგუსურ დეფორმაციაზე, ის შეიძლება იყოს შეძენილი გარკვეული მიზეზების გამო.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად