Baby Bag

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?
როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
- როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ ხანდახან შეიძლება წააგოს და არ უნდა გაღიზიანდეს?
- პირველ რიგში, გაღიზიანებას წაგების დროს ხელს ძალიან უწყობს ოჯახური გარემო. თუ ბავშვის მშობლები ზედმეტად მომთხოვნები და კრიტიკულები არიან, მაგალითად, წადი, ახლა ითამაშე და მოიგე, არ წააგო, იცოდე - ამ მესიჯით ბავშვი აუცილებლად ეცდება ყველანაირი გზით მოგებას და წაგების შემთხვევაში ძალიან გაღიზიანდება.
მნიშვნელოვანია, მიუხედავად გაღიზიანებისა, ბავშვი არ მოვარიდოთ მსგავს სიტუაციებს, პირიქით, ვიმუშავოთ ამის გამოსწორებაზე, რომ უფრო ნაკლებად ემოციურად აღიქვას წაგება. არ ავუკრძალოთ ემოციების გამოხატვა, რადგან აქვს უფლება, იყოს მოწყენილი და გაბრაზებული როცა წააგებს, მაგრამ არა თვითდამაზიანებელი ან სხვისი დამაზიანებელი ქცევითი გამოხატულებით. აქ მნიშვნელოვანია დროც, ეს პროცესი არ უნდა გაგრძელდეს წაგებიდან 1-2 საათის შემდეგაც. შეიძლება ახსოვდეს, მაგრამ ემოციური ფორმა ნელ-ნელა უნდა დასტაბილურდეს.
როგორ ავუხსნათ წაგება? ალბათ, მოდელირებით. ხშირად დედამაც წააგოს, მამამაც, ოჯახის სხვადასხვა წევრმა და ეს სოციალურად მისაღები ფორმით გამოხატონ ფრაზით - „არაუშავს, სხვა დროს იქნებ მოვიგო, კიდევ მექნება თამაშის შანსი.“
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ წაგების მომენტში, როცა პირველი ემოციური ფონი გადაივლის, მიმართოთ ბავშვს და პროცესზე გაუმახვილოთ ყურადღება და არა შედეგზე - „დღეს რა კარგი თამაში იყო არა?“ „როგორ ვიცინეთ, როგორ ვიმხიარულეთ, მამას რომ ფეხი გაუცურდა გახსოვს?“ გაუმახვილეთ ყურადღება საინტერესო და სასაცილო დეტალებზე, უთხარით გარკვეული მოქმედება რა კარგად გააკეთა - „მაინც რა მაგარი გოლი იყო წეღან, რა ძლიერი ხარ!“
საითაც მივმართავთ ბავშვის ყურადღებას, მასზე გაამახვილებს. ვასწავლოთ აქედანვე პროცესით ტკბობა.
- გარდა მხარდაჭერისა, რა ქცევა შეგვიძლია შევთავაზოთ?
- „ერთად კეთება“. წარმოიდგინეთ, როცა არ გრძნობთ თავს კარგად და რაღაც არ გამოგდით, როგორი სასიამოვნო მოსასმენია, როცა ვინმე დახმარებას გთავაზობს და ცდილობს გაგაკეთებინოს უკეთესად. ჩვენ შეგვიძლია დავპირდეთ, რომ ერთად გავაკეთებთ ამას, სანამ უკეთესი შედეგი არ ექნება და დავეხმარებით.
გამოიყენეთ საინტერესო ფილმები და ანიმაციები, სადაც ნაჩვენებია, რომ მთავარი გმირებიც მარცხდებიან ზოგჯერ, წიგნის პერსონაჟებიც, მაგრამ ისინი არ ნერვიულობენ ბევრს, სხვა დროს ისინი მოიგებენ.
- თუ მას არ ვუბიძგებთ გააცნობიეროს წაგება, რა უარყოფითი შედეგი შეიძლება გამოიღოს ამან მომავალში?
- პირველ რიგში, გაუჭირდება მომავალში ჯანსაღი თვითშეფასების შენარჩუნება, ძალიან თვითკრიტიკული იქნება, შესაძლოა თავი აარიდოს ყველანაირ საინტერესო გამოწვევას იმის შიშით, რომ არ წააგოს. შესაძლოა გაუჭირდეს ურთიერთობების დამყარება, რადგან ის ორიენტირებულია მხოლოდ საკუთარ გამარჯვებაზე და ნაკლებად გუნდურია. როცა ჩვენ ვსწავლობთ დამარცხებას, მეტად ემპათურებიც ვხდებით იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც სხვა დროს წააგებენ. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების​ ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მინდა, მამებს ვუთხრა, რომ ზრუნვა არ არის მხოლოდ მატერიალური თვალსაზრისით ზრუნვა, ბავშვს სჭირდება მხარდაჭერა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„მინდა, მამებს ვუთხრა, რომ ზრუნვა არ არის მხოლოდ მატერიალური თვალსაზრისით ზრუნვა, ბავშვს სჭირდება მხარდაჭერა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ სასკოლო ასაკის ბავშვთან ურთიერთობის წესების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვის მიმართ სკოლისთვის მოსამზადებლად განსაკუთრებული მხარდაჭერა გამოხატონ:

„განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მამები, ის, თუ რას ეუბნება მამა ბავშვს ამ შემთხვევაში. ერთია, რომ ბავშვი ფიზიკურად უნდა მიუახლოვდეს სკოლას, მეორეა, რომ მშობლებმა თავიანთი გამოცდილება პოზიტიურად წარადგინონ ბავშვისთვის. ამავე დროს, წიგნები, რომლითაც ბავშვები იხელმძღვანელებენ, სასკოლო ნივთები, მათთან შემხებლობა უნდა ჰქონდეს ბავშვს. მშობლებმა უნდა წაიყვანონ ბავშვი, თავად აარჩევინონ სასკოლო ნივთები, ხელჩანთა, სამოსი, რომ ბავშვი იყოს ჩართული მზადებაში. ასეთ შემთხვევაში პირველი გაკვეთილი და სკოლასთან პირველი შეხება იქნება ჩვეულებრივი პროცესის ერთი ნაწილი.“

„მე მინდა, მამებს ვუთხრა, რომ ზრუნვა არ არის მხოლოდ მატერიალური თვალსაზრისით ზრუნვა, ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა იგრძნოს მხარდაჭერა. ეს მხარდაჭერა უნდა იყოს ემოციური დონის, განცდიდან უნდა იყოს. როდესაც ბავშვს მამა ხელს მოჰკიდებს და ასე მიდიან სკოლაში, ეს ბავშვში უსაფრთხოების განცდას ბადებს. ბავშვი, რომელიც უსაფრთხოდ გრძნობს თავს, მას საკუთარი თავის მნიშვნელობა ეძლევა აქედან. ბავშვისთვის უსაფრთხოების განცდა მოდის პირდაპირ იქიდან, თუ რამდენად გამოხატავენ სიყვარულს მშობლები. მამებს ძალიან დიდი გულისყური სჭირდებათ ბავშვის სასკოლო პროცესთან დაკავშირებით. ძალიან კარგი იქნება, თუ დედა და მამა ერთდროულად იქნებიან ამ პროცესში ჩართული. განსაკუთრებით პირველად რომ მიდის ბავშვი სკოლაში, განსაკუთრებით სასურველია, რომ მშობლები ერთად მონაწილეობდნენ ამ დღეს პროცესში,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად