Baby Bag

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?
როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
- როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ ხანდახან შეიძლება წააგოს და არ უნდა გაღიზიანდეს?
- პირველ რიგში, გაღიზიანებას წაგების დროს ხელს ძალიან უწყობს ოჯახური გარემო. თუ ბავშვის მშობლები ზედმეტად მომთხოვნები და კრიტიკულები არიან, მაგალითად, წადი, ახლა ითამაშე და მოიგე, არ წააგო, იცოდე - ამ მესიჯით ბავშვი აუცილებლად ეცდება ყველანაირი გზით მოგებას და წაგების შემთხვევაში ძალიან გაღიზიანდება.
მნიშვნელოვანია, მიუხედავად გაღიზიანებისა, ბავშვი არ მოვარიდოთ მსგავს სიტუაციებს, პირიქით, ვიმუშავოთ ამის გამოსწორებაზე, რომ უფრო ნაკლებად ემოციურად აღიქვას წაგება. არ ავუკრძალოთ ემოციების გამოხატვა, რადგან აქვს უფლება, იყოს მოწყენილი და გაბრაზებული როცა წააგებს, მაგრამ არა თვითდამაზიანებელი ან სხვისი დამაზიანებელი ქცევითი გამოხატულებით. აქ მნიშვნელოვანია დროც, ეს პროცესი არ უნდა გაგრძელდეს წაგებიდან 1-2 საათის შემდეგაც. შეიძლება ახსოვდეს, მაგრამ ემოციური ფორმა ნელ-ნელა უნდა დასტაბილურდეს.
როგორ ავუხსნათ წაგება? ალბათ, მოდელირებით. ხშირად დედამაც წააგოს, მამამაც, ოჯახის სხვადასხვა წევრმა და ეს სოციალურად მისაღები ფორმით გამოხატონ ფრაზით - „არაუშავს, სხვა დროს იქნებ მოვიგო, კიდევ მექნება თამაშის შანსი.“
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ წაგების მომენტში, როცა პირველი ემოციური ფონი გადაივლის, მიმართოთ ბავშვს და პროცესზე გაუმახვილოთ ყურადღება და არა შედეგზე - „დღეს რა კარგი თამაში იყო არა?“ „როგორ ვიცინეთ, როგორ ვიმხიარულეთ, მამას რომ ფეხი გაუცურდა გახსოვს?“ გაუმახვილეთ ყურადღება საინტერესო და სასაცილო დეტალებზე, უთხარით გარკვეული მოქმედება რა კარგად გააკეთა - „მაინც რა მაგარი გოლი იყო წეღან, რა ძლიერი ხარ!“
საითაც მივმართავთ ბავშვის ყურადღებას, მასზე გაამახვილებს. ვასწავლოთ აქედანვე პროცესით ტკბობა.
- გარდა მხარდაჭერისა, რა ქცევა შეგვიძლია შევთავაზოთ?
- „ერთად კეთება“. წარმოიდგინეთ, როცა არ გრძნობთ თავს კარგად და რაღაც არ გამოგდით, როგორი სასიამოვნო მოსასმენია, როცა ვინმე დახმარებას გთავაზობს და ცდილობს გაგაკეთებინოს უკეთესად. ჩვენ შეგვიძლია დავპირდეთ, რომ ერთად გავაკეთებთ ამას, სანამ უკეთესი შედეგი არ ექნება და დავეხმარებით.
გამოიყენეთ საინტერესო ფილმები და ანიმაციები, სადაც ნაჩვენებია, რომ მთავარი გმირებიც მარცხდებიან ზოგჯერ, წიგნის პერსონაჟებიც, მაგრამ ისინი არ ნერვიულობენ ბევრს, სხვა დროს ისინი მოიგებენ.
- თუ მას არ ვუბიძგებთ გააცნობიეროს წაგება, რა უარყოფითი შედეგი შეიძლება გამოიღოს ამან მომავალში?
- პირველ რიგში, გაუჭირდება მომავალში ჯანსაღი თვითშეფასების შენარჩუნება, ძალიან თვითკრიტიკული იქნება, შესაძლოა თავი აარიდოს ყველანაირ საინტერესო გამოწვევას იმის შიშით, რომ არ წააგოს. შესაძლოა გაუჭირდეს ურთიერთობების დამყარება, რადგან ის ორიენტირებულია მხოლოდ საკუთარ გამარჯვებაზე და ნაკლებად გუნდურია. როცა ჩვენ ვსწავლობთ დამარცხებას, მეტად ემპათურებიც ვხდებით იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც სხვა დროს წააგებენ. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების​ ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თქვენს დიპლომებს არ ენდოთ, თქვენი დიპლომები არაფერს არ ნიშნავს,“- შალვა ამონაშვილი განათლების მნიშვნელობაზე

„თქვენს დიპლომებს არ ენდოთ, თქვენი დიპლომები არაფერს არ ნიშნავს,“- შალვა ამონაშვილი განათლების მნიშვნელობაზე

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა განათლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანის განათლებულობას დიპლომის ქონა არ განსაზღვრავს:

„ვიტყვით ხოლმე განათლებული ადამიანიო. ჩემმა ბებიამ წერა-კითხვა არ იცოდა, მაგრამ იმაზე განათლებულ ადამიანს ნუ დამისახელებთ, თუ შეიძლება. რატომ იცით? გული ჰქონდა ძალიან კეთილი, უყვარდა ყველა და ყველაფერი. იმიტომ ვარ მეც ამ სოფელში, იმიტომ ავიშენე აქ ყველაფერი, რომ ბებია აქ მზრდიდა, ამ სოფელში, რომ ჩამოვიდოდი ხოლმე. რატომ იყო ის განათლებული? არ ვიცი ვინმე მიეშველა, მორწყო მის გრაალის თასში ღვთის მარცვლები, თუ თვითონ გააკეთა ეს, მაგრამ ეს აღმოცენდა მასში. გახდა ქალი ბრძენი, უკეთილშობილესი, მოყვარული, თავდადებული. მთელი სოფელი მოდიოდა მასთან: „მაშო, რა ვქნათ? მაშო, ქმარი! მაშო, შვილი! მაშო, ცომი როგორ მოვზილოთ?“ ვეკითხებოდი, ბები, რა უნდათ შენგან-მეთქი. მპასუხობდა, არ ვიციო.

განათლებული ვინ არის, იცით? ვისაც ეს მარცვლები აღმოუცენდება. თქვენს დიპლომებს არ ენდოთ, თქვენი ჭირიმე. თქვენი დიპლომები არაფერს არ ნიშნავს. თქვენი დიპლომები ამბობენ იცით რას?! მე საპატიო დოქტორი ვარ, ხომ? იმათ რაღაც დაინახეს ჩემი ერთი ნაწილი და იმ ნაწილს მიანიჭეს საპატიო დოქტორობა. მე მართლა საპატიო ვარ თუ არა, ეს მე შინაგანად თვითონ ვიცი. ჩვენი დიპლომები არაფერს არ ამბობენ. ამბობენ მარტო იმას, რომ ამ ვიწრო ცოდნაში მე სიტყვა შეიძლება ვთქვა, თუ კარგად ვისწავლე. ჩვენი დიპლომები არაფერს არ ამბობენ ჩვენს განათლებულობაზე. მაშ რა ლაპარაკობს ჩვენს განათლებულობაზე? აღმოცენებული თესლები, რომელიც გულში ჩაგვიდგა ღმერთმა. თუ 2-3- თესლი მაინც აღმოცენდა, სიყვარულის თესლი მაინც თუ აღმოცენდა, მიყვარს მარტო შვილი, ცოლი და ქმარი კი არა, ქვეყანა მიყვარს, წინასწარ მიყვარხართ, თუმცა არ მინახიხართ თვალით, თუ ეს სიყვარული აღმოიზარდა, ეს არის ღმერთის სიყვარული,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად