Baby Bag

რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს ჭამის დროს დასვრის უფლება?

რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს ჭამის დროს დასვრის უფლება?

მშობლები მონდომებით ცდილობენ, რომ ჭამის დროს ბავშვი არ დაისვაროს. დასვრილი ბავშვისა და გარემოს მოწესრიგება საკმაოდ დიდ შრომასთან არის დაკავშირებული, რის გამოც უფროსების მონდომება სავსებით გასაგებია. როგორც ირკვევა მოუწესრიგებლად ჭამა ბავშვის განვითარებაზე დადებითად აისახება. ჩვენს სტატიაში იმ 4 სარგებელს გაგაცნობთ, რომელიც ბავშვისთვის მოუწესრიგებლად ჭამას მოაქვს.

1. ბავშვები, რომლებიც ჭამის დროს ისვრებიან, პრობლემურ მჭამელებად იშვიათად ყალიბდებიან

დიდ ბრიტანეთში მკვლევარებმა 2-5 წლამდე ასაკის 70 ბავშვის მონაწილეობით ექსპერიმენტი ჩაატარეს. მათ ფაფისებრი კონსისტენციის მქონე საკვებით სავსე ჯამში სათამაშო ჯარისკაცი დამალეს და ბავშვებს მისი პოვნა სთხოვეს. მკვლევარებმა აღმოაჩინეს, რომ შემდეგ ჯერზე, როდესაც საკვებით მოთხვრილ შვილს დაინახავთ, ნუ დაიზაფრებით. შესაძლოა, მან ახალი პროდუქტები სიამოვნებით დააგემოვნოს.

2. მოუწესრიგებლად კვება ბავშვის ტვინის განვითარებას და ახალი სიტყვების ათვისებას უწყობს ხელს

ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ ბავშვები, რომლებიც საკვებ მაგიდასთან სხედან და საკვებით თამაშობენ, პროდუქტების შესახებ მეტ ინფორმაციას იძენენ. ხელით შეხება ბავშვებს საკვების შესახებ ცოდნის მიღებაში ეხმარება. კვლევის პატარა მონაწილეები მათ მიერ შესწავლილ პროდუქტების სახელებსაც იმახსოვრებდნენ, რაც მათ ენის შესწავლასა და ახალი სიტყვების ათვისებაშიც ეხმარებოდა.

3. ეს ერთგვარი სენსორული თამაშია, რომელიც ბავშვს მოტორულ უნარებს უვითარებს

​ბავშვი, რომელიც ჭურჭლის დაჭერას და მანევრირებას სწავლობს, ხშირად სახლში უდიდეს არეულობას და ქაოსს იწვევს, თუმცა ეს გამოცდილება მას სწავლაში ეხმარება. ბავშვის ტვინი ახალ ინფორმაციას იღებს. ბავშვი აცნობიერებს, რომ ჭურჭლისთვის ხელის გაშვება მის ვარდნას იწვევს, ხოლო საკვებისთვის ხელის მოჭერა მის ფორმას ცვლის.

4. ბავშვები დამოუკიდებლობისკენ ისწრაფვიან, რის გამოც მნიშვნელოვანია, რომ მათ საკვების შესახებ ინფორმაციის თავისუფლად მიღების შესაძლებლობა მისცეთ

ბავშვები პატარა მეცნიერები არიან. ისინი გარემოს იკვლევენ და დაკვირვების მეთოდს შემეცნებისთვის იყენებენ. დამოუკიდებელი მოქმედება ბავშვს მეტი ფიქრის უნარს სძენს, ხოლო პირდაპირი ინსტრუქციები მის გონებას აზარმაცებს. სწორედ ამიტომ, ბავშვისთვის თავისუფლად კვებისა და ჭამის დროს დასვრის უფლების მიცემა საკმაოდ კარგი აზრია.

წყარო: ​Brightside.me

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვებს აფრთხობთ საკვებში ერთბაშად ბევრი კომპონენტი და არეული გემო,“ - ბავშვთა ნევროლოგი...
ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მშობლები ბავშვების კვების დროს ხშირად უშვებენ. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის ოჯახის წევრებისგან განცალკევებით კვება ხშირად მას სა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ერთიდან სამ წლამდე ასაკის ბავშვებში ტირილის და ჭირვეულობის ხშირი გამოვლენის მიზეზებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ერთი წლის ასაკში ბავშვის ემოციური განვითარება წინ უსრებს მისი მეტყველების განვითარებას, რის გამოც ის ზოგჯერ აგრესიული ხდება:

​ერთი წლიდან სამ წლამდე ტირილის შემთხვევები საკმაოდ ხშირია. ერთი წლის ასაკში ხშირად ამბობენ ხოლმე: „ყველაფერზე ტირის.“ ეს გასაგებია, იმიტომ, რომ მეტყველება ჯერ ისე არ არის ჩამოყალიბებული. ამ ასაკში ემოციის განვითარება წინ უსწრებს მეტყველების განვითარებას. ბავშვს ემოციები აქვს, მაგრამ ამას მეტყველებით ვერ გამოხატავს. ამას ვეძახით კიდეც ერთი წლის კრიზისს. შესაძლებელია, ამ პერიოდში ბავშვი რაღაცებს აგრესიით გამოხატავდეს.“

მაია ხერხეულიძემ აღნიშნა, რომ ორი წლის შემდეგ ბავშვებს პიროვნული „მე“ უჩნდებათ, რის გამოც ისინი ჯიუტები ხდებიან:

„შემდეგი პერიოდი არის ორწლინახევრიდან სამ წლამდე, ​როდესაც შემოდის პიროვნული „მე.“ თუ აქამდე ბავშვი თავის თავზე ლაპარაკობდა მესამე პირში, რაღაცებს ასე არ ითხოვდა, უცებ შემოვიდა პიროვნული „მე.“ ბავშვმა აღიქვა თავისი თავი, როგორც პიროვნება. ის ითხოვს, რომ ყველაფერი თვითონ გააკეთოს. ამ დროს იწყება პირველადი სიჯიუტის პერიოდი. ბავშვს უნდა, რომ ყველაფერი გაკეთდეს ისე, როგორც მას უნდა. ხშირ შემთხვევაში თავისი სურვილები რომ შეისრულოს, არამხოლოდ ტირილით, ისტერიული შეტევითაც გამოხატავს ამას. შეიძლება ის ძირს დაეცეს, ფეხები აბაკუნოს.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, მშობელმა ოჯახში წესები უნდა დააწესოს, რომელიც ბავშვის გარდა ოჯახის ყველა სხვა წევრმაც უნდა შეასრულოს:

„მშობელმა, პირველ რიგში, უნდა დააწესოს წესები ოჯახში, თუ რა წესებს უნდა ექვემდებარებოდეს ოჯახის ყველა წევრი. ეს წესები აუცილებლად ყველამ უნდა შეასრულოს. ხშირად ასე ხდება ხოლმე, რომ მშობლები ბავშვს არ აძლევენ რაღაცის უფლებას, ბებია და ბაბუა კი პირიქით. ბავშვი იბნევა. ვერ ხვდება, რატომ არის, რომ რაღაც ვიღაცასთან შეიძლება, ვიღაცასთან არ შეიძლება. წესს უნდა დაექვემდებაროს აბსოლუტურად ყველა. ​ისტერიულ შეტევას სჭირდება იგნორირება. რაღაცნაირად სიმშვიდე უნდა შევინარჩუნოთ. როდესაც ბავშვი გაჩერდება, აუცილებლად უნდა მოეხვიოთ, უნდა უთხრათ, რომ ძალიან გიყვართ. მშობელმა ბავშვს უნდა უთხრას, რომ ყველაფერს შეუსრულებს, მაგრამ ასეთ საქციელს არ დაუშვებს.“

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე საერთოდ არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ. ჩვენ მხოლოდ ცუდ საქციელზე ვაკეთებთ რეაგირებას. ზოგჯერ ბავშვი ცუდად იქცევა იმიტომ, რომ მშობლის ყურადღება მან სხვანაირად ვერ მიიპყრო. მხოლოდ მაშინ აქცევს მშობელი ყურადღებას, როდესაც ის ასე იქცევა. ​წავახალისოთ ბავშვის ყველა კარგი საქციელი, ჩავეხუტოთ, ტაში დავუკრათ. ის ცდილობს, რომ მშობლის ყურადღება მაქსიმალურად მიიპყროს, ამიტომ ის ეცდება, რომ კარგად მოიქცეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად