Baby Bag

„დედამთილებისგან ხშირად გვესმის ძალიან უსიამოვნო ფრაზა: დედა ერთია, ცოლი შეიძლება გყავდეს მრავალი,“ - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

„დედამთილებისგან ხშირად გვესმის ძალიან უსიამოვნო ფრაზა: დედა ერთია, ცოლი შეიძლება გყავდეს მრავალი,“ - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა დედამთილის მხრიდან რძლის მიმართ მოსიყვარულე დამოკიდებულების გამოვლენის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ მხრივ დიდი მნიშვნელობა აქვს, თავად დედამთილი რამდენად არის ოჯახურ ცხოვრებაში რეალიზებული:

„აღზრდასა და ბავშვობაში ჩამოყალიბებულ განწყობებს აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა იმ მხრივ, ამა თუ იმ საკითხთან მიმართებაში რა დამოკიდებულება გვექნება. ​როდესაც დედამთილი ახერხებს იყოს თავისი რძლის მოსიყვარულე, არ შეეჯიბროს მას და მისცეს ავტონომია ახლად შექმნილ წყვილს, არ შეიჭრას უხეშად, არ შექმნას დისკომფორტი უტაქტო ჩარევისა და თავისი აზრების თავზე მოხვევის თვალსაზრისით, ამაში დიდ როლს თამაშობს, რამდენად არის ეს ადამიანი თავის ოჯახურ ცხოვრებაში რეალიზებული.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, დედები ხშირად რეალიზაციას მთლიანად ვაჟიშვილში დებენ:

„არის მარადიული ბავშვის თემა, როდესაც დედები რეალიზაციას მთლიანად ვაჟიშვილში დებენ. ამ დროს პარადოქსული ამბავი ხდება. როდესაც ვაჟი დაიბადება და ის ცალკე ორგანიზმია, გადაიჭრება ჭიპლარი ,ფსიქოლოგიური ჭიპლარი არ იჭრება. ​დედა ხშირად არაცნობიერად ვაჟს განიხილავს, როგორც თავის ნაწილს, თავისი სხეულის ნაწილს, თავისი მთელის ერთ შემადგენელს.“

„დედა ვერ ახერხებს, რომ ფსიქოლოგიურად გამიჯნოს ეს ადამიანი, როგორც პიროვნება, რომელსაც აქვს თავისი დამოუკიდებელი სოციალური უჯრედი, რომელსაც ოჯახი ჰქვია. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დედას თავიდანვე ჰქოდეს თავის განწყობებში ჩადებული ეს მიმართება, რომ როდესაც შვილი ითხოვს ცოლს, ის უნდა იყოს მისი მეუღლის მეორე ნახევარი ამ სიტყვის პირდაპირი და გადატანითი მნიშვნელობით. ჩვენ, სამწუხაროდ ხშირად გვესმის ჩვენს გარემოში ძალიან უსიამოვნო ფრაზა დედამთილებისგან: „დედა ერთია, ცოლი შეიძლება გყავდეს მრავალი.“ თითქოს ამ დროს ადამიანს ეშინია იმის, რომ მას წაართმევენ შვილს და მის სიყვარულს უყოფენ,“ - აღნიშნულ საკითხზე თეა გოგოტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​პირველი არხი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სასურველია, რომ განსაკუთრებით ახლადშექმნილი ოჯახები ცხოვრობდნენ მარტო," - ფსიქოლოგი ზაზა...
​„სასურველია, რომ განსაკუთრებით ახლადშექმნილი ოჯახები ცხოვრობდნენ მარტო. ამისთვის ძალიან ბევრი მიზეზი არსებობს. მეუღლეები ხან იკამათებენ, ხან შერიგდებიან, ხან ნეგატიურ ემოციებს გამოხატავენ, ხან პოზიტი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ არის შეცდომა კომუნიკაციის,“ - მარინა კაჭარავა

„რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ არის შეცდომა კომუნიკაციის,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ იმ ადამიანების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც გადაწყვეტილების მიღება აშინებთ. მისი თქმით, მსგავს ადამიანებს ყოველთვის სჭირდებათ დირიჟორი, რომელიც მათ უხელმძღვანელებს:

„არსებობს ასეთი დაავადება, აბულია ჰქვია. ადამიანი ვერ იღებს გადაწყვეტილებას, არ შეუძლია. არ შეუძლია იმიტომ, რომ თუ ვინმე არ მოქაჩავს და არ წაიყვანს, ისე ვერ მიდის. ეს არის ინფანტილიზმის ერთ-ერთი გამოხატულება. ​მას მუდმივად სჭირდება დირიჟორი, სცენარისტი, ადამიანი, ვინც მას სადღაც წაუძღვება. არსებობს მთელი რიგი ტექნიკები გადაწყვეტილების მისაღებად. კვადრატში ჩავწეროთ ყველა დადებითი და უარყოფითი მხარე, სქემა კეთდება. დადებითია ნებისმიერი რამ, რაც შეიძლება იყოს კარგი ამ არჩევანის დროს.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ადამიანისთვის რჩევის მიცემა რთულია და ამ კუთხით ხშირად შეცდომას ვუშვებთ:

„ძალიან რთულია რჩევა მისცე ადამიანს. როდესაც რჩევას გეკითხებიან, ერთი ისაა, რომ ის არ შეასრულებს. თუ შეასრულა და ცუდად გამოვიდა, შენ დაგაბრალებს. თუ კარგად გამოვიდა, იტყვის, რომ მე მაინც ასე ვაპირებდი და იმისთვის არ მომისმენია. რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ ​ეს არის შეცდომა კომუნიკაციის. თვითონ რას ფიქრობს ადამიანი, თვითონ როგორ ფიქრობს, მისთვის რა არის უკეთესი, თვითონ გადაწყვიტოს. მშობელზე უკეთ არავინ იცის მის შვილს რა სჭირდება. ვერავის მე ჭკუას ვერ ვასწავლი, ბუნებრივია. არც არის საჭირო. ლაპარაკია იმაზე, რომ ბავშვს მივცეთ ალტერნატივა, არჩევანის საშუალება. მისი არა მივიღოთ. თუ ეს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან თემას ეხება, ამ შემთხვევაში, რა თქმა უნდა, ვერ განვიხილავ და არ განვიხილავ ამას. ბავშვი რომ ფანჯარაზე აძვრება, იქ მასთან პოლემიკაში არ შედიხარ. მოკიდებ ხელს და ჩამოსვამ.“

„ცხოვრებისეულ საკითხებში უნდა მივცეთ არჩევანი, რა ჩაიცვას, რა ჭამოს. შეიძლება მეტი არაფერი არ მაქვს და ნუ შეჭამს მაშინ. არაფერი არ მოუვა ერთხელ რომ არ შეჭამოს. ეს უნარები ბავშვობიდანვე მუშავდება. როდესაც ის გაიზრდება, ვექტორი გადის გარეთ. თავიდან მშობელია ავტორიტეტი, მერე მოდის მასწავლებელი. ძალიან დიდი ბედნიერებაა კარგი პედაგოგი რომ ჰყავს ბავშვს, კარგი დამრიგებელი და კარგი ქართულის მასწავლებელი. 11-12 წლიდან ბავშვები ავტორიტეტებს კარგავენ მეტ-ნაკლებად. მშობელი ძალიან უნდა ეცადოს, რომ დარჩეს ავტორიტეტად. მე ხშირად ვამბობ ხოლმე: ნუ დააძახებინებთ შვილებს სახელებს. ​დედა და მამა ერთადერთია ამქვეყანაზე. ეს არის ის, რასაც სხვას ვერასდროს ვერ დაუძახებ. მშობელი უნდა დარჩეს ავტორიტეტად, გადამწყვეტ სიტყვას ის უნდა ამბობდეს, მაგრამ ბავშვს უსმენდეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად