Baby Bag

რამდენად მართებულია მოსაზრება, რომ განაყოფიერება არ ხდება მშობიარობის შემდგომ, სანამ ციკლი აღდგება? - ამ და სხვა საკითხებზე ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა მეან-გინეკოლოგი დიანა ჭანუყვაძე

რამდენად მართებულია მოსაზრება, რომ განაყოფიერება არ ხდება მშობიარობის შემდგომ, სანამ ციკლი აღდგება? - ამ და სხვა საკითხებზე ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა მეან-გინეკოლოგი დიანა ჭანუყვაძე

არსებობს მოსაზრება, რომ განაყოფიერება არ ხდება მშობიარობის შემდგომ, სანამ ციკლი აღდგება. რამდენად მართებულია და რამდენი უნდა იყოს ორსულობებს შორის შუალედი? - ამ და სხვა საკითხებზე ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა მეან-გინეკოლოგი, რეპროდუქტოლოგი დიანა ჭანუყვაძე.

- არსებობს მოსაზრება, რომ განაყოფიერება არ ხდება მშობიარობის შემდგომ, სანამ მენსტრუაციული ციკლი აღდგება, ლაქტაციის პერიოდში. რამდენად მართებულია?

- დიახ, არსებობს ასეთი მითი, რომ სანამ ჩვილს ძუძუთი კვებავთ, ორსულობა არ დადგება, თუმცა სიმართლე ის არის, რომ თქვენ შეგიძლიათ დაორსულდეთ ბავშვის დაბადებიდან 3 კვირის შემდეგ, მაშინაც კი, თუ ძუძუთი კვებავთ და მენსტრუაცია არ დაგწყებიათ. თუ არ გსურთ მშობიარობის შემდეგ მალევე დაორსულება, მნიშვნელოვანია გამოიყენოთ რაიმე სახის კონტრაცეფცია, ყოველი სქესობრივი კავშირის დროს, მათ შორის, პირველის ჩათვლით.

ძუძუთი კვება ხშირად თრგუნავს ოვულაციას, მაგრამ ეს ყოველთვის ასე არ არის. ქალებს, რომლებიც ექსკლუზიურად ძუძუთი კვებავენ ჩვილს, 6 თვის განმავლობაში, ნაკლებად აქვთ ოვულაცია ამ პერიოდში, ვიდრე ქალებს, რომლებიც ძუძუთი არ კვებავენ თავიანთ ჩვილს - კონტრაცეფციის ამ მეთოდს უწოდებენ ლაქტაციურ ამენორეას. ამ მეთოდის ერთ-ერთი მთავარი გამოწვევაა მისი სწორად გამოყენება, ჩვილის კვება 3-4 საათში ერთხელ. თუ კვებათა შორის შუალედს არ დაიცავთ, მეთოდი ნაკლებად ეფექტური იქნება.

Planned Parenthood-ის მიხედვით, ლაქტაციური ამენორეა დაახლოებით 98%-ით ეფექტურია, როდესაც ამ მეთოდს ბავშვის დაბადებიდან პირველი 6 თვის განმავლობაში სწორად იყენებთ. მშობიარობიდან 6 თვის შემდეგ ის ნაკლებად ეფექტური ხდება.

- თავდაცვის საშუალებებზე რომ ვისაუბროთ...

- აღსანიშნია, რომ 100%-ით არცერთი კონტრაცეფციული საშუალება არ იცავს ორსულობისგან, მნიშვნელოვანია თითოეული მეთოდის სწორად შერჩევა და გამოყენება, რომ მისი კონტრაცეფციული მოქმედება მაქსიმალურად იყოს გამოყენებული. მშობიარობის შემდეგ ნებისმიერ დროს, შეგიძლიათ გამოიყენოთ შემდეგი კონტრაცეფციული საშუალებები:

• მამაკაცის პრეზერვატივი;
• ქალის პრეზერვატივი;
• იმპლანტი;
• მხოლოდ პროგესტოგენის შემცველი აბები - მინი პილი;
• შეგიძლიათ აირჩიოთ IUD (საშვილოსნოს შიდა საშუალება), ბავშვის დაბადებიდან 48 საათის განმავლობაში. თუ IUD არ ჩაიდგმევა 48 საათის განმავლობაში, რეკომენდებულია დაელოდოთ მშობიარობიდან დაახლოებით 4 კვირის გასვლას.

თუ ბავშვს არ კვებავთ ძუძუთი და თქვენმა გინეკოლოგმა ჩაგიტარათ კონსულტაცია, რის საფუძველზეც გაიგეთ, რომ არ გაქვთ უკუჩვენება კომბინირებულ ჰორმონალურ პრეპარატებზე, შეგიძლიათ დაიწყოთ:

• კომბინირებული აბები;
• ვაგინალური რგოლი;
• კონტრაცეპტული პლასტირი.
ხოლო თუ ძუძუთი კვებავთ, ჯანმრთელობის გარკვეული დარღვევები გაქვთ ან სისხლის შედედების მომატებული რისკი, ჩვეულებრივ გირჩევთ გადადოთ კომბინირებული აბების, რგოლის ან პლასტირის გამოყენება.

- ახდენს თუ არა ზეგავლენას ორგანიზმზე მშობიარობიდან მოკლე პერიოდში ხელახალი ორსულობა და რა მხრივ?

- მშობიარობის შემდგომ ხელახალი დაორსულება, რა თქმა უნდა, შესაძლებელია, თუმცა ასოცირდება გაზრდილ რისკებთან, როგორებიც არის:

• ნაადრევი მშობიარობა;
• თანდაყოლილი პათოლოგიები;
• ნაყოფის ზრდაში ჩამორჩენა და მასის დეფიციტი;
• დედის ანემია;
• მშობიარობის წინ პლაცენტის ნაწილობრივი ან სრული აცლა.

გარდა ამისა, CDC-ის ბოლო დროინდელი მონაცემებით, მშობიარობიდან 18 თვეზე ადრე და 60 თვეზე მეტი ინტერვალის შემთხვევაში დაორსულება შეიძლება ასოცირებული იყოს აუტიზმის განვითარების გაზრდილ რისკთან. კავშირი უფრო გამოკვეთილია აუტიზმის მძიმე ფორმების დროს (​https://www.cdc.gov/ncbddd/autism/features/time-between-births.html).

მშობიარობის შემდგომ მალევე ორსულობამ შესაძლოა ქალს არ მისცეს საკმარისი დრო, რომ მოხდეს ორგანიზმის აღდგენა, როგორც ფიზიკურად, ასევე ფსიქოლოგიურად. მაგალითად, ორსულობამ და ძუძუთი კვებამ შეიძლება გამოიწვიოს ქალის ორგანიზმში სხვადასხვა ვიტამინების და მიკროელემენტების დეფიციტი (რკინა, ფოლიუმის მჟავა, კალციუმი და ა.შ), მშობიარობის შემდგომი დეპრესია და ა.შ.

- რამდენი უნდა იყოს ორსულობებს შორის შუალედი?

- ორსულობის და ჯანმრთელობის რისკის გართულებების შესამცირებლად, კვლევების მიხედვით გვირჩევენ, რომ ორსულობებს შორის შუალედი იყოს 18-დან 24 თვემდე, მაგრამ 5 წელზე ნაკლები. დედის ასაკი 35 წლის ზევით ასოცირდება გაზრდილ რეპროდუქციულ რისკებთან, მათ შორის, უნაყოფობასთან, ქრომოსომულ ანომალიებთან და მშობიარობის არასასურველ შედეგებთან. საჭიროა რისკის და სარგებლის დაბალანსება 35 წელზე მეტი ქალების ორსულობის გადადებასა და ორსულობათა შორის შემცირებულ შუალედებს შორის.

რისკები და რეკომენდაციები არ ვრცელდება წყვილებზე, რომლებსაც ჰქონდათ სპონტანური აბორტი. თუ ჯანმრთელი ხართ და მზად ხართ, არ არის საჭირო ხანგრძლივი შუალედი ორსულობებს შორის.

ბავშვის გაჩენის დროის არჩევა წყვილის პირადი გადაწყვეტილებაა. შემდეგი ორსულობის დაგეგმვისას თქვენ და თქვენმა პარტნიორმა შეიძლება გაითვალისწინოთ სხვადასხვა ფაქტორი, ჯანმრთელობის რისკებისა და სარგებელის. სანამ არ მიიღებთ გადაწყვეტილებას, როდის გააჩინოთ შემდეგი შვილი, ექიმის რეკომენდაციით გამოიყენეთ თქვენთვის მისაღები ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

რას მოიცავს მენსტრუალური ციკლის დარღვევა და რა შეიძლება იყოს მიზეზი?

რას მოიცავს მენსტრუალური ციკლის დარღვევა და რა შეიძლება იყოს მიზეზი?
რას მოიცავს მენსტრუალური ციკლის დარღვევა და რა შეიძლება იყოს მიზეზი? ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-სთან მეან-გინეკოლოგმა, რეპროდუქტოლოგმა დიანა ჭანუყვაძემ ისაუბრა.
- რა არის მენსტრუალური ციკლი?
- Მენსტრუალური ციკლი - ეს არის ქალის ორგანიზმში მიმდინარე რთული ფიზიოლოგიური პროცესი. Პირველი მენსტრუაცია ანუ მენარხე იწყება 11-13 წლის ასაკში. შემთხვევათა 5-12%-ში ეს ხდება 11 წლამდე, ხოლო 15-16 წლის შემდეგ მენსტრუაციის დაწყების შემთხვევაში,  ვსაუბრობთ დაგვიანებულ მენარხეზე. Ნორმალური მენსტრუალური ციკლი მოიცავს 21-35 დღეს, Საშუალოდ 28 დღე, Სისხლიანი გამონადენი გრძელდება 3-7 დღე, სისხლის დანაკარგის რაოდენობა - 50-150 მლ.
Რას მოიცავს მენსტრუალური ციკლის დარღვევა?
  • ციკლი, რომელიც იწყება 21 დღეზე ნაკლები და 35 დღეზე მეტი ინტერვალით;
  • Მენსტრუალური გამონადენის გახანგრძლივება 7 დღეზე მეტ ხანს;
  • Წელიწადში სამი ან მეტი ციკლის გამოტოვება;
  • Მენსტრუალური გამონადენი, რომელიც უფრო ჭარბია ან მცირე, ვიდრე ჩვეულებრივ შემთხვევებში;
  • Მენსტრუაცია, რომელსაც ახლავს ძლიერი ტკივილი, სპაზმი, გულისრევა, ღებინება;
  • სისხლიანი გამონადენი Მენსტრუაციათა შორის, მენოპაუზის და სქესობრივი ურთიერთობის შემდეგ.
მენსტრუალური ციკლის დარღვევის ტიპები:

ამენორეა - არის მენსტრუალური ციკლის შეწყვეტა 90 დღეზე მეტი ხანგრძლივობით, მენარხის არარსებობა 15-16 წლისთვის.
 ამენორეა ფიზიოლოგიურია ორსულობის, ლაქტაციის და მენოპაუზის დროს;
ოლიგომენორეა - არის არარეგულარული მენსტრუალური ციკლი, როდესაც ციკლებს შორის ინტერვალი 35 დღეზე მეტია, ან ქალბატონს აქვს წელიწადში 6-8 ციკლი;
დისმენორეა - არის მტკივნეული მენსტრუაცია. Მცირე დისკომფორტი ციკლის დროს ნორმად შეიძლება ჩაითვალოს.
Საშვილოსნოდან პათოლოგიური სისხლდენა - 
პოლიმენორეა - ჭარბი, გახანგრძლივებული მენსტრუაცია რეგულარული და არარეგულარული მენსტრუალური ციკლის დროს.
რა შეიძლება იყოს Მენსტრუალური ციკლის დარღვევის მიზეზი?
- Მენსტრუალური ციკლის დარღვევის მრავალი მიზეზი არსებობს. ეს შეიძლება იყოს როგორც სტრესი, ასევე სამედიცინო დარღვევებით გამოწვეული.
Სამედიცინო დარღვევებს მიეკუთვნება:
  • ენდომეტრიოზი: ენდომეტრიოზი არის პათოლოგია, რომლის დროსაც ენდომეტრიუმის მსგავსი ქსოვილი იზრდება სხვა ორგანოებში: საკვერცხეებში, საშვილოსნოს მილებზე, მცირე მენჯის სხვა ორგანოებზე. იშვიათად ვითარდება ფილტვების, თვალის, თავის ტვინის ენდომეტრიოზი. ენდომეტრიოზს ახასიათებს მტკივნეული მენსტრუაცია, მენსტრუალური სისხლდენის დარღვევა (მაგალითად, ყავისფერი გამონადენი ციკლამდე და ციკლის შემდეგ);
  • მცირე მენჯის ანთებითი დაავადებები: გამოწვეულია სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციებით. ძირითადი კლინიკური ნიშნებია - ჭარბი, უსიამოვნო გამონადენი საშოდან, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა და ტკივილი მცირე მენჯის არეში;
  • პოლიცისტოზური საკვერცხეების სინდრომი - ამ სინდრომის ძირითადი 3 კრიტერიუმია: 
1) მენსტრუალური ციკლის დარღვევა/ანოვულაცია; 
2) ანდროგენების, ანუ მამაკაცის ჰორმონების მატება/ჰიპერანდროგენიზმის ნიშნები, როგორებიცაა: პათოლოგიური თმიანობა, აკნე;
 3) ულტრაბგერითი კვლევით საკვერცხეების მოცულობის მატება და მათში მრავლობითი ფოლიკულების არსებობა. ამ სინდრომის დროს ხშირია ჭარბი წონა და ინსულინრეზისტენტობა.
  • საკვერცხეების ნაადრევი განლევა - პათოლოგია ვლინდება ახალგაზრდა ქალებში საკვერცხეებში ფოლიკულების რაოდენობის შემცირებით და ჰორმონალური დარღვევებით, რომელიც შეიძლება იყოს როგორც გენეტიკურად განპირობებული, ასევე საკვერცხეებზე ჩატარებული ოპერაციების, ქიმიო და სხივური თერაპიების შემდეგ;
  • ჰიპერპროლაქტინემია - პროლაქტინი ეს არის ჰორმონი, რომელიც გამომუშავდება თავის ტვინში - ადენოჰიპოფიზში. მისი მაღალი მაჩვენებელი ფიზიოლოგიურია ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში. სხვა შემთხვევებში მისი მაღალი დონე იწვევს მენსტუალური ციკლის დარღვევას და ზოგჯერ ამენორეას;
  • ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევები - მისი ფუნქციის დაქვეითება ან გაძლიერება (ჰიპოთირეოზი, ჰიპერთირეოზი);
  • საშვილოსნოს ფიბროიდები: 
Საშვილოსნოს მიომა - განსაკუთრებით სუბმუკოზური მდებარეობით (ენდომეტრიუმში ჩაზრდით);
 საშვილოსნოს ღრუს პოლიპები, რომელიც ხშირად იწვევს სისხლდენას ან ჭარბ მესტრუაციას.
  • საშვილოსნოს, საშვილოსნოს ყელის, საკვერცხეების ავთვისებიანი სიმსივნეები;
  • ჭარბი მენსტრუაცია ასევე ვითარდება ზოგიერთი ჰემატოლოგიური პათოლოგიების დროს.
ცხოვრების წესი და მენსტრუალური ციკლის დარღვევა:
ყოველდღიურ ცხოვრებაში ცვლილებებმა და გარემო ფაქტორებმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს მენსტრუალურ ციკლზე. ასეთებია მაგალითად:
  • სტრესი
  • წონის მნიშვნელოვანი მატება ან დაკლება
  • ინტენსიური ვარჯიში, რომელიც იწვევს სხეულის ცხიმის შემცირებას (მორბენალები, მოცეკვავეები, ტანმოვარჯიშეები)
  • ვირუსული ინფექცია ან სხვა დაავადებები
  • ალკოჰოლის, ნიკოტინის, ტოქსიური ნივთიერებების ჭარბად მოხმარება
მენსტრუალური ციკლის დარღვევის სხვა მიზეზები:
მედიკამენტები: ჩასახვის საწინააღმდეგო აბები (არასწორად მიღება, აბის გამოტოვება. მათი მიღების დროს შეიძლება იყოს მენსტრუალური გამონადენის შემცირება ან ციკლის გამოტოვებაც), სტეროიდები, ანტიკოაგულანტები, ანტიდეპრესანტები;
იატროგენული მიზეზი: Ზოგიერთი არაადეკვატური ოპერაციული ჩარევა ქალის სასქესო ორგანოებზე;
ორსულობის დარღვევები: ორსულობის შეწყვეტა ან საშვილოსნოს გარე ორსულობა.
მენსტრუალური ციკლის დარღვევის დიაგნოსტირება და მკურნალობა
მენსტრუალური ციკლის დარღვევის მიზეზი ხშირად შეიძლება იყოს რამდენიმე ერთდროულად, ამიტომ მკურნალობის სწორი ტაქტიკის შერჩევისთვის აუცილებელია მიზეზის დადგენა.
Მნიშვნელოვანია პაციენტის სრულყოფილი ანამნეზის შეკრება: კვების რეჟიმი და ცხოვრების წესი, სხეულის მასის ინდექსი, გადატანილი და ქრონიკული დაავადებების არსებობა. უნდა განისაზღვროს ჰორმონალური და ინფექციური სტატუსი. ინსტრუმენტული მეთოდებიდან საჭიროა ჩატარდეს ულტრაბგერითი გამოკვლევა მცირე მენჯის ღრუს ორგანეობის, ფარისებრი ჯირკვლის, სარძევე ჯირკვლების, თირკმლეზედა ჯირკვლების გამოკველევის მიზნით. ზოგიერთ შემთხვევებში გვესაჭიროება მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფიის ჩატარება, მცირე მენჯის და თავის თვინის ორგანული პათოლოგიის გამოსარიცხად (ჰიპოფიზის ადენომა და სხვა კეროვანი დაზიანება).

ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად