Baby Bag

„აპრილი ჩვენი თვეა... დღეს ნიაკო ხუთი წლის გახდა, დანიელი ორი წლის ხდება,“- ირაკლი ნოზაძე და ია დუდაშვილი შვილებთან ურთიერთობის შესახებ

„აპრილი ჩვენი თვეა... დღეს ნიაკო ხუთი წლის გახდა, დანიელი ორი წლის ხდება,“- ირაკლი ნოზაძე და ია დუდაშვილი შვილებთან ურთიერთობის შესახებ

მომღერალმა ირაკლი ნოზაძემ და მისმა მეუღლემ ფსიქოლოგმა ია დუდაშვილმა ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ შვილებთან ურთიერთობის შესახებ ისაუბრეს. ნიაკო ნოზაძე, რომელიც სოციალურ ქსელში უდიდესი პოპულარობით სარგებლობს დღეს ხუთი წლის გახდა. ირაკლი ნოზაძის თქმით, მისი ყველა შვილი აპრილშია დაბადებული:

„ნიაკო ხუთი წლის გახდა. დანიელი ხდება ორი წლის. მე აპრილის გეგმები მაქვს. ნიაკო არის პირველ აპრილს დაბადებული, ჩემი პირველი შვილი ლუკას ნოზაძე 15 აპრილს და დანიელი 21 აპრილს. აპრილი არის ჩვენი თვე.”

ია დუდაშვილის თქმით, თანამედროვე ბავშვებში ეკრანდამოკიდებულება ერთ-ერთი ყველაზე დიდი პრობლემაა, რის დასაძლევადაც მან გადაწყვიტა, რომ ნიაკოსთვის ძაღლი ეჩუქებინა. 

„ცუცა ვაჩუქეთ ნიაკოს. სიურპრიზი იყო, არ იცოდა. მაშინ არც დანიელი არ გვყავდა და ძირითადი მიზეზი ის იყო, რომ მარტო არ ყოფილიყო, ეკრანთან დიდი დრო არ გაეტარებინა. ყველაზე კარგი გამოსავალი ამ დროს ბავშვისთვის ვფიქრობ, რომ არის ძაღლი. სანამ მოვიყვანდით, ჩვენთან ყველა ძაღლს ცუცა ერქვა და ავტომატურად ესეც ცუცა გახდა. ჩემი პირველი მიზანი ის იყო, რომ ნიაკოს ნაკლები დრო გაეტარებინა ეკრანთან. ამან გაამართლა ნამდვილად. მნიშვნელოვანია, რომ სანამ ძაღლს შევიძენთ, გავიგოთ, როგორი ხასიათი აქვს, უყვარს თუ არა ბავშვებთან ურთიერთობა. ბავშვისთვის კარგია, თუ ძაღლი აქტიური იქნება. ცხოველები დანიელსაც ძალიან უყვარს,“- აღნიშნა ია დუდაშვილმა.

წყარო: ​„პოსტ ალიონი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ჰუმანიზმის ნამდვილი მნიშვნელობა ადამიანებს ხშირად სწორად არ ესმით:

„რა არის ჰუმანური პედაგოგიკა? შეიძლება ეს ძალიან ადვილ ამბად მოგეჩვენოთ. ბავშვი უნდა გიყვარდეს და ჰუმანური პედაგოგიკაც იქნება. არ უნდა დაუყვირო ბავშვს, არ უნდა სცემო. აბა სხვა რა უნდა ჰუმანურობას?! კეთილად მოექეცი. ეს ძალიან ცოტაა. ამაში ჰუმანურობა ძალიან ცოტაა. აგერ ჩემი ჩრდილი დგას. სუსტია, მაგრამ ჩემი ჩრდილია. ვინმე იტყვის, რომ ეს ჩრდილი მე ვარ?! მე ვდგავარ, ვლაპარაკობ, ვაზროვნებ. ეს ჩრდილი ჩემი ანარეკლია. ჰუმანურობის ეს აზრები, რაც ახლა ვთქვი, ჩრდილია ჰუმანურობის არსისა.

ჰუმანურობა არ არის მარტო სიყვარული, არ არის მარტო კეთილი მოქცევა ერთმანეთის მიმართ. ეს ჩრდილია. რა არის ამის სინამდვილე? სიტყვა ჰუმანური სანსკრიტულია. თარგმანში ნიშნავს: „მოკვდავი, რომელიც თავის თავში უკვდავებას დაეძებს.“ მოკვდავი, რომელიც თავის თავში ღმერთს ეძებს, მოკვდავი, რომელიც თავის თავში საკუთარ თავს დაეძებს: ვინ ვარ მე? რად გავჩნდი? რისთვის მოვედი? სად გავედი? ამ სიტყვას თავისი საწინააღმდეგო სიტყვაც აქვს და ის აღნიშნავს, მოკვდავს, რომელიც არღვევს კავშირს უზენაესთან. პედაგოგებს ხშირად ვეკითხები: „თქვენ ჰუმანურები ხართ?“ „დიახ,“- ყვირიან ყველანი. „მაშ, რად მოხვედით სემინარზე? თუ ჰუმანურები ხართ, წადით და იმუშავეთ.“ ისინი ჩრდილის ჰუმანურები არიან და არა არსისა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად