Baby Bag

„ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი... რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“- სოფო ბედია

„ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი... რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“- სოფო ბედია

მომღერალმა სოფო ბედიამ დედამთილთან არსებული განსაკუთრებული ურთიერთობების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას დედას ეძახის:

„ვიღაცას ეგონება, რომ მე მარტო მაკიაჟს ვიკეთებ, ვლამაზდები და სცენაზე ვდგავარ. არა, აბსოლუტურად არა! მე ვარ ერთი ჩვეულებრივი დიასახლისი. როდესაც მაქვს დრო, მაქსიმალურად ვუთმობ ოჯახს. ვფუსფუსებ სამზარეულოში, ვალაგებ კიდევაც. ხანდახან ჩემი დედამთილი რჩება ხოლმე ჩემთან და მეხმარება. რადგან ანდრეა პატარაა, პერიოდულად ჩემთან რჩება ხოლმე. ჩემი დედამთილიც მეგრელია. ძალიან ვმეგობრობთ. შეიძლება ბევრ ახლო მეგობარს არ ვუთხრა რაღაც და დედამთილს ვუთხრა.

ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი ჩვეულებრივად. ამბობენ: „დედას ვერ დავუძახებ, რადგან ერთი მყავს მშობელი დედა.“ ნამდვილად ერთი მყავს მშობელი დედა და მყავს არაჩვეულებრივი დედა, მაგრამ ამ ქალბატონმა ისეთი სიყვარული, სითბო და პატივისცემა დაიმსახურა, პირიქით, მსიამოვნებს და მასაც სიამოვნებს, რომ დედას ვეძახი. რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“ - მოცემულ საკითხზე სოფო ბედიამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორი აღზრდა აყალიბებს მოძალადე და ტირან ადამიანს? - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

როგორი აღზრდა აყალიბებს მოძალადე და ტირან ადამიანს? - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა იმ მიზეზებზე ისაუბრა, რომელიც ადამიანს ძალადობრივ, ტირანულ და სადისტურ თვისებებს უყალიბებს:

„ვეცდები, მაქსიმალურად სტრუქტურირებული სურათი შევქმნა. ჩვენი პიროვნების ფორმირება ხდება ბავშვობაში. ეს არის ფუნდამენტი, რომელზეც შენობა იგება. ის მერე განიცდის ცვლილებებს, ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება. მხოლოდ მას შეუძლია მოინდომოს ცვლილება, დაიხმაროს სპეციალისტი. კვლევებზე დაყრდნობით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ არის საკითხები, რომლებიც დიდი რისკის მატარებელია ძალადობრივი, ტირანული, სადისტური თვისებების ჩამოყალიბებისთვის. 6 წლამდე ხდება არაცნობიერი განწყობების ჩამოყალიბება, რომელიც შემდგომში თავისთავად ვლინდება.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, ძალადობის გარემოში აღზრდა მჩაგვრელ ადამიანს აყალიბებს:

„ძალადომის გარემოში ყოფნა ერთ-ერთი მიზეზია. ოჯახის გარემო არის გადამწყვეტი ასეთ შემთხვევაში. ოჯახი, მშობლები, აღმზრდელები არიან ადამიანის პიროვნული ჩონჩხის შემქმნელები. თუ ბავშვი თავს დათრგუნულად გრძნობს, ფიზიკური ან ფსიქოლოგიური ჩაგვრის მსხვერპლია, ეს რისკს ზრდის. გარემო დაკვირვების საფუძველზე გაშინაგნდება. ბავშვი 3-დან 6 წლამდე მშობლებთან გაიგივებას ახდენს. უმეტეს შემთხვევაში საკუთარი სქესის მშობელთან ახდენს გაიგივებას. იწყება ქცევის მოდელების ჩაწერა პირდაპირ. 3-დან 6 წლამდე ბავშვს მშობლის იდეალიზაციის მოთხოვნილება აქვს. ეს ბუნებრივი ტენდენციაა. ზოგჯერ იმდენად ფრუსტრაციის გარემოა, რომ ეს იდეალიზაციის რეალიზება ვერ ხდება. აქ იწყება ტრავმის მიღება.“

„პატარა ბავშვი როგორც ღრუბელი ისრუტავს იმას, რასაც ხედავს. მას არ აქვს კრიტიკის უნარი. ის ხედავს და ამას აღიქვამს. ერთ შემთხვევაში ბავშვს შეიძლება ძალადობა ჩამოუყალიბდეს, როგორც ქცევის მოდელი, ან პოლარობამ იმოქმედომ. შეიძლება ის გახდეს მჩაგვრელი ან მეორე უკიდურესობის განწყობა შეექმნას და თვითონ გახდეს მსხვერპლი. ბავშვი, რომელიც იზრდება ჩაგვრის გარემოში, შეიძლება თავს გრძნობდეს ჩაგრულად ან ჰქონდეს მჩაგვრელთან იდენტიფიკაცია. დიქტატორს შეიძლება თვითონ არ ჩაგრავდნენ, მაგრამ ისინი ბავშვობიდან იდენტიფიცირდნენ მჩაგვრელთან. ის ტირანს უყურებდა როგორც იდეალს ბავშვობაში. მას ჰქონდა ფონი, რომ უნდა იდენტიფიცირებულიყო მჩაგვრელთან, იმიტომ, რომ ძალაუფლება იდგა ჩაგვრაზე,“ - აღნიშნულ საკითხზე თეა გოგოტიშვილმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად