Baby Bag

მამამ შვილს დაბადების დღეზე საკუთარი გული აჩუქა - მოისმინეთ მისი უკანასკნელი სიტყვები

მამამ შვილს დაბადების დღეზე საკუთარი გული აჩუქა - მოისმინეთ მისი უკანასკნელი სიტყვები

მამამ შვილს საკუთარი გული აჩუქა და უკანასკნელი სიტყვები ვიდეო მიმართვაში უთხრა:

„გამარჯობა, შვილო. 

მე შენთვის ახალი გული ვიპოვე. უბრალოდ მინდა, რამდენიმე თემაზე გელაპარაკო. მინდა, დედას ყოველთვის მოუსმინო, რადგან ის შენი საუკეთესო მეგობარია. ოჯახი კი ძალიან მნიშვნელოვანია. გოგოები - შენ მათთვის ჯერ პატარა ხარ, მაგრამ როცა დრო დადგება, მათ პრინცესებივით მოექეცი, რადგან ისინი მართლა პრინცესები არიან. თუ იტყვი, რომ რაღაცას გააკეთებ, აუცილებლად შეასრულე, რადგან შენი სიტყვები კანონი უნდა იყოს. თუ ფულის შოვნის საშუალება მოგეცემა, აუცილებლად გამოიყენე. თუ ამისთვის თავის შეწუხება დაგჭირდება მაშინაც... არ უნდა იყო მამაშენივით სულელი. ყველაფერი გაცილებით მარტივია, როცა ფული გაქვს. არ მოწიო და არ გაეკარო ნარკოტიკს, იყავი კეთილი და გულახდილი. როცა ვინმე შენთვის ზიანის მოყენებას გადაწყვეტს, კაცურად მოიქეცი და თავი დაიცავი. შეეცადე, რომ ცუდმა დღეებმა შენზე გავლენა არ იქონიოს. ცხოვრებაში ბევრი კარგი რამ არსებობს. მე ყოველთვის შენ გვერდით ვიქნები, ზუსტად აქ...მოგვიანებით შევხვდებით...მე შენ მიყვარხარ!“ - სწორედ ეს სიტყვები წარმოთქვა ვიდეოს ჩაწერისას მამამ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე ვარ გვანცა გაგუა, უკრაინაში დაბადებული ქართველი... 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს,“ - ქართველი ბავშვი, რომლის ოჯახი უკვე მეორედ გახდა დევნილი

„მე ვარ გვანცა გაგუა, უკრაინაში დაბადებული ქართველი... 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს,“ - ქართველი ბავშვი, რომლის ოჯახი უკვე მეორედ გახდა დევნილი

ქართველი გოგონა გვანცა გაგუა, რომელიც უკრაინაში დაიბადა, თავისი ოჯახის შესახებ გვიყვება. მისი თქმით, დედა საქართველოში, აფხაზეთში გაიზარდა, თუმცა ომის შემდეგ დევნილი გახდა. რუსეთის უკრაინაში შეჭრის შემდეგ გვანცასაც ამავე გზის გავლა მოუხდა:

„მოგესალმებით ყველას. მე ვარ გვანცა გაგუა. მე უკრაინაში დაბადებული ქართველი ვარ. დავიბადე ხარკოვში, სადაც ოთხ წლამდე ვიცხოვრე. შემდეგ გადმოვედით ლვოვში და ექვს წელზე მეტია, რაც აქ ვცხოვრობთ. სამწუხაროდ, 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს და გადმოვედით პოლონეთში. როდესაც დედაჩემი იყო ექვსი წლის, ის ცხოვრობდა აფხაზეთში. ისიც ჩემსავით ბავშვობაში გახდა დევნილი.“

„მამაჩემი დარჩა ლვოვში. მან მიგვიყვანა საზღვრამდე და უკან დაბრუნდა. საზღვრიდან მოგვიწია რამოდენიმე კილომეტრის ფეხით გავლა. ახლა ვართ პოლონეთში, მაგრამ ძალიან გვჯერა, რომ უკრაინა ამ ომში გაიმარჯვებს,“- აღნიშნა გვანცა გაგუამ.

წყარო: ​„საპატრიარქოს ტელევიზია“

წაიკითხეთ სრულად