შვილები მშობლების ცხოვრებას რადიკალურად ცვლიან, ასე ვთქვათ, ყველაფერს თავდაყირა აყენებენ. თუმცა შვილები ეს იმდენად დიდი ბედნიერებაა, საკუთარი ცხოვრების წესის შეცვლა სულაც არაფერს ნიშნავს. ხშირად ამბობენ მშობლები ფრაზას - „არაფერი შეედრება იმ გრძნობას, როცა შვილს პირველად აიყვან ხელში.“
ზუსტად შვილის ხელში პირველად აყვანის მომენტიდან, მშვიდი, რომანტიკული, თავისუფალი... ცხოვრება იცვლება და სულ სხვანაირი იწყება. სწორედ ამ განსხვავებას ასახავს ფოტოები, რომლებსაც ქვემოთ ნახავათ
„სიხარულის განცდის უნარის დაკარგვა ახალშობილობიდანაც კი იწყება. სულ რამოდენიმე თვის ბავშვზე ჩაატარეს ასეთი ექსპერიმენტი: დედას დაავალეს, რომ როდესაც ბავშვს უცვლიდა, მას უნდა ჰქონოდა მკაცრი, მოღუშული, მოღრუბლული სახე. ეს რომ რამოდენიმეჯერ განმეორდა და დედა ბავშვთან შევიდა, ბავშვმა თავი განზე გასწია. მან დედას აღარ შეხედა. ეს იყო ოთხი-ხუთი თვის ბავშვი.“
ნანა ჩაჩუას თქმით, ბავშვის გარემო ღიმილით უნდა იყოს სავსე:
„ბავშვის გარემო უნდა იყოს სულ ღიმილით სავსე. ეს განსაკუთრებით უნდა იყოს დედის მხრიდან ან იმ აღმზრდელის მხრიდან, რომელიც ბავშვთან ურთიერთობს. საჭიროა, რომ ბავშვს ღიმილი, სითბო, კეთილგანწყობა, თბილი საალერსო სიტყვები ჰქონდეს, განსაკუთრებით ბიოლოგიური დედისგან.“
„ცნობილი ფსიქოლოგი ერიკ ერიქსონი ამბობს, რომ წლისა და რვა თვის ასაკამდე იმის მიხედვით, თუ როგორია დედის ან აღმზრდელის დამოკიდებულება ბავშვთან, ბავშვს უყალიბდება სამყაროს მიმართ ნდობა ან უნდობლობა. თუ სითბოს ნაკლებობაა, თუ ღიმილის ნაკლებობაა, თუ ხმის ტემბრი არ არის ალერსის გამომხატველი, ყალიბდება სამყაროს მიმართ უნდობლობა. ეს სიცოცხლის ბოლომდე ადამიანის საბაზისო მდგომარეობაა. მერე ვინ იცის, რამდენი რამ სჭირდება ადამიანს იმისთვის, რომ ხალისი დაუბრუნდეს,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.
წყარო: რადიო „ფორტუნა“
