Baby Bag

ქალს მაღალი მამაკაცის გვერდით ყოფნა დაცულობის შეგრძნებას უჩენს და თავს უფრო ფემინურად აგრძნობინებს

ქალს მაღალი მამაკაცის გვერდით ყოფნა დაცულობის შეგრძნებას უჩენს და თავს უფრო ფემინურად აგრძნობინებს
2016 წელს ჩატარებული სამეცნიერო ​კვლევის შედეგებმა აჩვენა, რომ დაბალი ქალები მაღალ მამაკაცებთან თანაცხოვრებისას ძალიან ბედნიერები არიან. რაც უფრო დიდია სხვაობა ცოლ-ქმრის სიმაღლეებს შორის, მით მეტია წყვილის ბედნიერების ხარისხიც. კვლევაში მონაწილეობას დაოჯახებული ქალბატონები იღებდნენ და მეუღლეებთან თანაცხოვრებას დადებითად ან უარყოფითად აფასებდნენ. აღსანიშნავია ისიც, რომ ცოლ-ქმრის სიმაღლეებს შორის დიდი სხვაობა წყვილის ბედნიერების ხარისხზე დადებით ზეგავლენას ერთად ცხოვრების პირველი 18 წლის მანძილზე ახდენდა. ქალბატონები, რომლებსაც ცოლ-ქმრული თანაცხოვრების უფრო დიდი გამოცდილება ჰქონდათ, თავს ბედნიერად ნაკლებად მაღალ ან დაბალ მეუღლეებთან ურთიერთობისასაც გრძნობდნენ.

ქალბატონები, როგორც წესი, თავიანთ მეუღლეებთან შედარებით დაბლები არიან, რადგან გენეტიკურად მამაკაცი უფრო მაღალი აღნაგობისაა. მდედრობითი და მამრობითი სქესის წარმომადგენლები რომანტიკულ პარტნიორებს სხვადასხვა კრიტერიუმის მიხედვით არჩევენ, რადგან ორივე მათგანს განსხვავებული მოლოდინები და ინტერესები აქვს.

ჩრდილოეთ ტეხასის უნივერსიტეტის მიერ ჩატარებულმა კიდევ ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ პარტნიორის სიმაღლეს ქალისთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. ქალს მაღალი მამაკაცის გვერდით ყოფნა დაცულობის შეგრძნებას უჩენს და თავს უფრო ფემინურად აგრძნობინებს. კვლევაში მონაწილე ქალების უმეტესობა ერთხმად აღნიშნავდა, რომ მათ მაღალ მამაკაცებთან ურთიერთობა ძალიან სიამოვნებდათ, რადგან მათ გვერდით თავს უსაფრთხოდ გრძნობდნენ.

დაბალი ქალბატონები, რომლებსაც მაღალი მეუღლეები ჰყავთ და ცოლ-ქმრული ურთიერთობით ძალიან კმაყოფილები არიან, გარკვეული გარეგანი თუ შინაგანი ფაქტორების ფარულ ზეგავლენას განიცდიან. მიზიდულობა მისტიკური მოვლენაა, რომელსაც ადამიანის თვალისთვის შეუმჩნეველი ბიოლოგიური პროცესების ერთიანობა ქმნის.

კვლევებით დასტურდება, რომ მაღალი მამაკაცები მდედრობითი სქესის წარმომადგენლების მიერ პოზიტიურად აღიქმებიან. ქალბატონების წარმოდგენებში მაღალი მამაკაცი ინტელექტუალურად განვითარებული ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებს, რომელსაც ფულის გამომუშავების განსაკუთრებული უნარი აქვს. შესაძლოა, ამის მოსმენა ძალიან არ გვსიამოვნებს, მაგრამ ადამიანებს სხვების გარეგნული ნიშნით შეფასება არცთუ იშვიათად გვჩვევია, რის გამოც ამა თუ იმ პიროვნების ხასიათის თავისებურებებთან დაკავშირებით ნაადრევი დასკვნების გამოტანა გვახასიათებს. მდედრობით და მამრობით სქესს შორის ურთიერთობაში ინსტინქტური რეაქციები და ბიოლოგიური ფაქტორი ძალიან დიდ როლს ასრულებს.

თუ თქვენთან შედარებით ბევრად მაღალ მამაკაცს ხვდებით და მასთან ოჯახის შექმნას გეგმავთ, გილოცავთ! მომდევნო 18 წელი უსაზღვროდ ბედნიერი იქნებით.

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად