Baby Bag

„ატომური სადგურის აფეთქების ტყუილად გეშინიათ მეგობრებო! ჩერნობილი და ფუკუშიმა უკრაინაში არ განმეორდება,“- ილია ნიკაჭაძე სოციალურ ქსელში დამაიმედებელ პოსტს აზიარებს

„ატომური სადგურის აფეთქების ტყუილად გეშინიათ მეგობრებო! ჩერნობილი და ფუკუშიმა უკრაინაში არ განმეორდება,“- ილია ნიკაჭაძე სოციალურ ქსელში დამაიმედებელ პოსტს აზიარებს

ფსიქოკონსულტანტმა ილია ნიკაჭაძემ სოციალურ ქსელში პოსტი გააზიარა, რომელიც უკრაინაში ატომური სადგურის აფეთქების რისკების შესახებ დამაიმედებელ ინფორმაციას შეიცავს:

red: მეგობრებო, ეს ინფო არ გადამიმოწმებია ვეყრდნობი წყაროს (fb მომხმარებელს), რომელიც ქვემოთ არის მითითებული)

ატომური სადგურის აფეთქების ტყუილად გეშინიათ, მეგობრებო!

თქვენთვის ვთარგმნე ცხელ-ცხელი სტატია ერთ-ერთი ავტორიტეტული გერმანულენოვანი ბირთვული ფიზიკის ფორუმიდან.

მოკლედ, ჩერნობილი და ფუკუშიმა უკრაინაში არ განმეორდება, ახლავე აგიხსნით რატომ;

ჩერნობილში იმიტომ მოხდა აფეთქება, რომ ცდებს ატარებდნენ, უსაფრთხოების სისტემა გათიშეს, რეაქტორი გააღეს და მაქსიმალურ სიმძლავრეზე ამუშავებდნენ და თან აკვირდებოდნენ, პროცესების მართვა ვეღარ შეძლეს და მოხდა აფეთქება, უსაფრთხოების სისტემა გათიშული იყო და ვერ იმუშავა, ამიტომ აფეთქებამ მთელი სადგური დაანგრია და დაიწყო გაჟონვა.

ატომურ ელექტროსადგურს გარედან იცავს რკინაბეტონის ჯავშანი, მანდ შეჭრილ ჯარს არ აქვს იარაღი რომლითაც გარედან დააზიანებს სადგურს, შიგნით უნდა შევიდნენ და გენერატორი ხელით დაშალონ, ეს თვითმკვლელობაა და ამაზე არავინ წავა.

ატომური სადგურის ავარიის მხოლოდ 2 ვარიანტი არსებობს, ბუნკერსაწინააღმდეგო ბომბი უნდა ესროლონ, ან ბუნებრივი კატასტროფა უნდა მოხდეს რამე ძალიან საშინელი.

დავუშვათ მაინც მოხდა ავარია, ამ შემთხვევაში ირთვება უსაფრთხოების ავტონომიური სისტემა, რომლის დაზიანებაც შეუძლებელია.

იაპონიაში, ფუკუშიმას ატომური სადგური დაზიანდა ცუნამის გამო რამდენიმე წლის წინ, ალბათ ყველას გახსოვთ, მაგრამ იქ მალევე მოახერხეს უსაფრთხოების სისტემის ჩართვა და კატასტროფა თავიდან აირიდეს.

ახლა რა არის ეს უსაფრთხოების სისტემა და როგორ მუშაობს.

წარმოიდგინეთ დიდი მაგნიტური ანტირადიაციული ფარი, რომელიც ზემოდან ადევს ამ ბირთვულ რეაქტორს და ასრულებს სტაბილიზატორის ფუნქციას, თუ მცირე გაჟონვა მაინც მოხდა, ეს მაგნიტური ანტირადიაცული ფარი იზიდავს ამ რადიაციულ სხივებს, ერთად აგროვებს და ტყვიის კოლექტორში გადააქვს, ანუ ხელს უშლის რომ რადიაცია მთელ დედამიწაზე არ გავრცელდეს.

ჩერნობილში ეს ანტირადიაციული ფარი მეცნიერებმა გამორთეს რომ ექსპერიმენტი ჩაეტარებინათ, იაპონიაში ცუნამის გამო ჩამოვარდა და გამოირთო, მაგრამ ახლა მსგავსი რამ გამორიცხულია უკრაინაში, რადგან 15 ატომური სადგური აქვს უკრაინას და ყველა აღჭურვილია თანამედროვე ანტირადიაციული მაგნიტური ფარით, რადიაციის გაჟონვა რომ მოხდეს, უსაფრთხოების სისტემა იმუშავებს, ჩვენამდე კი არა ახლომდებარე ქალაქებამდეც არ მიაღწევს რადიაცია, დაცულები ვართ ყველანაირად.

გააზიარეთ რომ შეწყდეს პანიკა.“

წყარო:

კვანტური ფიზიკის პროფესორი Thomas Whalcher,

ნეიტრონული ინსტიტუტის ასოცირებული პროფესორი Hans-Peter Duerr.“ - აღნიშნულია პოსტში. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

მიეცით ბავშვს შესაძლებლობა იყოს ბავშვური, ჰქონდეს თავისი წარმოსახვითი ცხოვრება, ბევრი თავისუფალი დრო

მიეცით ბავშვს შესაძლებლობა იყოს ბავშვური, ჰქონდეს თავისი წარმოსახვითი ცხოვრება, ბევრი თავისუფალი დრო

მშობლები ხშირად შვილებისადმი ჭარბი მზრუნველობით გამოირჩევიან, რითაც ბავშვებს გარესამყაროსთან ჯანსაღი ურთიერთობის დამყარების შესაძლებლობას არ აძლევენ. ექვსი ან შვიდი წლის ბავშვის სკოლიდან გამოყვანა და სახლამდე უსაფრთხოდ მოცილება სავსებით ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ როდესაც მშობელი სახლის ახლოს მდებარე სკოლიდან ათი ან თერთმეტი წლის ბავშვს საკუთარი მანქანით წამოიყვანს, ის ბავშვს სამყაროს გაცნობაში ხელს უშლის. როდესაც იცით, რომ ბავშვს სახლამდე შორი მანძილი არ აქვს გასავლელი და მის უსაფრთხოებას არაფერი ემუქრება, ნუ დატანჯავთ მას ზედმეტი ყურადღებითა და შეზღუდვებით. თუ თქვენ ოცდაათ წელს უკვე გადააბიჯეთ და გყავთ შვილები, რომლებიც სკოლაში დადიან, გაიხსენეთ, როგორი იყავით წლების წინ, როგორი ბავშვობა გქონდათ, რაზე ოცნებობდით, რა გაწუხებდათ.

მშობლებმა უნდა გაიხსენონ, რამდენად დამოუკიდებლები იყვნენ ბავშვობაში, ჰქონდათ თუ არა თავისუფალი დრო ბავშვური ფანტაზიების განსახორციელებლად, თუ მშობლების მიერ გაწერილი დღის გრაფიკით ცხოვრობდნენ და დროის უდიდეს ნაწილს მოწყენილობაში ატარებდნენ. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად უხდიან დაბადების დღის წვეულებებს. როდესაც რვა წლის ბავშვის წვეულებაზე მისი თანატოლები მოდიან, მათი მშობლები ყოველთვის შვილების გვერდით არიან. ისინი წვეულებაზე რჩებიან და ბავშვების თითოეულ მოქმედებას აკონტროლებენ. ჩვენ არ ვსაუბრობთ ერთ ან ორ გამონაკლისზე, მშობლების უდიდესი ნაწილი ასე იქცევა. როდესაც ბავშვები დაბადების დღის სიმღერას იმღერებენ, ტორტს დაჭრიან და მიირთმევენ, მშობლები მახლობლად დგანან და მათ თვალს არ აცილებენ.

ბავშვებს შორის კონფლიქტის პირველივე ნიშნებისთანავე მშობლები მათ ურთიერთობაში ჩარევას იწყებენ. ისინი თავს იმით იმართლებენ, რომ უნდათ, ყველა ბავშვმა თანასწორ პირობებში ითამაშოს. ბავშვებს შორის კონფლიქტში უხეშად ჩარევა პატარებს ართმევს შესაძლებლობას პრობლემების მოგვარება დამოუკიდებლად ისწავლონ. თუ ბავშვს და-ძმა არ ჰყავს, კონფლიქტის მოგვარებას ის მხოლოდ საკუთარ თანატოლებთან ურთიერთობით ისწავლის.

მშობლები თავიანთ ჰიპერმზრუნველობას ყოველთვის იმით ამართლებენ, რომ ბავშვის უსაფრთხოებაზე ზრუნავენ. თუ მთავარი პრიორიტეტი ბავშვის უსაფრთხოებაა, მაშინ სახლთან ახლოს მდებარე სკოლიდან შვილის მანქანით წამოყვანა ლოგიკური საქციელი ნამდვილად არ არის. სტატისტიკურად იმის ალბათობა, რომ ბავშვს რამე მანქანით მგზავრობისას დაუშავდეს გაცილებით მაღალია, ვიდრე ფეხით სიარულისას ტრავმის მიღების ან უცხო ადამიანის მიერ ძალადობრივი ქმედების გამოვლენის.

მშობლები ცდილობენ, რომ შვილებს მისცენ ყველაფერი, რაც თავად აკლდათ. თუ ისინი თვლიან, რომ მშობლებთან ურთიერთობა არასდროს ყოფნიდათ, ეცდებიან, შვილებთან მაქსიმალურად დიდი დრო გაატარონ. ამგვარად ისინი ბავშვის ცხოვრების ყველა ნიუანსს აკონტროლებენ და შვილს გამოცდილების მიღების შესაძლებლობას არ უტოვებენ. მთელი ცხოვრების მანძილზე მშობლის კალთას ამოფარებული ბავშვები სკოლის დასრულების შემდეგ დაუცველები რჩებიან. მათ არ იციათ, როგორ უნდა გაუმკლავდნენ ღალატს, უხეშ მოპყრობას, მატყუარა ადამიანებს და ა.შ. თუ შვილების თავისუფლებას ზედმეტი მზრუნველობით მეტისმეტად ზღუდავთ, ჯერ კიდევ არ არის გვიანი, რომ შეიცვალოთ. მიეცით ბავშვს შესაძლებლობა იყოს ბავშვური, ჰქონდეს თავისი წარმოსახვითი ცხოვრება, ბევრი თავისუფალი დრო. ამგვარად თქვენი შვილი არამხოლოდ ბედნიერ ადამიანად ჩამოყალიბდება, არამედ გამოცდილ და ძლიერ პიროვნებად, რომელმაც იცის, როგორ იცხოვროს.

არ არსებობს სწორი აღზრდის ერთადერთი მეთოდი. თქვენ უნდა გამონახოთ ისეთი მიდგომები, რომლებიც ყველაზე კარგად მუშაობს და თქვენს შვილს ბედნიერების შესაძლებლობას აძლევს. ბავშვმა აუცილებლად უნდა ისწავლოს, როგორ იურთიერთოს სხვა ადამიანებთან, თანატოლებთან და უფროსებთან, უნდა შეეძლოს ბუნებასთან კავშირის დამყარება. თუ თქვენი შვილი სკოლიდან დამოუკიდებლად წამოსვლას და ფეხით გასეირნებას არ მოისურვებს, ნუ შეშინდებით. ბავშვებს ხშირად არითმეტიკის სწავლაც არ სურთ, თუმცა ამას მაინც აკეთებენ. საბოლოოდ, თქვენი შვილი მადლობელი დაგრჩებათ, რადგან მას ცხოვრებაში უდიდესი გამოცდილების მიღებაში დაეხმარებით.

ბავშვები პრაქტიკული გამოცდილებით უდიდეს ცოდნას იძენენ. მიეცით მათ შესაძლებლობა, რომ ცხოვრებისეული გამოცდილება მიიღონ. ამისთვის აუცილებელია თანატოლებთან ინტერაქცია, არასტრუქტურირებული დღის გრაფიკი, თავისუფალი თამაში, თავგადასავლები, ბუნებასთან ურთიერთობა. თუ თქვენი შვილის დახმარება გსურთ, მიეცით მას შესაძლებლობა, იყოს ბავშვი.

მომზადებულია​ psychcentral.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად