Baby Bag

„შემოდგომა გვიჩვენებს, ვუახლოვდებით პანდემიის დასასრულს, თუ ველოდოთ ახალ ტალღას,“- თენგიზ ცერცვაძე

„შემოდგომა გვიჩვენებს, ვუახლოვდებით პანდემიის დასასრულს, თუ ველოდოთ ახალ ტალღას,“- თენგიზ ცერცვაძე

ინფექციური პათოლოგიისა და შიდსის ცენტრის გენერალურმა დირექტორმა თენგიზ ცერცვაძემ საქართველოსა და მსოფლიოში არსებული კორონავირუსის სტატისტიკის შესახებ ისაუბრა:

„კოვიდმა საქართველოში პაუზა აიღო და ამას მოჰყვა სიფხიზლის მოდუნება. მსოფლიო სტატისტიკა გვიჩვენებს, რომ ეს მთლად სწორი არ არის. საქართველოში არის ძალიან კარგი ეპიდსიტუაცია, უკეთესი არ შეიძლება. ეს არის დღეში 50-100-მდე ახალი შემთხვევა და სიკვდილობა არის მინიმალურ ნიშნულზე. დღეები გადის, როდესაც არცერთი სიკვდილობა არ ფიქსირდება. პიკიდან მსოფლიოც გამოვიდა და დიდი ტალღები არ არის, მაგრამ გაცილებით მეტი შემთხვევაა, ვიდრე საქართველოში. მსოფლიოში ყოველდღიურად ფიქსირდება კოვიდის 500 000-დან მილიონამდე ახალი შემთხვევა და 1000-დან 1500-მდე გარდაცვალება.

ეს პრაქტიკულად მთელს მსოფლიოშია. ისეთ ქვეყნებში მოიმატა სიკვდილობამ და რაოდენობამ, სადაც ტრადიციულად ადრე დაბალი იყო: იაპონია, სამხრეთ კორეა და ა.შ. საქართველოში დაბალ რიცხვებს უკეთეს ვაქცინაციას ვერ დავაბრალებთ. ვაქცინაციით საქართველო არის ერთ-ერთი ყველაზე დაბალი მოცვის ქვეყანა. პირიქით, ვაქცინაციის მიხედვით რომ ვიმსჯელოთ, საქართველოში გაცილებით მეტი უნდა იყოს შემთხვევა, ვიდრე სხვა ქვეყნებში, მაგრამ პირიქითაა. ერთი ვარიანტია, რომ რაღაც პერიოდში საქართველოში იყო ძალიან ბევრი კოვიდის შემთხვევა და კოვიდგადატანილებს განუვითარდათ ბუნებრივი იმუნიტეტი. მეორე აზრი სკეპტიკოსებში არ არის პოპულარული, მაგრამ კოვიდის მართვა ბოლო თვეებში ძალიან კარგია. სერიოზული გამოცდილება შეიძინა საქართველომ.

არის იმედი, რომ კოვიდის დასასრული მოახლოვდეს. შემოდგომა გვიჩვენებს, ვუახლოვდებით თუ არა კოვიდის დასასრულს, თუ ველოდოთ ახალ ტალღას. ყველა პანდემიას ჰქონდა თავისი კანონზომიერება. 2-3-4-5 წლის შემდეგ პანდემია თავისით მთავრდებოდა. მოელიან, რომ პანდემიის სრული ლიკვიდირება არ მოხდება, მაგრამ ის გადაიქცევა ენდემურ ვირუსად,“ - მოცემულ საკითხზე თენგიზ ცერცვაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად