Baby Bag

​ფონდი „სოხუმის“ გაძლიერებული ქალები

​ფონდი „სოხუმის“ გაძლიერებული ქალები

2021 წლიდან ქალთა ფონდი „სოხუმის" მიერ, კანადის „თანასწორობის ფონდის" (​Equality Fund) მხარდაჭერით, შეიქმნა და ამოქმედდა.  ეს საქართველოში ერთადერთი ელექტრონული საინფორმაციო პლატფორმაა, სადაც ერთ სივრცეშია გაერთიანებული ოჯახში ძალადობის მსხვერპლთა (დაზარალებულთა) დასაცავად არსებული დახმარებისა და მხარდაჭერის სამთავრობო, არასამთავრობო, მუნიციპალური სერვისების შესახებ სრული ინფორმაცია.

ონლაინ პლატფორმაში ასევე ინტეგრირებულია მობილური SOS აპლიკაციები, ცხელი ხაზის ნომრები, ქალთა ეკონომიკური გაძლიერების პროგრამები, ბიბლიოთეკა, სტატისტიკური მონაცემები, ხშირად დასმული შეკითხვები, ფსიქოლოგის რჩევები და სხვ.საიტზე განთავსებული ინფორმაცია სასარგებლოა, როგორც ძალადობაგამოვლილი ან პოტენციური ძალადობის მსხვერპლი ქალებისთვის, ასევე პროფესიული ჯგუფებისთვის და ყველა დაინტერესებული პირისთვის, რომლებსაც უწევთ ქალთა მიმართ ძალადობის საკითხებზე მუშაობა.

გარდა მისა, ვებგვერდზე განთავსებულია ბლოგი - „ძალადობის მსხვერპლის პროფილი - წარმატების ისტორია“, სადაც ქალთა ფონდი “სოხუმის” მიერ გაძლიერებული ძალადობაგამოვლილი ქალების ისტორიებია. ამ დროისათვის რუბრიკა ​12 ქალის. გთავაზობთ ზოგიერთი მათგანიდან ამონარიდებს:

„- ქალბატონი ალლა, ლელა, მანანა და ემა, კიდევ - ყველა დანარჩენი, ვისაც ვეხებოდი, ჩემი ცხოვრების ახალი აზრი და იმედი ხდებოდნენ. მეუბნებოდნენ, რომ სრულფასოვანი ადამიანი ვარ, ხვალინდელ დღეზე, საკუთარი თავისთვის და შვილებისთვის უნდა ვიზრუნო, ვივარგო, საქმე ვისწავლო, პროფესია გავიჩინო, საკუთარი თავის და შესაძლებლობების იმედად ვიარსებო... დღემდე გრძელდება ეს მეგობრობა. „ფონდ „სოხუმში" ლაპარაკი დავიწყე. ხმამაღლა ლაპარაკი საკუთარ წარსულზე და საკუთარი აზრების გამოთქმა გავბედე - რა მინდოდა და რა არა, რა მომწონდა და რა - არა. ამ ადამიანებმა დამაჯერეს, რომ მეც მაქვს არჩევანის უფლება", - გვიყვება ფონდი ერთ-ერთი ბენეფიციარი თავის სიტორიაში „შიშისა და ძალადობისაგან თავისუფალი გზით“ საკუთარ გამოცდილებაზე - https://sosfsokhumi.ge/story1

„- ფონდ „სოხუმში" მისულს მახსოვს ჩემი განცდა... მეშინოდა ადამიანების და ვიყავი დაძაბული... მეშინოდა უთქმელი განკითხვის, გაუმხელელი რეაქციის, ყველაფრის... ჩემი გადაწყვეტილებისიც კი მეშინოდა. მაგრამ იქ დამხვდა არაჩვეულებრივი გარემო არაჩვეულებრივი ადამიანებით. თითქოს ყველასთვის იყო საერთო წესი - სითბო და გულისხმიერება, ღიმილი და ზრუნვა. ფონდ „სოხუმის" განწყობა ოჯახური სიმშვიდის კომფორტად მივიღე და ძალიან მალე, მის ბუნებრივ ნაწილად ვიგრძენი თავი. აქ მოხდა ჩემი სოციალიზაცია. ნელ-ნელა ძველი ცხოვრების დავიწყება მარტო ურთიერთობით, ფსიქოლოგთან, ან იურისტთან კონსულტაციებით კი არა, სწავლის თერაპიით, რომელიც ყველაზე გარდამტეხი აღმოჩნდა ჩემთვის,“ - რიგით მეორე ისტორიის „ინტერვიუ სარკის მეორე მრიდან“ რესპონდენტი - https://sosfsokhumi.ge/story2

„ - ერთმა მეგობარმა მირჩია ფონდი "სოხუმი", სადაც რაღაც საინტერესო ხდებოდა. და უცებ ფერადი ნამცეცების ლამაზ და მზიან ოთახში აღმოვჩნდი. პოლიმერული თიხა. ეს სიტყვები გამეგონა, მაგრამ ჩემს ცხოვრებაში მის როლზე არასდროს მიფიქრია. სახლიდან გარეთ გამოსვლამ, პატარა იმედი გამაყოლა, რომ ჩემი ოჯახის იქეთაც სამყაროა, მაგრამ ამ მზიან კუთხეში აღმოჩენამ, საათების მანძილზე დამავიწყა ჩემი სახლის მისამართზე არსებული პრობლემები. შემოქმედებამ გამიტაცა. გამიტაცა ახლის, თუნდაც უმნიშვნელო ფიგურების შექმნის რიტუალმა, ფერების შეხამებაზე ფიქრმა, თიხასთან ხელით შეხების სიამოვნებამ. მეგონა ახალ სამყაროს ვძერწავდი, ვიგონებდი, სადაც მე ბედნიერი ვარ და ნიჭიც დამიბრუნდა. აქ ჩემნაირი, ან უბრალოდ დაინტერესებული ადამიანები იყვნენ, ყველა საკუთარი პრობლემით, ფსიქოლოგის რჩევით, ოსტატის მხარდაჭერით და ფონდის თანამშრომლების უზადო ტაქტით. იცით რა გრძნობაა, როცა საკუთარ თავში ნიჭს აღმოაჩენ და გაგიკვირდება, თურმე რაღაცაში სასარგებლო ხარ.. ვიღაც შეგაქებს და შენი შექმნილი მოეწონება.. ამაზე სასიამოვნო თერაპია არ არსებობს. თავდაჯერებული გამოდიხარ. ხვალინდელ დღეზე ფიქრობ რა ფერები დააწყვილო, როგორ გამოძერწო დეკორი, სამკაული თუ სათამაშო, სასარგებლო, თუ უბრალოდ არაფრისმთქმელი ნივთი, მაგრამ აქ მთავარია შენ ქმნი! ეს არის წარმატება, რომელიც დღის სარეაბილიტაციო ცენტრში თქვენ მაჩუქეთ. და უნდა გავაგრძელო ჩემში ნიჭის ძიება.. ცხოვრების ხიბლი ამაშია. დაიჯერო საკუთარი შესაძლებლობების. სიყვარულის ბედნიერებაც ხო ესაა. მადლობა "სოხუმის" გუნდს. ახლა სადილს სხვა ფერებში ვუმზადებ ჩემს შვილებს და აქაც ჩემებურად "ვძერწავ", - მორიგი რენსპოდენტი „ბენეფიციარის დღიურიდან“ - https://sosfsokhumi.ge/story3

„ვებგვერდს მალე ქალთა მიმართ და ოჯახში ძალადობის რისკების ინდიკატორების რუკადაემატება, რაც ითვალისწინებს სამიზნე რეგიონების ცალკეულ საპილოტე მუნიციპალიტეტებში ოჯახში და ქალთა მიმართ ძალადობის რისკებისა და ფიზიკური უსაფრთხოების ხარისხის შეფასებას, არსებულ საფრთხეებზე დროული რეაგირების მოხდენისა და შესაბამისი ადვოკატირების გაწევის მიზნით. იგეგმება რუკაზე ასახული მრავალმხრივი სტატისტიკური მონაცემების კვარტალურად განახლება, რაც სასარგებლო იქნება ადგილობრივი და ეროვნული ხელისუფლების წარმომადგენლებისთვის, ადგილობრივი სამოქალაქო საზოგადოების თუ საერთაშორისო ორგანიზაციებისთვის, და აკადემიური წრეებისთვის. წარმოდგენილ მონაცემებზე დაყრდნობით დაინტერესებული პირები თავადვე შეძლებენ ადგილებზე სიტუაციის შეფასებას და ანალიზს, და გამოვლენილ ხარვეზების აღმოსაფხვრელად შესაბამისი რეაგირების დაგეგმვას. აღნიშნული რუკით, ქალთა მიმართ ძალადობის ადრეული გაფრთხილების სისტემას ვნერგავთ პრაქტიკულად, რაც უნიკალურია ჩვენი რეალობისთვის. ის საშუალებას მოგვცემს არამარტო განვჭრიტოთ ძალადობის შესაძლო საფრთხეები ადგილებზე, არამედ დროულად დავსახოთ რეაგირების შესაბამისი ინტერვენციები - განაცხადა ქალთა ფონდი „სოხუმის“ თბილისის წარმომადგენლობის ხელმძღვანელმა - ეკატერინე გამახარიამ.

გაიცანი და იმეგობრე ამ საიტთან. ბევრ საჭირო ინფორმაციას აღმოაჩენ, რაც საკუთარი და სხვების გაძლიერებაში დაგეხმარება.

R.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე
ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე კოვიდ დადებითია და უკვე მე-4 დღეა ვირუსს ებრძვის. გთავაზობთ მის პოსტს, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა. 

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია. მეჩვენება რომ გრავიტაცია ჩემს სხეულზე 5-ჯერ ძლიერად მოქმედებს და ძალიან მაგრად ექაჩება სადღაც. განსაკუთრებით ფეხები და წელი ვერ უძლებს.
ცოტა მახველებს. როცა ინჰალატორია ჩართული, ყურსასმენებს ვიკეთებ, ვითომ არ მესმის. გადასხმა არ მჭირდება, ვსვამ პლაქვენილს. ყოველ დილით სისხლის აღება აუცილებელია, ექიმებთან კომუნიკაცია მინიმალური. მედდა ლალი ისევ ენერგიულად დაქრის, ან არ ეძინება ან არ იღლება?! სიცხე რომ არ გვაქვს, ისე გვაქებს, ვითომ ჩვენი თავდაუზოგავი შრომის შედეგია.
გვერდით ერთი წლის ბავშვია და ვერ ვიტან სავალდებულო პროცედურები რომ უწევს, ვერ იგებს რას ერჩიან, ბავშვები არ უნდა ხვდებოდნენ აქ!
ტელეფონი დამივარდა, რირშახის ტესტივითაა ეკრანზე უშველებელი ლაქა, ხან ღამურად აღვიქვამ, ხან გაბრაზებულ ზაზუნად (უნდა ვიკითხო ხომ მშვიდობა მაქვს), ვარაუდით ვწერ ტექსტებს.
ოთახის ერთი ბოლოდან მეორემდე 6 ნაბიჯია, ნახევარი ჩემია.
დილით 
Levan რეკავს ყავა მოგენატრებოდაო და ამომიგზავნა ნამცხვრებთან ერთად, გემო თითქოს გავიგე, მგონი ბრუნდება. ვიჯღნავლე- ლევანის ცოლი ექიმია აქ და თავზე აყრია საქმე, ამ დილით სამსახურში რომ მიდიოდა ორივე და ჩემი ყავა გაახსენდათ, კია საჯღნავლი.
აქ ზოგადად ძალიან გულჩვილი ხდები, დღეში რამდენჯერმე ვტირი გარანტირებულად. ხან მოწერილ გამამხნევებელ მესიჯებზე, ხან გარედან შემოსულ, ცოცხალი ქალაქის ხმაზე, ხან კირას კითხვაზე 'დე მალე მოხვალ თუ არა-მალე' და მე რომ უნდა ვუთხრა 'არა-მალე', ხან გაურკვევლობაზე. ვიკა ბუკიას ირინკამ მომიკითხა და ღნავილით მოვკვდი, რაღაცნაირი სევდიანი კავშირი რომ გვაქვს, მარტო ჩვენი, კორონული...
ჩემი კოვიდმეზობელი ნინო კარგადაა, თავისი კლასტერიდან დაურეკეს წეღან: '-კორონა როგორა ხარო?' იგუდებოდნენ სიცილით. მერე იმან იქედან თავისი კოვიდ მეზობელი გვაჩვენა 62 წლის ქალი, საწოლზე ყირაზე იდგა, ფეხები კედელზე შემოელაგებინა და იქნევდა - ვარჯიშობსო, ისევ ვიცინეთ.
უელბეკს ვკითხულობ, მაგრამ მინდა 'სამხრეთული სპილო' არ მქონდეს წაკითხული და ახლა, აქ ვკითხულობდე. ან გორგილაძეს ქონდეს რამე ახალი გამოცემულული. ქართული ამბები მინდა, ეს ევროპები ძალიან შორია ამ ნაცრისფერი პალატიდან.
კახელების იუმორი აქ რომ დავაფასე კი გითხარით. ნინო დგას გუშინ ფანჯარასთან, გარეთ იყურება... გამომხედა ცოტა ნაწყენმა 'დღესაც ღამდებაო' - ისევ ვუგუდებით... ასე ვიცინით, ვიდრე გაგვახსენდება რა საქმეზე ვართ აქ ორივე.''
წაიკითხეთ სრულად