Baby Bag

,,ვებრძვი უმძიმეს დიაგნოზსს ძვლის სარკომას. ამავდროულად უსახსრობის გამო არსებობს კითხვა - გადავრჩები?''

,,ვებრძვი უმძიმეს დიაგნოზსს ძვლის სარკომას. ამავდროულად უსახსრობის გამო არსებობს კითხვა - გადავრჩები?''

27 წლის ლიკა ჩაკვეტაძე უმძიმეს სენს - ძვლის სარკომას ებრძვის. ლიკას საზოგადოების გვერდში დგომა სჭირდება:

,,მოგესალმებით ყველას. მე ვარ ლიკა ჩაკვეტაძე 27 წლის, პატარა ანამარიას დედა. ვებრძვი უმძიმეს დიაგნოზსს ძვლის სარკომას, ძვლის დაშლას. ყოველდღე გაუსაძლის ტკივილებს ვუძლებ. მეშინია ყოველი ნაბიჯის გადადგმის. მეშინია რომ ერთ დღესაც ჩემი ძალა გამოცლილი ფეხები ვეღარ გაუძლებს ამდენ ტკივილს და დაიშლება ერთი ნაბიჯით.! ძნელია ამ შიშით ცხოვრება. ძნელია იმაზე ფიქრი რომ კიბო მაქვს. ამავდროულად უსახსრობის გამო არსებობს კითხვები გადავრჩები? თუ ვერა? ჩემს შვილს დედობას გავუწევ? თუ ვერა? ეს ფიქრები მანადგურებს. გთხოვთ ნუ დამტოვებთ მაარტო ამხელა განსაცდელში. მე თქვენ მჭირდებით. #კიბო#განაჩენი#არ#არის
🙏🙏 გთხოვთ 🙏🙏🙏 დამიდექით გვერდში დამეხმარეთ. რომ შევძლო და დროულად დავამარცხო კიბო. რეკვიზეტები 👉 საქართველოს ბანკი პირადი ნომერი 33-00-106-2845 GE60GB0000000131319494 #მიმღები #თამთა#ფასიეშვილი👉 თიბისი ბანკი პირადი ნომერი 👉 25001018109 GE28TB7911645061100098 #მიმღები#დარეჯანი#სურმანიძე. 🙏🙏🙏 მადლობა ყველას თითეული ჩარიცხული ლარისთვის. თქვენი თანადგომით მე გადავრჩები. ამის მჯერა და მწამს...'' - აღნიშავს ლიკა. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად