Baby Bag

,,ჩემი მშობლები ხვალ იცრებიან და პრინციპულად ასტრაზენეკით. რატომ?''

,,ჩემი მშობლები ხვალ იცრებიან და პრინციპულად ასტრაზენეკით. რატომ?''

ქარ­თვე­ლი ნევ­რო­ლო­გი დავით მრელაშილი, რომელიც ამერიკაში მოღვაწეობს ვაქცინაციასთან დაკავშირებით პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც ​MomsEdu.ge უცვლელად გთავაზობთ:

,,საოცარი ხალხი ვართ ეს ქართველები.

- ვაქცინამ ორი კვირით დააგვიანა შეპირებულზე და ლანძღვით ავიკელით მთავრობა - ჩვენი დახოცვა უნდათ, ან უნიათები არიან - რატო არ შემოაქვთო.

- შემოიტანეს ხარისხიანი ვაქცინა (ასტრაზენეკა) - არ ვიცრებით - ცუდი ვაქცინააო, ჩვენი დახოცვა უნდათო ისევ ამ ერთადერთი, მართლაც რომ სამწუხარო პრეცედენტის გამო (და ვუგულებელვყოფთ ათასობით გარდაცვლილს თავად ვირუსისგან). ნაწილმა იმის გამო რომ ერთ ხელზე ჩამოსათვლელმა ქვეყნებმა მეცნიერულად დაუსაბუთებელი გართულებების ეჭვის გამო დროებით ან ნაწილობრივ შეაჩერეს ეს ვაქცინა და ასევე ვუგულებელვჰყობთ მსოფლიოს ათეულობით წამყვან ქვეყნებს სადაც ჩვეულებრივ გრძელდება ვაქცინაცია ათეულ მილიონბით მოსახლეზე.

- შემოიტანეს ფაიზერი - რომლსაც ჯერჯერობით წუნი ვერ დასდეს - მაინც არ ვიცრებთ (და მიზეზს ველოდები სოციალურ მედიაში და ჯერ ვერ ვიპოვე). ამ ფაიზერით აიცრა ზუსტად უკვე ისრაელის დიდი უმეტესობა, და ქვეყანა გაიხსნა, ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდნენ პრაქტიკულად.

ამ ყოველივეს რამოდენიმე აშკარა მიზეზი აქვს:

1. გენეტიკურად და კულტურულად (ადათ-წესებით) სიახლისადმი ფრთხილი ხალხი ვართ. რატომ? იმიტომ რომ ისტორიულად ასე იყო - როგორც წესი გარედან შემოსული რაიმე უცხო და სიახლე - დამპყრობელი და შარი იყო ჩვენთვის. ვინც არ ფრთხილობდა - გადაშენდა. სიახლისადმი ფრთხილმა ხალხმა დატოვა ფრთხილი შთამომავლობა (ჩვენ). ამერიკელები იმ “ნარჩევი” ევროპელების შთამომავლები არიან ვინც შუა საუკუნეებში ჩასხდნენ გემებში და სიახლეების საძიებლად ამერიკის კონტინენტზე გადასახლდნენ. ერთი ტიტანიკის ჩაძირვას ამერიკაში მიგრაცია არ შეუჩერებია. განსხვავებაც სახეზეა ვაქცინაციის პროცესში.

2. უნდობლობა მთავრობის მიმართ ასევე მოსახლეობსი მნიშვნელოვან პროცენტში. ეს არც პოლიტიკური განცხადებაა, არც ექსკლუზიურად მიმდინარე მმართველ პარტიას ეხება. ეს არის ქვეყანაში ათწლეულობის განმავლობაში ჩამოყალიბებული სტერეოტიპი რასაც ბევრი მიზეზი აქვს (ზოგი მართალი, ზოგი უსაფუძვლო). საქმე იმაშია, რომ არ შეიძლება ცნობიერად თუ ქვეცნობიერად, წინა ან მიმდინარე მთავრობის დასაწუნი საქმიანობა დავაკავშიროთ ვაქცინაციასთან. აქ მთავრობა პრინციპულად განსხვავებულს არ აკეთებს ვიდრე ამერიკის, ან ევროპის ან ისრაელის მთავრობა - ყიდულობს ვაქცინას და სთავაზობს მოსახლეობას. ამიტომ ვეცადოთ ფსიქოლოგიურად გავმიჯნოთ ჩვენი დამოკიდებულება თუ იმიჯი მთავრობის ნებისმიერი სხვა საქციელისგან (მაგალითად მეწყერზე როგორ ჯებირს აშენებენ) და ვაქცინაციისგან.

3. არ ვიცი რანაირად ვთქვა შელამაზებულად რომ ის კონტიგენტი ვისთვისაც ვწერ ამ პოსტს უფრო არ დაიბოღმოს, მაგრამ რისკების შეფასების საკმარისი აღქმა არ არის საზოგადოების მასაში, და არც მათ ენდობიან ვისაც ეს უნარი აქვს (ან აღარ იციან ვის ენდნენ). რამოდენიმეჯერ ყური მოვკარი - ამ ნევროლოგმა ნეტა რა იცის ვაქცინებისო. საქმე იმაშია რომ ექიმობაც კი არ ჭირდება ამ საქმეს. ამას ჭირდება ერთადერთი რამ: სანდო წყაროდან სტატისტიკის მიღება (რაზეც პრინციპში თითქმის ყველას აქვს წვდომა, თუმცა ანვანწიურული და დაუსაბუთებელი “სენსაციები” უფრო გვიზიდავს) და ჯანსაღი გაანალიზება (პარანოიული წარმოდგენების გარეშე როგორიცაა დაჩიპვა) - ანუ რამდენს დაემართა კოვიდი და რამდენი იმსხვერპლა და დააინვალიდა სამუდამოდ, და მეორეს მხრივ რამდენი მილიონი აიცრა უკვე მსოფლიოში, და იქედან რამდენს ამოუვიდა რქები ან 5G ანტენა შუბლზე. ეს, ძალიანაც რომ უნდოდეს ნებისმიერი ქვეყნის მთავრობას დამალოს - შეუძლებელია, თითქმის ყველას აქვს სოციალურ მედიასთან წვდომა და უცებ გავრცელდებოდა ყველა სავალალო შედეგი (როგორც ჩვენს ქვეყანაში ეს ერთადერთი შემთხვევა).

უკვე მრცხვენია ვინმეს ვაქცინა ვთხოვო საქართველოსთვის. აქამდე ვეუბნებოდი არ გვაქვს ვაქცინა, ვიხოცებით, გვიშველეთ თქო. აწ ყველასთვის წვდომადი ინფორმაციაა ქვეყანაში რამდენი ვაქცინა შემოვიდა, და იქედან მოსახლეობამ 10%-იც კი ვერ აითვისა ჯერ, და რო ნახონ სტატისტიკა - ვაქცინასაც დავკარგავ და ნდობასაც მომავლისთვის.

ჩემი მშობლები ხვალ იცრებიან და პრინციპულად ასტრაზენეკით. რატომ? იმიტომ, რომ ვფიქრობ ის მათთვის საუკეთესო არჩევანია და არაა პრაქტიკული განსხვავება, ამ ეტაპზე ცნობილი ინფორმაციით ამ ორ ვაქცინას შორის. “აბა ის ექთანი რომ გარდაიცვალა?”. ამაზე ძალიან მარტივი პასუხია ანალოგიის პრინციპით: საქართველოში რომ ვიყავი ერთი ახლობლის ახალგაზრდა ვაჟი გარდაიცვალა ავტოკატასტროფაში BMW-ს მარკის ავტომობილში. ეგ ხომ არ ნიშნავს რომ BMW ან ცუდი მანქანაა, ან ოპელზე ნაკლებად იცავს მგზავრებს ავარიის დროს? ვეცადოთ შევხედოთ საერთო სურათს და მიზეზს, და არა ერთეული ფაქტი განვაზოგადოთ.

და ბოლოს, 529 ლიტრიანი მაცივარი კი არა ქამარზე ჩამოსაკიდი თერმოსი რომ მეჩუქებინა კახეთისთვის - ისიც ეყოფოდა ვაქცინის შესანახად როგორც ჩანს ისეთი ცოტა იცრება. ვფიქრობ შემდეგი რა შეიძლება გავაკეთო და ჯერჯერობით აზრი არ მომდის,'' - აღნიშნავს ექიმი პოსტში. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

შიშის გამო პლანეტის ნაწილი შეგნებულად უარს იტყვის ამ ვაქცინაზე - კოვიდ-19-ის საწინააღმდეგო ვაქცინის გამოყენების ნებართვა გაიცა

შიშის გამო პლანეტის ნაწილი შეგნებულად უარს იტყვის ამ ვაქცინაზე - კოვიდ-19-ის საწინააღმდეგო ვაქცინის გამოყენების ნებართვა გაიცა

ამერიკაში მოღვაწე ქართველი ექიმი ზურაბ გურული სოციალურ ქსელში ისტორიული დღის, ანუ კოვიდის საწინააღმდეგო ვაქცინის დამტკიცების შესახებ წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით: 

,,ისტორიული დღე იყო 2020 წლის 10 დეკემბერი. FDA-მ კოვიდ-19-ის საწინააღმდეგო ვაქცინის გამოყენების ნებართვა გასცა. 17 ხმა 4-ის წინააღმდეგ. ერთმა თავი შეიკავა. დარწმუნებული ვარ, იმ 17-დან ვერცერთი ვერ დაიძინებდა ამ საღამოს მშვიდად.

ნაცნობი შეგრძნებაა. სიკვდილთან ყოველი დამარცხებისას განუწყვეტლივ ფიქრობ, შეიძლებოდა თუ არა კიდევ რამის გაკეთება და შეცდომა ხომ არ დაუშვი სადმე; იქნებ ვერ იყავი საკმარისად გაბედული; იქნებ უფრო ფრთხილი უნდა ყოფილიყავი; იქნებ... იქნებ .. იქნებ ის ოთხი ადამიანი იყო მართალი; ისინიც ხომ ექსპერტები არიან? იქნებ ... იქნებ ...


დიახ, აქვს ვაქცინებს თავისი გართულებები. ყველამ ვიცით. მაგრამ კაცობრიობამ მიიღო მათი გამოყენების რისკი. პლანეტა ვერ გაჩერდება. ადამიანთა სამყარომ მიიღო და გაითავისა საკუთარ არსებობასთან დაკავშირებული ხიფათები, გათვალა უპირატესობები და პრაგმატული ნაბიჯებით გააგრძელა წინსვლა.

კოვიდმა მთელი წლით გაყინა პლანეტა; გადაასხვაფერა. ესპანური გრიპი ბევრად უფრო ფატალური პანდემია იყო, მაგრამ კოვიდი რატომღაც უფრო შთამბეჭდავი აღმოჩნდა. ალბათ იმიტომ, რომ მსოფლიო საოცრად დაპატარავდა და თან აჩქარდა. ინტერნეტმა შექმნა ეს ილუზია. ქვეყნებმა ერთმანეთის მოპირდაპირედ მდგარი კორპუსების მაცხოვრებლებივით დაიწყეს ერთმანეთის ფანჯრებში ჭვრიტინი, დაწვრილებით შეისწავლეს მეზობლების ქცევა, რუტინა; მოწმეები გახდნენ ერთმანეთის ბედნიერებისა და უბედურების, სიხარულისა და შიშის.

ნეტავ როგორ გავიხსენებთ ამ დღეს რამდენიმე წლის შემდეგ?

როგორც კაცობრიობის დიდი გამარჯვების დღეს? ასეთი სისწრაფით არასოდეს უმუშავია პლანეტის გაერთიანებულ გონს მიკროსამყაროს წინააღმდეგ. ერთ წელიწადზე ნაკლებ დროში შეიქმნა ვაქცინა, ყველაზე ეფექტური და გამანადგურებელი იარაღი სამყაროთაშორის ბრძოლაში. რა სიზუსტის აღმოჩნდება ეს იარაღი? გასროლისას მსროლელსაც ხომ არ დააზიანებს? არავინ იცის აბსოლუტური სიზუსტით, მაგრამ მოცდა აღარ შეიძლება. მხოლოდ ვირუსი არ ემუქრება პლანეტას, შეუცნობელის მოლოდინის შიში დათრგუნავს და დააძაბუნებს.

ექიმებზე უკეთ არავინ იცის ამ შიშის ძალა. უკურნებელი სენით დაავადებული პაციენტი ხომ შიშით მანამ კვდება, სანამ თავად დაავადება მოერევა ორგანიზმს. ამ შიშის გავრცელება უნდა აღიკვეთოს. ვაქცინა იმედია, რწმენაა და იმდენად რაციონალურია ეს რწმენა, რამდენადაც მსოფლიო გონი ენდობა საკუთარ თავსა და შესაძლებლობებს.

შეუცნობლის მიმართ შიშის გამო პლანეტის ნაწილი შეგნებულად უარს იტყვის ამ ვაქცინაზე, მაგრამ ეს შიში აუცილებლად გაიფანტება დროთა განმავლობაში. როგორც კი ინფორმაცია, ცოდნა, გამოცდილება დაგროვდება, შიშის მოქმედების არეალიც შემცირდება.

მაგრამ, მაინც ... ნეტავ ვის უფრო მშვიდად სძინავს ამ ღამით, იმ 17-ს თუ იმ 4-ს?

ალბათ ერთ დღეს გავიგებთ. მანამ კი ყველას გილოცავთ პირველ ნაბიჯს ჩვენი ეგზომ მობეზრებული და ეგზომ მონატრებული რუტინის დასაბრუნებელ გზაზე,'' - აღნიშნავს ზურაბ გურული. 


წაიკითხეთ სრულად