Baby Bag

,,ჩემი მშობლები ხვალ იცრებიან და პრინციპულად ასტრაზენეკით. რატომ?''

,,ჩემი მშობლები ხვალ იცრებიან და პრინციპულად ასტრაზენეკით. რატომ?''

ქარ­თვე­ლი ნევ­რო­ლო­გი დავით მრელაშილი, რომელიც ამერიკაში მოღვაწეობს ვაქცინაციასთან დაკავშირებით პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც ​MomsEdu.ge უცვლელად გთავაზობთ:

,,საოცარი ხალხი ვართ ეს ქართველები.

- ვაქცინამ ორი კვირით დააგვიანა შეპირებულზე და ლანძღვით ავიკელით მთავრობა - ჩვენი დახოცვა უნდათ, ან უნიათები არიან - რატო არ შემოაქვთო.

- შემოიტანეს ხარისხიანი ვაქცინა (ასტრაზენეკა) - არ ვიცრებით - ცუდი ვაქცინააო, ჩვენი დახოცვა უნდათო ისევ ამ ერთადერთი, მართლაც რომ სამწუხარო პრეცედენტის გამო (და ვუგულებელვყოფთ ათასობით გარდაცვლილს თავად ვირუსისგან). ნაწილმა იმის გამო რომ ერთ ხელზე ჩამოსათვლელმა ქვეყნებმა მეცნიერულად დაუსაბუთებელი გართულებების ეჭვის გამო დროებით ან ნაწილობრივ შეაჩერეს ეს ვაქცინა და ასევე ვუგულებელვჰყობთ მსოფლიოს ათეულობით წამყვან ქვეყნებს სადაც ჩვეულებრივ გრძელდება ვაქცინაცია ათეულ მილიონბით მოსახლეზე.

- შემოიტანეს ფაიზერი - რომლსაც ჯერჯერობით წუნი ვერ დასდეს - მაინც არ ვიცრებთ (და მიზეზს ველოდები სოციალურ მედიაში და ჯერ ვერ ვიპოვე). ამ ფაიზერით აიცრა ზუსტად უკვე ისრაელის დიდი უმეტესობა, და ქვეყანა გაიხსნა, ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდნენ პრაქტიკულად.

ამ ყოველივეს რამოდენიმე აშკარა მიზეზი აქვს:

1. გენეტიკურად და კულტურულად (ადათ-წესებით) სიახლისადმი ფრთხილი ხალხი ვართ. რატომ? იმიტომ რომ ისტორიულად ასე იყო - როგორც წესი გარედან შემოსული რაიმე უცხო და სიახლე - დამპყრობელი და შარი იყო ჩვენთვის. ვინც არ ფრთხილობდა - გადაშენდა. სიახლისადმი ფრთხილმა ხალხმა დატოვა ფრთხილი შთამომავლობა (ჩვენ). ამერიკელები იმ “ნარჩევი” ევროპელების შთამომავლები არიან ვინც შუა საუკუნეებში ჩასხდნენ გემებში და სიახლეების საძიებლად ამერიკის კონტინენტზე გადასახლდნენ. ერთი ტიტანიკის ჩაძირვას ამერიკაში მიგრაცია არ შეუჩერებია. განსხვავებაც სახეზეა ვაქცინაციის პროცესში.

2. უნდობლობა მთავრობის მიმართ ასევე მოსახლეობსი მნიშვნელოვან პროცენტში. ეს არც პოლიტიკური განცხადებაა, არც ექსკლუზიურად მიმდინარე მმართველ პარტიას ეხება. ეს არის ქვეყანაში ათწლეულობის განმავლობაში ჩამოყალიბებული სტერეოტიპი რასაც ბევრი მიზეზი აქვს (ზოგი მართალი, ზოგი უსაფუძვლო). საქმე იმაშია, რომ არ შეიძლება ცნობიერად თუ ქვეცნობიერად, წინა ან მიმდინარე მთავრობის დასაწუნი საქმიანობა დავაკავშიროთ ვაქცინაციასთან. აქ მთავრობა პრინციპულად განსხვავებულს არ აკეთებს ვიდრე ამერიკის, ან ევროპის ან ისრაელის მთავრობა - ყიდულობს ვაქცინას და სთავაზობს მოსახლეობას. ამიტომ ვეცადოთ ფსიქოლოგიურად გავმიჯნოთ ჩვენი დამოკიდებულება თუ იმიჯი მთავრობის ნებისმიერი სხვა საქციელისგან (მაგალითად მეწყერზე როგორ ჯებირს აშენებენ) და ვაქცინაციისგან.

3. არ ვიცი რანაირად ვთქვა შელამაზებულად რომ ის კონტიგენტი ვისთვისაც ვწერ ამ პოსტს უფრო არ დაიბოღმოს, მაგრამ რისკების შეფასების საკმარისი აღქმა არ არის საზოგადოების მასაში, და არც მათ ენდობიან ვისაც ეს უნარი აქვს (ან აღარ იციან ვის ენდნენ). რამოდენიმეჯერ ყური მოვკარი - ამ ნევროლოგმა ნეტა რა იცის ვაქცინებისო. საქმე იმაშია რომ ექიმობაც კი არ ჭირდება ამ საქმეს. ამას ჭირდება ერთადერთი რამ: სანდო წყაროდან სტატისტიკის მიღება (რაზეც პრინციპში თითქმის ყველას აქვს წვდომა, თუმცა ანვანწიურული და დაუსაბუთებელი “სენსაციები” უფრო გვიზიდავს) და ჯანსაღი გაანალიზება (პარანოიული წარმოდგენების გარეშე როგორიცაა დაჩიპვა) - ანუ რამდენს დაემართა კოვიდი და რამდენი იმსხვერპლა და დააინვალიდა სამუდამოდ, და მეორეს მხრივ რამდენი მილიონი აიცრა უკვე მსოფლიოში, და იქედან რამდენს ამოუვიდა რქები ან 5G ანტენა შუბლზე. ეს, ძალიანაც რომ უნდოდეს ნებისმიერი ქვეყნის მთავრობას დამალოს - შეუძლებელია, თითქმის ყველას აქვს სოციალურ მედიასთან წვდომა და უცებ გავრცელდებოდა ყველა სავალალო შედეგი (როგორც ჩვენს ქვეყანაში ეს ერთადერთი შემთხვევა).

უკვე მრცხვენია ვინმეს ვაქცინა ვთხოვო საქართველოსთვის. აქამდე ვეუბნებოდი არ გვაქვს ვაქცინა, ვიხოცებით, გვიშველეთ თქო. აწ ყველასთვის წვდომადი ინფორმაციაა ქვეყანაში რამდენი ვაქცინა შემოვიდა, და იქედან მოსახლეობამ 10%-იც კი ვერ აითვისა ჯერ, და რო ნახონ სტატისტიკა - ვაქცინასაც დავკარგავ და ნდობასაც მომავლისთვის.

ჩემი მშობლები ხვალ იცრებიან და პრინციპულად ასტრაზენეკით. რატომ? იმიტომ, რომ ვფიქრობ ის მათთვის საუკეთესო არჩევანია და არაა პრაქტიკული განსხვავება, ამ ეტაპზე ცნობილი ინფორმაციით ამ ორ ვაქცინას შორის. “აბა ის ექთანი რომ გარდაიცვალა?”. ამაზე ძალიან მარტივი პასუხია ანალოგიის პრინციპით: საქართველოში რომ ვიყავი ერთი ახლობლის ახალგაზრდა ვაჟი გარდაიცვალა ავტოკატასტროფაში BMW-ს მარკის ავტომობილში. ეგ ხომ არ ნიშნავს რომ BMW ან ცუდი მანქანაა, ან ოპელზე ნაკლებად იცავს მგზავრებს ავარიის დროს? ვეცადოთ შევხედოთ საერთო სურათს და მიზეზს, და არა ერთეული ფაქტი განვაზოგადოთ.

და ბოლოს, 529 ლიტრიანი მაცივარი კი არა ქამარზე ჩამოსაკიდი თერმოსი რომ მეჩუქებინა კახეთისთვის - ისიც ეყოფოდა ვაქცინის შესანახად როგორც ჩანს ისეთი ცოტა იცრება. ვფიქრობ შემდეგი რა შეიძლება გავაკეთო და ჯერჯერობით აზრი არ მომდის,'' - აღნიშნავს ექიმი პოსტში. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

სამზარეულოში ტრიალი და კერძების მომზადება პანდემიით გამოწვეულ სტრესთან გამკლავების ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა

სამზარეულოში ტრიალი და კერძების მომზადება პანდემიით გამოწვეულ სტრესთან გამკლავების ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა

ცხოვრების საგანგებო რეჟიმზე გადასვლის შემდეგ სოციალური ქსელები კულინარიული ექსპერიმენტებით გატაცებული ადამიანების ფოტოებით გაივსო. სახლში დარჩენილი სხვადასხვა ქვეყნის მოქალაქეები სამზარეულოში აქტიურად ფუსფუსებენ და საკუთარ ნახელავს ვირტუალურ მეგობრებს უზიარებენ. მაფინები, შოკოლადის ბლინები, ბანანის დესერტები და სხვა კულინარიული შედევრები ფოტოებზე იმდენად მიმზიდველად გამოიყურება, რომ მათი დანახვა თვითიზოლაციაში მყოფი ადამიანების უდიდეს ნაწილს სამზარეულოში ფუსფუსისკენ უბიძგებს.

კორონავირუსის პანდემიამ საზოგადოება სოციალური დისტანცირების აუცილებლობის წინაშე დააყენა. სახლში მარტო დარჩენილ ადამიანებს დროის საინტერესოდ გატარების მოთხოვნილება აქვთ. კარანტინში მყოფ მოქალაქეებს სამზარეულოში ფუსფუსი არამხოლოდ დანაყრების მიზნით, არამედ გართობისა და შემეცნებითი ინტერესის დასაკმაყოფილებლადაც სჭირდებათ. კვების ექსპერტები და ცნობილი მზარეულები საინტერესო ვიდეორგოლებს ამზადებენ, რომელშიც ისინი ადამიანებს საინტერესო რეცეპტებს აცნობენ და სამზარეულოში ფუსფუსს ასწავლიან. ცნობილი კულინარები დაინტერესებული პირების კითხვებსაც სიამოვნებით პასუხობენ და მათთვის იზოლაციით გამოწვეული სტრესის შემსუბუქებას ცდილობენ.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ისეთი ცნობილი პერიოდული გამოცემები, როგორებიცაა: „ნიუ იორკ თაიმსი“ და ჟურნალი „Bon Appétit“ მკითხველს სპეციალურ კულინარულ სექციებს სთავაზობენ, რომელთა დახმარებითაც ისინი მარტივად მოსამზადებელი კერძების რეცეპტებს გაეცნობიან. თვითიზოლაციის პირობებში განსაკუთრებული ინგრედიენტების შესაძენად მაღაზიაში ხშირად სიარული რეკომენდებული არ არის, რის გამოც, ცნობილი მზარეულები გირჩევენ, რომ კერძების მოსამზადებლად საკუჭნაოში შემონახული პროდუქტების მარაგი გამოიყენოთ.

ცნობილი კულინარიული წიგნების ავტორმა სამინ ნოსრატმა თაყვანისმცემლებს ახალი პოდკასტი შესთავაზა, რომელშიც მაყურებლების კითხვებს თანაწამყვანთან ერთად პასუხობს. სამინის თქმით, მას სახლში გამოკეტილი ადამიანების ყოფის შემსუბუქება სურს და მზად არის მათ სამზარეულოში ქცევის ელემენტარული წესების ათვისებაში დაეხმაროს. ადამიანებს ძალიან აინტერესებთ, როგორ მოამზადონ კერძები კრეატიულად უბრალო ინგრედიენტების გამოყენებით. სამინ ნოსრატი ერთ-ერთია იმ კეთილ ადამიანებს შორის, როლებიც სხვების კეთილდღეობასა და დადებით განწყობაზე მონდომებით ზრუნავენ. ცნობილი კულინარის თქმით, მას გაუმართლა, რადგან ის დასაქმებული, იზოლირებული, დაცული და მატერიალურად უზრუნველყოფილია. სამინი თავს ვალდებულად თვლის მასთან შედარებით ნაკლებად პრივილეგირებულ ადამიანებს განსაცდელის ჟამს ემოციური მხარდაჭერა აგრძნობინოს.

ადამიანებს, რომლებიც ყოველდღიურად მუშაობდნენ, პანდემიის პირობებში გაცილებით მეტი კერძის მომზადება უხდებათ, ვიდრე ჩვეულებრივ. სამსახურში შესვენებების დროს კვება მათ სამზარეულოში ტრიალისგან მეტწილად ათავისუფლებდა. დღეს, როდესაც ოჯახის თითქმის ყველა წევრი სახლშია, იზოლაციამ უკიდურესი ფორმები მიიღო, ხოლო რესტორნებისა და კაფეების აბსოლუტური უმრავლესობა დაიხურა, ადამიანებმა სამზარეულოში ფუსფუსი დაიწყეს. სხვაგვარად სრულფასოვნად კვება შეუძლებელი გახდა. მათი გარკვეული ნაწილი კულინარიაში აბსოლუტურად გამოუცდელია, ზოგიერთი მათგანი კი კერძებს ადრეც ამზადებდა, თუმცა არა იმ ინტენსივობით, როგორც ამას დღეს აკეთებს.

სამზარეულომ არანორმალურ ცხოვრებისეულ ატმოსფეროს, რომელიც პანდემიამ შექმნა, ნორმალურობის ელფერი შესძინა. ადამიანები, რომლებიც კერძებს აქტიურად ამზადებენ, ნაკლებად ღელავენ. ისინი თავს დაცულად და უსაფრთხოდ გრძნობენ. სამზარეულოში ფუსფუსი ადამიანებს ვირუსის აფეთქებით გამოწვეულ უსიამოვნებებს დროებით ავიწყებს, რაც მათ ფსიქიკურ მდგომარეობაზე დადებითად აისახება.

პანიკამ, რომელიც მოსახლეობაში ვირუსზე სწრაფად ვრცელდება, შესაძლოა, მდგომარეობა უფრო დაამძიმოს. ადამიანები, რომლებიც კერძის მომზადებაზე არიან ორიენტირებულები, პანდემიით გამოწვეულ საფრთხეებზე ნაკლებად ფიქრობენ. ისინი ცდილობენ რეცეპტი კარგად გაიაზრონ და კულინარების მითითებები ზედმიწევნით გაითვალისწინონ, რათა შეცდომა არ დაუშვან, რაც მათ შფოთვის საშუალებას არ აძლევს. იმის ნაცვლად, რომ სიახლეებს დღეში რამდენიმეჯერ გაეცნოთ და სოციალური ქსელებით გავრცელებული შემზარავი (უმეტესად ცრუ) ინფორმაციით დაითრგუნოთ თავი, უმჯობესია, დრო სამზარეულოში ტრიალს დაუთმოთ. თუ ხელები ფქვილით დაგესვრებათ, ტელეფონს ვეღარ დაიჭერთ, რაც სოციალური ქსელების ნეგატიური ზეგავლენისგან დაგიცავთ. სამზარეულოში ფუსფუსი მედიტაციის მსგავს ფუნქციას ასრულებს. ის თქვენს კონცენტრაციას მთლიანად ერთი საქმისკენ მიმართავს, რაც განტვირთვაში გეხმარებათ.

კერძების მომზადება შფოთვისა და დეპრესიისგან გათავისუფლებისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო საქმიანობაა. იმის ნაცვლად, რომ პანდემიაზე ფიქრით გადაიღალოთ, თქვენი ყოველდღიური რაციონის განსაზღვრაზე იზრუნეთ. ყველაფერი, რაც დღეს ჩვენ ირგვლივ ხდება, გვთრგუნავს და გვაშინებს. მართალია, ჩვენ ზედმიწევნით ვასრულებთ ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მითითებებს, რეგულარულად ვიბანთ ხელებს, ვრჩებით სახლში და ვეხმარებით სოციალურად დაუცველ ჯგუფებს, მაგრამ ახალი ამბების გაცნობის შემდეგ მაინც უმწეობის განცდა გვეუფლება. დაინფიცირებულ ადამიანთა რიცხვი ყოველდღიურად იზრდება. ნორმალური ცხოვრების რეჟიმს თითქოს უსასრულოდ გამოვეთხოვეთ. ჩვენ წარმოდგენა არ გვაქვს, როდის მოგვეცემა შესაძლებლობა, რომ კვლავ შევხვდეთ მეგობრებს, ახლობლებს, ნათესავებს, დავესწროთ საქორწინო ცერემონიებს, ვისადილოთ საყვარელ რესტორნებში. ეს ყველაფერი კი ადამიანების უდიდეს ნაწილში ფრუსტრაციის განცდას ბადებს. უსუსურობის განცდისგან გასათავისუფლებლად, უმჯობესია, თუ რაიმე საქმით დავკავდებით და ვიგრძნობთ, რომ ჩვენს ცხოვრებაში რაღაც მაინც არის ჩვენზე დამოკიდებული. სამზარეულოში ფუსფუსი ძალაუფლების სასიამოვნო შეგრძნებას დაგიბრუნებთ. თქვენ იგრძნობთ, რომ რაღაცის შეცვლა შეგიძლიათ, რაც განტვირთვაში ძალიან დაგეხმარებათ.

სოციალური იზოლაციის პირობებში საკვების სხვებისთვის გაზიარება ან მათთვის საკუთარი გამოცდილების გადაცემა მნიშვნელოვან ძალას გმატებთ. მართალია, მეგობრებს პირადად ვერ ხვდებით, მაგრამ შეგიძლიათ, მათ სოციალურ ქსელებში ჯგუფურად გაესაუბროთ. ერთმანეთს საკუთარი გეგმები გაუზიარეთ. უთხარით თქვენს მეგობრებს, რის მომზადებას გეგმავთ სადილად. შეგიძლიათ, მათ საინტერესო რეცეპტებიც გაუზიაროთ. მეგობრებთან ხშირი კომუნიკაცია შიშის დაძლევაში ძალიან დაგეხმარებათ. კორონავირუსის პანდემიით გამოწვეული ნეგატიური შედეგების შესამსუბუქებლად ცნობილმა ფრილანსერმა ვივიან ლიმ ახალი ბლოგი შექმნა, რომელშიც ადამიანები ერთმანეთს იზოლაციის პერიოდში მათ მიერ მომზადებულ კერძებს უზიარებენ. აუცილებელი არ არის, რომ ბლოგზე ინფორმაციის განთავსებისას გამართულად წეროთ ან თქვენ მიერ მომზადებული კერძის ამსახველი მაღალი ხარისხის მქონე ფოტოები გქონდეთ, მთავარია, რომ ისიამოვნოთ და გაერთოთ.

ბევრი ადამიანი სოციალურ ქსელებში LIVE რეჟიმში ამზადებს კერძებს, პარალელურად კი მაყურებლების კითხვებს პასუხობს, რაც ადამიანებს განტვირთვის საშუალებას აძლევს. ინტერნეტში ვრცელდება ვიდეოები, რომლებშიც სამზარეულოში ფუსფუსის მოყვარული ადამიანები კერძებს მეზობლებისთვის ან სრულიად უცხო ადამიანებისთვის ამზადებენ. სოციალური დისტანცირების წესების დარღვევის თავიდან ასაცილებლად, ისინი მომზადებულ კერძს მეზობლებს სახლის კართან უტოვებენ. როგორც წესი, სამზარეულოში ტრიალის დროს კულინარებს მარტოობა უყვართ, თუმცა პანდემიის პირობებში ადამიანები ვირტუალურ სამყაროში ერთად იკრიბებიან და ცდილობენ ერთმანეთს ბედნიერება აჩუქონ. კარანტინის პირობებში მზარეულობამ სხვა დატვირთვა შეიძინა. მართალია, მეგობრები ახალი კერძის დასაგემოვნებლად ერთ მაგიდასთან ვეღარ სხდებიან, მაგრამ ისინი ერთმანეთს შთაბეჭდილებებს ძველებურად უზიარებენ, რაც თითოეულ მათგანს განტვირთვისა და დროის სასიამოვნოდ გატარების შესაძლებლობას აძლევს. 

მომზადებულია ​vox.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა
წაიკითხეთ სრულად