Baby Bag

,,ამ დროის განმავლობაში კლინიკის გასახსნელად ძალიან ბევრ ადგილას და ბევრ ადამიანთან მქონდა კონტაქტი''

,,ამ დროის განმავლობაში კლინიკის გასახსნელად ძალიან ბევრ ადგილას და ბევრ ადამიანთან მქონდა კონტაქტი''
ექიმი რეზიდენტი გიორგი ღოღობერიძე კლინიკის გახსნასთან დაკავშირებით სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც უცვლელად გთავაზობთ:

,,ამ დროის განმავლობაში კლინიკის გასახსნელად ძალიან ბევრ ადგილას და ბევრ ადამიანთან მქონდა კონტაქტი.

მე ჩემი ცხოვრების განმავლობაში თავადაც დავაგროვე ცოტაოდენი ფინანსები, რომლებიც დამოუკიდებლადაც შემეძლებინებს 400-500 კვადრატული მეტრ ფართობის კლინიკის სართულის გახსნას.

ჩემ გვერდში ასევე დგას ერთი ძალიან კეთილი და უანგარო ბიზნესმენი, რომელიც ყველანაირად მეხმარება, რომ ჩემ მიზანს მივაღწიო. ყველა იდეაზე მომყვება და მზად არის, რომ ხალხის დასახმარებლად თავადაც იბრძოლოს. მოგვიანებით მოგიყვებით ამ საოცარი ადამიანის შესახებაც. 

მაგრამ ამის მიუხედავად საკმარისი ფინანსები არ გროვდება, რომ მართლა კლინიკის მასშტაბებს გავწვდეთ. კლინიკის, რომელიც დაკომპლექტებული იქნება ძალიან ჭკვიანი ექიმებით და ორიენტირებული იქნება, რომ პაციენტს ყოველ ნაბიჯზე დაეხმაროს! ისე, რომ პაციენტის ხარჯზე ფინანსურ მოგებაზე ორიენტირებული არ იყოს.

მჭირდება ისეთი ბიზნესმენები, სახელმწიფო მოხელეები ან გავლენიანი ადამინები, რომლებიც აქცენტს მოგებაზე არ გააკეთებენ და ასეთი კლინიკის გახსნაში დროის ამ ეტაპზე დამეხმარებიან. აქ საუბარი არ არის რამდენიმე ათასზე, კლინიკის გახსნა მართლა დიდი ფინანსები ჯდება და ასეთი რამ არც ისე ბევრს ეწიფება ხელთ. მიწის ყიდვა, აშენება, აპარატურა.

თუ ასეთი ხალხი გამოჩნდება, მე მზად ვარ იმ აშენებულ კლინიკაში ჩემი ყოველი კონსულტაცია უფასო იყო მთელი ცხოვრების განმავლობაში.

ყველა იმ ადამიანის სახელი ისტორიას დარჩება და ამაზეც ვარ პასუხისმგებელი. 

ბევრმა უბრალო ადამიანმა გამოთქვა დახმარების სურვილი. ფულს ჩვენც შეგიგროვებთო… მაგრამ მე ხალხს ფულს ვერ გამოვართმევ… თქვენზე მადლობის მეტი არაფერი მეთქმის. ამ ეტაპზე რაც შეგიძლიათ ეს არის ის, რომ დამეხმაროთ საჭირო ადამინების მოძიებაში და ამ წერილის გავრცელებაში.

 Ghoghoberidze.Giorgi @yahoo.com არის მეილი,'' - აღნიშნავს გიორგი ღოღობერიძე. 


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმ​რთელობა

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე
ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე კოვიდ დადებითია და უკვე მე-4 დღეა ვირუსს ებრძვის. გთავაზობთ მის პოსტს, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა. 

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია. მეჩვენება რომ გრავიტაცია ჩემს სხეულზე 5-ჯერ ძლიერად მოქმედებს და ძალიან მაგრად ექაჩება სადღაც. განსაკუთრებით ფეხები და წელი ვერ უძლებს.
ცოტა მახველებს. როცა ინჰალატორია ჩართული, ყურსასმენებს ვიკეთებ, ვითომ არ მესმის. გადასხმა არ მჭირდება, ვსვამ პლაქვენილს. ყოველ დილით სისხლის აღება აუცილებელია, ექიმებთან კომუნიკაცია მინიმალური. მედდა ლალი ისევ ენერგიულად დაქრის, ან არ ეძინება ან არ იღლება?! სიცხე რომ არ გვაქვს, ისე გვაქებს, ვითომ ჩვენი თავდაუზოგავი შრომის შედეგია.
გვერდით ერთი წლის ბავშვია და ვერ ვიტან სავალდებულო პროცედურები რომ უწევს, ვერ იგებს რას ერჩიან, ბავშვები არ უნდა ხვდებოდნენ აქ!
ტელეფონი დამივარდა, რირშახის ტესტივითაა ეკრანზე უშველებელი ლაქა, ხან ღამურად აღვიქვამ, ხან გაბრაზებულ ზაზუნად (უნდა ვიკითხო ხომ მშვიდობა მაქვს), ვარაუდით ვწერ ტექსტებს.
ოთახის ერთი ბოლოდან მეორემდე 6 ნაბიჯია, ნახევარი ჩემია.
დილით 
Levan რეკავს ყავა მოგენატრებოდაო და ამომიგზავნა ნამცხვრებთან ერთად, გემო თითქოს გავიგე, მგონი ბრუნდება. ვიჯღნავლე- ლევანის ცოლი ექიმია აქ და თავზე აყრია საქმე, ამ დილით სამსახურში რომ მიდიოდა ორივე და ჩემი ყავა გაახსენდათ, კია საჯღნავლი.
აქ ზოგადად ძალიან გულჩვილი ხდები, დღეში რამდენჯერმე ვტირი გარანტირებულად. ხან მოწერილ გამამხნევებელ მესიჯებზე, ხან გარედან შემოსულ, ცოცხალი ქალაქის ხმაზე, ხან კირას კითხვაზე 'დე მალე მოხვალ თუ არა-მალე' და მე რომ უნდა ვუთხრა 'არა-მალე', ხან გაურკვევლობაზე. ვიკა ბუკიას ირინკამ მომიკითხა და ღნავილით მოვკვდი, რაღაცნაირი სევდიანი კავშირი რომ გვაქვს, მარტო ჩვენი, კორონული...
ჩემი კოვიდმეზობელი ნინო კარგადაა, თავისი კლასტერიდან დაურეკეს წეღან: '-კორონა როგორა ხარო?' იგუდებოდნენ სიცილით. მერე იმან იქედან თავისი კოვიდ მეზობელი გვაჩვენა 62 წლის ქალი, საწოლზე ყირაზე იდგა, ფეხები კედელზე შემოელაგებინა და იქნევდა - ვარჯიშობსო, ისევ ვიცინეთ.
უელბეკს ვკითხულობ, მაგრამ მინდა 'სამხრეთული სპილო' არ მქონდეს წაკითხული და ახლა, აქ ვკითხულობდე. ან გორგილაძეს ქონდეს რამე ახალი გამოცემულული. ქართული ამბები მინდა, ეს ევროპები ძალიან შორია ამ ნაცრისფერი პალატიდან.
კახელების იუმორი აქ რომ დავაფასე კი გითხარით. ნინო დგას გუშინ ფანჯარასთან, გარეთ იყურება... გამომხედა ცოტა ნაწყენმა 'დღესაც ღამდებაო' - ისევ ვუგუდებით... ასე ვიცინით, ვიდრე გაგვახსენდება რა საქმეზე ვართ აქ ორივე.''
წაიკითხეთ სრულად