Baby Bag

,,ახლა ამ ახალი ტალღისა და ანტივაქსერთა უგუნურების ახალი შემოტევების გამო გავბედავ _ რაღაცებს გავიხსენებ იმ ბურუსიანი კოშმარიდან და ერთს შემოგძახებთ: რას სჩადით, ადამიანებო?''

,,ახლა ამ ახალი ტალღისა და ანტივაქსერთა უგუნურების ახალი შემოტევების გამო გავბედავ _ რაღაცებს გავიხსენებ იმ ბურუსიანი კოშმარიდან და ერთს შემოგძახებთ: რას სჩადით, ადამიანებო?''

ენათ­მეც­ნი­ე­რმა მა­რი­ნე ბე­რი­ძემ კორონავირუსი მძიმედ გადაიტანა. სწორედ ამ პერიოდს უძღვნის სოციალურ ქსელში გამოქვეყნებულ პოსტს, რომელსაც ​MomsEdu.ge უცვლელად გთავაზობთ:

,,წუთშესვენება უნდა გამოვიყენო და ეს დავწერო.

...

ჯერ მეგონა, რომ იმისთვის გადავრჩი, რომ ყველაფერი, ყველაფერი, რაც ვნახე და განვიცადე, მომეთხრო სხვებისთვის და თუნდაც ერთი ადამიანი გადამერჩინა...

იმდენად გრძელი აღმოჩნდა გზა რეანიმაციის "ზედა სართულიდან" ფეისბუკურ ოხშივრამდე, რომ ეს სურვილი შეგნებულად ჩავახშე ჩემში. არ იყო ადვილი მაშინ, მაგრამ ჯერ ალღომ, მერე გარემოზე დაკვირვებამ მიკარნახა. ბოლოს გადაწყვეტილებად ჩამოყალიბდა. ამ გადაწყვეტილების მიზეზებზეც ოდესმე იქნებ მოიტანოს სიტყვამ და ვთქვა.

ახლა ამ ახალი ტალღისა და ანტივაქსერთა უგუნურების ახალი შემოტევების გამო გავბედავ _ რაღაცებს გავიხსენებ იმ ბურუსიანი კოშმარიდან და ერთს შემოგძახებთ: რას სჩადით, ადამიანებო? რატომ დაემსგავსეთ საკუთარი ლეკვების მჭამელ იშვიათ ცხოველებს? ვისი სახელით? ვინც გითხრათ, რომ ადამიანი კი არ შეიქმნა შაბათისთვის, შაბათი შეიქმნა ადამიანისთვის?!

სინამდვილეში, თქვენ ის ხალხი ხართ, ვისთვისაც "ორშაბათიც შაბათია" ამ ქვეყანაზე!

მოკლედ, ვიწყებ აქა-იქა გახსენებას. თანმიმდევრული აღწერის არც დრო მაქვს, არც ძალა.

ვაგიფა

როცა ახალგაზრდა მოწყალების "ძმამ" ურიკით თეთრად გაკაშკაშებულ "დარბაზში" შემასრიალა, უკვე ისე ვიყავი უჟანგბადობით დაოსებული, კარგად ვერ ვარჩევდი რეალობას და შეგრძნებებს. ერთი პირობა, კინაღამ აფორიაქებულ ანგელოზთა ფარფატად მომეჩვენა ეს უცნაური, ზუზუნა და მოძრავი მდუმარება. პირველი შთაბეჭდილება არ მქონია, რადგან ერთდროულად რამდენიმე ათეული იყო ასეთი: კახი კავსაძე _ თეთრ ლოგინს მიჯაჭვული ამ სიტყვის ყველა ირიბი და პირდაპირი გაგებით, თავადაც მიტკალივით თეთრი; სახეზე შიშშეყინული ინტუბირებული პაციენტები _ უსიცოცხლო სხეულები (დიდხანს ვიფიქრე, ეს ევფემიზმი რომ გამომეყენებინა იმის ნაცვლად, რაც იქ ვიგრძენი), უფანჯრო ოთახის იისფერი შუქი, რომელიც კი არ ანათებს, მარად სიფხიზლედ ხმაურობს და სიკვდილ-სიცოცხლის საზღვარზე ბეწვის ბილიკს ოდნავ ხილვადობას აძლევს. სულ ოდნავს _ არც ბნელა, არც ნათელია; რეანიმაციის მუსიკა _ ჩაწერილი მაქვს მრავალი წუთი. ამ მუსიკას პაციენტების თავთით დაკიდებული აპარატურა გამოსცემს: წნევა, ტემპერატურა, სატურაცია, გული, თირკმელი.... სხვადასხვა ხმაზე ეხმიანება დიდი მინის ხუფის გადაღმა ჩასაფრებულ ექიმებს. ყური ეჩვევა გვიან. და მერე უკვე გრძნობს, რომ ახლა ჩამოგიდგამენ მწვანე შირმას მარცხნიდან ან მარჯვნიდან _ გააჩნია, ვისი მელოდია ჩაქრა სამუდამოდ აქეთა სამყაროში, ხმამაღლა იტყვიან შენს (ერთადერთი კონტაქტური ავადმყოფის) გასაგონად: წაიყვანეთ რენტგენზე... და გაუყენებენ აჭრიალებული ურიკით გზას. მისი "შემცვლელი" კი უკვე მოგორებულია კარებთან... რიგია რეანიმაციაშიც.

მოკლედ, გამიგრძელდა.

ვაგიფა 20-22 წლის აზერბაიჯანელი გოგონაა. ჩემ მარჯვნივ, კახის შემდეგ წევს, ფანჯარასთან. სიცოცხლის ნიშანწყალი ეტყობა, ამიტომაც ვაქცევ ყურადღებას. ჯერ არც ვიცი რომ ვაგიფაა... კვნესის. მაფხიზლებს და უცნაურ ძალას მაძლევს მისი კვნესა. მავიწყდება წუთით ჩემი გასაჭირი და მისკენაა მთელი ჩემი ყურადღება მობილიზებული. ფრაგმენტებად ვაგროვებ "მიხვედრებს": ახალნამშობიარებია, კოვიდიანი. ფილტვების მძიმე დაზიანებით. გინეკოლოგიური გართულებით. ბავშვი გადარჩა. ეს ძალიან მძიმე მდგომარეობაშია... იგუდება. ვერ სუნთქავს. ტირის. ქართული არ იცის. სულ ცოტა რუსული. ექთნებმა რუსული არ იციან. ვიღას ახსოვს საკუთარი ფილტვების 23 თუ 24 ქულიანი დაზიანება (ვინ გეტყვის მართალს): ვაგიფა! უნდა ჭამო! რაღაც მაინც უნდა შეჭამო, ასე თქვა ექიმმა! გავძახი რუსულად. _ არ შემიძლია! _ მპასუხობს , თან ხველა ახრჩობს! _ ცოტა, სულ ცოტა... აი, ეს... ექთანს ვატან რაღაცას, არც მახსოვს რას. ალბათ ხილს? ხაჭაპურს? _ ვერ ვიხსენებ. ერთ - ორ ლუკმას ჭამს. არ შეუძლია, ტირის. ისე ტრიალებენ, ისე შფოთავენ, ისე დასტრიალებენ, მგონი... ღმერთო! არა! _ვაგიფა! _ ვყვირი მთელი ხმით _ ისუნთქე, ღმად, ღრმად ისუნთქე, არ გაჩერდე!.. _არა, ვაგიფა! ბავშვს რა ჰქვია, რა დაარქვი გოგონას? _ გავყვირი ისევ (მაინც ვერავის გავაღვიძებ). _ არ ვიცი, ვერ მოვასწარი სახელის დარქმევა _ მპასუხობს ძალაგამოლეული, თითქოს ახლა გაახსენდა, რომ სახელი არ აქვს მის შვილს. ვხვდები, რომ გამოცოცხლდა. ლოყებზე ფერი დაეტყო. _ ვაგიფა, საყვარელო, ახლა ის მარტოა, შეშინებულია, მისთვის უნდა გადავრჩეთ, მეც და შენც. არ მიატოვო, არ მიატოვო, ვაგიფა! _ ყველა დაძახებაზე კრთება და თვალს ძალისძალად ახელს. _ ვაგიფა, ელაპარაკე, ელაპარაკე შენს შვილს. უთხარი რომ გიყვარს,. უთხარი, რომ გადარჩები, დამპირდი, რომ არ მოკვდები! ვაგიფა!

...

სამი, ოთხი, ხუთი... არ ვიცი, რამდენი დღის შემდეგ, ჩემს გვერდით კიდევ ერთხელ რომ ჩამოაფარეს შირმა და მერე ადგილი გათავისუფლდა, ვაგიფა ჩუმად, ხვეწნით ეუბნება ექთანს: ა მოჟნო მნე კ ეტოი ტიოტე...

აუხსნეს, რომ ამ ფანჯარასთან თურმე იმიტომ წევს, რომ გინეკოლოგმა, რომელიც ბლოკში ვერ შემოდის, ფანჯრიდან ნახოს და შეაფასოს მისი ჭრილობები. დანანაებით გადმომხედავს. სუსტი, იისფერი ღიმილით მიღიმის.

...

მალე გადაჰყავთ სხვა პალატაში.

მადლიერების მზერით მემშვიდობება. რა იცის, მე რა მადლიერი ვარ. რამხელა როლი აქვს ჩემს გადარჩენაში.

მაშინ არ მიტირია. ახლა ვწერ და ვტირი. მაქვს უფლება.''

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთე​ლობა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, რომ უნდა აიცრას?!“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

„როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, რომ უნდა აიცრას?!“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

გერმანიაში მოღვაწე ქართველი ექიმი იაგო ფრანგიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ტესტირების გზით ორგანიზმში ანტისხეულების განსაზღვრის წესს განმარტავს:

„უკვე, ალბათ, მეხუთასედ, არ ვაჭარბებ ნამდვილად და მეხუთასე იქნება, რომ მიგზავნიან კოვიდ ანტიხეულების ტესტს და იმიტომ, რომ ადამიანებს ეუბნებიან არ აქვს საერთოდ კონტაქტი, არ ჰქონია საერთოდ კონტაქტი კორონასთან.

​უპირველესად კოვიდის სპეციფიური იმუნგლობულინი გ დადებითია, იზომება, ნიშნავს რომ კორონასთან გქონდა კონტაქტი,იქნებ არ იყავი ავად, მაგრამ, ორგანიზმმა იცის რაა კორონა და იცის, იცნობს ანტისხეულის დამზადების მეთოდს.

სხვა საკითხია, რამდენად ეფექტურია და აქ ზოგ ლაბორატორიას აქვს ნორმად სამი, ზოგს რვა და ზოგი მიუთითებს რომ 30-ზე მაღალი უნდა იყოს.

ეს საკითხი არაა მთლად გარკვეული და ამაზე დისკუსია არ ღირს, მაგრამ, დადებითის დროს რომ კორონასთან კონტაქტი ჰქონდა შენს იმუნურ სისტემას, ამის უარყოფა არის ფეიკი, ტვინის რეცხვა, სიცრუე.

იმუნგლობინი მ კი არის აქტიური ან ქრონიკულად პერსისტირებული კორონას დასტური. არის ხოლმე შემთხვევები, როცა რამდენიმე თვის კორონას გადატანის მერე რჩება დადებითი, მაგრამ არაა არავითარი დაავადების ნიშანი, მაშინაც ითვლება რომ კოვიდის პირდაპირი დასტურია და აქ აცრა რატო უნდა ურჩიო, ან დააძალო, აი, ეს არაფრით არ მესმის.

გაცილებით უფრო საინტერესოა კორონას ე.წ. სპაიკ პროტეინის გამოკვლევა.

აქ ქვემოთ გერმანულად წერია, დიდი და მილიონერი რომ გახდა კოვიდის დროს აი ისეთი ლაბორატორიის განმარტებაა, თუ რას ნიშნავს SARS CoV 2S ანუ სპაიკ პროტეინი.

დამერწმუნეთ, რომ ეს ლაბორატორია რაც შეიძლება და რაც კანონიერად, სამედიცინო თვალსაზრისით შესაძლებელია, პროპაგირებს აცრასაც, ყველა კოვიდგადატანილის დატესტვასაც აქვს თუარა საკმარისი ანტისხეული და არავითარ შემთხვევაში არაა კოვიდისადმი დიფერენცირებული მიდგომის მომხრე და ეს რომ დაწერს კოვიდის სპაიკ ანტისხეულით შეგიძლია განსაზღვრო, მიუხედავად პსრ უარყოფითი ტესტებისა, აქვს ან ჰქონდაო კოვიდი, მაშინ ეს ნათლად ასეა, არაა სადისკუსიო.

როცა ეს გეუბნება რომ ასი პროცენტით შემიძლია შენი იმუნიზირებული სტატუსის განსაზღვრა ან კოვიდის და ან მრნმ ვაქცინის მერეო, ანუ სპაიკის სისტემის ვაქცინების, ბიონტექ/ფაიზერი და მოდერნის აცრის მერეო, ეს ნაღდად ასეა. ჰოდა, ​როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, როგორ შეიძლება უთხრა რომ უნდა აიცრას? ასეთი ადამიანი დაცულია არამარტო კორონათი დაავადებისაგან, არამედ 99,84%-ით დაცულია, რომ არც შეეყრება.

ამგვარი არაადამიანური, კატასტროფული და არადიფერენცირებული მიდგომის ბრალია, რომ არც ექიმის და არც აცრის სჯერათ დაახლოებით 25%-ს და ეს არამარტო საქართველოში,“ - წერს იაგო ფრანგიშვილი.

წაიკითხეთ სრულად