Baby Bag

,,ქვეყანაში შექმნილი უმძიმესი ეპიდემიოლოგიური სიტუაციიდან გამომდინარე თავს უფლებას ვაძლევ მოგახსენოთ ჩემი აზრი ვაქცინაციათან მიმართებაში''

,,ქვეყანაში შექმნილი უმძიმესი ეპიდემიოლოგიური სიტუაციიდან გამომდინარე თავს უფლებას ვაძლევ მოგახსენოთ ჩემი აზრი ვაქცინაციათან მიმართებაში''
საქართველოს პედაგოგთა და მეცნიერებათა თავისუფალი პროფკავშირის პრეზიდენტი კოლეგებს მიმართავს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით: 

,,ძვირფასო კოლეგებო,

ქვეყანაში შექმნილი უმძიმესი ეპიდემიოლოგიური სიტუაციიდან გამომდინარე თავს უფლებას ვაძლევ მოგახსენოთ ჩემი აზრი ვაქცინაციათან მიმართებაში:

სრულიად ვეთანხმები დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრის პოზიციას ვაქცინაციის მოთხოვნასთან დაკავშირებით და მივესალმები, რეგისტრაციის გავლის გარეშე მასწავლებელთა აცრის გადაწყვეტილებას. მიმაჩნია, რომ პედაგოგთა აბსოლუტური უმრავლესობა აცრას ჩაიტარებს, ვინაიდან მსოფლიოში არ არსებობს პანდემიის დამარცხების სხვა საშუალება. იმის გამო, რომ მცირეწლოვან ბავშვებში და მოზარდებში ვირუსის გავრცელებამ მასიური ხასიათი მიიღო, ჩვენი პროფესია დამატებით პასუხისმგებლობას გვაკისრებს ვირუსის შეჩერებისათვის გავიკეთოთ აცრა.

ვაქცინაციის ნებაყოფლობითობა არ გვათავისუფლებს მორალური და მოქალაქეობრივი პასუხისმგებლობისაგან, ჩვენი ოჯახის და ალბათ, რაც მთავარია, მომავალი თაობის წინაშე.

პირადად მე და ჩემი ოჯახის წევრები - შვილი და სიძე, ავიცერით. ასევე, აიცრა ჩემი 80 წლის დედა და ვფიქრობ, მორალური უფლება მაქვს მოგიწოდოთ ყველას, ნუ შეუქმნით საფრთხეს საკუთარ თავს, აღსაზრდელებს და ოჯახის წევრებს.

მიმაჩნია, რომ პროფკავშირული აქტივი მაგალითის მიმცემი უნდა იყოს პედაგოგებისა და საგანმანათლებლო დაწესებულებების ყველა დასაქმებულისათვის.

მინდა სწორად ვიყო გაგებული: საფრთხე რეალურია! გამომდინარე აქედან, თავს უფლება მივეცი, თქვენთვის კიდევ ერთხელ შემეხსენებინა ვაქცინაციის მნიშვნელობა,'' - აღნიშნავს მაია კობახიძე. 

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების ​სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლებს სამ წესს დავუწესებ...“

„მშობლებს სამ წესს დავუწესებ...“
აუცილებელია თუ არა ბავშვს წინასწარ შევასწავლოთ სასკოლო პროგრამა? - აღნიშნულ თემაზე აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა „დილა მშვიდობისა საქართველოსთან“ ისაუბრა. 

მისი თქმით, რატომღაც ჰგონიათ, რომ სკოლისთვის მომზადება გულისხმობს, როდესაც ბავშვმა ბევრი ლექსი, კითხვა, წერა და ანგარიში იცის. თუ ეცოდინება კარგია, თუმცა თუ არ იცის, საშიში არ არის. არ არის კარგი, როდესაც სპეციალურად ვასწავლით წერა-კითხვას იმისათვის, რომ სკოლაში აღარ დასჭირდეს. თუ ბავშვმა მოითხოვა - ვასწავლოთ, მაგრამ თუ ის ამისკენ არ ისწრაფვის - არ დავაძალოთ. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ჩვენი ბავშვი რამეს ჩამორჩება.

„ერთი წლით ადრე უნდა ვესაუბროთ ბავშვებს სკოლაზე, მასწავლებლებზე, ძალიან უნდა შევაყვაროთ პედაგოგები. ხანდახან ამბობენ, რომ „აი, ამ სკოლაში ასეთი სწავლებაა“, „ამ სკოლაში ინგლისურია გაძლიერებული“ - ამით არ უნდა მოიხიბლოს მშობელი. უმჯობესია გაიკითხოს, ვინ არის „ქალბატონი თამარი“, „ქალბატონი ნინო“ - კეთილი, გულისხმიერი მასწავლებელი, ბავშვები რომ უყვარს. უკეთესია ბავშვს წინასწარ გაეცნოს მასწავლებელი, ტელეფონით ან წერილი გაუგზავნოს, შეიძლება შეხვდნენ კიდეც, ბავშვები უკვე შეგუებულები იქნებიან და არ იუცხოვებენ სკოლას. თუ მაინც გაუცხოვდა, სჯობს ასეთი ბავშვების მშობლები პირველ დღეს სკოლაში დავტოვოთ. დასხდებიან საკლასო ოთახში, დაგვინახავენ, როგორი მასწავლებლები ვართ და იმედი მივცეთ, რომ მათ შვილს ძალიან კარგი პედაგოგი შეხვდა. რაც მთავარია, ბავშვიც მშვიდად იქნება, რადგან დედა ახლოს ეყოლება,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა. 

მისი თქმით, ბავშვმა სწავლა უნდა შეიყვაროს და არა სწავლა რამის გამო, თუნდაც ქულებისთვის. არავითარი საჩუქარი! საკმარისია მასწავლებელმა დაურეკოს მშობელს და შეაქოს ბავშვი - „თქვენმა შვილმა დღეს ძალიან გამახარა, როგორი მაგალითების ამოხსნა სცოდნია“. როდესაც დედა ამას მოისმენს, შვილს მოეფერება და ბავშვს კიდევ გაუჩნდება მოტივაცია, რომ შემდეგ დღესაც წავიდეს სკოლაში.

„პირველკლასელებს თავხედობას ვერ დავაბრალებთ, ისინი შეიძლება უმართავები არიან. თუ კი მაინდამაინც მეორე, მესამე კლასში არის გათავხედებული და უმართავი ბავშვი, მასთან გვმართებს პიროვნული ურთიერთობა, ხომ ვერ გავაგდებთ სკოლიდან?! ყველა ბავშვი ჩვენია. დღეს ასეთია, მაგრამ არ ვიცით, იქნებ გენია შფოთავს მასში და არა თავხედობა?! როცა ნიჭი აქვს ადამიანს, ეს ნიჭი აცახცახებს სხეულს. როცა ბავშვი შენთან ახლოსაა, თავზე ხელი დაადე, დედის თანდასწრებით მასზე კარგი თქვი, ისეთი რამ მიაწერე, რაც არ ახასიათებს, თუმცა გინდა, რომ გამოვლინდეს,“ - დასძინა მან. 

აკადემიკოსმა მშობლებს სამი წესი დაუწესა - „მშობლებს სამ წესს დავუწესებ“: 

პირველი:

უნდა გიყვარდეს შვილი. გიყვარდეს არა შენთვის, არამედ მისთვის. არ დაუყვირო, არ გაარტყა, არ დაემუქრო, კუთხეში არ დააყენო, თითი არ დაუქნიო. ამრიგად, პირველი წესი! გიყვარდეს ბავშვი შენი კარგი ქცევით. ალერსი სიყვარულით, კეთილ საქმეთა გარეშე მკვდარია. ასე უყვართ? თავიანთი სიმშვიდისთვის უყვართ, თუ იმისთვის, რომ ისინი მომავალი მოქალაქეები უნდა გახდნენ მშვენიერი ქვეყნის?!

მეორე:

უნდა გამოიჩინოთ მოთმინება. ბავშვი კიდეც იცელქებს, კიდეც იყვირებს, კიდეც განმარტოვდება. თუ ესენი არ მოხდა მის ცხოვრებაში, ვერ გაიზრდება. დედაა დასასჯელი, როცა მოთმინებას კარგავს, რადგან ბავშვმა თუ არ იცის, მშობელმა იცის, რომ სიმშვიდე ზრდის მის შვილს.

მესამე:

მესამე არის ნდობა. ჰუმანურობა ეს იქნება - „მე მჯერა, ჩემი სიყვარული ბავშვს გამოასწორებს“, „მიყვარს გზასაცდენილი სიყვარულით გამოვასწორო“.

მოდი, შევასმინოთ ჩვენს კეთილ მშობლებს ილია ჭავჭავაძის სიტყვები, რომელშიც აღზრდის მიზანიც არის ჩადებული, პროგრამაც და მეთოდიც:

„დედავ! ისმინე ქართვლის ვედრება:

ისე აღზარდე შენ შვილის სული,

რომ წინ გაუძღვეს ჭეშმარიტება,

უკან ჰრჩეს კვალი განათლებული.“

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად