Baby Bag

ის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით სახელმწიფოს მიერ იტესტებიან, თუ არ აიცრებიან, მათთვის სავალდებულო ტესტირება ფასიანი გახდება

ის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით სახელმწიფოს მიერ იტესტებიან, თუ არ აიცრებიან, მათთვის სავალდებულო ტესტირება ფასიანი გახდება

დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელის ამირან გამყრელიძის განცხადებით, სექტემბრიდან განიხილება საკითხი სხვადასხვა საჯარო და დიდ დაწესებულებებში ან ვაქცინირებული, ან წინასწარ ტესტირებული ან ბოლო 6 თვის განმავლობაში კოვიდგადატანილი მოქალაქეების შეშვების.

„ექიმები ყოველთვის უფრო რადიკალურად გამოვდივართ, ეს არ არის ჩვენ მიერ გამოგონილი ველოსიპედი. ჩვენ ვეცნობით საერთაშორისო გამოცდილებას და ამის მიხედვით ვმოქმედებთ და ვიძლევით რეკომენდაციას. ეს რეკომენდაციაც მიღებული რეკომენდაციაა მთელ მსოფლიოში - სხვადასხვა საჯარო, კერძო დიდ დაწესებულებაში შედიხარ მხოლოდ და მხოლოდ ორჯერ აცრილის სტატუსით ან 24-საათიანი ანტიგენით ან 72-საათიანი PCR-ით ან თუ ბოლო 6 თვის განმავლობაში გადატანილი გაქვს კოვიდი (ამ ხნის განმავლობაში ხარ იმუნური). ამიტომ ჩვენ ეს საკითხი დავაყენეთ წინა საბჭოზე, დღესაც გვქონდა განხილვა. მე მაინც ვფიქრობ, რომ ეს საკითხი იქნება ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი სექტემბრისთვის, ხალხი უნდა მოემზადოს. ჩვენ რომ დავადგინოთ, რომ ხვალიდან შევიდეს ეს ძალაში, არ ვიქნებით მთლად მართლები. ამიტომ დღეს ჩვენ ისევ ვაცხადებთ - ამ საკითხზე ვმუშაობთ“, - აღნიშნა ამირან გამყრელიძემ.

დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელის თქმით, იმ შემთხვევაში, თუ ის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით სახელმწიფოს მიერ იტესტებიან, არ აიცრებიან, მათთვის ტესტირება ფასიანი გახდება:

„გარდა ამისა, მეორე საკითხია ტესტირება. მოგეხსენებათ, იგი გახლავთ ერთ-ერთი მთავარი მეთოდი პანდემიის მართვის და საკმაოდ დიდ ფულს ხარჯავს სახელმწიფო ტესტირებაში. ბოლო ერთი თვის განმავლობაში საშუალოდ ყოველდღიურად ვაკეთებთ 38 ათას ტესტს (პსრ და ანტიგენ ტესტებს). ამიტომ ვფიქრობთ, რომ 15 სექტემბრიდან ის ესენციური ჯგუფები, რომლებიც აუცილებლად იტესტებიან სახელმწიფოს მიერ, აღარ გაიტესტებიან სახელმწიფოს დაფინანსებით. მათ ვალდებულება ექნებათ, ტესტი ჩაიტარონ, მაგრამ თუ 2-ჯერ ვაქცინირებულები იქნებიან, მაშინ ისევ სახელმწიფო დააფინანსებს მათ. თუ არ იქნებიან ვაქცინირებულები, მაშინ ან დამსაქმებელმა, ან თვითონ უნდა გადაიხადონ. სახელმწიფო უზრუნველყოფს უფასოდ მიაწოდოს მათ ვაქცინა და კეთილი ინებონ და და აიცრან, თუ არა და ვალდებულებაა, რომ გარკვეულ პერიოდში (ზოგი ორ კვირაში ერთხელ, ზოგი კვირაში ერთხელ) ტესტრებული იქნენ. დადგება საკითხი, რომ ტესტირება ჩატარდეს დამსაქმებლის ხარჯზე ან თვითონ იმ პირის ხარჯზე,“ - განაცხადა ამირან გამყრელიძემ.

კითხვაზე, ვინ არიან ჯგუფები, რომელთაც სახელმწიფო უკეთებს ტესტებს, ამირან გამყრელიძემ აღნიშნა:

„ესენციური ჯგუფები არიან ისინი, ძირითადად ვისაც ვტესტავთ ჩვენ, იგივე ჩემი კოლეგები, მაგრამ ჩემს კოლეგებზე გამონაკლისი იქნება, ისინი წინა ხაზია. ესენი არიან სხვადასხვა ესენციური ჯგუფები, როგორიც არიან სხვადასხვა მოლების, მაღაზიების, იგივე მასწავლებლების გარკვეული ჯგუფები, იგივე პოლიციის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით იტესტებიან. დიდია ეს ჩამონათვალი, 975 ასეთი დადგენილებაა მთავრობის, სადაც შეგიძლიათ, ნახოთ, ვინ არიან ისინი. ჩვენ მათ ვთავაზობთ, რომ აიცრან ორჯერ, მაშინ ისევ სახელმწიფო გააგრძელებს მათ ტესტირებას, თუ არ აიცრებიან, მაშინ გარკვეული პერიოდის შემდეგ მოუწევთ, რომ ან თავად ან დამსაქმებელმა გადაიხადოს ტესტირების თანხა“, - განაცხადა ამირან გამყრელიძემ.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯ​გუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

უბრალოდ დავიღალე. დავიჯერო მარტო მე მინდა რომ ეს ჯოჯოხეთი დამთავრდეს?

უბრალოდ დავიღალე. დავიჯერო მარტო მე მინდა რომ ეს ჯოჯოხეთი დამთავრდეს?

ექიმი დათო კობერიძე საქართველოში არსებულ ეპიდვითარებას აღწერს:

,,შემოდის პაციენტი ცხელებით და რესპირატორული ჩივილებით, რა თქმა უნდა დიდი ალბათობით კოვიდი აქვს და ეს თვითონაც კარგად იცის გულის სიღრმეში მაგრამ არ უნდა დაიჯეროს, იმედს ებღაუჭება, "ოფლიანმა დავიძინე", "გავცივდი ალბათ", "დაბანილი გავედი გარეთ", "კონდენციონერის ბრალი იქნება", ყველაფერს აბრალებს ოღონდ კოვიდი არ იყოს, ოღონდ კოვიდი არ იყოს... 

უკეთებ ტესტს და ავად სახსენებელი მეორე ხაზი წითლდება, და ეუბნები ფრაზას რომლის გაგონებაც ყველაეზე ნაკლებად უნდა: "-ბებო/ბაბუ/ბატონო/ქალბატონო/უფროსო... დაგიდასტურდათ პირველი რეაქცია ყველას თითქოს განსხვავებული მაგრამ საბოლოო ჯამში ერთნაირი აქვს: "-უეჭველი დადებითია?", "პისიარი ხო არ გავიკეთოთ?" "-ღმერთო დავიღუპე" "-ვიცოდი..."... 

მერე იწყება პანიკა და ქრონიკული დაავადებების გახსენება და იმის გააზრება რომ რისკ ჯგუფშია, მერე ახსენდებათ ახლობლები რომლებთანაც კონტაქტი ჰქონდათ, რომელზე ინერვოულონ აღარ იციან. იწყება რეკვა მთელს სანათესაოსთან და იმის "მიხარება" რომ დაუდასტურდა. უზომავ სატურაციას და სახეზე გატყობენ რომ რაღაც ვერ არის კარგად. -  როგორია? გეკითხება. ცოოტა დაბალია, ნორმის ქვედა ზღვარზე მაგრამ არ ინერვოულოთ, დაბალი წნევით კანულით მოგაწვდით ჟანგბადს და ყველაფერი კარგად იქნება. 

-ხომ არ მოვკვდები? - არა (პასუხობ შენც, მიხედავად იმისა რომ უკვე ათასჯერ გაქვს ეს სცენარი ნანახი, იმედს მაინც არ უკლავ), რამოდენიმე დღის მერე ისევ ხვდები ამ პაციენტს და ხედავ რომ უკცე.ნიღბით მიეწოდება ჟანგბადი და უფრო უჭირს სუნთქვა, რამოდენიმე დღეში ხედავ რო მუცელზე წევს და ძლივსღა იჭერს სატურაციას, გადაგყავს არაინვაზიურ მართვით სუნთქვაზე ე.წ. CPAP-ზე (რაც საშინელებაა, ნიღაბი ჰერმეტულად მჭირდოდ გეკვრის სახეზე და მაღალი წნევით გამუდმებით გაწვდის ჟანგბადს), ნატრულობ რომ რეანიმაციაში ადგილი განთავისუფლდეს (რაც ძირითადში ვიღაცის გარდაცვალების შედეგად ხდება), 

წარმოიდგინეთ რა საშინელი გრძნობაა ექიმი რომ ფიქრობ იქნებ ვინმე ტერმინალური (უიმედო პაციენტი რომელსაც შანსი საერთოდ არ აქვს დარჩენილი) პაციენტი "გაეწეროს", რომ ეს ადამიანი რომელსაც ჯერ ისევ აქვს შანსი რეანიმაციაში დააწვინო. პერიოდულად შედიხარ რეანიმაციაში და ხედავ ამ შენთვის ნაცნობი პაციენტის შეშინებულ, მშიერ, მწყურვალ და სიცოცხლე ჩამქრალ თვალებს, ხედავ რომ ყოველდღე უყურებს როგორ მძიმდებიან მისივე სიმძიმის პაცოენტები, როგორ გადადიან მართვით სუნთქვაზე, როგორ აჩერებენ გულს, როგორ იბრძვიან ექიმები გულის აღსადგენად, და როგორც წესი წარუმატებლად,ლ და როგორ გაჰყავთ შავ ბრეზენტის ჩანთაში შეფუთული, ადგილი კი გაციებასაც ვერ ასწრებს ისე მალე შემოდის ახალი მძიმე პაცოენტი. ამ ყველაფერს უყურებენ, თავიანთ მომავალს ხედავენ და აცნობიერებენ რომ ეს დასასრულია, და დგება მომენტი როცა მათაც იმდენად უჭირთ სუნთქვა რომ აპარატზე გადადიან და სამუდამოდ ხუჭავენ თვალებს, იმიტომ რომ ამ ნაკადზე აპარატიდან კოვიდ პაციენტი არ მოხსნილა (მაქსიმუმ 1-2 ალბათ, ისიც მეეჭვება, არ გამიგია ყოველ შემთხვევაში)....

თქვენ რავიცი... თუ გინდათ არ აიცრათ, არ დაიცვათ რეგულაციები, უბრალოდ მინდა იცოდეთ რისთვის წირავთ თქვენთვის საყვარელ ადამიანებს და როგორ ჯოჯოხეთად უქცევთ სიცოცხლის ბოლო დღეებს.

ეს არის ჩემი და ჩემი კოლეგების ყოველდღიური რუტინა, ამას ვუყურებთ 24/7-ზე, ამათ ტკივილს და ამათ თვალებს ვუყურებთ, და ხელში გვაკვდებიან პაციენტები რომლებსაც ვპირდებოდით რომ ყველაფერი კარგად იქნება.

უბრალოდ დავიღალე. დავიჯერო მარტო მე მინდა რომ ეს ჯოჯოხეთი დამთავრდეს???''

წაიკითხეთ სრულად